ปลายทาง ... (บทกวีอารมณ์เหนื่อยล้า)


 

ปลายทาง ...

  


 

 
 

...

ฉันเหนื่อย ฉันเมื่อย ฉันล้า
ฉันจึง เดินมา ตรงนี้
ฉันเขียน บันทึก ดีดี
ฉันมี บางอย่าง ในใจ

บันทึก ระลึก นึกรู้
จู่จู่ เกิดมา คิดได้
ความรัก ศรัทธา ภายใน
เกิดได้ ทุกห้วง เวลา

อาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว
สุกสกาว แอบส่อง บนฟ้า
เมฆดำ เคลื่อนผ่าน นานมา
ลับหาย ปลายตา ดวงดาว

ฝึกจิต คิดถึง พึงรอ
นานกี่ พอศอ สามหาว
เมฆผ่าน เคลื่อนลับ วับวาว
และแล้ว ดวงดาว กลับมา

ชีวิต คงเป็น เช่นนั้น
นับวัน ล่วงเดือน ข้างหน้า
เพียงรอ พอศอ ศรัทธา
เส้นทาง เวลา พาไป

ฤดูกาล สอนเรื่อง วัฏจักร
ความรัก สอนเรื่อง การให้
รองเท้า สอนเรื่อง คู่ใจ
ปลายทาง แสนไกล คือเธอ

...

 

 

 

บ้านปลายดง ณ หางดอย

ฤดูร้อน ณ เชียงใหม่

๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕

๐๑.๒๑ น.

 

 

......................................................................................................................................................................

อารมณ์เหนื่อยล้า

 

ธรรมชาติมันสอนเราว่า ฤดูกาลหมุนเวียนผ่านไปเรื่อย ๆ

สักพักก็ฤดูร้อน อีกนิดก็ฤดูฝน อีกโน้นก็ฤดูหนาว

วนเวียนอยู่เช่นนี้ตลอดลมหายใจของเรา

 

ความง่ายงามของการใช้ชีวิตจึงอยู่ที่เราว่า เราจะใช้ชีวิตได้คุ้มค่าแค่ไหน เรามีความเคารพ น้อมนอบต่อชีวิตได้ดีหรือไม่ ขึ้นอยู่ตัวของเรา ขึ้นอยู่กับการกระทำของเราเอง

 

...

เหนื่อยนัก จึงพักก่อน
ล้มตัวนอน พักกายา
ความดีงามและศรัทธา
ทรงคุณค่า ในตัวเอง

...

 

บุญรักษา ครับ ;)

 

......................................................................................................................................................................

 

หมายเลขบันทึก: 479900เขียนเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2012 01:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 18:06 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

สวัสดีค่ะอาจารย์

กลอนเพราะและให้กำลังใจได้ดีมากค่ะ ขอบคุณค่ะ

ขอแจมนิดค่ะอาจารย์

ชีวิต เดินทาง ไปข้างหน้า

ผ่านเวลา ประสบการณ์ อันยิ่งใหญ่

อ่อนแรง เหนื่อยล้า คราใด

เติมใจ เติมพลัง สร้างศรัทธา

ความง่ายงามของการใช้ชีวิตจึงอยู่ที่เราว่า

เราจะใช้ชีวิตได้คุ้มค่าแค่ไหน

เรามีความเคารพ น้อมนอบต่อชีวิตได้ดีหรือไม่

ขึ้นอยู่ตัวของเรา ขึ้นอยู่กับการกระทำของเราเอง

...

อ่านบทนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในวันที่ศรัทธา สั่นคลอน

ไม่เกี่ยวกับเรา ไม่จำเป็นต้องรับมาใส่ใจ

แต่สภาพรอบตัว ดั่งหนังที่ฉายซ้ำ ไม่อยากรับ ไม่อยากรู้ ก็ยังเห็น

เรื่องเดิมๆ...พวกพ้อง, ผลประโยชน์ต่างตอบแทน, การซิกแซก

ตอนนี้ จิตเป็นลบกับการกระทำของผู้อื่นเกินไปแล้ว...

ขอบคุณที่เตือนให้คิดคะ

ขอบคุณมากครับ คุณ ถาวร ;)...

ก๊วนกลอนกวีเช่นเดียวกันเลยนะครับ ;)...

ขอคุณหมอบางเวลา ป. ใช้ชีวิตด้วยความรักและศรัทธานะครับ ;)...

ผมเชื่อว่า คุณหมอทำดีแล้ว แต่เราเองไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความคิดของคนอื่นได้ แต่เราสามารถเปลี่ยนความคิดของตัวเองได้มิใช่หรือครับ

ผมก็เป็นบ่อยสำหรับ "ความเสื่อม" ศรัทธา แต่ผมก็เลือกที่จะทำ "ดี" ต่อไป

เพราะความดีมีคุณค่าในใจเราเสมอ คุณหมอว่าไหม ;)...

"เสื่อมลาภ เสื่อมยศ เสื่อมสรรเสริญ" เป็นสัจธรรม

สักวัน ... เขาเหล่านั้นก็หนีไม่พ้นเช่นกัน

แต่เรามักจะเคยถามว่า เมื่อไหร่กรรมจะตามทันเขา

คล้าย ๆ เราออกไปเดินดูต้นมะม่วงทุกวันว่า วันนี้ออกลูกหรือยัง

เดินไปกี่วันต่อกี่วัน ก็ยังไม่ออก เราจึงบอกตัวเองว่า มะม่วงคงไม่มีลูกแล้ว

แต่วันหนึ่ง มะม่วงก็ออกลูกอยู่ดี เพราะมันคือ ธรรมชาติ

มะม่วง เหมือน กรรม

สักวัน กรรมก็ต้องแสดงผล กับผู้กระทำเช่นนั้นครับ คุณหมอ

เราอยู่ใกล้กันแค่นี้ ... ผมส่งกำลังใจไปให้การทำงานของคุณหมอลุล่วงไปด้วยดีนะครับ ;)...

ขอบคุณที่มาเียี่ยมบันทึกผมเสมอ ถึงแม้จะเป็นแค่บทกลอนของคนง่วงนอนเท่านั้นเอง ;)...

และแล้วก็พบกับอาจารย์วิทยากร เชียงกูล คนที่สอง 555

ตามมาดูภาพสวยๆครับ

มาเขียนบ้างดีกว่า

ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง

ฉันทะลึ่ง ตึงตัง แต่ฉันก็ยังเป็นคนดี...

555...

จาก ขจิต ศิษย์ส่ายหน้า...

เดี๋ยวนี้ ครูเงา เว้ากลอน ได้ตลอดเวลาเลยเนาะ ว่าแต่ ฝันเป็นกลอน ยังเอ่ยเจ้า :)

ชอบ บาทนี้ เก๋ดีจัง ... ฝึกจิต คิดถึง พึงรอ นานกี่ พอศอ สามหาว

๒ ๕๕๕ สามห้า หงาวนอนใช่บ่ .. ฮาดี

..

ชอบภาพนี้จัง เส้นทางสายร่มรื่น โค้งหักศอก ได้ทดสอบใจ .. เพลิดเพลินระหว่างทาง

วันคืนที่ล่วงมา ริ้วรอยตาบนหน้าใส พุงพองท้องกลม บ่มเพาะใจ จะมีใครมาถึง ซึ่งวันนี้

.. ก็น่าดีใจเน่อเจ้า ครูเงา ตัวเท่าเสือ ส่งกำลังใจ เหนื่อยไป ก็ไต่ดอยสิเจ้า :)

คู่แข่งอาจารย์วิทยากร เชียงกูลเลยใช่ไหมครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณที่อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง เป็นคนดีครับ 555 ;)...

ตอนแรกจะเป็น "สองหาว" ดูน้อยเกินไปครับ คุณ Poo อิ อิ

"สามหาว" ไปเลย ความหมายสองนัย

ตอนนี้ ... อยากไต่ดอยเพื่อค้นหาสัจธรรมชีวิตบนยอดดอยสูงครับ แต่ ... ภาระงานเยอะเกินไปน่ะครับ น้ำตาไหลพรากเลยเนี่ย 555

สวัสดีครับ

                ปลายทางข้างหน้าฝ้ามัว

                ดีชั่วยึดถือสื่อสาร

                ยึดผิดจิตแตกแหลกลาญ

                ไม่ผ่านจุดหมายปลายทาง

                

อ. เสือ ขี้จุ๊ บ่เชื่อว่า .. คนบ้างาน น้ำตาจะไหลพราก ๕ ๕ ๕ :)

ปูเพิ่งทราบไม่นานนี่เองจากรุ่นน้อง เค้าอยู่ มรภ. สอนสัปดาห์หนึ่งแค่ ๑๐ ชม. เอง

เราฟังแล้ว อ้าว จริงรึเนี่ย งั้นสบายกว่าชั้นเด็กประถม เด็กเล็กเยอะเลย ฮา :)

คุณ Poo ...

หากสอนแค่ ๑๐ ชั่วโมง หากเป็นที่ทำงานผมนั้น วิเคราะห์ได้ดังนี้ครับ

๑. เป็นผู้บริหาร สอนไม่เกิน ๙ ชั่วโมง (๙ หน่วยกิต) / สัปดาห์

๒. เป็นอาจารย์พิเศษ สอนไม่เกิน ๑๒ ชั่วโมง (๑๒ หน่วยกิต) / สัปดาห์

๓. สาขาวิชานั้นมีจำนวนนักศึกษาและวิชาที่สอนไม่มากนัก

สำหรับผมแล้ว ... ภาคเรียน ๒/๕๔ นี้ ๘ หมู่เรียน ๒๐ ชั่วโมง (๒๐ หน่วยกิต) / สัปดาห์

จำนวนชั่วโมงน้อย แต่หมู่เรียนมันเยอะเกินไป ทำให้หนักมากครับ

แถมด้วยการดูแลหมู่เรียนคนอื่นอีก ๑ หมู่เรียน

แต่หน้าที่อาจารย์มหาวิทยาลัยที่เขากำหนดมานอกจากภาระงานสอน ก็มี วิจัย, บริการวิชาการ และงานศิลปวัฒนธรรม ครับ

เทียบกับครูประถม มัธยม ก็คนละหน้าที่และแนวทาง ;)...

ว้าว จริงจัง ขอบคุณเจ้า จากใจจริง

เคลียร์ คัท ไม่ค้างคาใจ ให้ฝันดีเจ้า :)

คำตอบนั้นเป็นจริง ก็ต้องจัง ด้วยก๊าบ ;)...

แต่จำนวนชั่วโมงก็ใช่ว่าจะเกี่ยวข้องไปเสียหมดนะครับ

อาจารย์บางคนสอนในห้องสี่เหลี่ยมแล้วก็เลิก ให้งานสักชิ้นตลอดเทอม แบบนี้เบาหวิว ซึ่งตรงข้ามกับผมอย่างแน่นอนครับ

CUT CLEAR ;)...

อย่าเพิ่งเหนื่อยล้านะครับ

ยิ้้มรับอารมณ์สุขสันต์

หลังฝนฟ้าต้องผ่องพรรณ

รอวันแสงทองผ่องอำไพ

พิสูจน์ใจด้วยได้ไหม ว่าจะโหยหาแค่ไหน

ถ้าคิดจะพัฒนาเด็กไทย ให้ไปอยู่กับครูดอย

( เหนื่อยล้าเต็มที.....จากการสอนสองชั้นเรียนทุกสาระฯ )

เหนื่อยนัก ก็พักก่อน
ล้มตัวนอน พักกายา
ความดีงามและศรัทธา
ทรงคุณค่า ในตัวเอง

...

มาให้กำลังใจ ไม่มีไรจะคอมเม้นท์จ้า..^_^

http://www.youtube.com/watch?v=1d4PqoBFoLE

 

ขอบคุณกำลังใจจากท่านอาจารย์ พิสูจน์ นะครับ ;)...

สู้ สู้ ครับ

ร่วมกันพิสูจน์ใจครับ คุณ ครูบนดอย ;)...

"ฤดูกาลผ่านไปเรื่อย"

ดีใจไม่นานเดี๋ยวก็ผ่านไป

รอ้งไห้ไม่นานเดี๋ยวก็ผ่านไป

อย่างนอ้ยที่เรายังเจ็บแปลว่าเรายังหายใจ

ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน

ขอบคุณตนเองที่กล้าจะลุกมาให้กำลังใจตนเอง

ขอบคุณ คุณ pet ที่มาเยือนอีกครา ;)...

9 วันกับการก้าวเดิน มีสติมากขึ้น นิ่งลงมากค่ะ ถ้าผ่าน 1 เดือนไปได้ ก้าวที่สองของฉันคงมั่นคงขึ้น

ขอบคุณ จากใจจริง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท