วรรคทองร่วมสมัย (๑) รัก...ที่ต้องเลือก
 |
บทประพันธ์หรือบทกวี ที่เหล่ากวีทั้งหลายประพันธ์ขึ้นมา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "กลอนสุภาพ" แต่ละสำนวนกลอนมักจะมีความยาวประมาณ ๕ บท ขึ้นไป แต่ก็มักจะไม่ยาวมากไปกว่า ๑๐ บท บทประพันธ์ที่ดัง ๆ มักจะมี "วรรคทอง" เพียงสั้น ๆ ที่ประทับใจ เป้นที่จดจำของผู้อ่านผู้ฟัง ดังเช่น วรรคทองที่ว่า "โอ้วันนี้...วันสำคัญตื้นตันนัก มิรู้จักเลือกทางอย่างไรได้ ถ้าไม่ไปพบเขาเราเสียใจ แต่ถ้าไปพบเขาเราเสียตัว" เป็นวรรคทองที่ฉันจดจำมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมศึกษา ลองทบทวนดูก็น่าจะสามสิบปีแล้วกระมัง โดยที่ฉันไม่เคยรู้เลยว่า จริง ๆ แล้ว วรรคทองดังกล่าวนี้ เป็นบทสุดท้ายของ บทประพันธ์ชื่อ "รัก....ที่ต้องเลือก (วันนี้) บทประพันธ์ของ กรรณิการ์ หิรัญรัศมี วันนี้เราไปย้อนรอยวรรคทองของบทกลอนบทนี้กันนะคะ
๏ยิ่งอยู่ไกล "ความคิดถึง" ยิ่งตรึงจิต
อยากถือสิทธิ์ตามไปพบในฝัน
เพื่อช้อนตาฉะอ้อนถามถึงสัมพันธ์
ในโลกอันฟ้าไสวใต้แสงดาว
๏หยาดน้ำค้างใสอย่างน้ำค้างเนตร
เพราะซึ้งเลศแรงระทมกลางลมหนาว
ไร้เขา...ผู้รู้ทุกข์สุขเหมือนทุกคราว
เอื้อไอผ่าวอ้อมใจให้พักพิง
๏ร่างสูงเด่นงามสง่าตาฝันเอ๋ย
เป็นคนเฉยแต่จริงใจในทุกสิ่ง
เมื่อเราผิดก็ห่วงคอยท้วงติง
จึงเทิดมิ่งขวัญชีวิตเหมือนมิตรมวล
๏แล้วก็ได้ข่าวคราวเขาวันก่อน
ส่งคำอ้อนมามากอยากพบด่วน
ด้วยเวลาผ่านไปไม่ย้อนทวน
แสนรัญจวนยามต้องพรากจากกันไกล
๏โอ้วันนี้...วันสำคัญตื้นตันนัก
มิรู้จักเลือกทางอย่างไรได้
ถุ้าไม่ไปพบเขาเราเสียใจ
แต่ถ้าไปพบเขาเราเสียตัว
"ขอบคุณแรงบันดาลใจ "วรรคทอง" รัำกที่ต้องเลือกของ
กรรณิการ์ หิรัญรัศมี
ขอบพระคุณครูกลอนเคยสอนสั่ง
และขอบพระคุณผู้เยี่ยมชมทุกท่านค่ะ
อิงจันทร์
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ความเห็น (5)
๏โอ้วันนี้...วันสำคัญตื้นตันนัก
ชาติที่รัก จะอย่างไร ต่อไปหนอ
หากต้องแก้ คงแย่ย่ำ จำใจรอ
ขออนุโม ทนา สาธุ บุญ หนุนนำไทย :)
สวัสดีค่ะน้องปู
 |
โอ้วันนี้วันสำคัญ...หวั่นใจนัก
เป็นทุกข์หนัก...ประชาธิปไตยอยู่ไหนหนอ
นักการเมือง...พ่นวาจาที่หน้าจอ
ดูแล้วท้อ...กระเบื้องเฟื่องฟูลอย
ขอบพระคุณค่ะที่ให้กำลังใจ: 
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--, 
Poo, และ 
Wasawat Deemarn.
สวัสดีครับ
อันความรักหลักใหญ่ใจต้องแกร่ง
จิตเข้มแข็งขัดขวางหนทางเขา
อย่าอ่อนตามความออดอ้อนบั่นทอนเรา
พูดเบาเบา"ยังไม่ถึงวัน อันสมควร"
อ่านแล้วประทับใจ และเก็บไว้ในความทรงจำของคอมพิวเตอร์
รู้สึก ทั้งคนอ่านอย่างเรา และผู้เขียนที่เราเคารพ ว่า รู้เท่าทันในความรักยังไงไม่รู้
โชคดีหรือโชคร้ายกันนะ ที่รอดจากมือที่อบอุ่นและทรงพลังเยี่ยงนั้น