จักรยานสีแดง ตอนต่อ

 

แน่นอน แม่ฉันไม่ยอมให้ซื้อจักรยาน เพราะความห่วงและรักลูก

แต่ในความเข้าใจของฉันตอนนั้น มันเป็นอะไรที่เจ็บปวดรวดร้าว ที่ไม่ได้ขี่เจ้าของรัก

 

สะสมเงิน

ฉันเริ่มสะสมเงินค่าขนม แทบทุก ๆ วัน

จากการที่เคยซื้อหนังสือการ์ตูนอ่าน ก็เปลี่ยนเป็นยืนแอบอ่านที่ร้านขายหนังสือ จนลูกเจ้าของร้านพูดจากระแทกแดกดันให้เจ็บ ๆ อาย ๆ แต่ก็ต้องทน

บางครั้งพวกเราก็ซื้อและนำมาแบ่งกันอ่านในกลุ่ม

ในวัยเด็ก ฉันเคยคิดว่า สักวันหนึ่งเมื่อฉันเป็นผู้ใหญ่ ฉันจะมาบอกเขาว่าการยอมให้เด็กที่ไม่ค่อยมีสตางค์ได้แอบอ่านหนังสือบ้าง มันเป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ หากตอนนั้นฉันไม่กล้าบอกเขาอย่างนี้

สามปีผ่านไป ฉันเก็บเงินได้เกือบแปดร้อยบาท

 จักรยานสีแดงเลือดหมูคันเล็กๆ ที่ร้านจักรยานตรงถนนนางงามราคาเท่าไรนะ

เมื่อไปสอบถามเจ้าของร้าน

ราคาแปดร้อยบาท

ช่างบังเอิญจริง ๆ

 

เวลาฉันแอบไปกินไอศครีมกับเจ้าแฝดทั้งสอง เราไปแอบมอง แอบลูบลูบ คลำคลำเสมอ

อาการหูอื้อ ตาลาย คำว่า “จักรยาน” “จักรยาน” “จักรยาน”  มันดังก้องอยู่ในหูทั้งยามหลับและตื่น

วันหนึ่ง เมื่อฉันนับเงินด้วยมืออันสั่นเทา มันครบแปดร้อยบาท หลังจากเวลาคืบคลาน ผ่านวันแล้ววันเล่า

ฉันยื่นเงินให้ชายสูงอายุเจ้าของร้านด้วยความภาคภูมิใจ พร้อมทั้งจูงมันออกมาจากร้านด้วยความรู้สึกที่ เหมือนฉันไปยืนอยู่บนโลกที่หมุนไปด้วยความเร็วจี๋ ของจักรยาน

แต่ฉันไม่กล้าบอกแม่

ฉันแอบซื้อจักรยานมาแล้ว มันช่างเป็นความผิดที่น่ากลัวเสียนี่กระไร

ในความสับสน ฉันขี่จักรยานไปที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง  ชื่อไชยยันต์

ยังไม่กล้าบอกเจ้าแว่นทั้งคู่ รวมทั้งเจ้าตี๋ เพราะมันสนิทสนมกับแม่ฉัน เดี๋ยวมันอาจจะแอบไปฟ้อง

ฉันเก็บความความลับไว้ที่บ้านไชยยันต์ ทุก ๆ เย็นฉันมีเรื่องที่ต้องทำ คือ นำเจ้าสองล้อสีแดงเลือดหมูมาถีบเล่น ไปอวดเจ้าไก่ ผู้มีจักรยานแบบแฮนด์สูง อานเป็นแบบทรงสปอร์ตทันสมัย เหมือนกับของเจ้าต้นเพียงแต่เป็นคนละสี

ฉันแอบคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่า เจ้าแดงเลือดหมูคือพาหนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตฉัน

 

มีต่ออีกหน่อยค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาเชีย
• ร์มีแต่เจ้าสีน้ำเงิน
• ซื้อนานแล้วครับ
• http://www.gotoknow.org/blog/yahoo/190543
• ขอบคุณครับคุณหมอ

•  

[...ปริม ทัดบุปผา...]

จะรออ่านตอนต่อไปค่ะพี่หมอ สวัสดีวันศุกร์นะคะ

"สักวันหนึ่งเมื่อฉันเป็นผู้ใหญ่ ฉันจะมาบอกเขาว่าการยอมให้เด็กที่ไม่ค่อยมีสตางค์ได้แอบอ่านหนังสือบ้าง มันเป็นกุศลอันยิ่งใหญ่...." เข้าใจหัวอกนี้ดี เพราะเป็นเด็กไม่มีสตางค์เหมือนกันค่ะ... :)

[ภูสุภา]

ขจิต ฝอยทอง อ.ขจิต ผู้มีแรง พลัง ทำงานได้มากมายมหัศจรรย์ นครปฐมอากาศดีอยู่นะคะ คิดถึงบ้านจังเลยค่ะ

[ภูสุภา]

...ปริม ทัดบุปผา...เมื่อพี่เปิดร้านหนังสือนั้น สามีบอกว่า ต้องมีหนังสือส่วนหนึ่งที่ให้ลูกค้าอ่านฟรี โดยเฉพาะเด็ก ๆ ค่ะ

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

• นึกถึงลูกชายตอนเล็กๆเลยครับ แกอยากได้จักรยานมาก และก็เก็บเงินซื้อเช่นกัน เนื่องจากราคาแพง เงินจึงได้ไม่พอจะซื้อสักที จนแกอดรนทนไม่ไหว จู่ๆจึงถามผมขึ้นมาว่า"พ่อมีเงินฝากในธนาคารเท่าไหร่" ผมงงและถามกลับ"ทำไม" แกสวนมาเลย"ถ้าพ่อตายจะได้เอาไปซื้อจักรยาน" ผมขำกลิ้งเลยครับ เดี๋ยวนี้ลูกโตและคงลืมความคิดและคำถามเหล่านี้ไปแล้ว แต่พ่อแกจำไม่เคยลืม(ฮา) 
• ขอบคุณประสบการณ์ดีๆนี้ครับ

[ภูสุภา]

ธนิตย์ สุวรรณเจริญ ทั้งขำและตกใจ เป็นความคิดที่บริสุทธิ์ปนแก่แดดนะคะ   อิ อิ ตกลงลูกได้จักรยานด้วยเงินคุณแม่หรือเปล่าเอ่ย