เมื่อ ดิฉันมีอาการไอ พฤติกรรมของดิฉัน เกือบทำร้ายตนเอง ด้วยเคยรักษาด้วยตนเอง แล้วมันก็หายไปเอง แต่ครานี้ นานเหลือเกิน
เมื่อ ดิฉัน ไอ ประสบการณ์ ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ดิฉันคิดว่ารุนแรง เกือบทำร้ายตนเอง เกือบตาย ด้วยความเชื่อมั่นในตนเอง คิดว่าทำแบบนี้ คือใช่
อโรคพยาธิ ปรมาลาภา ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ เป็นคำพูดที่กินใจ โดนใจมากที่สุด เพราะว่าคนเราเมื่อเกิดมีอาการเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา เงินทอง หรือการงานแทบจะไม่อยากได้อยากดีคะ ด้วยหมดแรงใจและกำลังกาย เพราะฤทธิยา ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ ของตนในเรื่องของการรักษาที่ถูกต้อง เกือบจะล้มป่วย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ดิฉันจึงต้องบันทึกนี้ไว้เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจ ให้คนที่เข้าใจผิด ว่าดูแลตนเองไม่ไปหาหมอ ก็ใช้ได้แล้ว ขอให้ทุกท่านตื่นตัวอย่าได้ทำแบบผู้เขียนเลย ปรับตัวปรับใจใหม่ ไม่เช่นนั้น จะสายเกินไป ที่แรงจะมีเหลือพอดูแลตนเองได้ เหตุนี้เอง ดิฉันจึงต้องดูแลตนเองอย่างดี โดยเฉพาะเสียง เพราะต้องจัดรายการทุกวัน แต่อยู่ๆๆมา ดิฉันก็มีอาการไอ ต้องกระแอม ตอนแรกก็เป็นนิดหน่อย แต่ก่อนเคยทานยาชวนป๋วย หรือยาแกไอ ทุกชนิด แล้วมันก็หายไป แต่ครั้งนี้มันหายช้าเหลือเกิน แม้จะต้องต้มน้ำดื่มน้ำอุ่นๆๆ ทุกครั้งที่ไอ เพื่อให้หาย 2-3 วันก็ไม่มีอาการดีขึ้น ทุกทีที่เคยไอ เคยกินอาปาคัวร์ แล้วไม่กี่วันก็หาย ไปหาซื้ออาปาคัวร์ ที่ไหนก็บอกว่า ขาดตลาด เพราะน้ำท่วมโรงงาน ช่วงนั้นน้ำก็ท่วมจริงๆที่กรุงเทพ คงขาดตลาดจริงๆ แล้วคนขายที่แต่งตัวเป็นเภสัชกรก็แนะนำยาเม็ดที่มีอยู่มาให้ บอกว่าชงัดนัก เป็นแผง ชื่อ MOfazt clear cap เป็นแผง แผงละ 10 เม็ด แล้วก็ยาแผง COLD-TAP มี 10 เม็ดเช่นกัน ให้ทานแทน กินวันหนึ่งก็ไม่มาก 1 เม็ด เอาว่ากลางวันไม่กิน เพราะดูแลตนเองได้ แต่ตอนกลางคืนถ้าไอ จะไม่ได้นอน ดิฉันกินมาได้ ไม่ถึง1 อาทิตย์ กินประมาณวันละ 2 เม็ด คำนวณแล้ว 20 เม็ด แล้วก็ซื้อยาฮีโร่ มากินพร้อม เพราะกลัวต่อมทอมซินอักเสบ เพราะไอมากเหลือเกิน พี่น้องคะดิฉันกินไปได้ ไม่ถึงอาทิตย์ มีผลข้างเคียง เบื่ออาหาร แทบจะไม่กินอาหารเลย กินนิดหน่อย พอไม่ได้ทานอาหาร น้ำหนักลด ฮวบฮาบน่าตกใจ ซึ่งดิฉันไม่รู้ตัว มีคนมาทักดิฉัน ทำไมผอมลงคิดว่าดิฉันตรอมใจ น้ำหนักลดเหมือนคนอกหัก ดิฉันเริ่มหันมามองดูตนเอง จริงๆๆด้วย ผอม น้ำหนักลด จาก 62 เหลือ 52 และดิฉันจากคนที่เคยกระฉับกระเฉง กลายเป็นคนเนือยๆๆ เฉื่อยๆๆ แทบจะไม่มีแรง บางครั้งก็เดินโซเซ วิงเวียนด้วยกินข้าวไม่ลง อะไรที่เคยอร่อย ไม่มีเลย ด้วยถทธิ์ยา ทำให้ปากขม และในบางครั้งยามอยากก็ไม่กิน ยามกินก็ไม่ได้อยาก เพราะทำงานไปด้วย ไม่สบายไอไปด้วย แต่ด้วยใจสู้ ก็ฝืนทำงานภาระกิจประจำวันไป รอวันหาย ดิฉันเหมือนอยู่ตามลำพัง ตามจริงก็ลำพังจริงๆๆ ลูกก็อยู่ไกล สามีก็ไปทำงาน แล้วยังเลี้ยงดูแลลูกบรีม จนไม่ได้ดูแลตนเองเลย คนใช้ก็ไม่มี พี่น้องคะดิฉันเคยไอ ไอแบบนี้ก็หลายครั้ง แล้วก็หายไปเองแบบธรรมชาติ ไม่หนักเหมือนครั้งนี้ ไปจัดรายการก็ไม่ได้ เพราะยามพูด ไอจะแย่งก่อนต้องหยุดจัดรายการ ยิ่งทานยา ยิ่งเป็น เพราะตอนนี้ยาที่กินมันทำให้ดิฉันเปลี่ยนแปลงไปหลายอย่าง ถ้าขืนกินต่อไป คงหมดลมหายใจอีกไม่นาน ยาที่กล่าวมา ไม่เคยกินสักครั้ง แปลกใจ ทำไมช่วงนี้ ยาแก้ไอ ถึงเปลี่ยนเป็นแผงๆๆ (คงจะมีมาก ไปเป็นสารตั้งต้นอะไรซักอย่างหรือเปล่าหนอ) ดิฉันหยุดทานยาทั้งหมด ที่ว่ามา เอาทิ้งขยะ หันมาใส่ใจแบบ ไม่พึ่งยา ไม่ทานยาเลย เพราะผลข้างเคียง ทำให้ดิฉันเบื่ออาหาร ดิฉันจึงแก้ปัญหาโดย ไอเมื่อไหร่ ก็เอาเกลือเข้าไปทาที่คอมีตุ่มคะ ทาแล้วก็กลั้วคอด้วยริสเตอรีน น้ำยาบ้วนปาก แล้วก็ดื่มน้ำร้อน ไม่ใช่อุ่นนะคะ ในปากแทบจะพอง จิบเอาคะ กลั้วคอ แล้วก็หมั่นไปกลั้วคอ เวลาแปรงฟัน แปรงฟันเสร็จ ดิฉันใช้นิ้ว ไปบีบยาสีฟันนิดเดียว ยี่ห้อซูเหลียน แล้วก็เอานิ้วไปกลั้วคอที่เป็นตุ่ม แล้วก็บ้วนออก มีอาการเย็นซ่าที่ตุ่มคอ บรรเทาอาการไอลงได้บ้าง พี่น้องคะรักษาแบบนี้ ไม่ต้องพึ่งยาตอนนี้ค่อยยังชั่ว แล้วคะ ดิฉันพยายามค้นในกลูเกิ้ลคะ ว่าอาการไอเกิดเนื่องจากอะไรบ้าง เขาก็บอกว่า อากาศร้อนมาก หรือเย็นมากเกินไป และอากาศเปลี่ยนแปลง ดิฉันคงจะอยู่ตรงอากาศเปลี่ยนแปลงเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว แล้วก็ทานอาหารที่มีรสจัด พักผ่อนไม่เพียงพอ ซึ่งดิฉันได้แก้ไข ตามที่เขาเขียนแล้ว แต่ก็ยังไม่หายดี รักษามาเป็นเดือน ในที่สุดดิฉันก็ไปเห็น เขาเขียนว่า กรดไหลย้อน ซึ่งดิฉันก็มาพิจารณาตนเอง กรดไหลย้อนนี้อาจจะเป็นสาเหตุ ต้นเหตุที่ทำให้ดิฉันไอ เป็นเดือน การไหลย้อนของน้ำย่อย กรดหรืออาหาร ไหลย้อนขึ้นมาตรงลำคอ ทำให้ลำคอระคายเคือง ไอ มีผลต่อกล่องเสียง ลำคอ หรือแม้แต่ปอดได้ ถ้าเป็นประจำ ก็จะไอประจำ ดิฉันอ่านที่เขาเขียนไว้ ถ้าปล่อยให้กรดไหลย้อนเรื้อรัง จะกลายเป็นมะเร็งหลอดอาหารได้ จากการอ่านเรื่องกรดไหลย้อน สาเหตุที่ดิฉันเป็นก็คือดิฉันมักจะลุกขึ้นมาทานอาหารตอนดึกๆๆทานชดเชยยามกลางวัน เพราะยามกลางวัน ทานไม่เต็มที่ ด้วยภารกิจมากมาย ตอนนี้ดิฉันลดการทานอาหารยามดึก และไม่ทานมาก แม้แต่กาแฟก็ลด ที่เขียนมานี้อาการไอเริ่มรักษาแบบไม่ใช้ยา แต่มาสนใจพฤติกรรมของตนเองใหม่ อาการไอเริ่มรู้จุดแล้ว ไอเมื่อไหร่ก็จีบน้ำร้อนทันทีไม่หาย ก็ไปกลั้วคอด้วยยาสีฟันซูเหลียน แล้วก็บ้วนปากด้วยริสเตอรรีน ทำประจำ ตอนนี้อาการไอ หายห่วง เพราะเปลี่ยนพฤติกรรมแล้ว แต่แล้วพี่น้องคะ ในขณะที่ดิฉันรักษาอาการไอด้วยการทานยาที่เภสัชเอาให้มาได้ 2-3 วันนั้น ดิฉันลืมสังเกตระบบขับถ่ายคะ เกิดอาการข้างเคียงอีกแล้วดิฉันไม่ถ่ายอุจจาระเลย ธรรมดาทุกวันดิฉันต้องขับถ่ายเป็นประจำ ทุกเช้า ในระยะที่ดิฉันทานยาแก้ไอแบบเป็นเม็ด พร้อมยาฮีโร่นั้น ช่วงนั้นถ่ายยาก ต้องเบ่งยิ่งกว่าเบ่งออกลูก เหงื่อกาฬไหล่ท่วมตัว ตัวสั่นเทาไปหมด ดิฉันจึงซื้อยาระบายไบโซแลกมากิน ตอนแรกดิฉันก็ตั้งใจไว้ว่าจะไม่พึ่งยา ดิฉันซื้อของเปรี้ยว มะขาม ส้ม แม้แต่ตำแตง ซดทั้งน้ำ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น โอโห ลำไส้ดิฉันคงผิดปกติไปแล้ว มะม่วง รสเปรี้ยวรสหวาน ไม่เป็นผลเลย ในที่สุดก็ตัดสินใจ กินยาระบายไบโซแลก เขาบอกว่าให้กิน 2 เม็ดก่อนเข้านอน ดิฉันไม่เคยกินซักที ดิฉันคิดว่า ถ้ากินก่อนเข้านอน เกิดมันลุกเข้าส้วมทั้งคืน คงตายแน่ ดิฉันตัดสินใจ กินตอนกลางวัน ผลมันทำให้ง่วงเหงาหาวนอน ซึม แต่พอมันจะถึงเวลามวนท้อง จะอึ ก็ต้องรีบเข้าส้วมคะ พี่น้องคะ เป็นเพราะท้องผูกมาก มันก็ได้เบ่งออกทันที มันจะให้เรา ปวดเบ่ง เป็นระยะ ถ้าจะออกก็ออกมาแบบ กระปริดกระปรอย ดิฉันเดินเข้าไปนั่งเบ่งทั้งวัน เป็นระยะครึ่งชั่วโมงต่อครั้ง ออกบ้างไม่ออกบ้าง ยังดีที่เป็นตอนกลางวัน ถ้าเป็นกลางคืน ดิฉันคงสลบคาห้องน้ำคะ และในที่สุด มันก็มีช่วงหนึ่ง เอาว่ามันไหลเลื่อนเคลื่อนคล้อยจนได้ที่ ดิฉันเบ่งครั้งนี้ไม่นาน มันไหลออกมาหมด แล้วรู้สึกว่าสบายเนื้อสบายตัว เหงื่อท่วมตัว ยิ่งกว่าวิ่ง 4คูณ100 ถ้าเป็นประจำ ริสสีดวงคงมาเยือนอีก วันต่อมา ก็คือวันที่ดิฉันกำลังเขียนอยู่นี้ เมื่อเช้าดิฉันกินไบโซแลกไป 2 เม็ดแล้ว แสดงว่าดิฉันหายท้องผูกแล้ว มันไม่มีอาการมาให้ดิฉันต้องนั่งเบ่ง ไม่ปวดอะไรเลย หรือว่าไม่มีอะไรในท้องที่จะขับถ่ายแล้ว ท้องว่าง ดิฉันคงต้องสังเกตต่อไป ทำไม มันถึงไม่ให้ดิฉันปวดอยากขับถ่ายท้องเหมือนเมื่อวาน หรือลำไส้ปกติแล้ว และมีความรู้สึกว่า หิวๆๆ คงท้องว่าง
พี่น้องคะ ที่ดิฉันเขียนมานี้ มันน่าระอายที่เอาเรื่องส่วนตัวมาพูดให้ฟัง แต่ดิฉันอยากจะเป็นอุทาหรณ์แก่พี่น้องทุกๆๆท่าน ว่า การที่จะรักษาตนเองนั้น อย่าพึ่งแต่ยา ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตนเอง ให้ตนเองรักษาตนเอง ให้ธรรมชาติรักษาบำบัด เพราะถ้าพึ่งยา โดยเฉพาะซื้อยามาทานเอง สิ่งที่ตามมาด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อาจจะทำให้ตนเองอายุสั้น โดยไม่รู้ตัวคะ เพราะผลข้างเคียง บางคนก็รู้ตัวก่อน รักษาทัน บางคนไม่รู้สึกตัว ล้มหมอนนอนเสื่อไปเลย ดิฉันบอกตนเองเสมอว่า ให้จำจำไว้ ทานอาหารให้เป็นยา อย่าใช้ยาให้เป็นอาหาร ซึ่งตามความเป็นจริง ก็ไม่ควรเที่ยงตรงขนาดนั้น เพราะบางครั้งการไอ มันก็ต้องมียามารักษาด้วย อาจจะเป็นยาสมุนไพร ยาตามแพทย์สั่ง และเมื่อคราเกิดเจ็บป่วยขึ้นมา ที่ว่าไอนี่แหละคะ กินยาด้วยตยเองจนป่วย ก็กลัวตายคะ ช่วงนั้นไม่อยากได้อยากดี ขาดความกระตือรือร้น มีคนถามว่า ทำไมดิฉันไม่ไปหาหมอ ดิฉันคิดเอาเองว่า ก็ไอธรรมดา หมอก็จะวินิจฉัย เหมือนที่ดิฉันค้นอ่านในกลูเกิ้ล แล้วก็จะให้ยามาทาน เหมือนเดิม คงหนีไม่พ้นยาแก้ไอ อีกยี่ห้อ เพิ่มเข้าไปอีก(เหมือนไม่เชื่อมือหมอ) พี่น้องคะ แค่กิน ยาที่กล่าวมา พร้อมยาฮีโร่เม็ด เกิดอาการข้างเคียง ทำให้ระบบขับถ่ายปั่นป่วนไปหมด ดิฉันตั้งแต่ถ่ายไม่ออก(ขออภัยนะคะ ชัดเจน) ไม่อยากทานยาอะไรเลยคะ และคิดว่า จะเริ่มดูแลตนเองเสียใหม่ โดยมีกลูเกิ้ลเป็นที่ปรึกษาคะทุกวันนี้ ไม่หิว ไม่ทานอาหร ก็ทานผลไม้ตามฤดูกาลแทนคะ น้ำหนักก็ลดลง ลดลง และขอบอกยาที่ดิฉันเอ่ยชื่อมานั้น เป็นยาที่มีคุณภาพ ไม่ได้ติเตือน ขอให้ใช้ยาโดยมีแพทย์แนะนำด้วยจะเป็นประโยชน์แก่สุขภาพตน ก่อนที่จะรู้เท่าไม่ถึงการณ์คะ พี่น้องกัลยาณมิตรทุกๆๆท่าน วันนี้ 16 กรกฎาคม 55 ดิฉันยังไม่ได้หายจากอาการไอเลย ดิฉันจะไอ เมื่อมีความรู้สึกร้อนๆๆ เหงื่อออก ก็จะไอ จะต้องไปจิบน้ำร้อน น้ำร้อนนี่ขาดไม่ได้เลยคะ ต้องมีทุกวัน พร้อมที่จะจิบ บางครั้งจิบแล้วก็ยังไออยู่ ยิ่งถ้าทานอาหารที่มีรสจัด จิบน้ำแล้วก็ไม่หาย ดิฉันต้องไปกลั้วคอด้วยการบีบยาสีฟันซูเหลียนไปทาที่ตุ่มอยู่คอ แล้วก็บ้วนปากด้วยน้ำยาบ้วนปาก มันจะบรรเทาได้มาก หายไป อย่าให้ตนเองร้อนเหงื่อออกก็แล้วกัน หรือทานอาหารรสจัด ต้องรีบทำให้ตัวหายร้อน แล้วก็รีบบ้วนปาก ล้างปาก ตามที่ทำทุกวัน ทุกขณะที่มีอาการไอ
พี่น้องที่รักทุกท่านคะ ดิฉันไอ นานเกินเดือน 2 เดือนจะปาเข้าไป 5-6 เดือนแล้ว นานเกินไปนะคะ ดิฉันอ่านเรื่องไอเกี่ยวกับปอด โรคปอด ดิฉันมาสังเกตว่า เวลาดิฉันไอ มันจะมาจากตุ่มที่ลำคอ ไม่ได้ไอมาจากปอด หรือเจ็บปอด ตุ่มคะ ที่คอ ดิฉันกำลังสังเกตใหม่คะ หลังจากที่ดิฉันบีบยาสีฟันซูเหลียนทาที่ตุ่ม ที่อยู่ระหว่างลำคอ กลั้วคอด้วยน้ำยาบ้วนปาก เสร็จแล้วดิฉันได้น้ำผึ้งเดือน หก ชาวบ้านบีบมาขายแบบต่อหน้าต่อตา ดิฉันเลยซื้อ 1 ขวด 120 บาทคะ แล้วดิฉันทดลองใช้ช้อนตักน้ำผึ้ง ทานต่อ หลังจากที่บ้วนปากแล้ว ๆได้ผลคะ เพราะอาการตุ่มที่คอ เริ่มจะลดลง แล้วก็บรรเทาอาการไอลงมากหายระคายคอ ช่วงนี้ดิฉันรู้วิธีรักษาตุ่มที่คอแล้วคะ คงจะติดน้ำผึ้งไปเลย เพราะจากการสังเกต มันหายไอ ตุ่มก็ไม่ระคายเคืองคะ เสียดายที่ซื้อน้ำผึ้ง ให้เขาบีบให้ขวดเดียว ถ้ารู้ว่ามันหายาก สดสด จะเหมาหมดเลยคะ ประมาณ 6 ขวด ตามจริงก็มีโอท็อปวางขายอยู่ทั่วไป แต่อยากได้เห็นกันจะจะ สดสดคะ พี่น้องคะ อาการที่คอที่เป็นตุ่ม จะบรรเทา จะหายไอหรือไม่ ก็คงต้องดู จากการนำน้ำผึ้งมาแก้ จิบเบาๆๆ หลังจากทำความสะอาดปากแล้วคะแล้วจะนำมาเล่าต่อนะคะ
พี่น้องที่รักทุกท่านคะ เกี่ยวกับเรื่องยา ตัวเราไม่ได้เป็นหมอ การที่ซื้อยามาทานเอง โดยรู้เท่าไม่ถึงการ อาจจะทำให้คนดีดี ต้องล้มหมอนนอนเสื่อ ด้วยกินข้าวไม่ลง หมดเรี่ยวหมดแรง และอาจจะสายเกินไปก็ได้ อย่าเชื่อมั่นตนเองมากนัก ดิฉันพยายามอ่านเรื่องเกี่ยวกับการใช้ยา ด้วยตนเอง พอจะมีที่สังเกตได้ แต่ให้เชื่อหมอดีกว่านะคะ พร้อมๆๆกับภูมิปัญญาแบบชาวบ้านใช้ยาสมุนไพรด้วยก็ได้คะ
1-ใช้ยาให้ถูกโรค คือต้องทราบก่อนว่า อาการที่เป็นนั้นเกิดมาจากสาเหตุใด จากสิ่งใด จะได้ใช้ยาให้ถูกต้องตามอาการ
2-ใช้ยาให้ถูกขนาด ปริมาณยาที่ใช้ในแต่ละคนจะแตกต่างกันออกไป ต่างกัน ขึ้นอยู่กับอายุคน อาการ และยาที่ใช้ร่วมกัน
3-ใช้ยาให้ถูกเวลา โดยต้องรู้ว่า ยาที่จะใช้เป็นยาก่อน หรือหลังอาหาร และควรใช้ให้ครบ เพื่อป้องกันการดื้อยา
4-ใช้ยาให้ถูกทาง เนื่องจากยาเม็ดหรือยาแคปซูล การดูดซับของร่างกายจะแตกต่างกัน ถ้ามีการหักหรือแกะออก อาจทำให้ร่างกายรับยาเกินขนาดได้ การใช้ยาต่างๆๆควรปฏิบัติตามคำแนะนะของแพทย์หรือเภสัชกรอย่างเคร่งครัด พี่น้องที่รักทุกท่านคะ
วันนี้วันที่ 30 กรกฎาคม55 นับตั้งแต่ที่ดิฉันไอ เป็นต้นมา นับได้ 6 เดือนคะ หลังจากที่ดิฉันใช้น้ำผึ้งกลั้วคอ หรือทาคอ หลังจากที่ทำความสะอาดแล้ว ได้ผลคะ อาการระคายเคืองหายไป ดิฉันดีใจมาก
วันที่ผ่านมา ดิฉันคิดอยากทานต้มยำ คิดว่าอยากทานเลยสั่งซื้อจากที่ร้านอาหารตามสั่งคะ อร่อยมาก แต่หารู้ไม่ ว่า อาการไอที่ว่าหาย กลับคืนมาอีก และรุนแรง ไอกระแทก ไอจนกระอัก คือไอไม่ธรรมดาเสียแล้วเหมือนที่ลำคอมันคันระคายเคือง มีอะไรคันยิกๆๆ ดิฉันเริ่มใจเสีย เพราะไอรุนแรงอยู่ 2 วัน ไอจนมีเลือด แต่เลือดที่ออกมา ไม่ใช่ที่ปอด แต่ที่คอ ดิฉันเริ่มใจเสีย เพราะอุตส่าห์รักษามานาน ดิฉันต้องตัดสินใจ ซื้อยาทิฟฟี่มาทาน ทานตอนกลางคืน นอนหลับดี อาจจะเป็นเพราะยากุม ไม่ไอ ทานอยู่ 2-3 วัน ในแผงยาเขาบอกว่าอย่ากินถึง 5 วัน เกี่ยวกับตับจะเป็นพิษ เกือบจะ 5วันแล้วคะ แต่วันละเม็ด ก่อนนอนเท่านั้นและก็สามารถทำให้ไม่ไอในยามกลางคืน จนทุเลาลงได้คะ
ดิฉันหันมามองดูสุขภาพตนเอง คงจะเป็นอายุมากขึ้น ร่างกายอ่อนแอลงตามอายุไข จึงคิดจะซื้อสมุนไพรมาบำรุง ร่างกายบ้าง ตัดสินใจไปซื้อ โสมเกาหลีตังกุยจับ ขวดพันกว่าบาท มาดื่ม พี่น้องคะ เชื่อไหมคะ รสชาติเหมือนยาแก้ไอชนิดหนึ่ง รู้สึกตัวว่า บำรุงร่างกายที่เนื่อยๆๆได้ และชุ่มๆๆคอรักษาแก้ไอได้ด้วย ตอนนี้แพงแค่ไหนก็ไม่เกี่ยง เพราะมันทำให้ร่างกายกระชุ่มกระชวย และช่วยบรรเทาไอได้ด้วยคะ ของเขาดีจริงๆๆ คิดว่าคงจะเป็นอวสานของการไอที่ไอมานาน เกือบ 6 เดือนแล้วคะ ช่วงนี้ ค่อยบรรเทาไอ ลงได้บ้าง แต่ถ้าหาก มีผลข้างเคียง จะนำมาเล่าเขียนให้อ่านต่อไปคะ
รูปนี้ช่วงดูแลน้องบรีมตอนเป็นทารก นี่ก็เป็นสาเหตุให้ สุขภาพอ่อนแอลง รูปนี้ยังอ้วนอยู่นะคะ แต่ช่วงที่เขียนนี้ ผอมลง เหมือนคนอกหักคะ กินไม่ได้ นอนไม่พอ พี่น้องที่รักทุกๆๆท่านคะ รักษาสุขภาพกันนะคะ มีเวลาตรวจสุขภาพประจำปีก็คงดี ดิฉันก็คิดอยู่ จะไปตรวจสุขภาพ ทุกอย่าง ประมาณ 4 พันบาท โรงพยาบาลเอกชน แต่ก็ยังหาเวลาไปไม่ได้คะ ขอจบก่อนนะคะ สวัสดีทุกท่าน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมคะ
ถึงกัลยาณมิตรทุกๆๆท่าน อาการที่สุเป็นในขณะนี้ ถือว่าเรื้อรังแล้ว ตอนแรกคิดว่าเป็นไอ เป็นหวัดธรรมดาทั่วไป กินยาแล้วก็หาย จากการสังเกตพอจะจับอาการได้ว่า ตนเองเป็นโรคแพ้ฝุ่นละออง ซึ่งมีช่วงหนึ่ง เจาะบ้าน สองห้องให้มันเข้าไปหากันได้ คือบ้านสองหลังติดกัน เป็นตึกแถว 2 ชั้น หลังที่สองพึ่งซื้อและเคยกะว่าจะทำเป็นหอพัก แต่ก็ไม่ได้ทำ เจาะห้องเพื่อให้ติอต่อกันได้ เข้าออกกันได้ และผลจากการเจาะห้อง ฝุ่นปูนที่เจาะมันเกาะอยู่ในบ้าน ซื่งเราจะมองไม่เห็น เวลาเราเปิดพัดลมเพดาน มันจะป่วนไปหมด เหมือนพายุฝุ่นน้อยๆๆ แต่มองไม่เห็น เราก็จะสูดดมเข้าทุกวัน ที่ผู้เขียนมารู้ว่าแพ้ฝุ่น เพราะเอาพัดลมแอร์ แอร์ มาทำความสะอาด จะเต็มไปด้วยฝุ่นปูน แม้แต่พัดลมเพดานใบพัดของมันก็จะมีฝุ่นปูนเต็มไปหมด เลยต้องเช็ดใบพัดมัน ให้สะอาด และห้องก็เป็นห้องกระจก ปิดตลอด กระจกใส ลูกค้าเข้ามาเห็นกันได้อยู่ ว่าจะเอาพัดลมดูดอากาศมาเจาะดูดฝุ่นออก ซัก 2 ตัว ก็ยังไม่มีเวลาเลย เพราะต้องไปหาซื้อพัดลมนี่ที่ขอนแก่น ต้องเดินทาง เลยมีแต่พัดลมแอร์ ที่ดูดฝุ่นแทน มาตั้งซึ่งล้างแต่ละครั้ง ขี้ฝุ่นปูนเต็มไปหมด และผู้เขียนก็นอนในห้องที่ฝุ่นจำนวนมาก โดยไม่ระวังตัว เราไม่รู้ว่าฝุ่นมันยังว่อนไปหมด กินยาแก้ไอ ทุกชนิดก็ไม่หาย เลยลองมาดื่มน้ำอุ่นๆเวลาละคายคอ ก่อนนอนก็กินยาแก้แพ้ ทำให้ไม่ไอ ตั้งแต่ทานยาแก้แพ้ก็ได้ผล คือนอนหลับดี จะกินแต่ก่อนนอน เพราะยานี้จะทำให้ง่วงนอนมากๆ ก็กินทุกๆวันก่อนนอน มาคิดอีกที เราจะกินยาแก้แพ้ไปตลอดหรือ เพราะมันมีผลข้างเคียงคือ เราจะขมปาก กินอาหารไม่อร่อย เป็นเบื่ออาหาร น้ำหนัดลดอีกแล้ว กินอะไรก็กลัวจะไอ บางที่อยากกินตำมะละกอ ใส่ปลาร้าก็กลัวไอ แต่วันหนึ่งลองกินดูเอาแบบไม่เผ็ด ปรากฎว่า มันชุ่มคอดีซะอีกอาจจะเป็นเพราะใส่มะนาว น้ำมะขาม ใส่มะกอก ไม่ไอ ตอนนี้ก็หันมาซดตำแตงเลย ก็ โอเค ไม่ไอ มันก็แปลก ปล่อยให้เราอดอาหารที่อยากมาตั้งนาน ด้วยกลัวแสลง จนน้ำหนักลด รู้ว่าอยากทานอะไรก็หาทานได้เลย ไม่กลัวแสลง ตอนนี้น้ำหนักเพิ่มขึ้นอีก แต่มีข้อแม้ว่า พอทานเสร็จแล้ว ต้องไปกลั้วคอ ล้างคอ หรือแปลงฟันใหม่ไปเลย ล้างบ้วนปากด้วยริสเตอรีนรสไม่เผ็ด ได้ผลคะ ไม่ไอเลย แต่ก็รู้ช้าไป เพราะกว่าจะรู้วธีแก้ปัญหาอาการไอ มันก็เป็นไอเรื้อรังแล้ว และตรงที่มันไอ ทำให้ละคายเคืองก็คือตรงหลอดคอนี่เองฉนั้นนอนตื่นขึ้นมาไม่อยากไอก็ต้องรีบบ้วนปาก แปลงฟันเวลาไอ วันหนึ่งแปรงวันละหลายครั้งหลังจากท่านอาหาร เพราะแปรงแล้วมันบันเทาได้ คือไม่ไอเลย ตอนนี้พอเราสังเกตรู้แล้ว เราก็รู้วิธีแก้ไอ ดื่มน้ำร้อนอุ่นๆๆ แปรงฟันบ้าง บ้วนปากด้วยน้ำยาที่ไม่เผ็ดบ้าง ระวังอย่าบ้วนปากด้วยน้ำยาที่เผ็ด ปากเหมือนมีแผล จะแสบ แทนที่จะหายอย่างหนึ่ง กลับไปเป็นอีกอย่่างหนึ่ง
ตอนนี้ยาแก้แพ้หรือยาแก้ไอ ก็หยุดกิน มีแต่วิธีปฏิบัติตนเท่าที่กล่าวมา สามารถช่วยเหลือตนให้พ้นจากอาการไอได้ ว่าจะไปหาหมอ ตรวจเช็คปอด ก็ยังไม่ได้เช็ค มีความรู้สึกว่า เวลาไอมันอยู่ที่คอนี่เอง ยังไม่ถึงปอดแต่ก็เกรงเหมือนกันว่าถ้าไม่ไปรักษากับหมอ รักษาเองกลัวมันก็จะลงที่ปอด หรือปอดติดเชื้อ คำนี้จำมาจากอ่านคนที่ไอ และโรคปอดที่อยู่ในกลูเกิ้ลนี่แหละ เวลามีอาการก็มาค้นอ่าน หาวิธี และ หาความรู้ จากคุณหมอต่างๆๆ อ่านในกลูเกิ้น เขาบอกว่า ให้อบสมุนไพรบ้าง เพราะการอบสมุนไพร มันจะร้อน จะทำให้อะไรที่ติดปอดอยู่ย้วย หรือไหลออกมา เป็นเสลดจะทำให้ปอดสะอาดขึ้น ไปอบครั้งหนึ่งแล้ว เหงื่อออกมาก หิวข้าวเลย แต่ยังไม่เห็นผลว่ามันจะย้วยลงจากผนังปอดหรือเปล่า เพราะมันอยู่ข้างในปอด ตอนนี้นอนในห้องแอร์ มันจะมีที่ดักจับฝุ่น และบอกช่างมาล้างแอร์ ได้ผล ยามกลางคืนนอนไม่ไอ และรู้สึกหายใจสบายขึ้น ตอนนี้นอนห้องแอร์ตลอดไม่ว่าร้อนว่าหนาว ไม่ห่วงค่าไฟ เพราะยังไงเราก็ยังพยายามหาเงิน เพื่อเสียค่าหมอค่ายา ซึ่งมันไม่ได้ผล ด้วยเรารู้ว่าเราแพ้ฝุ่น กินยาที่ไม่ถูกก็รังแต่จะขมปาก เบื่อหน่ายอาหาร ตอนนี้ทานอาหารได้เยอะมาก และก็ไม่ไอเหมือนก่อน ส่วนเรื่องจะหายหรือไม่นั้น ก็อยู่ที่วิธีการดูแลตนเอง เพราะตนเองรู้ตนเอง
ดูหนังเรื่อง ลูกทาส หนูแดงต้องตายเพราะไอ เป็นวัณโรคในเรื่อง ไอเป็นเลือด เราก็เกรงๆๆเหมือนกัน แต่มาคิดดูอีกที ถ้าเราดูแลตนเองดี และเข้าใจในไอ ก็คงจะไม่อายุสั้นปานนั้น ถึงสั้น ก็ไม่เป็นไร เพราะอิ่มหรือพอใจในชีวิตแล้ว
เข้ามาในโกทูโนก็ไม่ได้ ลืมรหัสหมดแล้ว และไม่ค่อยมีเวลาว่างมาก งานเยอะ รายการก็เลิกจัดด้วยไอ คิดถึงทุกๆๆคนนะคะ ที่เขียนลงนี่ก็ไม่รู้ว่า เพื่อนๆๆจะได้อ่านกันหรือเปล่า แต่อยากจะให้เป็นวิทยาทาน สำหรับคนที่ไอเหมือนตนเอง เมื่อรู้แล้ว รีบรักษา มันก็จะไม่ไอเรื้อรัง และให้รู้ว่า แท้ที่จริงแล้วตนเองแพ้ฝุ่นนี่เอง อย่าไปมัวรักษาโดยที่ไม่ไปหาหมอ ว่าแต่เขา ตนเองก็ยังไม่ไปหาหมอเลย เกรงหมอจะให้ยาแก้ไอมาให้อีก เพราะมันต้องรักษาด้วยวิธีการปฏิบัติตนเองก่อน ถ้ารู้เท่าทันมันจะไม่เรื่อรัง คือทำอย่างไรถึงไม่ระคายคอ
ยาอมที่บอกว่าแก้ไอ ยิ่งไอเพราะไปเคลือบผิวคอ ทำให้ระคายเคืองหลอดคอ อยากไอเหมือนเดิม
อาการไอของดิฉัน หายแล้วคะ หลังจากที่ไอเรื้อรังมาเกือบปี 2 ปี ที่หายนั้น ก็เพราะดิฉันได้ตัดสินใจไปหาหมอ ไปโรงพยาบาลเอกชนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ขอเอ่ยชื่อ โรงพยาบาลราชพฤกษ์ ขอนแก่น ได้รับการต้อนรับและดูแลดิฉัน อย่างให้เกียรติและรวดเร็ว โดยแพทย์ผู้ที่รักษานั้น ก็ขอเอ่ยชื่อท่าน และขอขอบพระคุณ คุณหมอ ไกรธร ธีรานุตร เป็นผู้ตรวจรักษา และหายภายในหนึ่งอาทิตย์ จริงๆๆด้วย ดิฉันพึ่งไป เมื่อวันที่ 7สิงหาคม 57 นี่เอง ดิฉันได้ผ่านการเอ๊กเรย์ รูปเอ๊กเรย์ที่ออกมา คุณหมอบอกว่า หลอดลมโป่งพอง ดิฉันเลยย้ำไปว่าถุงลมโป่งพอง คุณหมอบอกว่า ไม่ใช่ อันนั้นมันต้องคนสูบบุหรี่ถึงเป็น ดิฉันเป็น หลอดลมโป่งพอง เนื่องจากว่าไอมาก และตามเอ๊กเรย์เหมือนเป็นปอดบวม แล้วคุณหมอก็ให้ยามาทาน ทานได้เพียง 5 วัน ยาเหล่านั้นก็หมด แล้วอาการก็หายไอ เหมือนปาฏิหาริย์ นับตั้งแต่นั้นมาดิฉันก็ไม่มีอาการไอแบบนั้นอีกเลย ยาที่คุณหมอให้ ยาละลายเสมหะ ยาฆ่าเชื้อ เพราะดิฉันบอกหมอว่า อยากเกาที่หลอดคอ เพราะมันรำคาญ และเป็นที่ทำให้ไอ และก็มียาขยายหลอดลม ซึ่งบรรเทาอาการไอ และก็ยังมียาฆ่าเชื้ออีกชนิดหนึ่ง รวมแล้วดิฉันได้รับยา 5 อย่าง และยังมียาแก้ไออีกตัวหนึ่ง ต้องเก็บรักษาไว้ในตู้เย็นอย่างดีเป็นแคบซูน ดิฉันได้ถือโอกาสถามคุณหมอว่า ดิฉันเป็นถึงขั้นวัณโรคแล้วยัง คุณหมอบอกว่า ถ้าอยากรูัต้องตรวจเสลด คุณหมอให้กล่องปล่า 2 กล่อง กลับบ้าน เพื่อขากเสลด เริ่มต้นวันที่6พรุ่งนี้เลย กล่องหนึ่ง วันที่ 7 อีกกล่องหนึ่งวันต่อไปวันศุกร์ที่ 8 เสร็จแล้วเอาไปเช็คโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ดิฉันก็บอกว่า ใกล้โรงพยาบาลสมเด็จยุพราชกระนวน นั่นแหละไปตรวจมาพร้อมเอาเอกสารนี่ให้เขาแสดงผลมาด้วย แล้วไปหาคุณหมอไกรธร อีกที จะอ่านภาษาหมอให้ฟัง ในช่วงบ่าย ว่างั้น ดิฉันได้รับยา ได้รับการตรวจจากคุณหมอ ค่าหมอค่ายาในวันนั้น 2869 เกือบ 3 พัน ดิฉันไม่ได้เสียดายเงินเลย เพราะดิฉันคิดว่า น่าจะมากกว่านั้น มีตรวจปอดเอ๊กเรย์เห็นหลอดลมโป่งพอง ตรวจวัดความดัน ปรกติ ตรวจเลือดโรคเบาหวาน ดิฉันแข็งแรงปรกติทุกอย่าง แค่นี้ก็คุ้มแล้ว ทำไมแต่ก่อนดิฉันถึงไม่ไปหาหมอเสียแต่เนิ่นๆๆ ดิฉันที่ไม่ไป เพราะต้องการไปที่ชัวร์ และรู้ผลวันนั้นเลย เพราะเป็นคนมีเวลาไม่มาก คืดว่าอยากหายมันต้องมาที่โรงพยาบาลเอกชน แต่ดิฉันไม่ว่าง จริงๆๆ ช่วงนี้น้องบรีมก็โตแล้ว ลูกชายก็เรียนจบ ให้มาช่วยธุรกิจของแม่นี่แหละ ทำให้ดิฉันมีเวลาเป็นของตนเองมากขึ้น
หลังจากที่ดิฉันรับยาจากคุณหมอมาแล้วก็ทานตามหมอสั่งอย่างเคร่งครัด หลังอาหาร 3เวลา สั่งอย่างไรก็ว่าตามหมด วันที่ดิฉันต้องขากเสลด เชื่อไหมคะพี่น้อง หลังจากที่ทานยาไปแล้ว 1 วัน เสลดไม่มีให้ขากใส่กล่องเลย ตั้ง 2 กล่อง วันต่อมาอีก 1 กล่อง ก็ไม่มี ไอก็หาย ดิฉันเลยไม่ได้เอาเสลดไปตรวจ ไอก็หาย 5วัน ยาก็หมดไปพร้อมกับอากรไอ ดิฉันดีใจมากคะ
ที่ดิฉันเขียนมาบอกนี้ เพื่อจะบอกว่า เป็นไอเป็นไข้อะไรก็ตาม ให้ไปหาหมอเลยไปหมอที่ชัวร์ ชัวร์ โรงพยาบาลที่ชัวร์ๆๆ ไม่ต้องกล้ว ว่ายาจะแพง และไปที่ชัวร์ ๆเลยนะคะ ดิฉันขับรถไปหาหมอที่ขอนแก่น ไม่ได้ไปรับการจากตรวจหมอที่กระนวนเลยสักครั้งเดียว ด้วยไม่มั่นใจ ว่าจะรักษาหาย ตอนนี้ดิฉันหายแล้ว หายภายใน 5 วัน นับตั้งแต่ที่ไอมาเป็นปีๆๆ 2 ปีด้วยซ้ำ จนหลอดลมโป่งพอง และะคิดว่าตนเองเป็นวัณโรคด้วยซ้ำ หมอบอกว่าดิฉันเป็นโรคภูมิแพ้ แพ้ฝุ่น แพ้อากาศร้อนแล้วจะไอ ทุกวันนนี้อยู่ในห้องแอร์ตลอด ค่าไฟเดือนละ 3 พันกว่า ใช้หลายอย่าง ก็คิดว่าไม่เป็นไร ขออย่าไอ และให้หาย และตนเองยังแพ้ฝุ่นด้วย ดิฉันบอกคุณหมอว่า แต่ก่อนดิฉันไม่เห็นมีอาการเหล่านี้ คุณหมอบอกว่า (ลักษณะแปลความเข้าใจของดิฉัน ดิฉันว่าคุณหมอกำลังจะบอกว่าดิฉันเริ่มแก่ อะไรก็จะชำรุดหมด ถ้าไม่ดูแล) แต่คุณหมอพูดแบบให้ดิฉันคิดเองนะคะว่า บ้านเหมือนถูกไฟไหม้ จะซ่อมแซมอย่างไรก็ไม่เหมือนเดิม มีไหมความหมายที่แปลกไปจากดิฉันคิดเองคะ ดิฉันแก่แล้ว อวัยวะทุกอย่างเสื่อมโทรม ต้ิงดูแลตนเองเป็นพิเศษ ถ้าอยากจะอายุยืน
อาการไอของดิฉันก็คงจะอาวสาน เช่นนี้แล ขอขอบคุณโรงพยาบาลราชพฤกษ์ ขอนแก่น ขอขอบคุณ คุณหมอไกรธร ธีรานุตร ที่ทำให้ดิฉันหายไอคะ คงเหลือแต่
I LOVE YOU...
ความเห็น (31)
สวัสดีค่ะพี่สุ
อาทิตย์ก่อนนี้เห็นเรื่อง พ่อแก้ว แม่แก้ว ยังคิดถึงพี่สุ เลยว่าเป็นไงบ้าง เงียบหายไป
อ่านบันทึกนี้แล้ว นึกถึงคู่รักวัยดึกค่ะ ป๋าอี๋เค้ากินยาตามหมอสั่งเคร่งครัดเกิน ปูเห็นยังตกใจ
จนเราต้องเตือน เพราะปูเคยขายยามาก่อน รู้ดีว่าเป็นเยี่ยงไร ประโยขน์อนันต์ โทษมหันต์
ขอบคุณบันทึกดีๆ ที่ให้ความรู้และตระหนักถึงสุขภาพมากขึ้น ขอให้พี่สุขภาพแข็งแรงดังเดิม
สุขสันต์หรรษา วัน เดือนแห่งความรัก ยังระลึกและเสมอ เช่นเคย แม้กาล งาน พาห่าง ค่ะ
มาเยี่ยมด้วยความคิดถึงกันค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะพี่สุ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
รักษาสุขภาพนะครับ
ลองถือศิลแปดดูซิครับ
กรดไหลย้อนหายไปเลย เพราะไม่มีอะไรจะไหล ถ้าเราไม่กินอะไรหลังเที่ยงวันไปแล้ว
ขอให้มีสุขภาพดีนะครับ
สวัสดีค่ะพี่สุ
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวและให้ข้อคิดที่เป็นประโยขน์ค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ หายไวๆค่ะ
คิดถึงค่ะ
 |
สวัสดีคะ น้องปู ที่เข้ามาเยี่ยมพี่สุคะ พี่สุเขียนเรื่องทั้งที่อาการเฉื่อยๆ ถ้าอาการเข้าท่ากว่านี้ก็จะมีคำพูดที่ฟังแล้ว พอจะนึกออกได้เรื่องได้ราวบ้าง ตอนนี้พี่สุเริ่มรับทานอาหาร หาอะไรมาใส่ท้อง หลังจากที่ทิ้งช่วงห่างเหินอาหาร ที่พี่สุอยู่ได้เพราะผลไม้นะคะ เพราะมันพอจะทำให้กลืนลงท้องได้แบบไม่เชิงเบื่ออาหาร พี่สุมาคิดดูนะคะ สงสารคนที่เขาป่วย คนที่ทานอะไรไม่ได้เลย แม้แต่ผลไม้ ถ้าขั้นนั้น คงรอวัน ที่เบื่ออาหาร ก็ผลข้างเคียง จากการที่ทานยา ยามกลางคืน ไอเมื่อไหร่ กลืนยา 1 เม็ด แล้วก็ตามด้วยยาฮีโร่อีก 2 เม็ด ช่วง 2-3 วันเริ่มเบื่ออาหาร ไม่นึกอยากทานอะไรเลย แต่ก็ยังดีที่ผลไม้ ช่วยไว้ได้คะ เกือบ 1 อาทิตย์ แต่ไอมาเป็นเดือนแล้วนะคะ และผลจากการทานยา เป็นชุดจัดเอง ท้องผูก ที่เบ่งแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันเลยคะ เข็ดแล้วคะ
พี่สุไปเยี่ยมอ่านคำคมคะ สุดยอดคนชมหนังเก่ง ชมหนังมาราธร คงจะเป็นสมัยที่ยังไม่มี วีดีโอ ไม่มีแผ่นซีดีใช่ไหมคะ แต่มีโรงหนัง เสียดายไม่ได้อ่านบันทึกของคุณคนขับช้า และคิดว่ายังไม่มีหนังเรื่องไหนที่ประทับใจ เพราะไม่ชอบดูหนังคะ
และที่โดนใจที่สุด ดูมาแล้วยังเก็บเอาคำคม มาให้ได้อ่าน ตั้ง 55 คำคม แล้วก็คิดตาม ขอบคุณมากนะคะ พี่สุคิดถึงเรื่องราวต่างๆๆ ที่น้องปูเขียน เกี่ยวกับอะไรน้า นายเมฆ นายภูผา นางท้องฟ้า ว่าไปผิดก็ขออภัยคะ
ขอบคุณนะ
สวัสดีคะพี่ใหญ่ ขอบคุณมากนะคะที่เข้าไปเยี่ยมสุคะ สุคิดถึงพี่ใหญ่เหมือนกันคะ พี่ใหญ่คะ ช่วงเริ่มเข้าวัยกลางคน รู้สึกว่าร่างกายจะหมดสมรรถภาพ เป็นนิดหน่อย กลายเป็นมากคะ ฉะนั้นคงจะต้องตระหนักเรื่องการอยู่การกิน การนอน ให้เป็นเวล่ำเวลา ออกกำลังกายบ้าง สุไอนิดเดียว เคยแป๊บเดียวก็หาย มาครั้งนี้อยากหายเร็ว คะ ระดมยามาทาน ผลข้างเคียงท้องผูกคะ เวลาเบ่งแต่ละครั้ง ถ้าคนไม่เคยเป็น อย่าปล่อยให้ตนเองท้องผูกทีเดียวเชียว ทรมานมากคะ เวลาเบ่งแทบขาดใจ ขอพี่น้องเราอ่านเรื่องนี้แล้ว ระวังเรื่องการทานยาเป็นอาหาร ถ้าไม่ปรึกษาแพทยท์ มันจะมีผลตามมา ถ้ารู้ตัวแก้ไขทันก็แล้วไป แต่ถ้าไม่รู้ตัว หรือรู้ไม่เท่าทัน อาจจะไปก่อนเวลากำหนดคะ
แม้สุไม่ทานข้าว แต่ผลไม้ตามฤดูกาล ซื้อมาทานเป็นกิโล เพราะทานได้แต่ผลไม้คะ ขนาดทานผลไม้ปานนั้น เอาไม่อยู่เลยคะ ท้องผูก สาเหตุคงจะเป็นเพราะลำไส้ถูก ยาแก้ไอเข้าควบคุมไว้หมดแล้วคะ
เข้าไปอ่านกิจกรรมดีดี ของธนาคารไทยพาณิชย์ ขอชมเชยนะคะ ที่ช่วยเหลือสังคมมาตลอด ที่บ้านสุ ธนาคารไทยพาณิชย์พึ่งมาตั้งคะ แล้วสุจะไปเป็นลูกค้าให้นะคะ
ขอบคุณที่เป็นห่วงคะ แล้วเข้ามาเยี่ยมคะ
พี่สุหายไปนานมากๆ ขอให้หายไวๆๆนะครับ ไอ ขอให้หาย แต่ I love you คงไวนะครับ 555
มาบอกว่า .. แต่ขอขำ ท่านพี่ขาหญ๋าย ก่อนค่ะ ๕ ๕ ๕ ไอ ๆ ช่วงนี้ปูก็เริ่มไอ ๆ ติดๆกัน หลายๆ วัน สงสัย เข้า เดือนวันแห่งความรัก เลย ไอ จัง i love you ดีใจ พี่สุเริ่มหายแล้วนะคะ
มาขอบคุณ ที่จำแฟนๆ ได้ "พี่สุคิดถึงเรื่องราวต่างๆๆ ที่น้องปูเขียน เกี่ยวกับอะไรน้า นายเมฆ นายภูผา นางท้องฟ้า ว่าไปผิดก็ขออภัยคะ"
ใช่ค่ะ ยังคงชอบ ติดใจ เฝ้ารอ ชม นายเมฆ พี่ภูผา และน้องฟ้า เสมอ (น้องฟ้า ยังโสด นะคะ อิ อิ พี่สุขา น้องฟ้า ยังโสด เป็น นางท้องฟ้า บ่ได้ เจ้า ๕ ๕ ๕ ฮาหลังอิ่มเที่ยงวัน ค่ะ
 |
สวัสดีคะน้องหนูรี พี่สุขอบคุณมากนะคะที่เข้าไปเยี่ยมพี่สุ ตอนนี้พี่สุค่อยยังชั่วแล้วคะ อาการไอ และอาการท้องผูก ช่วงนี้กำลังเพิ่มน้ำหนักคะ เพราะมีอาการหิวขึ้นมาบ้าง ซึ่งช่วงทานยาแก้ไอ ไม่รู้สึกหิว ไม่รู้สึกอยาก แทนที่ทานยาจะหาย กลับหนักขึ้น ด้วยทานยาไม่ถูกวิธีซื้อมาทานเอง ไม่ปรึกษาแพทย์ ผลลัพธ์ออกมา เกือบทำร้ายร่างกายตนเอง พี่สุรู้ตัวก่อนคะ รู้ว่าขืนทานยาเหล่านี้ต่อไปอีก ไหนจะทานอาหารไม่ได้ ในที่สุดก็นอนยาว ด้วยหมดแรงที่จะต่อสู้ ชีวิตประจำวัน
มาอ่านเรื่องต้นยาง ทำให้นึกสะท้อนถึงชีวิตคนเรา สักวันก็หมดหน้าที่ ด้วยวัยชรา แม้จะมีกำลังแต่สมรรถภาพ ก็คงสู้ไม่ไหว ก็รอวันกลับบ้านเก่าเช่นกัน ที่เหลือไว้ก็คงมีแต่ความดี ความรักที่คงไว้ให้กัน ได้ระลึกถึง
หนูรีถ่ายภาพได้สวยมากเลย บางภาพมีศิลป์ด้วย หนูรีเป็นเศรษฐีป่ายางนี่เอง อยู่ใกล้ชิดป่ายาง เติบโตมากลับป่ายาง ทางบ้านพี่สุกำลังฮิตปลูกยางพารากันคะ ตอนนี้คนที่เคยปลูกไว้ เมื่อมันอายุได้ 5-7 ปี ตอนนี้แหละคะ เริ่มได้น้ำยางกัน พากันออกรถเป็นแถวเลย เศรษฐี ก็เริ่มมี เพราะ พอมันให้น้ำยางได้ ก็ได้ประจำ นำไปขาย 15 วันครั้ง มีที่รับซื้อ สะดวกอีก และช่วงนี้มีแต่ได้กับได้ เพราะลงทุนปลูกมานานแล้ว ช่วงนี้ไม่ได้ลงทุนเพิ่ม นอกจากว่า เห็นว่าตนเองมีรายได้ ขายป่าอ้อย ซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจของชาวอำเภอกระนวน พากันมาปลูกยางมากขึ้น เพราะปลูกอ้อยลงทุนตลอด บางครั้งก็ขาดทุน
ที่เพราะพันธ์ยางก็เริ่มมีมากขึ้น บางแห่งมาให้พี่สุโฆษณาขายพันธ์ยางเพื่อให้คนมาซื้อ พี่สุถามเขาไปรับมาจากไหน เขาบอกว่า ขับรถไปซื้อที่ภาคใต้เลยคะ ไปกลับเป็นนานๆๆ เพราะมันจะได้คัดต้น คัดพันธ์คะ พี่สุก็ว่า โอโห คงได้กำไรดี แต่ช่างลำบากจริงๆ มันไกลเกินไป มันจะคุ้มไหมนี่ แต่เขาก็ทำจริงๆๆคะ
 |
สวัสดีคะ คุณแสงแห่งความดี พี่สุขอบคุณมากนะคะที่เข้าไปให้กำลังใจกันคะ ตอนนี้พี่สุค่อยยังชั่วแล้วคะ และตระหนักในการใช้ยา ใช้ชีวิต มากขึ้น พึ่งตระหนักได้ว่าตนเองแก่แล้ว ไม่สดใส หรือแข็งแรงเหมือนวัยรุ่น ตระหนักรู้วัยปัจจุบัน ต้องดูแลตนเองให้มากขึ้นคะ
มาเยี่ยมคิด เยี่ยมอ่าน การบูรณาการ งานกับชีวิต มุมหนึ่งของตนเอง พี่สุก็เคยคิดบูรณาการ งานกับชีวิตตนเองเหมือนกันคะ คือไปพร้อมกันได้ เพราะพี่สุมีอาชีพอิสระ ถ้าขยันก็คือรวย พี่สุขยันคะ แต่ไม่ถึงกับรวย พออยู่พอกิน ครอบครัวไม่ลำบาก และไม่เบียดเบียนใคร จึงทำตัวสบาย สบายๆๆ
น่าเห็นใจคนที่ต้องอยู่ใต้บังคับบัญชาคนอื่น และเป็นคนคิดมาก ไหนจะห่วงงาน ไหนจะห่วงความอยู่รอดของครอบครัว ก็ต้องทำใจ เหนื่อยก็พักหนักก็วางบ้าง โดยเฉพาะงานในองค์กร ทำดีเท่าไหร่ ก็ไม่ค่อยจะมีคนมองเห็น มีแต่ทำตามหน้าที่ และถ้าไม่ทะเยอทะยาน ก็จะไม่เจ็บตัว
ภาพเขียนฝีมือใครน้า มีความหมายด้วย พี่สุจะตั้งชื่อภาพ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว รักษาสิ่งแวดล้อม
สวัสดีค่ะ
ทำไมไม่นึกถึงน้ำมันมะพร้าวบ้างเลย หลายๆอย่างช่วยได้ ลองดูบ้างนะคะ ค่ะทานผักพืฃสมุนไพรให้เป็นยาดีที่สุดแล้วค่ะ หายเร็วนะคะ ขอมอบกำลังใจให้คุณสุมากๆ คิดถึงเสมอค่ะ
 |
สวัสดีคะท่านพี่มหา คิดถึงท่านพี่เช่นกัน และไม่เคยลืมสัญญา ที่ให้ไว้ว่า จะอยู่คุยกันจนมือจิ้มคอมไม่เห็นตัวหนังสือ หรือไม่ไหวจริงๆ ถึงจะทิ้งกันไป ช่วงนี้ที่ห่างหายไป ก็เพราะภารกิจที่เคยว่าง นำไปเลี้ยงลูกสาวหล้า เลยว่างเว้นไม่เล่นคอม แม้แต่เฟสบุค ก็ยังไม่มีเวลาเลยคะ คิดถึงกัลยาณมิตรทุกๆๆท่าน อยากไปเยี่ยมเหมือนเคยเป็น เคยเม้นท์ เวลาจำกัด
ขอบคุณมากนะคะที่เข้าไปเยี่ยมสุ สุไม่ลืมสักครั้ง และรับรู้เสมอ ว่าท่านพี่มหาก็คิดถึงสุ คิดถึงเพื่อนคนที่ห่างหายไป เหมือนทิ้งกัน ไม่ได้ทิ้งนะคะ
มาอ่านเรื่องกองทุนหมู่บ้าน ที่รัฐจัดสรรงบมาให้นั้น เป็นสิ่งที่ดีมาก แต่ถ้าขาดคนบริหารเงินก้อนนี้ที่ไม่เข้าใจ นำไปทำสิ่งที่ไม่มีผลงอกเงยมาเพิ่มทุน ให้เข้มแข็งยั่งยืน เช่นนำไปแบ่งกัน ให้กันยืม แล้วมีดอกเบี้ย ถ้าเข้มแข็งจริงๆๆ ก็จะได้ประโยชน์ทั้งผู้ให้ละผู้ยืม แต่ก็มีบางคนนำไปใช้ซื้อ ไปดาวสิ่งของ เครื่องอำนวยความสะดวก โทรศัพท์ ทีวี รถ ซึ่งไม่มีผลงอกเงย ก็เปล่าประโยชน์ เพราะจะมีหนี้สินเพิ่มขึ้นอีก เกิดปัญหาครอบครัว
ส่วนกำไรที่ได้นำไปซื้อเต้นท์ โต๊ะ เก้าอี้ เพื่อนำมาใช้ในงาน บุญ งานแต่ง งานศพ นี่ถ้าทำได้จริงๆๆ ถือว่าหมู่บ้านนั้นเข้มแข็งจริงๆๆ เพราะบริหารได้ถูกความจำเป็นและความต้องการ สามารถอำนวยความสะดวกสบาย ในหมู่บ้านนั้น
และที่ท่านพี่มหาว่ามา ถือว่าพี่มหาเข้าใจ ในการใช้เงินกองทุน ได้อย่างสร้างสรรค์และมีประโยชน์ และเข้าใจ ภาระที่จำเป็นของชุมชน ถ้าหัวหน้าชุมชน หรือผู้บริหารชุมชน มีความรู้ความเข้าใจ ดั่งท่านพี่มหา หมู่บ้านนั้นเจริญแน่นอน และทุกวันนี้ ผู้ใหญ่บ้าน ก็มีบทบาททีเดียว ใครได้ผู้ใหญ่บ้านที่เข้าท่า ก็ถือว่าเป็นบุญวาสนาของหมู่บ้านนั้น
อยากถามท่านพี่มหาว่า เหนื่อยไหมคะ คิดถึงเสมอนะ คงเป็นจิตอาสาตัวเป้งเลยใช่ไหมคะ หายากนะคะ จิตอาสาเนี่ย
รักษาสุขภาพด้วย ไม่ต้องห่วง ทหารแข็งแรงและอดทนอยู่แล้ว ส่วนสุเกือบไปแล้วคะ ตอนนี้กำลังฟื้นฟูสุขภาพอยู่คะ เวลาเจ็บไข้ซื้อยามาทานเอง ให้ระวังคะ ผลข้างเคียง เบื่ออาหาร ท้องผูก กรดไหลย้อน ไอนานๆๆ
 |
ขอบคุณนะคะ คนไกลบ้าน ที่แนะนำไม่ทานอาหารยามวิกาลคะ |
สวัสดีค่ะพี่ คงหายเป็นปกติแล้วนะคะ
 |
สวัสดีคะน้องอุ้ม พี่สุห่างหายไปนาน มากๆๆ แต่ใจไม่ได้ห่างหายไป แวบๆๆมาอ่าน แต่ไม่ได้ลงลายมือไว้ ด้วยเวลาจำกัด ตั้งแต่ที่พี่สุห่างหาย น้องอุ้มมาเยี่ยมพี่สุ หลายครั้ง พี่สุไม่ได้กลับมาตอบคะ ยังฝังใจอยู่ตลอดเวลา ว่าไม่ลืม ไม่ลืม ถ้ามีโอกาสจะแวบเข้ามา วันนี้พี่สุลองเข้ามาดูบล็อกตนเองมีคนมาเยี่ยมมากมาย เรื่องไอนี่แหละคะ แต่ไม่ได้ตอบ ได้หมดทุกๆๆคน วันนี้ถึงคิวน้องอุ้มคะ พี่สุเปิดอ่านบทความปัจจุบันหลายเรื่องไม่ได้ตอบ แต่เมื่อพี่สุมาอ่านบทความนี้แล้ว สุขใจใจโกทูโน มันใช่ความรู้สึกพี่สุ ที่เคยมี และบทความโดนใจมากเลยคะ สุขจากการให้ สุขจากการรับ สุขจากการเห็น สุขที่ได้เป็น พร้อมสุขใจ ที่เห็นคนมาเยี่ยมกัน
ขอบคุณบทความที่แสดงความรู้สึก และถ่ายทอดได้สุดยอด คงจะโดนใจหลายๆๆคนคะ พี่สุคิดถึงน้องอุ้มเสมอคะ งานพี่สุ มันทำภารกิจหลายอย่าง เวลาเป็นตัวบังคับ พี่สุจึงไม่ค่อยว่าง จัดรายการ ขายประกันภัยรถ ประกันชีวิต ทั้งวันหมุนเวียนแย่งเวลากันไม่พอ อีกทั้งเลี้ยงลูกสาวหล้า น้องบรีม เดือนพฤษภา ปีการศึกษาใหม่ เอาเข้าโรงเรียนอนุบาลแน่ๆๆ อายุจะได้ 2 ขวบ กับ 7 เดือน พอเข้าได้แล้ว ก็คงจะพอมีเวลาว่างมากขึ้น ตอนนี้ก็ลองเอาโรงเรียนแล้ว แต่เห็นสภาพว่ายังเล็ก ไปได้ 3วันคะ พี่สุสงสาร เลยต้องเอากลับมาเลี้ยงเองอีกคะ ส่วนพี่เลี้ยงเลิกจ้างแล้ว เพราะคิดว่าจะเอาเข้าโรงเรียนคะ
พี่สุขอเป็นกำลังใจให้น้องอุ้มนะคะ ไว้เมื่อไหร่ว่างจริงๆๆ พี่สุจะมาอ่านย้อนหลังให้นะคะ คนดี และพี่สุยังต้องเรียนรู้อีกมากมายในโกทูโน จากคนพื้นๆๆ มาเข้าโกทูโน เขียนบทความ แสดงความคิดเห็นเป็น ก็สุดยอดแล้วสำหรับคนใฝ่รู้ ใฝ่เรียนคะ น้องอุ้ม ยิ่งจะเก่งกว่าพี่สุ วันเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์คะ เพราะน้องอุ้มเริ่มเขียนโดนใจ หลายๆๆคนคะ
- พี่สุ หลานน้อยโตพอจะส่งมาเรียนได้หรือยังครับ
 |
ชีวิตคนเรา ก็มีหลากหลาย ต่างคนก็ต่างพยายามที่จำเป็นจะต้องดิ้นรน บูรณาการงานกับชีวิต เพื่อการพัฒนาที่ดีขึ้น ให้อยู่กับโลกนี้อย่างมีคุณค่า อย่างเช่นน้องขจิต หรืออาจารย์ขจิต ที่พัฒนาการสอนบทความภาษาอังกฤษ ซึ่งพี่สุ เห็นแล้วไม่อยากเข้ามาเยี่ยม เพราะพี่สุไม่เก่ง แต่พอมาพูดถึง ต้นไม้ สวนครัวอะไรทำนองนี้ ทำให้พี่สุกล้าขยับเข้ามาเม้นท์กับน้องขจิตได้บ้าง คือพอไปได้ด้วยกัน และรู้ว่า น้องขจิตเป็นคนเก่งมาก ภาษาอังกฤษ พร้อมมีกิจกรรมประกอบ สุดยอดต่อการต่อยอดและพัฒนา ซึ่งพี่สุพอแวบเข้ามาชมกิจกรรมได้บ้าง นี่คือการบูรณาการเพื่อคนอย่างพี่สุได้มีโอกาสเข้ามาเยี่ยมคนเก่งภาษาอังกฤษระดับปรมาจารย์ได้บ้างคะ
พี่สุขอบคุณมากนะคะ ที่น้องขจิตเข้าไปเยี่ยมพี่สุอยู่บ่อยๆๆ พี่สุเห็นนะคะ ทุกบทความที่น้องขจิตเข้ามาเยี่ยมพี่สุ แต่พี่สุได้แต่มองดู แต่ไม่ได้ตอบคืน คิดถึงก็คิดถึง อยากเข้ามาเยี่ยมเขียนตอบคืนให้กำลังใจที่เข้ามาหา แต่เวลาไม่มีคะ ถึงมีเวลาน้องบรีมก็เข้ามาเล่นกดคอมด้วยแย่งกันคะ เลยไม่สะดวก เพราะการเขียนมันต้องใช้สมาธิ และตอบได้อย่างเข้าใจกันคะ เดี๋ยวดูตอนน้องบรีมไปโรงเรียน เดือนพฤษภาคมนี้ คอยดูว่าจะมีเวลาเท่าไหร่คะ
ขอชมเชยและชื่นชมกิจกรรมช่วยคนน้ำท่วมด้วยนะคะ และฝากความคิดถึงน้องสามารถด้วยนะคะ พี่สุยังไม่ได้เยี่ยมเยือนสักครั้งเลยคะ
และที่พี่สุเขียนบล็อกได้ ใส่ภาพเป็น ก็ได้กำลังใจตั้งแต่สมัยพี่สุเป็นนักศึกษา ผู้มีอายุ ผู้สูงอายุ (สว.) ที่น้องขจิตเข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจหลายครั้ง ในขณะที่พี่สุเริ่มเขียนใหม่ๆ ท้อถอย ล้มเลิกก็หลายที แต่ก็ได้กำลังใจ ที่พี่สุพอจะรู้ก็มีแต่น้องขจิตกับย่าบัวที่ไม่ทิ้งพี่สุคะ จนในที่สุดก็ปรากฏโฉมได้หลายบทความ แล้วก็หลายปี จนถึงปัจจุบันนี้แหละคะ พี่สุก็พัฒนาบทความ มาได้หลากหลาย หลายรสหลายแบบ ถือว่าพี่สุก็บูรณาการงานกับโกทูโนไปได้ด้วยดีคะ ขอบคุณนะคะ พี่สุคิดถึงเสมอคะ ไม่ลืมน้องขจิตซักครั้งที่เข้าโกทูโน แต่ไม่สามารถตอบได้คะ
ไม่เจอกันเลยนะครับเจ้
 |
น้องวิไล 55555 หัวเราะเยาะความแก่คะ พี่สุยอมรับช่วงที่พี่สุไม่สบาย ไม่ได้ทานอาหาร กินอะไรไม่ลงเป็นอาทิตย์ หน้าเหี่ยว แก่หงัก ผมหงอก ในช่วงที่ไม่สบายนี่แหละคะ คนที่มาพบเห็นพี่สุ ทุกคนตกใจ พี่สุทำไมแก่หงักเลย ชั่วแค่อาทิตย์เดียว
พูดถึงหลงๆๆลืมๆๆ นี่ก็เป็นแล้วคะ พี่สุจะลืมของ จะลืมเรื่อง จะลืมที่สำคัญ ในสิ่งต่างๆๆ ทำให้พี่สุต้องมาฟื้นฟูกำลังใหม่ แต่ไม่ใช่ซื้อยามาทาน ต้องพยายามใช้ธรรมชาติบำบัด ไม่ว่าอาหาร เครื่องดื่ม เพื่อให้กลับคืนมาสดใสเหมือนเดิม กาแฟไม่กิน นอนไม่ดึก ทานอาหารสดๆๆใหม่ๆๆ เหลือเอาทิ้งเลย ไม่เสียดาย ดื่มนมก่อนนอน รสจืด แต่พอดื่มแล้ว ตอนกลางคืนลุกฉี่บ่อยคะทำให้ลุกบ่อย นอนไม่อิ่มอีก เลิกดื่มตอนกลางคืน ซึ่งตามจริงเขาบอกให้ดื่มก่อนนอนคะ มาดื่มตอนกลางวัน ช่วงเช้า น้ำเต้าหู้ น้ำขิง เต้าฮวย ปาท่องโก๋ แลกไม่ดื่มกาแฟคะ(งดกาแฟ)ปฏิบัติทุกวัน เริ่มมีน้ำมีนวลแล้วคะ
ทุกอย่างปรับปรุงด้านสุขภาพหมด เพราะพี่สุ แก่ แน่กว่า แน่นอน และยอมรับ ขี้หลงขี้ลืม มาเยือนแล้วคะ และถ้าว่างจะกลับไปอ่านบทความ ชวนยิ้ม ชวนแย้ม (ไม่ใช่แย้มฝาโลงนะคะ) มีความสุขที่ได้ขำขันคะ ขอบคุณที่ได้เข้ามาเยือนพี่สุ ไม่ลืมกันคะ
 |
สวัสดีคะคุณกานดา อย่าว่าแต่ความคิดผิดเลยเรื่องน้ำมันมะพร้าว สุก็ยังคิดเหมือนเขาว่า กินอาหารที่ใส่กะทิ จะทำให้อ้วนและเพิ่มไขมันให้กับตนเอง และช่วงนี้ยังกลัวว่าจะทำให้ไอไม่หาย ซึ่งแท้จริงแล้วคิดอย่างนี้ควรจะเป็นมันหมูมากกว่า สุเห็นมีน้ำมันมะพร้าว มาใช้แทนน้ำมันหมู เขาขายกัน อยากจะลองนำมาใช้ แต่กลัวกลิ่น จะหืนไหม และน้ำมันมะพร้าวสดถ้าทำเองได้ นำมาดื่ม ผิวคงจะสดชื่นหายเหี่ยวแห้งภายใน ส่วนภายนอกก็นำไปทาให้หายแห้งเหี่ยวไปด้วย
พูดถึงต้นมะพร้าว ทางบ้านสุ คิดว่าเขาคงจะพยายามตัดทิ้ง เพื่อจะขยายบ้าน หรือไม่ก็กลัวมันหล่นใส่หัว ใส่หลังคา นับวันจะเหลือน้อยลง และเช่นเดียวที่ภูเก็ต ที่ขึ้นชื่อเรื่องมะพร้าว ก็คงนำพื้นที่ไปทำรีสอตร์หมด ตัดกันหมด ในอนาคตจะเหลือมะพร้าวเท่าไหร่กัน อยากจะให้คนรู้คุณค่าให้มากๆๆ และรักษาต้นมะพร้าว หรือช่วยปลูกมะพร้าวไว้ซักคนละต้น สองต้น ในพื้นที่ปลอดอุบัติเหตุ ไว้ให้ลูกหลานได้รู้จักคุณค่ากัน
ขอบคุณคุณกานดานะคะ สุก็คิดถึงเสมอ แต่เวลาน้อย วันนี้ก็ตอบเม้นไปหลายคน แต่สุเป็นคนเม้นยาว ก็หมดเวลาไปไม่น้อยในแต่ละคน พอเม้นคนโน้น ก็กลัวคนนี้น้อยใจ เลยทั้งวัน วันนี้ เม้น ก็ได้ไม่มากรายคะ สงสัยคุณกานดาจะเป็นคนสุดท้าย แต่เมื่อกี้เห็นท่านมีคนเข้าไปเยี่ยมอีกราย คงจะต้องตอบให้หมด เพราะไม่เช่นนั้น วันต่อไป ไม่รู้ว่าจะมีเวลาหรือเปล่าคะ คิดถึงน้า..
 |
สวัสดีคะ น้องเพชร พรหมสูตร์ นานมากจริงๆๆคะ ตอนนี้ก็ปลีกเวลามาได้บ้าง พี่สุมีภารกิจมากมายคะ ขอบคุณนะคะ ที่ยังไม่ลืมพี่สุคะ
บ้านคือวิมานของเราคะ เราอยากได้บ้านสวย เราต้องเลือกแบบ เลือกบ้าน ยังไม่พอ ยังต้องเลือกธนาคารที่หาญกล้ามาให้เราเอาไปลงทุนสร้างบ้าน ซึ่งสร้างแล้ว มีแต่บาน กับบาน ปลายคะ อย่างไรก็ตาม ในเมื่อเราอยากมีเกียรติ อยากได้หน้า อยากสมศักดิ์ศรี บางครั้งเราต้องตัดสินใจ หรือจะตัดใจ จะสร้างบ้านเราก็ต้องมองถึงอนาคต มันจะแคบไปหรือเปล่า หรือน้ำจะท่วมไหม คิดไปหลากหลาย อยากได้ อยากได้ แต่ถ้าเราตัดสินใจไปแล้ว กันเงินส่วนหนึ่งไว้เผื่อพลั้งพลาด ผิดพลาด ไว้บ้าง
เมื่อคิดที่จะทำ ลุยเลยคะ และในที่สุดก็หมดงวด เราก็จะพ้นอิสรภาพชีวิตพอดี เอาให้พอดี กฎเศรษฐี หรือยาจก ทุกคนก็ต้องฝัน และฟันฝ่าคะ และในขณะที่เราฟันฝ่านั้น อย่าเกินกำลัง จนทำให้คนในครอบครัว กระเบียดกระเษียน จนขาดความสุข ทำแต่งานจนไม่ได้เห็นหน้ากัน พ่อแม่ลูกคะ รูปน้องเพชร กับลูกสาวหรือคะ
ขอบคุณที่หาเรื่องมาให้คิดนะคะ อยากได้ต้องสู้ต้องลุย (อยากได้หน้ามากคะ)
ครับ พี่สุฯ...
ตัวเรา เป็นหมอประจำตัวที่สำคัญที่สุด
ชีวิตทุกวันนี้ โดหยหาอดีตกันมากโข ภูมิปัญญาต่างๆ เริ่มถูกหยิบจับมาปรับแต่งให้สอดรับกับปัจจุบัน
ผมเห็นงานบริการวิชาการหลายอย่าง มุ่งไปในเรื่องของสมุนไพร-ผักปลอดสารพิษ หีือแม้แต่ปุ๋ยชีวภาพ ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่เลย หากแต่เป็นการพยายามกลับสู่อดีตกาลไปในตัว
ขอบพระคุณครับ
บางคนรักษาเองไม่ไปหาหมอ
บางคนเปลี่ยนหมอไปเรื่อย
เพราะคิดว่าหมอคนเดิมรักษาไม่ดีไม่หาย
น่ากลัวทั้ง 2 แบบนะคะ
 |
สวัสดีคะอาจารย์แผ่นดิน ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมพี่สุคะ พี่สุเห็นอาจารย์มาเยี่ยมก็หลายครั้งแล้ว แต่ไม่ได้เยี่ยมตอบซักที ไม่ได้ลืมนะคะ เห็นมาเยี่ยมทุกครั้ง แต่ไม่ตอบ ครั้งนี้ พอปลีกเวลาได้บ้างคะ และขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นว่า ตัวเราเป็นหมอประจำตัวที่สำคัญที่สุด ถูกต้องคะ เพราะตัวของเราเท่านั้นจะรู้ว่าเราทำอะไรลงไป และผลจากการกระทำ ทำให้ตนเองไม่สบาย ทานยาไม่ปรึกษาแพทย์ ด้วยอยากหายเร็ว ไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม หรือหาสาเหตุของการเกิด และพี่สุคิดว่า ภูมิปัญญา สมุนไพร ผักปลอดสารพิษ ธรรมชาติบำบัด ทุกอย่างของธรรมชาติ ถ้าเรารู้ เราก็ไม่ต้องพึ่งหมอ ในสิ่งที่เราพอแก้ไขได้ เช่น ไอ แต่ถ้าไอจนเลือดออก หรือไอนาน เราจำเป็นต้องพึ่งหมอ อาศัยธรรมชาติคงไม่ทันการ หรืออาจสายไปเสียแล้ว คงต้องไปหาหมอหละคะ พี่สุไม่ประมาท แต่คิดว่า พอรักษาตัวได้ถ้าเปลี่ยนพฤติกรรม เช่นเดียวกัน ถ้าพี่น้องเรา รู้จักใช้ภูมิปัญญาตนเอง ภูมิปัญญาชาวบ้าน รู้จักใช้สมุนไพรเป็นยา รู้จักใช้ปุ๋ยชีวภาพทำเอง หรือขี้หมู ขี้หมา ขี้วัว ขี้ควาย มาใส่พืช ผักปลอดสารพิษ รับรองว่า จะไม่มีคนป่วยอาการหนัก ไม่ตายเร็ว แลถ้าหวนคืนย้อนหลัง พ่อแม่เราเก่งนะคะ และอายุยืนด้วย พี่สุกลัวภูมิปัญญาจะหายไป ก็ดีแล้วคะ ที่พากันหันกลับมาศึกษาภูมิปัญญาในอดีตที่ดีดีคะ
ตอนนี้ พี่สุใช้ภูมิปัญญา รักษาแบบธรรมชาติบำบัด กินได้นอนหลับ ไอไม่ถี่ ถ้าดื่มน้ำอุ่นประจำ ไม่ไอเลยคะ หายห่วงคะ
หลายบทความ พี่สุอ่านมา ขอเม้นบทความนี้นะคะ พี่สุขอชมเชยในความคิดที่ ให้นักศึกษา หา KM แบบใช้การกิจกรรมข้าค่าย เข้าไปหาข้อมูลของชุมชน ซึ่งในชุมชนนั้นย่อมมีจุดแข็งจุดอ่อน เมื่อนักศึกษาพบของจริง ซึ่งในแต่ละชุมชนมันต่างกันแล้วนำมาถกมาแก้ปัญหา หรือมาช่วยกันคิด เป็นการฝึกทักษะและเรียนรู้วิถีชีวิตแบบจังๆๆ ดีกว่าไปอ่านหนังสือแล้วก็จินตนาการตามไป แต่ไปแก้ปัญหาไม่ได้ เพราะไม่ได้เจอของจริง แล้วบูรณาการไม่ได้ พี่สุว่า ต้องสอนนักศึกษาแบบนี้แหละคะ ได้เห็น ได้คิด ได้บูรณาการ แก้ไขปัญหา ถ้าหากเป็นท้องถิ่นตนเอง จะได้คิด เรามีอะไรดี
 |
สวัสดีคะ คุณมนัญญา คิดถึงคิดถึงนะ ไม่ได้เยี่ยมกันเลย ไม่ว่างคะ วันนี้ แวบเข้ามาเห็นคุณมนัญญา เข้ามาเยี่ยม ดีใจจังเลย ส่วนเม้นท์น่ากลัว ที่บางคนรักษาเองไม่ไปหาหมอ บางคนเปลี่ยนหมอไปเรื่อยๆๆ ได้ยาหลายยี่ห้อ ด้วยคิดว่าหมอคนเดิมรักษาไม่ดีไม่หาย ตามจริงก็น่ากลัวคะ แต่เผอิญว่าพี่สุ คิดว่าถ้าเป็นน้อยๆๆพอรักษาตนเองได้ แก้ปัญหาได้ เพราะเราหาจุดอ่อน ค้นพบตัวเราเอง เป็นเพราะอะไร เราเลยแก้ถูกจุดคะ ก็อาศัยกลูเกิ้ล หาความรู้เอาเองนี่แหละคะ แต่ถ้าหากเป็นพี่น้องเราผู้คิดเออเอาเอง ก็น่ากลัวจริงๆๆนะคะ ด้วยรู้ไม่เท่าทันคะ มีแต่คิดเอาเอง เดี๋ยวหมอก็ตกงานพอดีคะ
มาอ่านติดตามลวดเย็บกระดาษ แม้มันจะเป็นสิ่งเล็กน้อย แต่จำเป็นจะต้องใช้ในกิจกรรมประจำวัน ที่ขาดไม่ได้ แต่ทำไมมันถึงหาย หาย หายไปไหน ก็ดีคะ ลดค่าใช้จ่ายในองค์กรลงได้ แล้วก็ไปสังเกตการณ์ อุปกรณ์อื่นๆ แล้วก็ลงลง พี่สุยังนำซองจดหมายเก่า มาแปะที่อยู่ใหม่ ทำแบบสวยๆนะคะ ก็ยังส่งจดหมายได้ คะ กระดาษก็ใช้ 2 หน้า อะไรอีกหลายอย่างนำกลับมาใช้อีก ประหยัดลงได้มากทีเดียวคะ
สวัสดีค่ะพี่สุ ไม่ได้เข้ามานานค่ะ มาแล้วทักทายเมื่อมีเวลาค่ะ คิดถึงภาพสวยๆของพี่สุมากๆ ค่ะ รักษาสุขภาพให้แข้งแรงนะคะ ด้วยจิตคารวะ
 |
สวัสดีคะ น้องครูรินดาคนสวย ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมพี่สุคะ พี่สุไม่ค่อยมีเวลามาเล่น มาอ่านเหมือนเมื่อก่อน ซึ่งเมื่อก่อนพี่สุไม่เว้น ด้วยกำลังเรียนรู้อะไรหลายอย่างในคอมพิวเตอร์ โลกอินเตอร์เน็ท เลยหมั่นหารูป หาภาพสวยๆๆ แล้วก็นำมาประกอบกลอน ประกอบธรรม เพื่อให้มีจุดยืน แห่งศิลปะความงาม ความดี ความรู้จากได้แต่งกลอน จากผู้มีความรู้มาแนะนำการแต่งกลอน ครูธรรมทิพย์ จากผู้รอบรู้หลายๆๆอย่าง หลายๆๆด้าน ผสมผสานกันไป เลยทำให้อยากลองของ ก็เลยเกิดบทความพร้อมรูปภาพสวยๆ ด้วยศิลปะ ที่ค้นหาได้ในเน็ทมาประกอบกันขึ้น มาเป็นบทความ พี่สุก็กลับไปอ่าน ไปดูบทความเก่าๆของพี่สุเอง พี่สุยังนึกแปลกใจ พี่สุเอาเวลามาจากไหน เพราะกว่าจะมาประกอบกันได้ บางทีต้องอดหลับอดนอน ตาเป็นหมีแพนด้าเชียว แต่กลับไปดูแล้วก็ภูมิใจ ที่ฝึกทำอะไรหลายอย่างได้ ทั้งที่ตนเองไม่เคยมีวี่แวว จะทำได้ ในที่สุดฉันทำได้คะ
ด้วยจิตใจที่เป็นศิลปะ พี่สุดีใจคะ ที่นำภูมิปัญญาท้องถิ่น มาทำเป็นวิสาหกิจชุมชน เพื่อนำฝีมือมาพัฒนา เพื่อเพิ่มรายได้ให้ชุมชนตนเอง เพื่อการพึ่งพาตนเองให้ยืนหยัดอยู่ได้ โคมต้องสวยมากนะคะ และถ้าหากมีคนสนับสนุน ถึงระดับวิสาหกิจชุมชนแล้ว ถ้าพัฒนาให้โคมมีลวดลาย พร้อมกับความแข็งแรง มีความเป็นล้านนา มีความเป็นไทย พี่สุว่า ได้ขายแน่นอน ทำเป็นของฝากของต้อนกันได้ พร้อมทั้งสื่อความหมายด้านทางหลักธรรมคำสอน ดีมากคะ ฉนั้นคนรุ่นหลังจะมีซักกี่คนที่สนใจไหมหนอ
และที่สำคัญมันเป็นความหมาย เป็นโคมของคนล้านนา พี่สุว่าถ้าครูจักรพันธ์ ได้ถ่ายทอดองค์ความรู้เหล่านี้ให้คนในท้องถิ่นไว้ คงจะไม่ล่มสลายหายไป คนรุ่นหลังคงจะได้เห็นได้รู้จักพร้อมความหมายดีดี และไม้เอี๊ยนี่ จะมีอยู่ตลอดไป ชั่วลูกชั่วหลานหรือเปล่า คงจะต้องสนับสนุนให้คนปลูกไว้ เหมือนปลูกปอ ปลูกไหล และถ้าหากไม้เอี๊ยะไม่มี จะใช้อะไรทดแทน พร้อมด้วยความทนทาน สวยงาม ใช้ไฟเบอร์ได้หรือเปล่า เพราะต้องใส่หลอดไฟ ถ้ามันร้อน มันจะไหม้ไหม นี่คือพี่สุคิดนะคะ เพื่อการพัฒนาและเพิ่มมูลค่าคะ
ทางบ้านพี่สุก็มีวิสาหกิจชุมชน เอาพืชผักที่ล้นตลาดมาแปลงมูลค่าให้มีราคาและมีระดับขึ้นคะ เช่น ถั่วลิสงต้มจากถ้วย 10 บาท มาแปลงเป็นถั่วคั่วสมุนไพร ถั่วตัด ถั่วลิสงคั่วใส่ถุง มีทั้งแกะเม็ด ไม่แกะเม็ด จากถ้วย 10 บาท พอมาแปลง ปรากฏว่า รายได้เพิ่มขึ้น 2-3เท่าตัว แถม มีชื่อเสียงคะ โอท็อปไกลถึงไหน โชว์ถึงนั่นและก็ขายเป็นกอบเป็นกำ ทำให้คนในชุมชนที่เคยปลูกถั่ว ล้นตลาด ได้นำมาขายเป็นวัตถุดิบให้วิสาหกิจชุมชน ตนเอง รายได้จากถั่วล้นตลาดไม่ได้ราคา ก็พอได้อ้าปาก มีกำลังใจในการปลูกถั่วเป็นวัตถุดิบให้วิสาหกิจชุมชนตนเองและมีรายได้เสริมจากการปลูกถั่วคะ แล้วยังมีรายได้จากการมาช่วยทำ ตั้งแต่เด็ก คนเฒ่าคนแก่ มาแพ็คใส่หอใส่ถุง มีรายได้พิเศษกันคะ นับเป็นโหลละ แล้วให้ค่าจ้างคะ พี่สุว่าจะนำเรื่องมาเขียน เพราะพี่สุไปสัมผัสของจริงมาแล้ว เห็นว่าเป็นตัวอย่างของการเพิ่มมูลค่าของที่ล้นตลาด ให้มีคุณค่า และน่าซื้อคะ แต่ไปเปิดดูในอำเภอกระนวน เขามีมาลงเขียนไว้แล้ว เลยว่างเว้นไม่เขียน แต่ถ้าหากว่า ถ้านำมาเขียนแล้ว สามารถเป็นตัวอย่างวิสาหกิจชุมชนได้ ว่างก่อนแล้วจะนำรูปมาลงให้ดูคะ พร้อมเล่าเรื่องราวคะ ยังมีอีกหลายอย่าง ที่ดีดีในกระนวน ที่ควรนำเสนอ คงรอจังหวะว่างก่อนนะคะ ขอบคุณนะคะ เม้นท์ยาวอีกแล้ว (เคยมีชื่อเป็นเจ้าแม่เม้นท์ยาวหมดเปลือกของโกทูโน คุณพี่คิมตั้งให้ ก็คงเหมือนเดิมแหละคะ) ด้วยแลกเปลี่ยนเรียนรู้
สุมาลี มุงคุณคำชาว
ถีงกัลยาณมิตร ทุกๆๆท่านทราบ
อาการไอของดิฉัน หายแล้วคะ หลังจากที่ไอเรื้อรังมาเกือบปี ที่หายนั้น ก็เพราะดิฉันได้ตัดสินใจไปหาหมอ ไปโรงพยาบาลเอกชนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ขอเอ่ยชื่อ โรงพยาบาลราชพฤกษ์ ขอนแก่น ได้รับการต้อนรับและดูแลดิฉัน อย่างให้เกียรติและรวดเร็ว โคยแพทย์ผู้ที่รักษานั้น ก็ขอเอ่ยชื่อท่าน และขอขอบพระคุณ คุณหมอ ไกรธร ธีรานุตร เป็นผู้ตรวจรักษา และหายภายในหนึ่งอาทิตย์ จริงๆๆด้วย ดิฉันพึ่งไป เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 57 นี่เอง
ดิฉันได้ผ่านการเอ๊กเรย์ รูปเอ๊กเรย์ที่ออกมา คุณหมอบอกว่า หลอดลมโป่งพอง ดิฉันเลยย้ำไปว่าถุงลมโป่งพอง คุณหมอบอกว่า ไม่ใช่ อันนั้นมันต้องคนสูบบุหรี่ถึงเป็น ดิฉันเป็นหลอดลมโป่งพอง เนื่องจากว่าไอมาก และตามเอ๊กเรย์เหมือนเป็นปอดบวม แล้วคุณหมอก็ให้ยามาทาน ทานได้เพียง 5 วัน ยาเหล่านั้นก็หมด แล้วอาการก็หาย เหมือนปาฏิหาริย์ นับตั้งแต่นั้นมาดิฉันก็ไม่มีอาการไอแบบนั้นอีกเลย
ยาที่คุณหมอให้ ยาละลายเสมหะ ยาฆ่าเชื้อ เพราะดิฉันบอกหมอว่า อยากเกาที่หลอดคอ เพราะมันรำคาญ และเป็นที่ทำให้ไอ และก็มียาขยายหลอดลม ซึ่งบรรเทาอาการไอ และก็ยังมียาฆ่าเชื้ออีกชนิดหนึ่ง รวมแล้วดิฉันได้รับยา 5 อย่าง และยังมียาแก้ไออีกตัวหนึ่ง ต้องเก็บรักษาไว้ในตู้เย็นอย่างดี
ดิฉันได้ถามคุณหมอว่า ดิฉันเป็นถึงขั้นวัณโรคแล้วยัง คุณหมอบอกว่า ถ้าอยากรูัต้องตรวจเสลด คุณหมอให้กล่องปล่า 2 กล่อง กลับบ้าน ขากเสลด เริ่มต้นวันที่6พรุ่งนี้เลย กล่องหนึ่ง วันที่ 7 อีกกล่องหนึ่งวันต่อไปวันศุกร์ที่ 8 เสร็จแล้วเอาไปเช็คโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ดิฉันก็บอกว่า ใกล้โรงพยาบาลสมเด็จยุพราชกระนวน นั่นแหละไปตรวจมาพร้อมเอาเอกสารนี่ให้เขาแสดงผลมาด้วย แล้วไปหาคุณหมอไกรธ อีกที จะอ่านภาษาหมอให้ฟัง ในช่วงบ่าย ว่างั้น
ดิฉันได้รับยา ได้รับการตรวจจากคุณหมอ ค่าหมอค่ายาในวันนั้น 2869 เกือบ 3 พัน ดิฉันไม่ได้เสียดายเงินเลย เพราะดิฉันคิดว่า น่าจะมากกว่านั้น มีตรวจปอดเอ๊กเรย์เห็นหลอดลมโป่งพอง ตรวจวัดความดัน ปรกติ ตรวจเลือดโรคเบาหวาน ดิฉันแข็งแรงปรกติทุกอย่าง แค่นี้ก็คุ้มแล้ว ทำไมแต่ก่อนดิฉันถึงไม่ไปหาหมอเสียแต่เนิ่นๆๆ ดิฉันที่ไม่ไป เพราะต้องการไปที่ชัวร์ และรู้ผลเลย มันต้องมาที่โรงพยาบาลเอกชน แต่ดิฉันไม่ว่าง จริงๆๆ ช่วงนี้น้องบรีมก็โตแล้ว ลูกชายก็เรียนจบ ให้มาช่วยธุรกิจของแม่นี่แหละ ทำให้ดิฉันมีเวลาเป็นของตนเองมากขึ้น
หลังจากที่ดิฉันรับยาจากคุณหมอมาแล้วก็ทานตามหมอสั่งอย่างเคร่งครัด หลังอาหาร 3เวลา สั่งอย่างไรก็ว่าตามหมด วันที่ดิฉันต้องขากเสลด เชื่อไหมคะพี่น้อง หลังจากที่ทานยาไปแล้ว 1 วัน เสลดไม่มีให้ขากใส่กล่องเลย ตั้ง 2 กล่อง วันต่อมาอีก 1 กล่อง ก็ไม่มี ไอก็หาย ดิฉันเลยไม่ได้เอาเสลดไปตรวจ ไอก็หาย 5วัน ยาก็หมดไปพร้อมกับอากรไอ ดิฉันดีใจมากคะ
ที่ดิฉันเขียนมาบอกนี้ เพื่อจะบอกว่า เป็นไอเป็นไข้อะไรก็ตาม ให้ไปหาหมอเลย ไม่ต้องกล้วว่ายาจะแพง และไปที่ชัวร์ ๆเลยนะคะ เพราะดิฉันขับรถไปหาหมอที่ขอนแก่น ไม่ได้ไปรับการจากตรวจหมอที่กระนวนเลย ด้วยไม่มั่นใจ ว่าจะรักษาหาย ตอนนี้ดิฉันหายแล้ว หายภายใน 5 วัน นับตั้งแต่ที่ไอมาเป็นปีๆๆ จนคิดว่าตนเองเป็นวัณโรค
หมอบอกว่าดิฉันเป็นโรคภูมิแพ้ แพ้ฝุ่น แพ้อากาศร้อนแล้วจะไอ ทุกวันนนี้อยู่ในห้องแอร์ตลอด ค่าไฟเดือนละ 3 พันกว่า ก็คิดว่าไม่เป็นไร ขออย่าไอ และให้หาย และยังแพ้ฝุ่นด้วย ดิฉันบอกคุณหมอว่า แต่ก่อนดิฉันไม่เห็นมีอาการเหล่านี้ คุณหมอบอกว่า (ลักษณะแปลความเข้าใจของดิฉัน ดิฉันว่าคุณหมอกำลังจะบอกว่าดิฉันเริ่มแก่ อะไรก็จะชำรุดหมด ถ้าไม่ดูแล) แต่คุณหมอพูดแบบให้ดิฉันคิดเองนะคะว่า บ้านเหมือนถูกไฟไหม้ จะซ่อมแซมอย่างไรก็ไม่เหมือนเดิม มีไหมความหมายที่แปลกไปจากดิฉันคิดเองคะ
อาการไอของดิฉันก็คงจะอาวสาน เช่นนี้แล ขอขอบคุณโรงพยาบาลราชพฤกษ์ ขอนแก่น ขอขอบคุณ คุณหมอไกรธร ธีรานุตร ที่ทำให้ดิฉันหายไอคะ คงเหลือแต่ I LOVE YOU...