ตามรอยคน"natachoei-"
มีโอกาสมาราชการที่เชียงใหม่ สองวันในช่วงเทศกาลพืชสวนโลก เชียงใหม่คึกคักมาก มีคนหลายภาคหลายจังหวัดมุ่งหน้ามาเชียงใหม่ วันนี้มีรถบัส นำผู้โดยสารจาก ภูเก็ต กระบี่ สงขลา พัทลุง สุราษฎร์ นครศรีฯ และชุมพร เท่าที่เจอะเจอพบพานในงานพืชสวนโลก
ผู้เขียนมาราชการ เนื่องจากเจ้าหน้าที่โรงบาล มีผลงาน ENV เข้าประกวด ได้รางวัล จึงมีการมอบโลห์รางวัลกันที่เชียงใหม่ เป็นโอกาสดีที่ได้มาแสดงความยินดีกับพี่น้องเพื่อนร่วมงาน
แต่ที่ผู็เขียนวาดหวังและตั้งใจอยา่งมาก คือมาตามหาคนหน้าตาเฉยรุ่นก่อการ ในบล็อกบันนทึกของGotoKnow ตอนที่เข้ามาใหม่ กลุ่มคน แซ่เฮ เขามีกิจกรรมสัญจรกันหลายภาคผู้เขียนมักถือวิสาสะเข้าไปร่วมแจมกับคนแซ่เฮเป็นบางครั้ง
อีกกลุ่มหนึ่งคือกลุ่มคนหน้าตาดี นี้เขาก็มีกิจกรรมของกลุ่มที่เป็นสุขสนุกสนาน และมีกิจกรรมกอดผู้หลักผู้ใหญ่ด้วยความรักใคร่ห่วงใยกันซึ่งกันและ เป็นที่น่าชื่นชม
แล้วเกิดมีกลุ่ม คนหน้าตาเฉยขึ้นมาอีกกลุ่ม ซึ่งผู้เขียนก็เลยเข้าร่วมใช้ชื่อหน้าตาเฉยกับเขาด้วย มีบล็อกเกอร์นาม"คนพลัดถิ่น"เป็นคนเชียร์เชิญชวนและมีคุณ มนัญญา หน้าตาเฉยจากศูนย์อนามัยที่ 10 เป็นคนประสานเชิญชวนสมาชิกเข้าร่วม แก๊งท์เข้ากลุ่มคนหน้าตาเฉย ก็มีคนหน้าตาเฉยหลายคนที่มาร่วมแก๊งท์ ไม่มากนักที่จะพบเจอคนหน้าตาเฉย เท่าที่จำได้ เจอคุณกระติก คุณ นวพร นอกนั้นยังไม่พบปะไครเลย
ผู้เขียนตั้งใจจะมาเยี่ยม คุณมนัญญา หลายครั้ง แต่ก็พลาดโอกาสทุกครั้ง ล่าสุด เมื่อปีที่แล้ว 2554 หมายมั่นถึงขนาดปั้นมือ ว่าจะมาพบคุณมนัญญาหน้าตาเฉยที่เชียงใหม่ จากการนัดหมายของ ยอดชายนายหนานเกียรติ (มหามิตร...ขอแสดงความอาลัยต่อการจากไปของน้องท่าน)นัดบล็อกเกอร์ชาวเชียงใหม่คุย....
ผู้เขียนประสาน กับหนานเกียรติว่าขอมาร่วมกิจกรรมนี้ด้วย ...แต่ก็ไม่มีวาสนาได้มาเพราะว่า.........
วันนี้ เช้านี้ตื่นแต่เช้าสอบถามพนักงานโรงแรมถึงสถานที่ของศูนย์อนามัยที่ 10 พอรู้ที่อยู่และที่ข้างเคียง ผู้เขียนออกเดิน ตั้งแต่เวลา 07. 00 น. ไปสู่เป้าหมายศูนย์อนามัย ไปพบเจอศูนย์ เป็นเวลา 08. 45 สอบถามประชามสัมพันธ์ ได้ความว่า คุณมนัญญาอยู่ที่ตึกอำนวยการ ก็ตามไปตึกอำนวย น้องๆเจ้าหน้าที่ศูนย์ ไปบอกว่า มีคนมาหา คุณมนัญญา ออกมาก้จำได้ ทักทายกัน ดีใจกัน สนทนา พาเยี่ยมชมศูนย์ แวะนั่งแลกเปลี่ยเล่าเรื่องกันที่น้องคลินิควัยรุ่น .....
การพูดคุยแลกเปลี่ยนเป็นผู้เขียนเป็นคนจ่ายออกมากกว่าเพราะว่ามาไกล และตั้งใจพกพาการสนทนามามากมาย
ได้เวลาไปรับโล่ห์ ก็จากลาด้วยอาลัย มิตรภาพไร้ขอบเขตแห่งGotonow เป็นแรงผลักดันที่ให้ต้องมาตามหา ตามรอย คนหน้าเฉยจนพบเจอ......
เป็นความสุขที่ได้พบกัน เป็นความฝันที่เป็นจริงเป็นสิ่งที่ปราถนาไม่ใช่ภาระแต่ เป็นเสมือนพันธะของของความผูกพันธ์ ที่ต้องตามรอยมาหาคนหน้าตาเฉย......
ความเห็น (27)
>_< มาเชียงใหม่หรือครับนี่ โอ้ ! ;)...
สวัสดีครับ...
มาถึงเชียงใหม่ และได้พบกับคุณมนัญญาด้วย
ประทับใจด้วยนะครับ
จะมาตามอ่านตอนต่อไปครับ
- ไม่ได้คุยกับพี่ชายมานานโข เช้านี้หลังจากคุยกับหนูปู เห็นบันทึกของพี่ชายเลยรีบแวะมาเยี่ยมค่ะ
- ดีใจด้วยนะคะที่ได้พบเจอคนหน้าตาเฉย หลังจากที่คลาดกันมาแล้ว
- อิจฉาค่ะ ที่พี่ชายได้ไปงานพืชสวนโลก พ่อใหญ่สอก็ไปมาตั้งแต่ 17 ธ.ค. ค่ะ แกซื้อร่มในงานมาเป็นที่ระลึก 1 คัน (น้องเคยซื้อในงานปี 2549 มา 2 คัน คันเล็กแกเก็บไว้ในรถเพราะเป็นคนห่วงผิวมาก ต้องใช้ร่มกันแดดประจำ ดูเป็นภาพแปลกๆ ของผู้พบเห็นที่ผู้หญิงเดินหน้าสู้แดด ผู้ชายกางร่ม ร่มนั้น 6 ปีแล้วแปลกมากที่ร่มยังอยู่ดี เพราะปกติแล้วแกจะลืมร่มประจำ) ร่มที่แกซื้อใหม่น้องก็ไม่มีโอกาสได้เห็น เพราะแกลืมไว้บนรถที่นั่งออกมาจากงานค่ะ
- ดูข่าวอุทกภัยทางใต้ก็เป็นห่วงพี่ชาย เมื่อรู้ว่าปลอดภัย และสุขภาพดีจากที่เขียนบันทึกคุยกับกัลยาณมิตร GTK ก็สบายใจค่ะ
ว้าว ยินดีนะคะพี่บัง ได้เจอพี่เขี้ยว ตัวเป็นๆ แล้ว
เดินทางกลับบ้านปลอดภัย สุขใจกับการปฏิบัติธรรม :)
นำดอกไม้จากดอยตุงมาแลกเปลี่ยนด้วยครับ
ไปแล้วต้องได้ชิมอาหารที่ร้านพี่เขี้ยวด้วยนะคะ
มีเมนูหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ตัวใหญ่ๆ อร่อยที่สุดเลยค่ะ
พี่บังคะ
สุดยอดจริงๆ ค่ะ นับถือน้ำใจมากๆ ว่าแต่มาหาดใหญ่บอกกันบ้างนะคะ ^_^
ดีใจที่ได้เจอบัง
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆสำหรับของฝากติดมือ
ตามประสาคนบ้านเรา
ไปไหน หาใคร ไม่เคยลืมของติดไม้ติดมือ
เอาครอบครัวคนหน้าตาเฉยมาให้
และรูปที่ถ่ายกับ น้องดรุณี ที่คุยกันถูกคอ เรื่อง วัยรุ่น..วัยรุ่น
โห....ไปอีกแล่วง่ะ
สวัสดีครับอ.วัส ไปนอนเชียงใหม่ สามคืน ไปพืชสวน ไปดอยอินทนนท์ ไปดอยอ่างข่าง .....หนาวมากๆครับ แตวิวสวยจัง
สวัสดีครับ น้องทิมดาบ ....ไปทัศนศึกษากันหลายหลายคน จึงต้องไปต้องกลับพร้อมๆกัน
หากไปคนเดียวจะได้เลี้ยวเข้าพิษณุโลก ไปเยี่ยมเกลอแล้ว ......ตอนนี้กลับมาถึงบ้านแล้วครับท่าน
สวัสดีครับคุณ น้อง อาจารย์ วิไล ....หายหน้าจากบ้านไปหลายวัน เดินทางครั้งนี้ไม่ได้ติดโน๊ตบุ๊กไป จึงห่างหายไปจากโกฯ
+ตั้งใจไปจากบ้านว่าจะต้องแวะหาคนหน้าตาเฉย ที่ร่วมแก้งท์กันมา คุณมนัญญา ศูนย์อนามัยที่ 10 เชียงใหม่ ก็ได้ไปพบสมใจปราถนา
+ ไปเที่ยวงาน พืชสวนโลก ก็ตั้งใจไม่ซื้ออะไร เอาไปแค่ภาพถ่าย ฝากไว้แค่รอยเท้า (ประทับใจหนแรกมากกว่า)
+ส่วนข่าวคราวเรื่องภัยพิบัติ เรื่องน้ำท่วมตอนนี้ ดีขึ้นมากแล้ว ครับ
มีความสุขนะคะ ท่านบัง
พบเพื่อน มิตรภาพที่ดีของชาวโกทูโน
สวัสดีครับ ปู เมื่อคืน ที่ บ่อแสน บ้านควนเขามีงานบุญ มัสยิด น้องๆจากบ่อแสน โทรมาต่อว่าต่อขานที่พี่ชายไม่กลับบ้านไปช่วยงานบุญ คงต้องไปแก้ตัวตัวด้วยตนเอง สิ้นเดือนมค.นี้ มิฉะนั้นจะโดน"บ่น"ยาว หลายวัน
สวัสดีค่ะ
แวะมาชื่นชมคนมีน้ำใจ...และมีความตั้งใจนะคะ...
- บังครับ
- ดีใจด้วยครับที่พบพี่เขี้ยว
- ผมทำโทรศัพทืหายเลยติดต่อใครไม่ได้ครับ
- เดี๋ยวจะส่งเข้าเมล์นะครับ
สวัสดีท่านอาจารย์ โสภณ
ขอบคุณดอกไม้จากดอยตุงมาให้ชื่นชม
ตอนนี้ยังไม่มีภาพดอยอินทนนท์ มาแลกเปลี่ยน ...เมื่อคืนตั้งใจจะเอาภาพลง แต่ระบบมันไม่อำนวย
สวัสดีครับคุณ ชาตา....เดินไปไม่ถึงร้านอาหารคุณมนัญญา เลยไม่ได้แวะทานอาหารที่นั้น
มัวแต่เดินดูเดินหาร้านอาหารมุสลิม อดชิมอาหารอร่อย
ครับ น้องมะปราง วันก่อนแวะไปหาอ. ธวัช ชาญชยานนท์ ที่คณะ นึกๆอยากไปหาน้องมะปราง แต่รายชื่อเบอร์โทรอยู่ในสมุด เลยต้องนั่งรออาจารย์ไม่ที่ไปไหน
มิน่าล่ะพี่บัง เมื่อวานนั่งรถกลับจากไปไหว้ก๋ง ผ่านบ่อแสน เห็นรถเต็มเลย .. สิ้นเดือนก็อาทิตย์หน้าแล้วนินะพี่บัง
ขอบคุณ เจ๊เขี้ยว คุณมนัญญา ที่ให้การต้อนรับคนหน้าตาเฉยเป็นอย่างดี ในความคิดอยากรวมพลคนหน้าตาเฉย มาทำความรู้ให้มักคุ้นกัน มากยิ่งขึ้น
กลับมาถึงโรงแรมก็นั่งคิดว่า เราพูดมากไปมั้ย...
แต่เหมือนที่บันทึกไว้ ตือพกพาความอยากคุยมาไกล จึงไหลออกมามากมาย
วันรุ่งขึ้นพรรคพวกขึ้นดอย ผมไปสันกำแพง ไปหาครู ชูชาติ พรมพันธ์ นักปั่นจักรยาน ไปหาผมที่พัทลุง แต่ไม่พบเพราะอาจารย์ ปั่นจักยานไปลาว
สวัสดีคุณหมอธิรัมภา...."การเดินทางคือการทำงาน การทำงานคือการพักผ่อน"
คงมีโอกาสไปทำงานกินปลาเมี่ยงที่สระไคร คุยกับทีมสุขภาพช่องปากไว้แล้วครับ
สวัสดีครับคุณ แก้ว...
นักเดินทาง เดินทางแล้วพบมิตรสหาย เป็นความสุขของนักเดินทางอย่างแท้จริง
สวัสดีครับท่านดร. พจนา เป็นความตั้งใจก่อนออกจากบ้าน ว่าจะต้องหาโอกาสแวะไปเยี่ยม คุณ มนัญญา สอบถามทางไปศูนย์อนามัย มีคนบอกทางก็อาศัยการเดิน ได้พบเห็นรอบรายทาง แต่ถนนสายนั้นตอนเช้าๆไม่ค่อยมีคนเดิน แต่พอตกกลางคืน ไม่มีถนนให้เดิน ส่วนมากเป็นคนต่างชาติ
ขอบคุณท่านอาจารย์ ขจิต....คิดอะไรไม่ออกบอกอาจารย์ขจิต จำเบอร์โทรบล็อกเกอร์ ไม่ได้ ถามอาจารย์ ขจิต เพราะผมเขียนเบอร์โทรไว้ในสมุดพก วันไหนไม่พาสมุดพก ก็ต้องพึ่งบริการท่านอาจารย์ขจิต.....ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเบอร์ใหม่ที่ให้มา
- สวัสดีค่ะ
- คนหน้าตาเฉย ที่อยู่ภาคใต้ด้วยกันยังไม่เจอกันเลยนะค่ะ
- แล้วจะหาเวลาไปเยี่ยมเยียนบังถึงถิ่นสักวันหนึ่ง...ค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์ ดร. หนุ่ย ก็คาดหวังว่าถ้าได้ไปยะลา คงต้องแวะเยี่ยม คารวะอาจารย์ ที่ศูนย์ 12 เป็นแน่
ที่ศูนย์ 10 เชียงใหม่ ตั้งใจไว้ตอนที่ หนานเกียรติ นัดพบบล็อกเกอร์เชียงใหม่ ว่าจะขึ้นไปเยี่ยมคนหน้าตาเฉย ...แต่ก็โครงการนั้นยุติไป
เมื่อทางทางรพปากพะยูนจัดโครงการไปเชียงใหม่ จึงเป็นแรงใจผลักดันให้ได้ไปหาคนหน้าตาเฉยที่เชียงใหม่ สมใจปราถนา
ก็หวังว่าคงจะมีโอกาสที่จะได้พบกับคนหน้าตาเฉยที่ศูนย์12 ในเร็ววันนี้