กับงานต้องอดทน กับคนต้องอดกลั้น
คนเราเกิดมาก็ต้องการมีงานทำ คนกับงานจึงเป็นของคู่กัน งานคือที่มาของเงิน เงินคือที่มาของปัจจัยสี่ การบริโภคปัจจัยสี่ที่พอเพียงอย่างมีสติจึงจะก่อให้เกิดสุข
งานของแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน ต่างในแง่ของความมั่นคง ความยาก-ง่าย ความหนัก-เบา งานจึงเปรียบเสมือนข้อสอบวัดศักยภาพของคน
ตลอดชั่วชีวิตของคน จึงอยู่กับงาน เรียกว่างานคือชีวิต หนักเอาเบาสู้ จนในที่สุดก็จะชนะงานในหน้าที่ และงานที่รับมอบหมาย เพราะการใช้ความอดทน
หลายคนทนสู้ หลายคนสู้ทน จนสำเร็จและได้รับรางวัล รางวัลภายในที่ได้รับคือความสุขใจ ภาคภูมิใจ และรางวัลภายนอกคือทรัพย์สิน เงิน ทอง สิ่งของมากมาย
แต่เนื่องจากงานบางอย่างทำกันหลายคน บางอย่างทำคนเดียว คนกับคนจึงต้องใช้ความอดกลั้น กลั้นไว้มิให้ทะลุ กลางป้องเมื่อเกิดความขัดข้อง ขุ่นใจ การกระทบกระทั่งกัน ก็เหมือนลิ้นกับฟัน แต่มีข้อจำกัดคือต้องทำงานร่วมกัน
บางครั้งพลอยทำให้เสียกำลังใจ เสียความรู้สึกที่ดีต่อกัน มีภาษิตที่ให้ข้อคิดบทหนึ่งว่า "อยู่คนเดียวให้ระวังยั้งความคิด อยู่ร่วมมิตรให้ระวังยั้งคำขาล อยู่ร่วมราษฎร์เคารพตั้งระวังการณ์ อยู่ร่วมพาล ต้องระวังทุกอย่างไป"
คนเราไม่ว่าจะเป็นผู้นำหรือผู้ตาม งานคือหน้าที่ถ้า“อดทนกับงานจะชนะงาน อดกลั้นกับคนจะชนะใจคน” บางครั้งอดทนอย่างเดียวอาจไม่พอ ต้องทนอดด้วยจึงจะดี.
สวัสดีครับอาจารย์
ทั้งอดทนและอดกลั้น เมื่อวันวัยผ่านมามากจะมีความอดทนอดกลั้นมากขึ้น