การเปลี่ยนแปลงตามกาล
อีก 1 ปีที่ผันแปรเปลี่ยนไป ๒๕๕๕ ปีมะโรงกำลังคืบคานมาสู่วาระแห่งปีใหม่แทนที่ปีเก่า สรรพสิ่งล้วนมีเกิด มีดับ มีดี มีไม่ดี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก้ดับไป เหมือนชีวิตเรา มีรัก มีโลภ มีโกธร มีหลง ตามวิถีแห่งปุถุชน ศาสนาพุทธมีหลักธรรมเป็นเครื่องเตือนสติให้ผู้คนได้พบสัจจธรรมความเป็นจริงแน่แท้...เพราะเป็นวิทยาศาสตร์สามารถพิสูจน์ได้.....ศีล เป็นเครื่องกำกับมิให้เราหลงกับกิเลสตัญหา ราคะ แต่มนุษย์ก็พยายามปรุงแต่งสิ่งทั้งหลายให้ชอบ ให้ชัง ตามสิ่งที่ต้องการโดยเฉพาะอยาตนะภายนอก รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส .......ควรมิควรต่อสิ่งเร้า ตามทฤษฎีพาฟลอฟ หมากับการสั่นกระดิ่งตามเงื่อนไข.....เมื่อเห็นสิ่งเร้ามากระทบจิตเราเป็นนาย กายเป็นบ่าวฉะนั้นต้องฝึกจิตด้วยการเจริญสติเป็นประจำให้มีความอึดอดทนต่อสิ่งที่มากระทบเราควบคุมมิให้เตลิดไปตาม มิจฉาจริตที่กระซิบข้างหูให้ทำตามอารมณ์...ทยานอยากเช่น โลภ อยากได้ โกธรเพราะไม่ชอบชังเพราะเกลียด หลงเพราะรักใคร่เสน่หามันล้วนเป็นภาพลวงตา...เมื่อปลงอสุภะจะเห็นกระดูก เส้นเอ็น นำเหลือง นำลาย ปัสสาวะ อุจจาระ.............สิ่งเหล่านี้ล้วยเป็นอนิจจัง เกิดมา ตั้งอยู่และดับไปตามธรรม
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น