วัฒนธรรมการเรียนรู้ : งานเลี้ยงของเราชาวภาคใต้ที่เกาะยอ

เราเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องอย่างมีสติ

ยามเช้าที่เกาะยอ...บรรยายกาศสดชื่น...แจ่มใส...บนถนนทางขึ้นหลังเขาของสถาบันทักษิณคดีศึกษา...ชาวเราส่วนหนึ่งมีหน้าที่ทำความสะอาด...อย่างรีบเร่ง...เพราะสาย ๆจะมีการท่องเที่ยวชม...พิพิธภัณฑ์คติชนวิทยา...แหล่งรวมภูมิปัญญาภาคใต้...ครับ จะมีใครบ้าง...มองเห็นผู้อยู่เบื้องหลังแห่งความสำเร็จเหล่านี้...คนกวาดขยะ...คนงานทำ...ตกแต่ง...รดน้ำสวนดอกไม้...ฯลฯ พวกเขาเหล่านั้นล้วนมีจิตใจที่...งดงาม...น่าชื่นชม...ครับ

อาจารย์...เย็นนี้...มีงานเลี้ยงส่ง...พนักงานการเงิน...ย้ายไปที่อื่น...ถ้าเข้าร่วม...จ่ายมา 200 บาท...ครับ ค่ำคืนที่ผ่านมาแล้ว...ผมเข้าร่วม...เพราะเราเป็นชาวสถาบัน ฯ

18.00 น. งานเริ่ม...มีกล่าวแนะนำ...เลี้ยงเนื้อย่างเกาหลี...ซึ่งเขากำลังขายความเป็นวัฒนธรรมอยู่ขณะนี้...ต่อไป...เชิญร้องเพลง...เชิญผม...ใจเต้นเหมือนกัน...ฮา ๆ เอิก ๆ...

ผมร้องเพลง...ลำน้ำพอง...จากน้อง...และร้องเพลงรอบ...มันอีกเพลงคือ...สายเปลสายใจ...

เพลงแรกร้องโดย หยาดนภาลัย ที่สองร้องโดย ธานินทร์ อินทรเทพ เพลงที่สามร้องโดย

ไวพจน์ เพชรสุพรรณ ...ฮา ๆ เอิก ๆ เขาบังคับผู้ขึ้นร้องเพลงไม่ต่ำกว่า 3 เพลงครับ...

ทำอะไรที่สุนก ๆบ้าง...ก็เติมเต็ม...ความมีชีวิตอีกรูปแบบหนึ่งในสังคม...ขำตัวเองขณะขับรถกลับที่พัก...กูทำได้ไงวะ. และถึงที่พักประมาณ 4 ทุ่ม..รุ่งเช้าเจอเพื่อนที่สถาบัน ฯ พวกเขา...ยิ้มอย่างมิตรไมตรี...

หัวเราะ...มาทักทาย...จับมือ...เป็นกันเอง...บางคนพูดว่า...เหลือเชื่อ...ฮา ๆเอิก ๆ มองได้หลายแง่..

แต่ผมเกิดความคิดขึ้นว่า...ความสำเร็จมักหลบซ่อนอยู่เบื้องหลังขุนเขาแห่งความเพียรพยายาม...ครับ หรือคุณมีความเห็นเป็นอย่างไร...ถ้าคุณถูกเชิญให้ร้องเพลง...คุณจะทำอย่างไร...จะร้องเพลงอะไรครับ

โปรดติดตามตอนต่อไป ด้วยความปรารถนาดี

จาก...umi

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #แนวคิดทางมานุษยวิทยาแห่งการเรียนรู้

หมายเลขบันทึก: 46807เขียนเมื่อ 28 สิงหาคม 2006 09:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม 2012 12:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน