โอ้ใจเรา ! ... (บทกวีอารมณ์ไหน)
โอ้ใจเรา !
...
หากฉันมีชีวิตเพื่อคิดถึง
ใครสักคนที่ติดตรึงในใจนี่
ใครสักคนที่รักและภักดี
จิตไมตรีมีให้แต่เพียงเธอด้วยความรักเป็นดั่งดวงดารา
ด้วยศรัทธาเป็นดั่งดวงใจเสมอ
ด้วยหัวใจที่ฉันใฝ่ละเมอ
ด้วยพร่ำเพ้อรำพันคือฝันไปเราต่างคนต่างอยู่คนละที่
แต่ใจนี้เราอยู่กันใกล้ใกล้
ด้วยกำลังความรักสลักใจ
ฉันก็ยังไม่มีใครมาใกล้กันเหมือนตัวเองยังหลงในภาพเก่า
กระจกเงาคอยส่องเหมือนท่องฝัน
ความทรงจำครั้งก่อนหลอกหลอนกัน
ความผูกพันเลิกราน้ำตานองเราต่างคนต่างมีชีวิตตน
เธอมีคนอยู่ใกล้ใช่เราสอง
ฉันอยู่เดียวเปลี่ยวใจไร้คนมอง
เก็บใจดองขวดโหลไว้เพราะใจเธอแต่ก็นะ ... ฝึกเอาไว้ให้ใจแกร่ง
เพิ่มพลังความเข้มแข็งอยู่เสมอ
ถนอมใจอุ่นอุ่นเมื่อไร้เธอ
เผื่อจะเผลอลืมเธอได้ ... โอ้ใจเรา !...
บ้านปลายดง แห่ง หางดอย
ณ เชียงใหม่
๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๔
๒๒.๕๑ น.
......................................................................................................................................................................
อารมณ์ไหน ...
"ผู้หญิง ความรัก และ การเดินทาง" ทำให้แต่งบทกวีได้ดีขึ้น ด้วยอารมณ์และความรู้สึก
ด้วยความเหงา ความเปล่าเปลี่ยว ความเดียวดาย ความผิดหวัง
หลายความ... ที่ทำให้แต่งกลอนได้ดี ;)...
บุญรักษา ครับ ;)
......................................................................................................................................................................
ความเห็น (6)
"ผู้หญิง ความรัก และ การเดินทาง" ทำให้แต่งบทกวีได้ดีขึ้น ด้วยอารมณ์และความรู้สึก
ด้วยความเหงา ความเปล่าเปลี่ยว ความเดียวดาย ความผิดหวัง
หลายความ... ที่ทำให้แต่งกลอนได้ดี ;)...
..............................................................
...........(ต่อเติม)และนี่แหละคือนิสัยผู้ชายที่ไม่ใช่ตุ๊ด 5566)
สวัสดีค่ะอาจารย์
มาอ่านบทกวีเพราะๆยามเช้าและชมดอกปีบ สวยมากค่ะ
เพลินไปกับอารมณ์กวี ขอแจม1บทค่ะอาจารย์
นึกถึงรัก คราใด ได้ครุ่นคิด
เรียนรู้จิต ฝึกใจ ให้แข็งแกร่ง
ได้มุมดี ไปด้วย ช่วยเสริมแรง
ใช่แห้งแล้ง แต่ช่วยเติม เสริมพลัง
...
เจ้าดอกปีบ กาสะลอง อันอ่อนหวาน
ละเมียดผ่าน ละไมจิต คิดถึงเจ้า
หอมเจ้าเอย หอมจัง หอมเบาเบา
เคล้าคลอเข้า หนุนตัก เพราะรักเธอ (ดอกปีบ)
...
แหม ... ผมต่อกลอนตามภาพจากคุณ ถาวร ได้มา ๑ บทเลยครับ
ขอบคุณมากครับ ;)...
ชอบมากมายดอกกาสะลอง หอมมากๆ
เคยเก็บมาวางบนโต๊ะทำงานบ่อยๆ ตอนที่อยู่เชียงใหม่
...ความคิดถึงนี่ ทำให้เรารู้สึกเหงาใจได้บ่อยๆ เลยนะคะ อาจารย์ เทวดา ^_^