ขอบพระคุณอาจารย์ขจิต ที่แวะมาอ่านและให้ความเห็นครับ
ก็พยายามให้เฉียดๆเข้ามาใกล้เรื่องผิวหนัง ก็เลยได้ "เล็บก็เปื่อย" ไงครับ
หมอสุข
ต้องทุกข์ทนอกไหม้ภัยใหญ่หลวง
เจ็บในทรวงหน่วงหนักสุดผลักใส
น้ำเจิ่งนองไปทั่วหล้าพาหม่นใจ
พี่น้องไทยไม่ทิ้งกันปันสิ่งมี
นงนาท สนธิสุวรรณ
7 ตุลาคม 2554
"สักวา.....หน้าน้ำลำบากยิ่ง
ทุกข์เสียจริง"หมอสุข" ยิ่งทุกข์หลาย
เท้าก็เจ็บเล็บก็เปื่อย เมื่อยตาลาย
ตอบไม่ได้ว่าน้ำจะหดลดเมื่อไหร่
ที่แน่แน่"นวนคร"นอนจมน้ำ
หลายจังหวัดช้ำน้ำตาตกอกหมองไหม้
เราชาวใต้ไม่อยู่เฉยรวมน้ำใจ
ซับน้ำตาพี่น้องไทยห่วงใยเอย "
ขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมให้ความเห็นพร้อมบทกลอนและสักวาที่เข้ากับยุคสมัยครับ
หมอสุข