ถ้าชีวิตนี้ บินได้เหมือนนก


จะบิน จะบิน จะบิน

คนไทยส่วนมากเมื่อมาอเมริกา ส่วนมากจะเคยมาเที่ยวที่น้ำตกไนแองการามาแล้ว เพราะเป็นสถานที่ที่อัศจรรย์ของโลก เป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในโลก ผมเคยไปมาแล้วสองหน มาคราวนี้ไปเป็นครั้งที่สาม ก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

มาสองครั้งมาดูน้ำตกทางฝั่งแคนาดาเพราะจะเห็นได้มากกว่า เพราะตัวน้ำตกอยู่ทางฝั่งอเมริกา เหมือนเราจะดูบ้านเราเอง เราต้องไปอยู่ฝั่งตรงกันข้ามของบ้านเราจึงจะเห็นบ้านเราได้ชัดเจน แต่เนื่องจากพี่สาวไม่มีวีซ่าของทางแคนาดา ซึ่งต้องเสียเวลาขอ อาจจะเป็นเวลาสองสามอาทิตย์ อีกทั้งต้องเสียเงินค่าธรรมเนียม ๗๕ เหรียญ เลยตัดสินใจพาพี่สาวไปดูทางฝั่งอเมริกา ซึ่งส่วนมากคนจะส่ายหน้า เพราะมีแต่ดินแต่หินจะให้ดู

แต่เวลาผ่านไปสถานที่ก็เปลี่ยนไป ทางอเมริกาสร้างหอดูน้ำตกยื่นออกมาทางแม่น้ำ ออกมาเสียยาวเลย ยาวจนสามารถดูน้ำตกได้อย่างสบายๆ ถึงแม้จะไม่สวยสะเหมือนฝั่งแคนนาดา ก็พอจะกล้อมแกล้มดูได้ ผมมาสองครั้งแรกไม่ได้ลงเรือไปดูน้ำตกใกล้ๆ เพราะสักแต่ว่ามา เอาว่ามาเห็นก็แล้วกัน ขี้เกียจลงเรือไปดู แต่หลังจากไปเที่ยวที่อลาสก้ามา พบว่าการผจญภัยทางเรือเป็นสิ่งที่ตื่นเต้นมากๆ พลาดไม่ได้ เลยซื้อตัวขึ้นเรือ ตั๋วนี้รวมถึงค่าขึ้นดูหอน้ำตก ราคาเพียงแค่ ๑๓ เหรียญ ถูกมากๆ ไม่ดูก็เสียดายแย่เลย

พอลงเรือเจ้าหน้าที่เอาเสื้อกันฝนพลาสติกมาแจกมีป้ายบอกว่าทำในประเทศไทย รู้สึกดีใจได้สนับสนุนประเทศไทยของเรา พอลงเรือมาใกล้ๆน้ำตก ลืมตัวลืมใจกับความใหญ่โตมโหฬารของธรรมชาติ มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ลืมอดีต ลืมอนาคต มีความสุขมากๆ จึงมาคิดได้ว่าพวกเราที่ชอบเดินทางไปเที่ยว ไม่ว่าจะไปทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ทัศนาจร คงจะมีความรู้สึกแบบเดียวกัน ลืมอดีตลืมอนาคต ลืมหนี้ลืมสิน มีความสุขกับเพื่อนฝูง ถึงจะไม่มีความสดวกสบายเหมือนกับอยู่บ้าน ก็ยอมรับได้

น้ำตกที่มีแสงสีอันวิจิตร ในตอนกลางคืน เปิดให้ดูทุกวัน

ใกล้น้ำตก เจอนกนางนวล เป็นจำนวนมาก มากจริงๆไม่เคยเห็นมาก่อน พากันมากินปลาที่ลงมาจากน้ำตก ไม่รู้ว่าเป็นปลาชนิดใด ที่อลาสก้าเป็นปลาแซลมอน นกก็ต้องเป็นนกอินทรีย์ ปลาแซลมอนที่อลาสก้ามีมากจริงๆ มากจนกระทั่งพวกที่เสียเงินไปตกปลา จะต้องได้ปลาอย่างน้อย สองสามตัวขึ้นไป ที่นี้ก็คงมีปลามากเช่นเดียวกัน เพราะเห็นนกนางนวลมากเหลือเกิน ถ่ายรูปมาให้พวกเราได้ดู

Country Dance, K. 609 By Mozart

ถ้าชีวิตนี้เป็นนก จะบินๆๆ บินออกมาจากเครื่องพันธการแห่งชีวิต บินไปสู่อิสรภาพในท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ เหมือนหนังชื่อ Jonathan Livingston Seagull ที่เคยได้ดูมานานมาจนเกือบจะลืมไปแล้ว


"Most gulls don't bother to learn more than the simplest facts of flight--how to get from shore to food and back again". "For most gulls it is not flying that matters, but eating. For this gull, though, it was not eating that mattered, but flight." That is what the author of this book says about the "hero" of this story, a seagull named Jonathan Livingston Seagull.

จะบิน จะบิน จะบิน



Country Dance by Mozart

คำสำคัญ (Tags): #นก
หมายเลขบันทึก: 464217เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2011 06:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน 2015 08:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

นกคงบินไปแล้ว

ชีวิตก็จากไปแล้ว เหมือนนก

จึงไม่เห็นอะไรนะครับ 

แว่นแก้ววันก่อน

แว่นแก้ววันนี้ (1สัปดาห์)


 

สวัสดีค่ะ

Ico64

แวะมาชื่นชมนก...อยากจะบิน จะบิน จะบิน...เหมือนนกค่ะ



อาจารย์ มาให้กำลังใจเร็วมาก เร็วกว่าสายน้ำเสียอีก

ผมมีปัญหาเรื่องโหลดสไลดเรื่องนก บันทึกจึงมีแต่คำพูดว่า

จะบิน จะบิน จะบิน อย่างเดียว

เรื่องก็ยังไม่ได้เขียนเลยตอนนั้น

ขอประทา่นโทษด้วยครับ

สวัสดีครับ

อาจารย์ก็คงคิดเหมือนผม อยากจะบิน อยากจะบิน

ไม่ทราบว่าอาจารย์เคยได้อ่านหนังสือ Jonathan Livingston Seagull หรือเปล่าครับ

ผมเคยมีทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ

หนังก็เคยได้ดูมาแล้ว ชอบมากๆ มีความสุขในการดูหนังมากๆ

สวัสดีค่ะ

         ภาพสวยงามมากค่ะ ขอบคุณนะคะ

 หอคำหลวง

 

 สวัสดีครับ

พี่สาวเพิ่งมาจากเมืองไทย เอาน้ำมันมะพร้าวมาฝาก เธอเอาน้ำมันมะพร้าวทาหน้าทุกคืน ขนาดจะหกสิบหก หน้ายังเด้งอยู่ น้องชายอายเลย  เธอบอกว่าดีสำหรับคนที่มีคอเลสเตอรอลสูงด้วย เสียดายพี่สาวเอามาขวดเดียว ที่นี้ก็ไม่มีขายเสียด้วย

หอคำหลวงเคยไปดูมาแล้วครับเมื่อสี่ห้าปีก่อน  สวยมากๆ ถ่ายรูปไว้ด้วย

ขอบคุณที่เอารูปมาให้ดูอีกครับ

  • ดีใจด้วยครับ
  • ชอบนกอิสระ
  • จะได้บินในเส้นทางใหม่ๆของตนเอง
  • เปลี่ยนรูปใหม่
  • จำไม่ได้
  • 555

อาจารย์ขจิตตอนนี้เป็นอย่างไงครับ

เห็นสอนหนังสือหนักจัง

ภาพน้ำตกกระทบแสงสีสวยดีจัง เขามีไฟแบบนี้ทุกคืนหรือเปล่าคะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูล ไนแองการ่าที่ฝั่งอเมริกา

ว่าไปก็น่าชื่นชมความของอเมริกันพยายามพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว แม้ภูมิทัศน์เสียเปรียบ

ก็ยัง ให้มีสะพาน มีเรือนำเที่ยว

 แสงสีของน้ำตก มีให้ดูทุกวันหลังพระอาทิตย์ตก

บันทึกนี้เรื่องเกี่ยวกับน้ำตกยังเขียนไม่ค่อยจะเสร็จ  หลังจากมีคำถามของคุณหมอแล้ว เลยนำรูปมาเพิ่มให้ดูอีก  ตั้งใจจะเขียนเรื่องนกนางนวลมากกว่าครับ

สวัสดีค่ะ ส่งใจและตัวหนังสือบินมาขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมเยียนให้กำลังใจยามน้ำท่วมเมืองไทยค่ะ

ตอนสมัยเรียนที่อเมริกา ได้ข้ามไปเยี่ยมคุณน้าที่โตรอนโต คุณน้าพาไปชมน้ำตกนี้ฟากแคนาดา แต่ตอนนั้นไปช่วงคริสต์มาส หนาวมากๆจนแทบไม่อยากดูอะไร

ที่ใดมีน้ำ ที่นั่นก็มีนกเสมอนะคะ สงสัยจะปลาชุมมากนกนางนวลจึงมากันเป็นฝูงใหญ่เชียว

ช่วงที่น้ำกำลังท่วมบ้านอยู่นี้นกก็ยังคงมากมายเหมือนเดิม แถมเขามีท่าทางแปลกๆให้ชมด้วย คือการบินโฉบผิวน้ำ เช่นพวกนากนางแอ่นบ้าน นกอีแพรด

วันนี้ลมแรงแต่เช้าเหมือนลมหนาวมาแล้ว ชาวบ้านเขาบอกว่าลมนี้เรียก ลมข้าวเบา นกจาบคาสองตัวมาเกาะเรียวไผ่อาบแดดอุ่น ทำขนฟูน่ารักมาก แลกกันชมนกเมืองนอก กับนกบ้านนอกนะคะ

น้ำท่วมที่บ้านหลานชายที่นครสวรรค์ตั้งแต่วันที่ ๑๐ ตุลาคม ยังไม่ลดเลย

ส่วนบ้านพี่สาวที่ตะพานหิน-พิจิตร ท่วมมาหลายเดือนแล้ว ทุกคนมีความลำบากกันสุดๆ ต้องมาคนเอาอาหารมาให้ พี่สาวอีกคนมาเยี่ยมที่อเมริกาบอกว่าลูกชายโทรมาหา ที่บ้านไม่ได้ตุนอาหารไว้เลย มี MAMA อยู่ไม่กี่ซอง  น้ำปลาก็หมดแล้ว เพราะพี่สาวไม่ชอบสะสมอาหารเกินความจำเป็น

ได้ทราบว่าท่านอาจารย์ ดร เคยเรียนที่ Indiana มาก่อน  วันนี้ได้ไปเจอพวกคุณหมอที่มาจาก Indiana  หลายคน เพราะมีการประชุมทางวิชาการ ที่วัดธัมมาราม ชิคาโก

เคยเข้าไปอ่านบันทึกแม่น้ำป่าสักของอาจารย์มาหลายครั้งแล้ว  ชอบมากอยากจะกลับไปใช้ชีวิตบันปลายที่เมืองไทย เขียนไว้ในบันทึกนี้ครับ พี่ฝันจะสร้าง รังรักสักหนึ่งหลัง 

 

หลังบ้านผมก็มีนกมาส่งเสียงร้องทุกเช้า มีทั้งกระรอก เป็ด ผึ้ง มาให้ดูเป็นประจำ  ตอนนี้เข้าหน้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว  คิดถึงเมืองไทยสุดๆ  อาจารย์ก็คงเข้าใจเพราะเคยอยู่ที่นี้มาก่อน ฤดูหนาวกำลังจะมาเยี่ยมเยี่ยนครับ

ได้ข่าวว่าบ้านอาจารย์น้ำลดแล้ว เพราะลมหนาวมา ก็พลอยสบายใจไปด้วย

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท