ขอเพียง....ได้บอก
ก้อ...คิดว่าความรู้สึกนั้น
เป็นเพราะความผูกพัน...จึงหวั่นไหว
เพราะเธอ...คือคนที่เข้าใจ
และคอยให้ความห่วงใย..เสมอมา
..แต่...เมื่อเธอห่างไกล..
ในหัวใจ...รู้สึกเจ็บปวดนักหนา
จึงได้รู้....ในทุกนาทีที่ผ่านมา
...เธอมีค่าเท่าทั้งหมดของหัวใจ...
..ฉันจะทำอย่างไรดี..
คำๆนี้...ที่ฉันซุกซ่อนมันไว้
เพิ่งค้นพบ..ก็ยากจะลบออกจากใจ
และมันก็สายเกินไป...ที่จะมอบให้เธอ
..เธอจะโกรธฉันไหม...
ถ้าจะพูดออกไป...ว่ารักเธอเสมอ
ขอเพียงได้พูดคำนี้...กับเธอ
แล้วจะไม่ได้เจอ..ตลอดกาล...ฉันก็ยอม
กิ่งไผ่...ใบหลิว
ความเห็น (10)
ไม่เจอกัน หลายวัน พลันใจห่วง
อยากถามทวง ทักทาย วันหายห่าง
ได้พบหน้า ปราศรัย ได้ร่วมทาง
ร่วมสรรสร้าง รสกวี...ดีใจจัง
ห่างหายไป หลายเดือน ยังห่วงหา
อยากรู้ว่า สบายดี อยู่หรือไม่
มีภาระ หน้าที่งาน ยุ่งยากใจ
ทำให้ห่าง หายไป เสียหลายเดือน
...
บทกวี บทนี้ ชื่อ "ยินยอม"
ทำนองตรอม ห่วงหา นภากาศ
มีใครหนอ สักคน มานั่งวาด
ความรัก ในอากาศ เหมือนขาดใจ
...
;)...
- เก็บความรักเอาไว้มิให้รู้
- รักคุดอยู่ภายในมิให้เห็น
- ทั้งอึดอัดขัดใจให้ลำเค็ญ
- ยามไม่เห็นเธออยู่อดสูใจ เอย
หากคุณรักใครสักคนด้วยหัวใจ...คุณจะรู้ว่า...แค่ได้ " รัก" ก็เกินพอแล้ว
...สวัสดีค่ะ..พี่สาว
ดีใจมากค่ะที่พี่ครูป.1มาเยี่ยมบ้าน
ถึงห่างหายไป...ใจก็ยังคิดถึงเสมอนะคะ
...สวัสดีค่ะ
ห่างไปนาน.....เมื่อกลับมาก็รู้ว่ายังมีพี่น้องที่นี่ระลึกถึง และเป็นห่วงอยู่
ก็..ดีใจเป็นที่สุดเลยนะ....
กิ่งไผ่ฯสบายดีค่ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะที่ยังระลึกถึงกัน
..คุณ Wasawat..
ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม
ได้แอบไปอ่านบทกวีของคุณอยู่หลายบท
และตั้งใจว่า...จะ"แอบ" ไปอีกแน่นอน
สวัสดีค่ะ..อาจารย์
ดีใจมากค่ะที่อาจารย์ยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยม
หายไปนาน...กิ่งไผ่ฯพยายามเขียนกลอนหนีแนวเศร้าๆ(ตามที่อาจารย์บอกว่าอย่าเศร้าค้าง)
สุดท้าย...กิ่งไผ่ฯยังทำไม่สำเร็จค่ะ
แต่สัญญาว่า...จะพยายามต่อไป
ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ
..สวัสดีค่ะ...
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจกัน