ผลของการติดยึด

ติดยึดมักแตกแยก

 การติดยึดเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง จะทำให้เกิดการเปรียบเทียบ ถ้ามีสติเอาผลมาปรับปรุงตนก็ดีไป แต่ถ้าเปรียบเทียบแล้วทำให้แตกแยกก็จะเกิดความทุกข์ มีแต่ผลเสียมากกว่าผลดี ทั้งกับตนเองและสังคม ซึ่งผลก็เป็นตามข่าวที่เราๆท่านๆได้รับอยู่ในขณะนี้  ผมขอยกเอาคำของคุณ สุวิทย์ มูลคำ เขียนไว้มาเล่าสู่กันฟังครับ...

  ตีนกับตาอยู่กันมาแสนผาสุก    จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา

มาวันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา    ว่ามีคุณแก่ตาเสียจริงๆ

   ตีนช่วยพาตาไปที่ต่างๆ   ตาจึงได้ชมนางและสรรพสิ่ง

เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง   ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา

  ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นไส้   จึงร้องบอกออกไปด้วยโทสา

ว่าที่ตีนเดินเหินได้ก็เพราะตา  ดูมรรคาเศษแก้วหนามไม่ตำตีน

  เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า   ตีนจึงไม่ควรจะมาคิดดูหมิ่น

สรุปว่าตามีค่าสูงกว่าตีน   ทั่วธานินทร์ตีนไปได้ก็เพราะตา

  ตีนได้ฟังให้เคืองแค้นแสนจะโกรธ  เร่งกระโดดออกไปใกล้หน้าผา

เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา  ควงชีวาจะดับลงมิรู้เลย

  ตาเห็นตีนคุยเก่งเร่งกระโดด  ก็พิโรจเร่งระงับหลับตาเฉย

ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย  ตกผาเลยตายห่าทั้งตาตีน

แปลเอาเองอย่างมีสติครับ.....