โจทย์วิจัย
สาวน้อยทำงานด้านระงับปวด คุยกับ "เลขา" ในรถเช้าวันที่ ๒๕ ก.ค. ๕๔ ในเรื่องสัพเพเหระเกี่ยวกับบริการโรงพยาบาล ที่มีคลินิกพรีเมี่ยม คนไข้ต้องจ่ายเงินมากหน่อย ตัวเธอเองแม้เป็นอาจารย์ที่นั่นก็ต้องจ่าย
คุยกันจนแตกประเด็นมาที่คนไข้มะเร็ง ที่บ้านอยู่ต่างจังหวัดไกลมากๆ ไม่ทราบว่าบริการต่างจังหวัดเป็นอย่างไร แต่เธอเห็นคนไข้เหล่านี้ต้องดิ้นรนมาที่ รพ. โรงเรียนแพทย์ในกรุงเทพ เป็นที่ยากลำบากมาก
ทำให้ผมได้โจทย์วิจัยเชิงระบบ ที่มองจากมุมของผู้ป่วย ว่าเมื่อเขาเจ็บป่วย เขาจะไปรับบริการที่ไหน บริการนั้นมีคุณภาพและให้ความสะดวกอย่างไร เน้นที่ผู้ป่วยโรคมะเร็ง และผู้ป่วยเรื้อรังอื่นๆ ที่ต้องการบริการระดับตติยภูมิ
เพื่อจะได้เสนอแนะระบบบริการที่เหมาะสม ต่อทั้งค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น และต่อผู้ป่วยที่มีรายได้แตกต่างกัน และอยู่ในพื้นที่ต่างจังหวัดห่างไกล อย่าให้มีความแตกต่างระหว่างบริการในกรุงเทพ กับบริการในต่างจังหวัด มากเกินไป คือเน้นที่ Equity
วิจารณ์ พานิช
๒๕ ก.ค. ๕๔
ความเห็น (3)
อาจารย์เมตตาใส่คำว่า R2R ให้ชาว R2R ตามได้เจอและได้อ่านด้วยได้ไหมคะ
ขอบพระคุณค่ะ
กราบขอบพระคุณในความกรุณาของอาจารย์ค่ะ...
In a rural area (where I live) --some 350km from a medical 'specialist hub'--,
when patients get referred (by local GPs) to see specialists for treatments,
patients (and carers) often have to travel by train and spend nights at 'motels' (hospital beds are only available/funded under strict 'financial' criteria).
Most patients are old and (obviously) sick, so, medical treatments far far away from home and environment where local (and social) supports are not missing may be less healing (but more traumatizing).
How can medical specialist providers and special equipment be made available to people in rural areas in a less stressful manner?
It is a problem --even in Australia--.