โครงงานวิทยาศาสตร์


วันนี้ผมตื้นเต้นสุดๆๆ มีคนถามว่า มังคุดมันช่วยชาติได้อย่างไร

   วันที่ 15 สิงหาคม  2554  ผอ. โรงเรียน ยื่นหนังสือเชิญชวนร่วมงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช  ในวันที่ 18-19  สิงหาคม  2554  ให้กับผู้เขียนพร้อมบอกว่าจะพานักเรียนไปร่วมกิจกรรมได้นะ  แต่ถ้าแค่ไปเที่ยว..ดู..เราไปมาแล้วเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 54 ที่มหาวิทยาลัยทักษิณ  จังหวัดพัทลุง http://www.gotoknow.org/blog/162162/453442

        ผู้เขียนไปสอบถามนักเรียนว่าอยากไปมั๊ย  พร้อมเล่ากิจกรรมที่สนุกสนานของปีก่อนๆ เช่นการแข่งขันจรวดขวดน้ำ  การแข่งขันทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์  แข่งขันวาดรูป  ไปดูการแสดงทางวิทยาศาสตร์ (science show) ไปดูท้องฟ้าจำลอง  ดูหนังเกี่ยวกับอวกาศ ฯลฯ

         นักเรียนทั้งชั้นป.4-6 บอกว่าอยากไปๆๆค่ะ..ครับ..ครู.. ผู้เขียนบอกว่า..มันมีเงื่อนไขเราต้องไปร่วมกิจกรรมแข่งขันด้วย  แล้วผู้เขียนก็บอกให้เขาช่วยกันคิดว่าเราจะแข่งขันอะไรกันบ้าง  โดยใช้เวลาเตรียมพร้อมแค่ 2 วัน  ให้ทุกคนไปคิดและคัดเลือกทีมการแข่งขัน

        วันที่ 16 สิงหาคม  2554  ก็ผ่านการตัดสินใจของทุกคน ว่านักเรียนจะเข้าร่วมแข่งขัน โครงงานวิทยาศาสตร์   2 โครงงานๆละ 5 คน (สำรองอีก 2 คน)    แข่งขันตอบปัญหาทางวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์  2 กลุ่มๆละ 2 คน   แข่งขันวาดภาพพฤษศาสตร์   2  กลุ่มๆละ 2 คน  ตกลงคนไปร่วมกิจกรรม 20 คน และสัญญากับเพื่อนๆว่าเอารางวัลมาอวด  และจะเล่าให้เพื่อนๆฟัง 

           กิจกรรมอื่นพร้อมแล้ว ฝึกซ้อมกันได้เลย  แต่โครงงานวิทยาศาสตร์  ปีนี้เราเพิ่งได้ทำแต่โครงงานง่ายๆไม่ซับซ้อนและทำโครงงานตามหน่วยการเรียนรู้จึงมีแต่เรื่องพืชและสัตว์  นักเรียนกลัวว่าจะแข่งขันแล้วจะไม่ได้รางวัล   ผอ.และผู้เขียนต้องบอกว่าอย่ากังวล  ทางโรงเรียนไม่ได้หวังรางวัล   นักเรียนสามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ก็ถือว่า"ยอดเยี่ยม" แล้ว  เพื่อนๆทุกคนให้กำลังใจ  และคัดเลือกโครงงานที่เคยทำมาแล้วได้ 2 โครงงาน  คือ โครงงาน"มังคุดช่วยชาติ" และ"ใบน้อยหน่ากำจัดเหา" ตอนเย็นเขานัดหมายสมาชิกในกลุ่มไปจัดเตรียมกันที่บ้าน

 

   

    วันที่ 17 สิงหาคม  2554  เขานำภาพและรายงานโครงงานมาให้ผู้เขียนช่วยแนะนำ  และออกแบบการนำเสนอผลงาน  และ ตกแต่งให้สวยงาม  ผู้เขียนบอกเขาว่าให้เนื้อหาสาระสมบูรณ์  สีสรรไม่ต้องมากก็ได้  พวกเขาบอกว่ามีนักเรียนเล็กๆไปดูด้วยเราต้องหาวิธีให้เด็กๆชอบด้วย  แล้วก็แนะนำการจัดผังแสดงผลงาน   นัดหมายขึ้นรถเวลา 07.00 น. เข้าห้องรายงานตัว 07.30 น.  มีเวลาตกแต่งบอร์ด  3 ชั่วโมง   กรรมการเข้าตัดสินผลงาน 10.00 น.

       วันที่ 18 สิงหาคม 2554  เราเดินทางจากโรงเรียนตั้งแต่เวลา 07.00 น. ทุกคนตื้นเต้นกันมากๆ  ถึงมหาวิทยาลัยราชภัฏฯ 07.20 น. นักเรียนบอกว่าคุณครูเรามาก่อนคนอื่นๆเลย  ผู้เขียนเลยพานักเรียนไปแนะนำห้องน้ำ  โรงอาหาร  ร้านค้าสหกรณ์  อาคารที่นักเรียนต้องเข้าร่วมแข่งขัน  แล้วบอกว่าครูไปเพียงคนเดียวเพราะฉะนั้นพวกหนูๆต้องช่วยครูดูแลตัวเองและเพื่อนๆด้วย  อย่าสร้างปัญหา ไปไหนไปกันเป็นกลุ่มๆ  ข้ามถนนต้องระมัดระวังแม้จะเป็นถนนในมหาวิทยาลัยก็ตาม      ส่งทุกคนที่อาคารที่เขาต้องร่วมกิจกรรมนัดหมายเที่ยงวันพบกันที่ อาคารจัดแสดงโครงงาน  เวลา 14.00 น. ฟังผลการแข่งขันที่ห้องประชุม   เวลา 14.30 น.จะกลับโรงเรียน

       ผู้เขียนนำนักเรียนมาที่อาคารประกวดแข่งขันโครงงานวิทยาศาสตร์   มาถึงห้องก็มีบางโรงเรียนกำลังจัดบอร์ดแสดงผลงาน  นักเรียนมาบอกว่าคุณครูเขาให้บอร์ดเราไม่เหมือนกับที่เราเคยทำโครงงาน  มันเป็นบอร์ดหน้าเดียว  กลัวว่าเราจะจัดแล้วไม่สวยงาม  ผู้เขียนต้องบอกว่านี่คือสิ่งที่เราต้องแก้ปัญหาเป็นลำดับแรก  ทุกคนต้องช่วยกันวางแผนใหม่มีเวลาอีกมากมายต้องตั้งสติ   เมื่อนำเสนอผลงานก็อาจจะไม่เหมือนที่เราเตรียมมา  ทุกคนต้องช่วยกันตอบคำถามคณะกรรมการ  เพราะครูคงเข้าไปช่วยพวกหนูไม่ได้ ทุกคนก็รับปากจะทำให้ดีที่สุด

         เวลา 09.30 น. ทุกโรงเรียนก็มากันครบ  นับได้ 18 โรงเรียน ทั้งครูและนักเรียนวุ่นกับการจัดบอร์ด  นักเรียนของผู้เขียนจะตื่นเต้นกันมากๆเขาจะมารายงานว่าครูๆๆโรงเรียนโน้นสวยจัง  เขามีอุปกรณ์ทันสมัยด้วยนะครู  บางโรงเรียนเขาชนะการประกวดมาจากที่อื่นมาแล้วด้วยนะครู  เราจะสู้เขาได้หรือ?  ผู้เขียนบอกว่าถ้างั้นเรากลับโรงเรียนกันดีไหม? เพราะถ้าไม่สู้ก็แพ้ตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว  มันอยู่ที่การนำเสนอของหนูๆ นะ  เขาบอกว่าไม่กลับ  ผอ.บอกมาแล้วว่าไม่ได้รางวัลไม่เป็นไร  เพราะมันเป็นครั้งแรกของเราที่จะได้ทดสอบทักษะกับนักเรียนในเมืองและต่างอำเภอ  ช่วงนี้ก็มีนักเรียนจากโรงเรียนต่างๆมากมาย มาเยี่ยมชมโครงงาน  ทุกคนวุ่นวายกับการตอบคำถามของน้องๆ และต้องใช้ไหวพริบตอบคำถามของครูต่างโรงเรียนและพี่ๆที่เรียนครูอยู่ที่มหาลัยนี้  สนุกสนาน   แจกเอกสารใบพับเกือบหมดผู้เขียนต้องไปกระซิบให้เก็บไว้ตอนกรรมการมาตรวจด้วย  (ทำมา 100 ใบ)

   

     เวลา 10.30 น. คณะกรรมการเข้าตัดสินผลงาน  ผู้เขียนอยู่นอกห้อง ก็เดินไปให้กำลังใจกับนักเรียนที่แข่งขันทักษะอื่นๆ  และบอกทุกคนเมื่อเสร็จกิจกรรมก็เดินชมนิทรรศการและร่วมกิจกรรมสนุกสนานตามอาคารต่างๆในงาน  

       เวลา 13.00 น.  ก็เดินกลับมาที่อาคารแสดงโครงงานอีกครั้ง  พบท่านผอ.เสกสรร  สุขเนาว์มายืนให้กำลังใจนักเรียน   และชมว่านักเรียนเราจัดบอร์ดสวย  เป็นฝีมือเด็กเขียนล้วนๆแม้รายงานผลโครงงาน และบอกว่าประธานกลุ่มทั้งสองโครงงาน นำเสนองานและตอบคำถามได้ดีมากๆ  ผู้เขียนยิ้มแก้มปริ   ผอ. ให้รางวัลไว้ 500 บาท ให้นักเรียนซื้อขนม  นักเรียนออกมาเล่าว่าผมตื่นเต้นสุดๆ  เขาถามว่า มังคุดมันช่วยชาติอย่างไร  ผมตอบว่า 1. ช่วยประหยัดเงินซื้อสารเคมี  2. ช่วยไม่ให้เกิดมลพิษ    สิ่งแวดล้อมดี  สุขภาพคนแข็งแรง ไม่เป็นภาระของสังคม 3.ยังสนองพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงด้วย   อีกกลุ่ม คณะกรรมการถามว่าที่โรงเรียนเด็กเป็นเหามากหรือ? หนูตอบว่ามากแต่ตอนนี้ใช้ยาตัวนี้กำจัดเกือบหมดแล้ว  คณะกรรมการเขาชมหนูว่าหนูพูดเก่งด้วย  หนูตื่นเต้นจัง  ฯลฯ 

         หลังจากนั้นก็ผลัดเปลี่ยนกันเดินชมงาน  จนเวลา 14.00 น. เข้าห้องประชุมฟังผลการตัดสินของคณะกรรมการ

        -- โครงงานวิทยาศาสตร์ "ใบน้อยหน่ากำจัดเหา" ได้รางวัลชมเชย  ได้รับเกียรติบัตร

   

         -- วาดภาพพฤษศาสตร์  ได้รับรางวัลชมเชย 2 คนพร้อมเงินรางวัลคนละ 300 บาท

 
   

        -- ตอบปัญหาทางวิทยาศาสตร์ได้คะแนนเท่ากันกับนักเรียนโรงเรียนในเมืองเขาตัดสินให้ทำคณิตศาสตร์ 5 ข้อ  ปรากฏว่าเราทำพลาดไป 1 ข้อ  จึงได้ที่ 4

           ทุกคนกลับบ้านด้วยความดีใจ  และสมหวังกันทุกคน  รวมทั้งผู้เขียนด้วย  ต้องขอบคุณผอ.เสกสรร  สุขเนาว์   ขอบคุณมหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช คณาจารย์ทุกคน ที่เปิดโอกาสให้นักเรียนได้รับประสบการณ์ในวันนี้  /ขอบคุณค่ะ

หมายเลขบันทึก: 455108เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2011 18:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 13:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

มาชม มาเชียร์ ค่ะพี่สอน ตกลงว่า ครูกะนักเรียน ใครตื่นเต้นกว่ากันคะ

ชัยชนะฤาสำคัญ เท่ากับการได้มีส่วนร่วม ... นึกถึงเพลง ไม่แข่งยิ่งแพ้

สบายดีนะคะพี่ ฝนตกทุกวันทางนี้ ทางโน้นเป็นไง ส่งใจไป ลานสกา เจ้า

  •     พานักเรียนในชนบทเข้าไปแข่งขันกับนักเรียนในเมืองที่เขามีความพร้อมมากๆ  รางวัลที่ได้เราก็ถือว่าสุดยอดสำหรับทุกคนแล้ว
  • ความตื้นเต้นมีกันเกือบทุกคน (รวมทั้งครู)  เพราะเป็นความตั้งใจเกิน 100% ของครูและนักเรียนค่ะ  เสียดายที่เวลาในการเตรียมตัวน้อย 
  • กลับถึงโรงเรียน  เขาบอกทันทีปีหน้าเราจะไปอีก   จะเก็บไปคิดว่าจะทำโครงงานอะไรให้เจ๋งกว่านี้   พี่ดีใจที่เขาไม่ยอมแพ้ 
  • พี่สบายดีค่ะ  ลานสกาฝนตกไม่ทุกวัน   อากาศสบายๆค่ะ คิดถึงน้องเช่นกัน
  • เด็กๆเก่งครับพี่ อันดับต้นๆของตั้ง 18 โรงเรียนแน่ะ ไม่ธรรมดา! ดีใจด้วยครับ แต่ที่เด็กๆจะได้มากแน่ๆคือความรู้ ประสบการณ์ โดยเฉพาะวิธีการ-ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งจะนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันได้ด้วย 
  • ขอบคุณเรื่องราวดีๆนี้ และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือนครับพี่

Ico48       มันเป็นความภาคภูมิใจของเขา แม้โครงงานจะไม่แปลกใหม่ แต่เป็นฝีมือของเขาล้วนๆ เขาจึงตื้นเต้นกันมากๆ การจัดประกวดแข่งขันในระดับจังหวัด เด็กในชนบทได้เข้าร่วมกิจกรรมน้อย และมักสู้นักเรียนในเมืองไม่ได้ แต่เมื่อเสร็จกิจกรรมเขาบอกว่าปีหน้าเขาจะไปอีก เท่านี้พี่ก็ดีใจแล้วค่ะ/ขอบคุณสำหรับกำลังใจ

สวัสดีครับ...มาร่วมเป็นกำลังใจครับ "ต้องสู้..ต้องสู้.. ถึงจะชนะ...."

 Ico48    เด็กๆสัญญาว่าปีหน้าเขาจะไปสู้ใหม่ค่ะ   ตอนนี้ก็พยายามซ้อมมือไปเรื่อยๆ ขอบคุณมากค่ะ

  • สวัสดีค่ะ
  • ขอชื่นชมทั้งครูและนักเรียน(ตัวน้อยๆ) ที่ได้รับรางวัล แม้ชมเชย ก็น่าภาคภูมิใจนะคะ และยิ่งกว่านั้น ประสบการณ์ที่พวกเค้าได้รับ จะเป็นแรงผลักดันให้เกิดการพัฒนายิ่งๆขึ้น
  • ขอบคุณเรื่องราวมากค่ะพี่ครู

  • เรามีหน้าที่ส่งเสริมและสนับสนุนให้เขาได้แสดงฝีมือ
  • ความสำเร็จของเขาคือรางวัลของคนเป็นครูค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะน้องครูกาญจนา

สวัสดีค่ะ พี่สอน

เด็กๆเก่งจังเลย เพราะครูวิทยาศาสตร์คนเก่งนี่เอง ดีใจด้วยค่ะ ได้ประสบการณ์และความตื่นเต้นเนาะ

เก่งวิทย์  สนใจคณิต

มาเรียน..ห้องเพชรนะคะ

วันนี้พี่อิฐ..จัดบูธ  คณิตศาสตร์ค่ะ


สวัสดีค่ะ

เด็กเก่งค่ะ  ครูแค่ส่งเสริมเท่านั้น  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

   คงได้เห็นผลงานน้องอิฐนะคะ หลานป้าสอนเก่งจริงๆๆ

 

มาให้กำลังใจคุณครูคะ ปีหน้าคว้าที่ 1 เลยนะคะ :-) ได้อานิสงค์จากการทำโครงงานวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะการทำงานเป็นทีม.. ได้เข้าไปใน portal.in.th ของคุณครูแล้วคะ นำ template ของ CSS มาฝากคะ คุณครูลองใส่ลิงค์เข้าไปทดแทนดูนะคะ ได้ผลอย่างไรจะมาติดตามคะ :-)

     จะลองใส่ลิงค์เข้าไปแทนที่ ต้องฝึกทำใหม่

                ขอบคุณมากๆๆค่ะ

 

พี่สอน ทางลานสกา เป็นไงบ้าง ทุเรียนออกยังคะ :)

ปีนี้ ฝนตกทั้งปีเลย ฮ่า ฮะ ส่งความคิดถึงผ่านสายฝน

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

พร้อมกับมาชมภาพกิจกรรมดีๆ

ที่มีประโยชน์ และได้รับความรู้ค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันนะคะ

ขอบคุณค่ะ^^

    สวัสดีค่ะน้องปู

  • คิดถึงจังไม่ค่อยเจอกันเลย
  • ช่วงนี้ลานสกาผละหมากรากไม้ไม่สามัคคีกันเลยค่ะ
  • ใครใคร่ออกดอกก็ออกกันไป ใครจะมีผลก๋มีกันไป 
  • มันไม่เป็นไปตามฤดุกาล  ความจริงทำบุญเดือนสิบผลไม้จะมาก
  • ปีนี้ ทุเรียน  มังคุด เพิ่งหมด เงาะกับจำปะดะ  เริ่มออกดอก
  • น้องปูอย่าลืมมาเที่ยวงานเดือนสิบนะคะ   พี่จะรอคนพาเที่ยว อิๆๆ

  สวัสดีค่ะ

     ดีใจที่หลานแวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ

    จะสอบปลายภาควันไหน ปิดเทอมเมื่อไร 

  มาเที่ยวงานเดือนสิบลานสกา  นะคะ

ขอร่วมชื่นชมน้องๆและคุณครูค่ะ..การร่วมนิทรรศการและมีประกวดด้วย เป็นการเพิ่มประสบการณ์ดีๆระหว่างกันนะคะ..ได้รางวัลก็เป็นความภาคภูมิใจให้พัฒนาทักษะต่อไป..ยินดีด้วยค่ะ..

    สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ นงนารท

         ชีวิตความเป็นครูภูมิใจทุกครั้งที่เด็กดีใจจึงพยายามส่งเสริมให้เขาได้รับประสบการณ์การเรียนรู้ด้วยตัวเอง  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะพี่

สวัสดีค่ะ

อ่านด้วยความสุข และชื่นชมท่านผอ. คุณครู และนักเรียนค่ะ

เป็นการสร้างประสบการณื และส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ การแก้ปัญหา อย่างยอดเยี่ยม

อยากให้มาสุพรรณ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ

สวัสดีค่ะท่านศน.

 อยากไปค่ะ  แต่ไกลจัง  การเดินทางคงต้องใช้เวลา 2-3 วัน

ต้องรอเวลาที่เขาไม่สอบ  o-net ค่ะ ภาคเรียนกิจกรรมเพียบแล้วค่ะ

แต่มีความสนใจกับการประชุมของครูแกนนำนะคะ /สักวันคงมีโอกาสค่ะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท