โชคดีที่มีลูกชายน่ารัก


เมื่อตอนเป็นเด็กแม่ก็รู้สึกว่าตัวเองโด่เด่โดดเดี่ยวจังเลยเนอะ

เมื่อแม่มีอายุแค่เจ็ดขวบ ตากับยายของลูกท่านก็แยกทางกันแล้วต่างฝ่ายต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่

แม่กับน้าต้องอยู่กันในกระท่อมหลังเล็กๆบนที่ดินอันรกร้างกว้างมาก 5 ไร่นุ๊ มีแต่ต้นไม้ป่าๆโบราณเต็มไปหมด

เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่เรียนจบมีงานทำแม่ก็คิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังคนเดียวไปตลอดชีวิต

แต่คงเป็นกรรมลิขิตในที่สุดชีวิตของแม่ก็ต้องมาประสบพบเจอกับสิ่งที่แม่เกลียดและกลัวซ้ำอีกจนได้

แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปแม่ก็ได้รับรู้ว่าชีวิตแม่ก็ยังมีโชคดีๆตรงที่มีลูกชายน่ารักสองหน่ออยู่ชิดใกล้ให้ใจสุข

ตอนที่น้องกานต์เรียนอยู่ชั้นประถมฯ 5

ได้เอาสมุดบันทึกที่แม่เขียนให้มาเปิดอ่าน

แล้วถามว่าตอนแม่ผ่าท้องเอาพี่กับน้องออกมา

แม่เจ็บมากเลยใช่ปล่าว

แม่ก็บอกให้ลูกคิดเอาเองเนอะว่าแม่เจ็บไม๊

น้องก็ตอบว่าน่าจะเจ็บมาก

แล้วทำไมพี่เกิดตอนค่ำๆ

น้องเกิดกลางวันล่ะครับ

แม่ก็บอกว่าคุณหมอที่แม่ไปฝากครรภ์

ท่านดูฤกษ์ดูยามเวลาที่จะผ่าท้องแม่เอาพี่กับน้องออกมาให้เองเลยนะ

ตอนที่ผ่าพี่ก้องอุ้มออกมาจากท้องแม่

ผิวเป็นสีชมพู แขนขายาวนิ้วเรียวมากดูๆแล้วน่าจะไม่มีปัญหา

แต่ไม่กี่วันก็ตัวเหลืองต้องพาเข้าตู้อบ

คงเป็นเพราะแม่แพ้ท้องตั้งแต่เริ่มตั้งท้อง

จนถึงเวลาผ่าตัดเลยมั้ง

กินอะไรไปก็จะอาเจียนออกจนหมด

พอออกจากตู้อบฯก็อุ้มไปที่บ้านสวนให้คุณยายช่วยเลี้ยงให้

ยายเลี้ยงดีมากอุ้มตลอดเท้าไม่ยอมให้แตะพื้น

นมก็ดื่มแต่นมผงกระป๋องเอส- 26 ดื่มนมเก่งมากวันหนึ่งหลายๆขวด

สงสัยตอนอยู่ในท้องแม่อดอยากมานาน

หุหุเพราะแม่แพ้ท้องมากเลยเนอะ

ทำให้ทานอะไรไม่ได้ลูกเลยอดไปด้วยล่ะมั๊ง

พี่ก้องน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ความสูงก็เพิ่มมากด้วยเหมือนกัน

จนคุณยายปลื้มมากที่ขุนหลาน

ซะบะเริ่มเฮิ่ม

เพราะทั้งยายทั้งแม่ตัวเตี๊ยๆ

เตี๊ยเหมือนคนแคระในเรื่องสโนไวท์เลยล่ะเหอๆ

พอพี่ก้องได้สามเดือนก็อ้วนกลมเชียวล่ะ

แม่เลยเรียกพี่ก้องว่าเจ้าอ้วน

ขวดนมนี่ต้องซื้อไปไว้ให้เป็นโหลๆ

เพราะคุณยายท่านอนามัยจัดจ้านมาก


ส่วนน้องกานต์นี่ผ่าออกมา

ก็แข็งแรงมากอ้วนล่ำดำดูด

เลี้ยงง่ายไม่งอแง

แต่เลี้ยงไปเลี้ยงมาเลี้ยงไงไม่รู้ผอมก้องแก้ง

อาจจะตอนน้องอายุได้สองเดือน

แม่ต้องไปทำงาน

แล้วต้องพาน้องไปจ้างคนอื่นเขาช่วยเลี้ยงให้

จนน้องอายุได้ 2 ขวบก็ย้ายไปอยู่ที่เมืองคอน

ย่าป้อมซึ่งเป็นพี่สาวของปู่ท่านก็อาสาช่วยเลี้ยงน้องกานต์ให้

ทั้งที่ท่านก็อายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้วนะ

น้องเลยติดนิสัยช่างพูดและฉลาดเกินวัย

เห็นกระเป๋าเงินของแม่เมื่อไหร่

จะพาไปเก็บแอบไว้ทันที

พอแม่ถามน้องชอบเอากระเป๋าแม่ไปแอบทำไมครับ

น้องกานต์ก็บอกว่า

น้องจะช่วยเก็บเงินไว้ให้แม่

แม่จะได้รวยๆ555

คำสำคัญ (Tags): #แม่ลูกสุขใจ
หมายเลขบันทึก: 452716เขียนเมื่อ 6 สิงหาคม 2011 16:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2015 17:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน


ความเห็น

มาให้กำลังใจคุณแม่คนเก่ง  และคุณลูกคนดีจ้ะ

ลูกคือของขวัญอันล้ำค่าที่พระเจ้าประทานให้ มาให้กำลังใจครูกาย

พี่ก้องน้องกานต์หล่อน่ารักมาก

ยินดีด้วยที่น้องๆเป็นเด็กดีน่ารักค่ะ

วันแม่ มานั่งฟังเพล่งที่แม่ พรรณาถึงลูก

ดีใจด้วย ที่มีลูกน่ารัก

อ่านบันทึกแล้ว ต้องขอชมน้องที่เป็นคนเข้มแข็ง

เลี้ยงลูกได้น่ารัก เป็นผู้นำและกล้าแสดงออกค่ะ

หลานๆของป้าทั้งสองคนหล่อมากค่ะ

มาเชียร์คุณครู อยากมีสักคน เย้ๆๆๆ

 เย้ๆๆๆพี่กายขอเชียร์ให้รีบๆมีเลยนะคะท่านอาจารย์ด็อกเตอร์

Ico48

สวัสดีค่ะIco48 ขอชื่นชมและให้กำลังใจคุณแม่คนเก่งค่ะ

  • สู้ชีวิตกันไปคนละแบบนะจ๊ะ เรา น้อง-พี่ ถ้ามองในแง่ดี อุปสรรคของชีวิตก็เป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้ฝึกความอดทน และความแกร่ง ทำให้ไม่เปราะบาง สู้ปัญหาได้สารพัด
  • น้องกายโชคดีที่มี "พี่ก้อง-น้องกานต์" เป็นแรงใจ พี่เองก็มีความรักและห่วงใยใน "ลูกเอ๋-ลูกตั้ม" ที่ทำให้สู้ชีวิตมาได้
  • คิดถึง และขอเป็นกำลังใจให้น้องกายและลูกทั้งสองนะคะ  

ขอบคุณมากค่ะคุณพี่ 

 แอบแว๊บเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่กันน๊อ  ติดว่าคุณพี่มีภาระงานยุ่งอิรุงตุงนังจนไม่มีเวลาเข้ามาจ๊ะจ๋าภาษาดอกไม้กับน้องเสียแล้วสิคะ

คิดถึงมากมายนะจ๊ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท