เสียงเพรียกจากบูโด (โกทูโนว์ แค้มป์)3"


ชมรมเก้าอี้สามขา ใช้ชั่วโมงว่าอาสามาดูแลผู้ป่วยที่โรงพยาบาล

            

เทือกเขาบูโด

           เมื่อมาถึงจุดนัดหมาย ที่พิกัดโรงพยาบาล กะพ้อ อาจารย์หนานเกียรติ   รอด้วยความกระวนกระวาย เพราะเลยเวลานัดหมายไปหลายชั่วโมง  ทั้งกลุ่มเป้าหมายที่เป็นเยาวชนคงไม่อดทนกับการรอ  แต่สถานการณ์ทางชายแดนใต้  มีเรื่องมากมาย ที่เหนือการคาดหมาย ทำให้พวกเธออดทนต่อการรออย่างใจเย็น...

            พบกันทักทายกันด้วยสายตาและกิริยายกมือไหว้เป็นทักทายตามประเพณี จับมือให้สลามกันทักทายตามแบบศาสนาอิสลามเป็นการทักทายที่"ดึงพลังที่เคยมี นำวิถีที่เคยใช้"มาให้เป็นกำลังใจในการทำงาน 

             อาจารย์หนาน นั่งคุยบอกแผนการการสองสามนาทีมียายซิล่า  ป้ามอลลี่น้องกัลยาและน้องยัสมิน กาแลงจากโรงพยาลสายบุรีที่อาสามาเรียนรู้  อาจารย์บ๊อบบี้รับภาระมาเปิดเวทีฝึกเยาวชนให้เป็น วิทยากรสันทนาการ เพื่อส่งผ่านไปสู่"นักกระบวนกร"

ยายซิล่า ป้ามอลลี่ น้องกัลยา แลยัสมิน กาแลง สายบุรี

           กลุ่มเป้าหมายวันนี้เป็นเยาวชนนอกระบบที่ค้นพบตัวตนของเยาวชนที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดกันเมื่อทำค่ายอาสา ที่พังงาเกาะหมากน้อย และอีกกลุ่มเป็นเยาวชนในระบบโรงเรียนที่เป็นนักจิตรอาสา"ชมรมเก้าอี้สามขา"ของโรงเรียนวังกะพ้อพิทยาคม ที่พวกเธออาสาในชั่วโมงว่างในการเรียนมาช่วยดูแลผู้ป่วยที่โรงพยาบาล  

          ครุ่นคิดค่อนข้างกังวลแทนอาจารย์ อาคร (บ๊อบบี้)ว่าคนสองกลุ่มสองระบบมาพบกันในกิจกรรมเดียวกัน ฐานความรู้ ความคิด การสื่อสาร และการสันทนาการในเวที จะสนุกไปได้ดี  สวยงามเหมือนกับการเข้าค่ายเยาวชนที่ วิทยสัมพันธ์และไทยรัฐวิทยาหรือไม่  เพราะว่างานนี้กังวลว่าเรื่องของภาษา ไม่พาสุข แต่พอเอาเข้าจริงๆ เพียงแต่เริ่มทักทาย ลายของคำว่ามืออาชีพ นักฝึกอบรมสมคำร่ำลือ   คืออาจารย์ใช้"กิจกรรมสนุกนำ ทำให้ดู นำสู่กระบวนการคิด ติดปัญญาท้าทายในการเป็นวิทยากรสันทนาการในเวที ขอเพียงมีจิตรที่อาสา ปัญหาและอุปสรรคมักได้รับการแก้ไขเพราะใจที่อยากเป็นผู้ให้เป็นทุนของคนอาสา

        งานนี้สร้างสุขให้ทุกคนที่มาร่วมในเวที ทั้ง หัวหน้าเภสัชและหัวหน้าฝ่ายการพยาลก็แวะเวียนมาหัวเราะมีสุขกันทั่วหน้า เยาวชนทั้งสองกลุ่มให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมและเรียนรู้อย่างเต็มที่มีการสรุปบทเรียนกิจกรรมทุกขั้นตอน ....

        ความแตกต่างคือความสวยงาม GotoKnow  Camp ที่เทือกเขาบูโด  งาม   ดี  จริง

หมายเลขบันทึก: 448800เขียนเมื่อ 13 กรกฎาคม 2011 06:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

อยากไปเที่ยวจัง

พันพรือกะชวนมั่งหน่ะลุงบัง เดียวว่างๆอีไปกัน แล้วบังโย่ไหน

พี่บังฮีมคะ

รออ่านเรื่องเล่าจากกิจกรรมนี้อยู่หลายวันเลยทีเดียว หนูต้องขอขอบคุณพี่บังด้วยนะค่ะ ที่มาเข้าร่วมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ม.อ. เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาค่ะ พี่ๆ ที่เข้าอบรมประทับใจเรื่องเล่าของพี่บังกันมากเลยค่ะ

นอกจากนี้แล้ว หนูขออนุญาตแนะนำเรื่องการใส่คำสำคัญในบันทึกนิดนึงนะค่ะ พอดีว่าเห็นพี่บังใส่คำสำคัญในบันทึกนี้เป็นประโยคยาวๆ ก็เลยคิดว่าสงสัยเจ้าช่องใส่คำสำคัญอาจจะทำให้เข้าใจผิดค่ะ

ในช่องใส่คำสำคัญ พี่บังต้องใช้ตัวสัญลักษณ์ คอมม่า (,) ที่อยู่ตรงแป้นพิมพ์ตัว ล ลิง โดยให้กดปุ่ม Shift และปุ่ม ล ลิง ในหน้าจอคอมจะแสดงตัวคอมม่าให้

โดยให้พี่บังพิมพ์ โกทูโนว์แค้มป์, รรวังกะพ้อพิทยาคม, รพกะพ้อ, เทือกเขาบูโด ค่ะ แล้วระบบมันจะตัดคำสำคัญให้แสดงเป็นคำค่ะ

พี่บังลองดูนะค่ะ หากติดปัญหาอะไร สอบถามเพิ่มเติมได้เลยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ ^_^

พอดีเลยหลานชายนาย ศักดา ลุงวอญ่า กำลังหาอาสาคนแถวสองมารองรับกับการสนุก ที่เดินไปทุกที่ทุรกันดาร ไปสรา้งสรค์ เยียวยาให้กำลังใจ คนชายขอบ มีกิจกรรมครั้งใหม่จะส่งข่าว หากไม่ไกลเกินคงได้ร่วมกิจกรรม

สวัสดีครับน้องมะปราง ทานข้าวเที่ยงหรือยัง

ขอบคุณที่แนะนำ คำสำคัญ จะได้ไปใส่เครื่องหมายไว้ตามคำ นำแนะ และจะคามไปกลับไปใส่เครื่องหมายบันทึกเก่าๆด้วย

ถึงทำไม่ตอนกลุ่มปลูกผักกินเอง ถึงไม่มีบันทึกผม เกลอคิมหาไม่เจอนี้เอง

ว่างเชิญแวะมาทานข้าวที่ปากพะยูนสักมื้อน่ะ(ชวนทั้งทีม)

  • สวัสดีจ้ะท่านวอญ่า
  • มีไอติมมาฝากท่านด้วยจ้ะ

สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่าวอญ่า

       คิดว่าเราคงมีหวังได้ร่วมงานกันถ้าฟ้าดินประทานให้ ศน.อ้วนฝากความระลึกถึงแต่ก็มีความคิดว่าท่านผู้เฒ่าคงได้เยือนถิ่นเหนือบ้างค่ะเหมือนกันค่ะ

ระลึกถึงเสมอค่ะ

ไอติมถ้วยใหญ่ ส่งมาให้จากมะเดื่อ

การเอื้อเฟื้อมีน้ำใจ หาไดเหมือน

คอยติดตามถามอ่านคอยมาเยือน

มาเป็นเพื่อนทางเครือข่ายให้กำลังใจ

สวัสดีครับครู ตั้งใจจะไปเชียงใหม่ พบปะบล๊อกเกอร์คุยกันเรื่องบันทึก ก็น่าสนุก

คิดถึงท่าน ศน.อยู่เหมือนกันครับ

คงมีวาสนาได้มาเยือนเชียงใหม่ในไม่ช้า

พี่ับังคะ

เอาไว้จะหาโอกาสไปเยี่ยมนะค่ะ ^^

ครับน้องมะปรางด้วยความยินดียิ่ง ชาวปากพะยูนขอต้อนรับครับ

เห็นกิจกรรมบังวอญ่าแล้ว ยินดีด้วยและอยากมีประสบการณ์แบบนี้จัง

ประมาณว่าอยากเล่าบ้าง

สวัสดีครับคุณ พ.

เมื่อภาระทางครอบครัวลงตัว จึงมาอาสามาทำงานให้กับเด็กชายขอบ มอบโอกาสที่พอจะทำได้ให้พวกเขา

เหมือนอย่างเด็ก เผ่าลัวะที่ได้ไปทำค่ายให้มาแล้ว

ขอบคุณทีมอาจารย์ทั้งสามท่านที่มาทลายเส้นแบ่งของเยาวชนนอกระบบกับในระบบ เป็นการพิสูจน์ให้เห้นว่า ทุกชีวิตมีค่า ขอเพียงโอกาส ตอนนี้น้องๆเยาวชนทั้งสองกลุ่มสามารถรวมกันเป็นหนึ่งและทำงานเป็นทีมได้อย่างน่าดีใจ ขอบคุณเกินบรรยายได้

***pamolly kph***

ป้าครับ ติดตามผลงานของน้องๆผ่าน FBเขาส่งข้อมูลมาให้ตลอด ชื่นใจครับ

คาดว่าจะได้สานต่องานของหนานเกียรติ จาก อ.ขจิตในไม่ช้านี้ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท