เสียงเพรียกจากบูโด (ด่าน ....ตัวชี้วัดความไม่สงบชายแดนใต้ 2.)
เสียงเพรียกจากบูโด ผู้เขียนนึกใบหน้าและแววตาของน้องๆเยาวชน จากเทือกเขาบูโด ก่อนลาจากกันที่เกาะหมากน้อย ที่เชิญชวนให้ไปเยือนบูโดหลังจากที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันมา หนึ่งในนั้น ฉายานายกที่เพื่อนๆในกลุ่มเรียกเป็นคนพูดน้อยที่สุดในกลุ่ม ก็เอ่ยปากชวน .......มันเป็นเสมือนผู้เขียนมีโสตสัมผัสถึงเสียงที่ยังไม่ได้พูดไม่ได้ชวนอีกหลายเสียง ที่เรียกร้องก้องกู่จากบูโด สู่เทือกบรรทัด
กลุ่มคนรักเขาเสียแล้วแห่งเทือกบรรทัดที่สังกัดอยู่ เรามีกิจกรรมเดินป่าขึ้นเขา เดินดงพงไพรเป็นประจำ และวางแผนไปเดินป่า ฮาลาบาลา ที่น้องๆจากโรงพยาบาลปากพยูนชุดแรกได้สัมผัศและพบมิตรใหม่....ภูผา ปลายฟ้า และพายุพัด ที่ยากให้ผู้เขียนได้สัมผัสและรู้จักด้วย แต่มาเกิดเหตุการณ์ปล้นปืน ซึ่งนำมาสู่เหตุการณ์ความสงบมาจนถึงปัจจุบันจึงไม่ได้สานฝันให้เกิดขึ้น
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ความไม่สงบ ที่ผู้เขียนตัดสินใจเดินทางไปในถิ่นที่ได้ฟังแต่สือ ตามคำเล่าลือที่ล่อแหลมต่อภัยในชีวิต เมื่อคิดและตั้งใจทำดี โดยยึดพระผู้เป็นเจ้าเป็น ที่ตั้ง อีกทั้งยึดความไม่ประมาทเป็นที่ปฎิบัติ จึงได้นัดให้ น้องนาที่มารับอาจารย์ อาคร ที่สงขลาเลยแวะมารับผู้เขียนที่หาดใหญ่ เราเดินทางไปด้วยกันด้วยพาหนะโดยสารชองโรงพยาบาล กะพ้อ ปัตตานี
อาจารย์ อาคร ประมงค์ คุ้นชินกันดีเพราะเราเคยจัดค่ายเยาวชนร่วมกันมาทั้งที่ ไทยรัฐวิทยาและวิเทศสัมพันธ์จึงคุยถึงความหลังด้วยความสนุก
พลันรถที่โดยสารผ่านด่านตรวจที่ กรงอิตำก็เสมือนนำพวกเราเข้าไปสู่อีกประเทศหนึ่งของไทย การสื่อสารใช้การไม่ได้โดยอัตมัติต้องติดขัดขัดเรื่องการสื่อสารขาดความสำราญในการติดต่อ รถวิ่งต่อมาถึงหนองจิก....นึกคำร้องของมโนราห์ที่จำมาแม่ยายนับลูกเขยมีปัญหากัน โนราห์ขับบทฟัให้ฟังว่า”
อ้อ...แล้วว่าโยนี้ไม่ได้แม่ยายยิก พอแล่นไปโยหนองจิกเรายิกเอาแม่ยาย”
ได้สันทนากันพอคลายวิตกของผู้มาเยือน น้องนาคนนำทางแนะนำให้ไปเปิดใช้โทรศัพท์เฉพาะที่ เราจึงรี่เข้าไปร้าน AIS .ใช้บัตรประชาชนขอเปิดเปิดเบอร์เดิมใช้ใหม่ในชื่อเดิม จากหนองจิกผ่านมัสยิดกรือแซะ น้องนาและพขร. ได้พูดให้ฟังถึงเหตุการณ์กรณีร์กรือแซะที่น้องนาอยู่ในเหตุการณ์แต่อยู่นอกมัสยิด มองเห็นความดำมืดในเหตุการณ์
ถนนเส้นนี้ปลายทางสู่นราธิวาส มีปั้มน้ำมันที่บริการยี่สิบสี่ชั่วโมงอยู่แห่งเดียว เพื่อความไม่ประมาทแนะนำให้เติมเต็มถังที่นี้
รถเลี้ยวขวายูเทอนเข้าสู่อำเภอกะพ้อ เห็นยอดบูโดรำไรใจประหวัดอยากขึ้นไปสัมผัสบูโด ไปดูไปชมนกเงือกไปเลือกดูธรรมชาติ ไปทำความรู้จักกับเจ้าที่ “ไปรู้จักทักทายไม้เท้าโต๊ะอาหลีที่โด่งดัง"ถึงโรงพยาบาลกะพ้อ นับด่านได้จำนวน 9 ด่าน เลขดีมีมงคลมาทำให้พวกเรามาสู่ที่หมายด้วยสวัสดิภาพ ........
บ่อแสนพังงา เก้ากรกฎาสี่ห้า
*โย =อยู่
*ยิก =ไล่
*แล่น = วิ่ง
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะ...ท่านลุงบัง
อารมณ์ขันตั้งใจดี
มุ่งมั่นเพื่อคนอื่น
ชื่นใจไปด้วย...คนดี
สวัสดีค่ะบัง
ไปแค่กะพ้อมีเก้าด่าน หากไปบ้านถ้ำทะลุโน้นน่ะ มีมากมายเรียงราย ยังไม่เคยนับ ว่างๆจะชวนนับกันดีหวา...ไปหม้ายล่ะบัง :)
- สวัสดีค่ะ
- ด่านที่มีมากๆจะช่วยได้ไหมคะ
- เพราะเพื่อนเคยบอกว่าไปสามจังหวัดชายแดนใต้ ให้อยู่ไกลๆเจ้าหน้าที่
- เพราะจะปลอดภัยกว่า...
สวัสดีครับคุณ หมอ
แปรเปลี่ยนความขับแค้นเป็นพลัง
แปรเปลี่ยนความเคร่งเครียดเป็นอารมณ์ขัน
แปรเปลี่ยนความขับข้องหมองใจเป็น แจ่มใสร่าเริง.....
แล้วคนรอบค้างก็มีความสุข
สวัสดีครับน้องหนูรี
คงมีโอกาสไปบ้านน้องแน่ๆ พักนี้มีกิจกรรมกับน้องๆเยาวชนอยู่ วันนั้น โทรศัพท์โทรไม่ได้
ครับท่านศน. มีด่านมากๆ แต่ทางพื้นที่เขาเล่าว่า ระเบิดลงห่างจากด่านแค่ 500 เมตรก็ยังตามจับคนร้ายไม่ได้(เขาเล่ามาอย่างนั้นครัย)
สุดยอดเลยคะ เขียนเรื่องเล่านึกได้ถึงบรรยากาศ ความจริงที่นี้ เป้นปลายด้ามชวาน ที่น่าอยู่ที่เดียวแหละ
รักประเทศไทย คะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศไทย ที่ด้ามขวานทอง
เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้คนทำงานค่ะ
ขอบคุณครับที่ตามมาเยี่ยม
วันเดินทางผ่านหนองจิกคิดจะแวะเยี่ยมแต่เวลาไม่อำนวย
รพ.สายบุรีก็เข้าไปเรียนรู้ในการจัดกิจกรรมด้วยในวันนั้น
คงมีโอกาสได้ทำกิจกรรมร่วมกันครับ
มาเยือนท่านผู้เฒ่าและมาอ่านการเดินทางสร้างประโยชน์แก่ประชาชน
มายิกเอาแม่ยาย หมายความว่าอย่างไรครับ
สวัสดีครับครู กี้
กำลังรอวันพบกันที่เชียงใหม่ หนานเกียรติคุยให้ฟังแล้ว
ผมเห็นด้วยอย่างแรง ผมเองเจอกับตัวเอง แหลงไมเพราะเลย "ถึงด่านแล้วไม่รู้เรื่องหรือไง เอากระจกลงให้ตรวจด้วย" แล้วจะแก้ปัญหาได้หรือนี่
สวัสดีครับท่านอาจารย์ โสภณ
*(โยนี้ไม่ได้แม่ยายยิก พอแล่นไปโยหนองจิกเรายิกเอาแม่ยาย)
*โย =อยู่
*ยิก =ไล่
*แล่น =วิ่ง
ขอบคุณที่มาช่วยให้ได้คิดครับ
สวัสดีครับครู มีคนพูดให้ฟังว่า "ปัญหาความไม่สงบ เรายังค้นไม่พบหนทางที่ถูกต้อง".....เศร้า
-สวัสดีครับ..
-แวะมาเยี่ยม/สบายดีนะครับ....
-ด้วยความระลึกถึงอยู่..เสมอ
-ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ เพชร
สภาเกษตรกรไปถึงใหนแล้วครับ
ผมกะจะได้เข้าในส่วนของผู้ทรง แต่คงผิดหวังครับ
แวะมาให้กำลังใจครับ
ขอบคุณครับท่านอาจารย์ JJ
ตอนหัวค่ำเข้าไปบันทึกอาจารย์ หิวเลย ตอนนี้หายหิวแล้ว ได้ข้าวไปหนึ่งจานกับแกงส้มก็พออยู่ได้
ขอให้มีความสุขกับการทำสิ่งดีๆและมีความปลอดภัยทั้งปวงค่ะ..
ขอบคุณ ครับ พี่ใหญ่ คุณนงนาท
มันเป็นแรงผลักอย่างหนึ่งที่ยิ่งทำยิ่งค้นพบ ยิ่งได้ประสบการณ์
กับเยาวชนกลุ่มนี้ แรกพบ ภากติดลบอย่างมาก
แต่พอทำกิจกรรมด้วย
จึงพบว่าเป็นของจริงที่ผ่านการตกผลึกทางความคิด ที่จะนำคนอื่นๆให้พ้นภัยยาเสพติด และคิดทำอาสาเพื่อพัฒนาชุมชน