จุดมุ่งหมายของการวิจัย

จุดมุ่งหมายของการวิจัยในชั้นเรียน(Classroom Action  Research)
	คือ มุ่งหมายที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพของการปฏิบัติงานสอนให้ดีขึ้น โดยนำงานที่ปฏิบัติอยู่มาวิเคราะห์หาสาระสำคัญของสาเหตุที่เป็นปัญหาอันเป็นเหตุให้งานที่ปฏิบัตินั้นไม่ประสบผลสำเร็จไปตามเป้าหมายที่ครูคาดหวังไว้   จากนั้นจะใช้แนวคิดทางทฤษฎีและประสบการณ์การปฏิบัติที่ผ่านมา  แสวงหาข้อมูลและวิธีการที่คาดว่าจะแก้ปัญหาได้ แล้วนำวิธีการดังกล่าวไปทดลองปฏิบัติกับกลุ่มนักเรียนที่เกี่ยวข้องกับปัญหา  จึงทำให้การวิจัยเชิงปฏิบัติการจึงไม่จำเป็นต้องมีกลุ่มตัวอย่าง  เพราะกลุ่มตัวอย่างคือประชากรของเรื่องที่ศึกษา  การวิจัยในชั้นเรียนจึงไม่ต้องการที่จะนำผลไปสรุปอ้างอิงกลุ่มคนอื่น ๆ  ซึ่งอาจทำให้ขาดน้ำหนักไปบ้างในด้านความเที่ยงตรง  แต่จะเป็นการวิจัยที่ให้ประโยชน์โดยตรงเท่าที่ครูผู้ทำวิจัยนั้นต้องการ               ดังนั้นจุดเริ่มต้นของการวิจัยในชั้นเรียน  จึงเริ่มจากการสำรวจปัญหาว่าครูมีปัญหาอะไรบ้าง  หลังจากนั้นจึงนำปัญหาที่รวบรวมได้    มาวิเคราะห์ว่าปัญหานั้นมีสาเหตุจากอะไร    ซึ่งมักจะพบปัญหาที่เกิดขึ้นในขั้นตอนการสอนต่าง ๆ   หลายปัญหา    แต่ครูไม่อาจนำปัญหาทั้งหมดมาแก้ไข    จึงต้องพิจารณาจัดอันดับความสำคัญและนำปัญหาที่สำคัญที่สุดมาดำเนินการแก้ไข   ซึ่งได้แนะนำวิธีสำรวจปัญหาไว้แล้วในขั้นต้น   หลังจากที่ครูทราบแล้วว่า   ปัญหาใดคือปัญหาที่มีความสำคัญสูงสุดจากขั้นตอนการสำรวจปัญหาแล้ว  ต่อไปจึงนำปัญหาดังกล่าวมาวิเคราะห์สาเหตุของปัญหา  ซึ่งในการวิเคราะห์เชิงระบบนั้นเป็นการพิจารณาความสัมพันธ์ที่เป็นเหตุเป็นผลต่อกันอยู่แล้ว     ซึ่งสามารถวิเคราะห์ให้เกิดความเข้าใจได้จากตัวอย่างต่อไปนี้               ตัวอย่าง   ครูพบปัญหาว่านักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  5  มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในด้าน                              การสะกดคำภาษาไทยต่ำกว่าเกณฑ์  ซึ่งวิเคราะห์ได้ดังนี้               ปัญหา      ผลสัมฤทธิ์การสะกดคำวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  5  ต่ำกว่าเกณฑ์               สาเหตุ        1.  นักเรียนมีเจตคติที่ไม่ดีต่อวิชาภาษาไทย                                2.  ขาดสื่อการเรียนที่มีคุณภาพ                                3.  ครูผู้สอนไม่จบวิชาภาษาไทยโดยตรง