แทนความห่วงใย....
ยามเมื่อความเศร้าเข้าบดบังชีวิต มนุษย์เรามิใช่น้อยที่ลืมนึกไปว่า ยังมีอนาคตที่สดใสรอคอยอยู่ บางคนถึงขนาดคิดไปต่างๆ นาๆ ว่าชีวิตนี้ไม่หลงเหลือคนที่ีรักอยู่แล้ว ทั้งที่จริงท่ามกลางสิ่งไม่ดี ยังมีสิ่งดีๆ คอยถ้าเราอยู่เสมอ บทกลอนนี้จึงน่าเตือนใจหลายท่านได้ว่า แม้สิ้นหวังกับสิ่งใดๆ อนาคตก็ยังมีให้หวังได้อีก เพียงเราตั้งสติ และเริ่มต้นทำสิ่งใหม่ๆ... และทำมันให้ดีกว่าเก่า.... (บทกลอนนี้เกิดจากการตอบจดหมายภาษากลอนให้สาวงามคนหนึ่ง..ครับ...)
ฟังสำเนียงเสียงกลอนที่เอื้อนเอ่ย
เหมือนดังเผยความในที่ตรึงฝัง
บอกเล่าเรื่องอดีตที่รุงรัง
ยากลืมเลือนได้จริงจังแม้ชิงชัง...
ดอกลมแล้งบานสะพรั่งยามหน้าร้อน
เหมือนดังให้ย้อนรำลึกถึงความหลัง
ดอกลมแล้วรวยราเหมือนนกทิ้งรัง
ฉุดภวังค์ความเศร้าเข้าเคล้าใจ...
ดอกลมแล้งรวยโรยราทิ้งต้นแล้ว
ใยน้องแก้วยังทำใจให้หวั่นไหว
ดอกลมแล้งทิ้งเมษา ฯ ฝนโปรยปราย
แต่เอ๊ะ.. ใยใจน้องนางยังเหมือนเดิม...
เปลี่ยนเสียเถิดความทรงจำในอดีต
ลืมความคิดวุ่นวายไม่สร้างเสริม
ลืมความคิดไร้สาระอย่างเสริมเติม
ให้พูนเพิ่มสิ่งใหม่ในชีวี...
หากสีม่วงเปรียบเปรยเช่นความเศร้า
สีขาวไซร้คงจะบอกความสุขสันต์
มีมืดมิดสว่างคืนและวัน
เช่นเธอนั้นคงสดใสได้สักวัน...
รู้เช่นนี้จมอยู่ใยกับความหลัง
อนาคตยังมีหวังให้ใฝ่ฝัน
ใจคนเราใช่เหมือนกันเสมอนั่น
ฝันสักวันเธออาจเจอคนที่ดี
(พฤษภา 46)
ความเห็น (4)
ความห่วงใย ส่งไป ให้สาวเจ้า
คงหายเหงา ยิ้มได้ ใจสุขสันต์
มอบสิ่งดี ที่ใจ ให้แก่กัน
เป็นของขวัญ แทนใจ..ได้อย่างดี
เพิ่งเคยเจอรั้วของชาติหวานได้แบบนี้..555
ธรรมชาติ สร้างสรร หลายสิ่งอย่าง
ให้แตกต่าง หลากหลาย อยู่เสมอ
มีขาว - ดำ สว่าง - มืด มีฉันเธอ
ใช่ละเมอ รั้วของชาติ นั่งแต่งกลอน
ท.ทหาร แม้ฟังดู จะกล้าแกร่ง
กายเข้มแข็ง ใจหาใช่ ดั่งสิงขร
หลากหลายคราว ที่ใจ ออนซอน
ก้อนเนื้ออ่อน มีรักโลภ - โกรธเหมือนกัน..
ขอบคุณ คุณครู ป.1 ครับ ที่คอยให้กำลังใจ อย่างสม่ำเสมอ ก็อยากบอกเหมือนกันครับว่า "รั้วของชาติ" ก็คนธรรมดาละครับ มีอารมณ์ รัก - โลภ - โกรธ หลงเหมือนเช่นปุถุชนคนธรรมดาแหละครับ แต่ที่อยากบอกจริงๆ ก็คือว่า ผมรักการขีด การเขียน ครับว่างๆ เลยนั่งแต่งกลอน ส่วนใหญ่ก็แต่งไว้นานแล้วครับ สมัยที่ยังวัยรุ่น แต่จีบสาวๆ บ้าง ให้กำลังใจ เพื่อนพ้องน้องพี่บ้าง ตามประสาคนบ้ากลอนครับ
นิสา หาญกล้า
พี่น้อย ปุ๊ เข้ามาอ่านแล้วนะคะ ชอบค่ะ เคยเขียนหนังสือเล่นๆเหมือนกันเพื่อนบอกให้ลองเขียนแต่ไม่เข้าท่าเลย
ขอบคุณ คุณครูปุ๊ ครับที่ตามให้กำลังใจ พี่ก็เขียนไม่เข้าท่าหรอก เพียงแต่ชอบนะ