การที่จะเข้าใจอะไรมากยิ่งขึ้นหรือเข้าใจอะไรอย่างถ่องแท้ก็ต่อเมื่อได้เจอเหตุการณ์นั้นกับตัวเอง เหตุการณ์ได้เกิดตอนที่เริ่มสอนใหม่ ๆ และก็ทุกครั้งที่เปิดเทอมใหม่ค่ะ ก็คือผู้ปกครองของนักเรียนตอนที่พาลูกมาเรียนครั้งแรกค่ะมักที่จะบอกกับผู้เขียนว่า คุณครูคะฝากลูกด้วยนะคะ และจะบอกเกี่ยวกับตัวลูกเช่นอุปนิสัยใจคอ พัฒนาการในด้านต่างๆ ชอบอะไรไม่ชอบอะไร อย่างละเอียดเลยละค่ะหลังจากพาลูกมาส่งโรงเรียนและอยู่กับคุณครูประมาณ 2 ชั่วโมง ก็จะโทรศัพท์มาหาคุณครู คุณครูคะ น้องเป็นอย่างไรบ้างคะเข้ากับเพื่อน ๆ ได้ไหมหยุดร้องไห้หรือยังในช่วงบ่ายนะคะ โทรมาอีกครั้งน้องนอนกลางวันไหมคะ นอนหลับไหมคะวันนี้ทานข้าวได้เยอะไหมคะอะไรต่าง ๆ เหล่านี้ค่ะซึ่งจริง ๆแล้วก็เป็นหน้าที่ที่ครูจะต้องรายงานให้แก่ผู้ปกครองทราบตอนนั้นในความรู้สึกคุณแม่เป็นห่วงลูกมากเลยนะคะเนี้ย (คิดอยู่ในใจค่ะ ) แต่พอมาตอนนี้ตัวเองได้เป็นคุณแม่และให้ลูกอยู่กับคุณยายบางครั้งก็จะรับมาอยู่ด้วย แต่ในช่วงที่อยู่กับคุณยายก็จะโทรศัพท์ถามในเรื่องต่าง ๆ เช่นการทานข้าว พัฒนาการในด้านต่าง ๆ อุปนิสัยใจคอ งอแงกับคุณยายหรือเปล่าวันนี้คุณยายพาไปไหนทำอะไรบ้างจะคอยถามอยู่เรื่อย ๆ พอว่างจากการทำงานตอนเย็นเลิกงานนึกขึ้นได้ก็จะโทรศัพท์ถามตลอดค่ะ
ก็เลยทำให้เข้าใจในความรู้สึกของผู้ปกครองของนักเรียนค่ะว่าสิ่งที่ผู้ปกครองต้องการก็คือความไว้วางใจที่ฝากลูกไว้กับครูเพราะฉนั้นแล้วคุณครูนอกจากจะให้ความรู้แล้วยังจะต้องให้ความรักและคอยชี้แนะในสิ่งที่ดีงามอีกด้วยค่ะ เข้าใจในความรู้สึกของผู้ที่เป็นพ่อแม่ และก็รู้สึกว่ารักพ่อแม่ของตัวเองมากขึ้นค่ะก่อนหน้านี้ก็รักอยู่แล้วนะคะ
( และก่อนหน้านี้ก็รักนักเรียนอยู่แล้วเช่นกันค่ะ )
ตอนนี้เปิดเทอมแล้วค่ะก็ยังมีหนูน้อยที่ร้องไห้อยู่บ้างค่ะต้องรอให้หนูน้อยไว้วางใจในตัวคุณครูและเริ่มเปิดใจรับคุณครูค่ะ
รูปนักเรียนรุ่นพี่ค่ะตอนที่อยู่ชั้นอนุบาล 3 ค่ะ
รูปลูกสาวค่ะชื่อว่าน้องพุฒิค่ะรูปนี้ตอนอายุ 10 เดือนค่ะ
เคยผ่านมาแล้วค่ะ แม่ตื่นเต้นมากกว่าลูกซะอีกค่ะ :)
ขอขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
เป็นเพราะด้วยความเป็นห่วงลูกค่ะ
การพบพานด้วยตนเอง คือความถ่องแท้ในระดับหนึ่งที่ต้องเรียนรู้ครับ
และที่สำคัญก็คือ การเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของผู้คน ก็เป็นทางลัดที่น่าสนใจ
และทั้งสองส่วนก็เป็นนาฏการณ์แห่งการเติบโตของชีวิตคนเรา
ชื่นชมและให้กำลังใจ นะครับ
ขอขอบคุณอาจารย์มากนะคะที่เป็นกำลังใจให้ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ นานๆพบกันที เพราะเป็นคุณครู ซึ่งแทบจะเป็นแม่ของเด็กน้อยทุกคน แล้วตอนนี้ยังเป็น คุณแม่น้องพุฒิ อีก มีอะไรให้ทำเพิ่มขึ้นมากมายเลยนะคะ เป็นคนรักเด็กๆอยู่แล้วความสุขจึงเพิ่มขึ้นมากมายไปด้วย และยินดีด้วยที่สำเร็จการศึกษาค่ะ
ไม่ว่าจะทำอะไร การลงมือทำด้วยตนเองจึงจะเป็นการเรียนรู้ที่แท้จริง และเมื่อเราเรียนรู้อะไรอย่างแท้จริง ตัวเราย่อมเปลี่ยนแปลงไปด้วย
บุญรักษาค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์มากค่ะ เป็นประจำเลยค่ะนาน ๆ จะมีโอกาสเข้ามาแต่ก็ไม่เคยลืมอาจารย์เลยนะคะรัก และเคารพค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจกันอยู่เสมอนะคะ
คนกรุงเทพก็รักษาตัวด้วยนะคะ ขอให้ไม่มีภัยร้ายแรงจากน้ำท่วมครั้งใหญ่นี้ เห็นคนกรุงเทพมากมายกังวลมาก
ขอขอบคุณอาจารย์อีกครั้งค่ะตอนนี้ก็พากันเตรียมกระสอบทรายไว้เกือบทุกครัวเรือนค่ะ แตงเป็นคนชาวอุดรธานีค่ะคุณแม่ก็คอยสอบถามเรื่องน้ำท่วมทุกครั้งที่โทรมาค่ะ
ชุดน้อง ๆ สีสดใสจังครับ ชอบครับ
ฃอขอบคุณคุณหมอมากค่ะที่มาเยี่ยมและขอขอบคุณแทนเด็ก ๆ ด้วยนะคะที่ชอบ มาคิดดูอีกทีก็อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งค่ะขอบคุณค่ะ