ปิดคอร์สเรียนแต่ไม่ได้ปิดคอร์สความรู้
มีใครรู้จักวิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาบ้างค่ะ ?
ฉันมีโอกาสได้เข้ามาเรียนในโครงการสควค. รุ่นที่ 14 กับเพื่อนๆหลายๆคนที่มาจากต่างสถาบัน ต่างสาขา ความรู้สึกของวันแรกที่ได้เข้ามาเรียนฉันรู้สึกตื่นเต้น กลัว เป็นกังวลในการเรียนครั้งนี้เป็นอย่างมาก เพราะเราต้องเริ่มต้นกับการเรียนใหม่อีกครั้ง ในแต่ล่ะวิชาที่ได้เรียนนั้นมีเพียงวิขาเดียวที่ฉันรู้สึกกดดัน และกลัวเป็นที่สุดคือ วิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา คำถามแรกที่เกิดขึ้นเมื่อเจออาจารย์ คือ เป็นวิชาเกี่ยวกับอะไร แล้วฉันจะเรียนอย่างไร แล้วที่สำคัญฉันจะเรียนรอดไหม ? แต่เมื่อชั่วโมงแรกที่ได้เรียนฉันกลับมีความรู้สึกสนุกและชอบสไตล์การพูด การสอนของอาจารย์ เป็นเอกลักษณ์ประจำตัว พูดตลกบ้าง คลายเครียดกันไป ทำให้ฉันยิ้มและหัวเราะได้ตลอดเวลา และสิ่งที่ตามมานั้นก็คือ งานและงาน ซึ่งฉันก็มักจะบ่นเป็นประจำกับเพื่อนๆเสมอหลังจากได้รับใบงานของอาจารย์ เพราะฉันไม่ถนัดในการทำงานด้านคอมพิวเตอร์เลย และฉันก็เป็นคนที่อยู่กับคอมพิวเตอร์นานๆและนั่งนานๆไม่ได้ ฉันเป็นโรคปวดหลังและปวดตาทุกครั้งที่อยู่กับคอมพิวเตอร์ แต่ในที่สุดมีคำพูดคำหนึ่งที่อาจารย์ได้กล่าวไว้ในวันแรกที่เรียนคือ "อย่าคิดว่าทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ได้ทำ" และมันก็จริงค่ะ ถึงแม้อาจารย์จะสั่งงานทุกๆชั่วโมง ทุกๆวันที่เจอกัน แต่ฉันก็พยายามทำมันจนถึงที่สุดตามเวลาที่อาจารย์ได้จำกัดไว้ อาจารย์ทำให้ฉันได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ความรู้ใหม่ๆ ซึ่งฉันไม่เคยได้ทำและไม่เคยสนใจเลย แต่อาจารย์ก็ทำให้ฉันเปลี่ยนความคิด เพราะทุกๆชั่วโมงที่อาจารย์สอน ไม่ว่าจะเปิดวีดีทัศน์ ไปถ่ายภาพ ทำบทเรียนสำเร็จรูป เป็นต้น แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันชอบและประทับใจมากเป็นที่สุดคือ การเขียนบรรยายความรู้สึกผ่านวีดีทัศน์เพราะทุกๆภาพ ทุกๆเหตุการณ์ที่ถ่ายทอดผ่านทางวีดีทัศน์แต่ละเรื่องนั้น ทำให้ได้ข้อคิด คติสอนใจ และให้ประโยชน์มากมายในความรู้สึกของฉันเป็นอย่างมาก
และในวันนี้ก็เช่นกันเป็นชั่วโมงสุดท้ายที่อาจารย์สอนฉันและเพื่อนๆ อาจารย์ได้เปิดวีดีทัศน์ให้ชมซึ่งเป็นเรื่องราวของสามเกลอมอชอ และ ยายยิ้ม ฉันบรรยายความรู้สึกไม่ถูกจริงๆหลังจากที่ได้ชมวีดีทัศน์ในครั้งนี้ เพราะทุกๆคำพูดและเรื่องราวที่ถ่ายทอดตลอดเวลาที่ฉันได้ชม ฉันนั่งร้องไห้ไม่หยุดเลย เป็นเพราะอะไรนั้นคำตอบอยู่ที่ใจของฉันเอง สิ่งที่ได้รับนั้นมันมากมายกว่าความรู้ที่อาจารย์ตั้งใจจะนำมาสอนฉันและเพื่อนๆ ต้องขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงที่ทำให้ฉันได้รู้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมายจากรายวิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา ได้ทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆ รวมทั้งที่สำคัญได้รู้จักกับอาจารย์ที่ชื่อว่า องค์คุลีมาร ท่านนี้คะ ขอบพระคุณนะค่ะ
ความเห็น (6)
ว่าที่คุณครู กุ้งนาง ;)...
คำแนะนำ ...
๑. แก้ไขคำว่า "คอรส" เป็น "คอร์ส"
๒. แก้ไขชื่อวิชาเป็น "นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา"
ขอบคุณมากครับ ;)...
สวัสดีค่ะ อาจารย์องค์คุลีมาร
ขอบพระคุณที่เข้ามาติดตามนะค่ะ
และหนูได้แก้ไขคำผิดแล้วคะ
ขอบคุณคะ
ว่าที่คุณครูกุ้งนาง kungnang ;)...
"การเขียน" เป็นกระบวนคิดและใคร่ครวญในสิ่งที่เราได้คิด ได้เห็น ได้ทำ
"การเขียน" คือ ความมหัศจรรย์ง่าย ๆ ที่มีต่อการเรียนการสอน "ความเป็นคน" และ "จิตสำนึกของมนุษย์"
ถึงแม้การเขียนจะสำคัญมาก แต่วันสุดท้ายของรายวิชา ครูกลับไม่ได้ใช้กระบวนเขียนหลังจากชมวิดิทัศน์ชีวิตเล็ก ๆ ที่มีคุณค่าเลย เพราะครูคิดว่า ทุกอย่างที่ครูอยากให้พวกเราได้คิดนั้น มันอยู่ในวีดิทัศน์นั้นทั้งหมดแล้ว ทุกคนรู้อยู่เต็มหัวใจ
"การทำชีวิตให้มีคุณค่า ควรทำอย่างไร?"
น้ำตาที่ไหลของหลาย ๆ คน คือ น้ำตาแห่งความเข้าใจในสิ่งที่ผ่านมาทุกกระบวนการเรียนรู้ที่แปลกแหวกแนวในความรู้สึกของหลาย ๆ คน
กว่าจะเข้าใจ ... ครูคงมีเครื่องหมายลบอยู่กลางหน้าผากไปหลายเดือนเลย ;)...
"รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ" คือ เสน่ห์ของตัวเราเอง
จงใช้สิ่งเหล่านี้สำหรับ "ความเป็นครูเพื่อศิษย์" ต่อไปครับ
ครูขอให้กำลังใจ ;)...
ป.ล. ขออภัยด้วยที่ได้ให้คำแนะนำไว้ในบันทึกสุดท้ายก่อนความคิดเห็นนี้ อดไม่ได้ ;)...
สวัสดีค่ะ อาจารย์องค์คุลีมาร
ขอบพระคุณอาจารย์สำหรับคำแนะนำดีๆที่มอบให้
และกำลังใจ ที่ให้หนูไว้เพื่อเป็นแรงพลักดันในชีวิตการเป็นครูที่ดีคะ
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงคะ
สวัสดีค่ะ คุณ Kungnang
อยากบอกว่าวิชานี้ให้อะไรเราเยอะมากค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นความรู้ ความคิด มุมมองต่าง ๆ
ขอให้คุณนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับนักเรียนในวันข้างหน้าด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสาวิตรี
ใช่ค่ะวิชานี้ให้อะไรเราเยอะจริงๆค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ