51. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันสงกรานต์ปีนี้ 13 เมษายน 2554

 

 

 

"เหตุการณ์สงกรานต์ปีนี้ 13 เมษายน 2554"

             เหตุการณ์ที่ทำให้ผู้เขียนและครอบครัวต้องวิ่งวุ่นกัน นั่นคือ เมื่อเย็นวันที่ 11 เมษายน 2554  เวลาประมาณ 17.00 น. เจ้าตัวเล็ก "น้องเพรียง" โทร. มาบอกผู้เขียน...แต่เนื่องจากผู้เขียนกำลังเดินจ่ายตลาด จึงไม่ได้นำโทรศัพท์ติดตัวไป โดยนำไว้ในรถยนต์...พอกลับมาเห็นเบอร์ของลูกโชว์อยู่...จึงโทร. กลับไป แต่ไม่มีใครรับ ผู้เขียนจึงโทร. กลับไปหาพ่อบ้านที่บ้าน...ทางพ่อบ้านก็บอกกับผู้เขียนว่า..."พ่อ ไม่สบาย ตอนนี้ให้เพรียงพาไปโรงพยาบาลพรหมพิรามแล้ว"...เพรียงบอกว่า...ตามีอาการแขนซ้ายไม่มีแรง เป็นลักษณะเดียวกับ "พ่อเร" เลย"...

               เท่านั้นเอง ผู้เขียนก็รีบขับรถยนต์กลับไปที่บ้านที่พิษณุโลก เพื่อนำกับข้าวที่ได้ซื้อไว้สำหรับมื้อเย็นไปให้พ่อบ้านก่อน...แล้วจึงชวนเจ้าตัวโต "พี่ภัคร" ขับรถยนต์กลับไปที่โรงพยาบาลพรหมพิราม...เมื่อไปถึงโรงพยาบาลพรหมพิราม เห็นพ่อนั่งบนรถเข็น ก็ได้ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง?...พ่อก็ได้แต่ตอบว่า "เบาแล้ว ตอนแรกมือข้างซ้ายไม่มีแรง เหตุเพราะนั่งรถน้ำต้นไม้นานเกินไป พอลุกขึ้นจึงเหมือนหน้ามืด หมดแรงไปเฉย ๆ...แต่หมอได้ฉีดยาให้ 1 เข็ม แล้วให้กลับไปพักผ่อนที่บ้าน"...ผู้เขียนก็เลยขับรถยนต์ไปส่งที่บ้าน นั่งคุยกันได้พักใหญ่ ๆ พ่อบอกกับผู้เขียนว่า "ไม่เป็นไรแล้ว กลับไปเถอะ"...ผู้เขียนดูอาการก็น่าจะดีขึ้น จึงชวน "พี่ภัคร" กลับบ้านที่พิษณุโลก...ส่วนพ่อก็อยู่กับ "น้องเพรียง + น้องอ้อม"...

               พอถึงบ้าน ผู้เขียนก็เตรียมตัวอาบน้ำ เมื่ออาบเสร็จมาดูที่โทรศัพท์ เห็นเบอร์ของลูกเพรียงโชว์มาอีก เลยโทร. กลับ กลับได้ยินน้องเพรียงบอกว่า "แม่!!!...ตาเป็นอีกแล้ว...แม่มารับตาเข้าโรงพยาบาลพุทธชินราชเถอะ"... เท่านั้นเอง ผู้เขียนก็บึ่งรถเข้าไปที่บ้านที่พรหมพิรามอีกครั้งเป็นครั้งที่ 2 (คราวนี้ขับไปคนเดียว เนื่องจากพี่ภัครไปซื้อของที่ Lotus)...เลยโทร.บอกพี่ภัครว่า "แม่เข้าไปรับตามาโรงพยาบาลพุทธชินราชก่อนนะ แล้วแม่จะมารับ "พี่ภัคร" ที่บ้าน แล้วเราก็จะไปโรงพยาบาลด้วยกัน...(เพราะบ้านที่ผู้เขียนซื้อไว้เป็นทางผ่านระหว่างบ้านที่พรหมพิราม - โรงพยาบาลพุทธชินราช)...

                เมื่อมาที่โรงพยาบาลพุทธชินราช...พ่อกลับไม่เป็นอะไร...พวกเราก็รอดูอาการพ่อสักพักใหญ่ ๆ แพทย์ก็ให้กลับบ้าน เพราะไม่เป็นอะไรมากแล้ว...(คงจะเพราะว่าดูอาการแล้วก็คงเป็นโรคลมของคนแก่ เนื่องจากพ่ออายุ 77 ปี แล้ว)...ผู้เขียนจึงขับรถยนต์พาไปส่งที่บ้านพรหมพิรามเป็นครั้งที่ 3 ของคืนนี้...เพราะให้พ่อนอนที่บ้านที่พิษณุโลก ก็ไม่ยอมนอน...บางครั้ง ตัวเราก็เข้าใจ "ยิ่งคนอายุมาก ๆ ถ้าไม่เคยจากที่อยู่อาศัยไปไหนไกล ๆ...จะให้ไปอยู่ที่ใหม่ ซึ่งไม่เคย นั้น ดูท่าทางจะลำบากอยู่" ผู้เขียนจึงต้องขับรถยนต์ไปส่งพ่อที่บ้านที่พรหมพิรามกับ "พี่ภัคร" อีกครั้งหนึ่ง (ระยะทางระหว่างพิษณุโลก - อำเภอพรหมพิราม ประมาณ 25 กิโลเมตร)...กว่าจะกลับมานอนบ้านที่พิษณุโลกได้ก็เกือบ ตี 1...พอรุ่งเช้า รีบโทร. ถาม "น้องเพรียง" ๆ ก็บอกว่า ตาดีขึ้น แต่ยังคงนอนเพราะหมดแรงอยู่...ก็เลยบอกลูกว่า ดูแลตา ให้ยาตาทานด้วย...

            ในช่วงของเช้าวันที่ 13 เมษายน 2554 ผู้เขียนก็ได้ตื่นตั้งแต่ตี 4 เนื่องจากทุกปีผู้เขียนจะไปทำบุญที่วัด ปีนี้ได้ชวนลูก ๆ + พ่อ + น้องสาว + หลาน ๆ ไปทำบุญสงกรานต์ให้กับยาย ผู้เขียนได้ลุกขึ้นมาเตรียมข้าวเพื่อไปตักบาตรที่วัดใหม่พรหมพิราม เนื่องจากปีนี้ต้องขับรถยนต์เข้าอำเภอพรหมพิรามด้วยตนเอง เพราะพ่อบ้านบอกว่า "ปีนี้ ขอไม่ไป จะอยู่เฝ้าบ้านที่พิษณุโลกให้ เพราะเมื่อสัปดาห์ก่อนมีขโมยขึ้นบ้านที่เจ้าของบ้านไม่อยู่ จึงไม่อยากทิ้งบ้านไปไหน"...ผู้เขียนจึงต้องขับรถยนต์ไปเอง...เพราะลูก ๆ + น้องสาว + หลาน ๆ ไปนอนที่บ้านพรหมพิรามกันแล้ว...

             ผู้เขียนตื่นขึ้นมาประมาณ ตี 4 ได้ยินเสียงฟ้าร้องอยู่ทางทิศเหนือ เมื่อเปิดประตูบ้านออกมาดู ก็เห็นฟ้าแลบทางทิศเหนือ (เป็นทิศที่ตั้งของอำเภอพรหมพิราม) ยังบอกกับพ่อบ้านว่า..."สงสัย ที่พรหมพิราม ฝนตกแน่ ๆ เลย"... เมื่อเตรียมตัว เตรียมของเสร็จ ก็เกือบ 05.30 น. ผู้เขียนก็ขับรถยนต์มุ่งหน้าสู่วัดเพื่อทำบุญ...พอมาถึงกลางทาง ฝนเริ่มเทลงมา ตอนแรก ๆ ก็ไม่เท่าไร หนักเข้า ก็เริ่มหนาเม็ด...ขับรถยนต์ไป ก็คิดไปว่า "ฝนอะไร? มันมาตกหน้านี้ แล้วก็ตกตรงวันสงกรานต์ด้วย เกือบจะอายุ 50 ปี อยู่แล้ว ไม่เคยเห็นเลยว่ามีฝนตกตรงกับวันสงกรานต์....เพราะมีแต่อากาศจะร้อนในวันสงกรานต์...แต่ปีนี้ ฝนตก...เหตุการณ์ ทำไมมันวิปริต แบบนี้นะ ปีนี้...เมื่อเดือนมีนาคม ก็หนาวเย็นเกือบเข้ากระดูก...มาวันนี้ก็ฝนตกอีก..."

           ผู้เขียนแวะไปซื้อขนม + กับข้าวที่ตลาด เพื่อไปทำบุญให้กับแม่ที่วัด แล้วก็เลยแวะไปรับลูก ๆ ที่บ้านที่พรหมพิราม เมื่อมาที่วัด...ฝนก็ยังไม่หยุดตกอีก...และเมื่อเสร็จแล้ว ก็เลยชวน "พี่ภัคร" + "น้องเพรียง" ไปรดน้ำ กระดูกยายที่เก็บไว้ในเจดีย์ที่วัด ฝนเริ่มตกแรงมาก...เมื่อมาถึงเจดีย์ที่เก็บอัฐิของแม่ ผู้เขียน + ลูก ๆ ก็รดน้ำให้กับเจดีย์ที่เก็บอัฐิ ปากก็บอกว่า "ปีนี้ ไม่ร้อนหรอกนะแม่...เพราะฝนตก แปลกดีน่ะ สงกรานต์ฝนตก เกิดมาก็เพิ่งจะเคยพบเคยเห็นนี่แหล่ะ..."

เนื่องจากวันที่ 11 - 12 เมษายน 2554 มีการบวชนาค

แล้ววันที่ 13 เมษายน 2554 ก็มีการฉลองพระใหม่กันด้วย...

ภาพฝนตกเมื่อวันที่ 13 เมษายน 2554 ผู้เขียนขับรถยนต์กลับบ้าน

หลังจากที่ไปทำบุญที่วัดเสร็จแล้ว...

ฝนตกหนักมาก...กว่าจะหยุดได้ก็เกือบเที่ยงวัน...น้อง + หลาน

ขับรถยนต์ไปเที่ยวที่ตำบลหนองตม บอกว่า

สองข้างทางมีแต่ต้นกล้วย ซึ่งเขาจะนิยมนำมาทำซุ้มเพื่อเล่นน้ำ

สงกรานต์กัน  แต่ปีนี้ มีแต่ต้นกล้วยตั้งอยู่...ไม่มีคนสาดน้ำ

เพราะกลัวความหนาว...กว่าจะสาดน้ำกันได้ ก็จะเล่นน้ำสงกรานต์

กันในตอนช่วงบ่ายที่ฝนหยุดตกกันแล้ว...

นับเป็นเหตุการณ์ที่แปลกดี!!!..."ฝนตกวันสงกรานต์"...

เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้น...แต่ก็กลับมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น

นับแต่ผู้เขียนเกิดมาเกือบจะอายุ 50 ปี แล้ว เพิ่งจะเคยเห็นนี่เอง!!!...

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะคุณบุษ

• เที่ยวให้สนุกนะคะ
• คิดถึงเสมอนะ

[อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล]

สวัสดีค่ะ ผอ.บุศย์

• มาติดตามอาการป่วยของคุณพ่อ
• ผู้สูงอายุต้องระวังเรื่องนี้ให้มาก ๆ  ค่ะ
• อาการแบบนี้ครูอิงมีประสบการณ์จากคุณแม่ ท่านก็เริ่มไม่มีแรงที่แขนข้างหนึ่ง
• เมื่อไปตรวจเลือด หมอบอกว่า เสี่ยงต่อการเป็นอัมพฤก ก็ให้ยามามากมายค่ะ ยาละลายลิ่มเลือดบ้าง  หลาย ๆ ซองค่ะ
• ตอนหลังน้องสาวครูอิง  ซึ่งเรียนจบแพทย์แผนไทย  ใช้วิธีการของแพทย์แผนไทยรักษา  ตอนนี้คุณแม่ดีขึ้นมาก  ไม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลอีกเลยค่ะ
• สิ่งที่ต้องระวังมาก  ๆ อีกอย่างของผู้สูงอายุ คือ  การหกล้ม  พยายามระวังอย่าให้ท่านล้มเป็นอันขาดค่ะ  โดยเฉพาะตอนเข้าห้องน้ำ ทางที่ดีบอกท่านไม่ให้ล็อกห้องน้ำเป็นดีที่สุดค่ะ  มีอะไรจะได้ช่วยทัน
• ที่ครูอิงบอกเนี่ย ไม่ใช่จะเป็นคนรู้มากหรอกนะคะ แต่มีประสบการณ์ทั้งสิ้น เพราะคุณพ่อวัย 93  คุณแม่ก็วัย 80 กว่า
• เรื่องฝนตก บ้านครูอิงก็ฝนตกค่ะช่วงเช้าของวันสงกรานต์แต่ไม่หนักมากค่ะ

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...คุณยาย......

• ค่ะ ปีนี้ไม่ได้เที่ยวหรอกค่ะ...วิ่งวุ่นกับเรื่องพ่อไม่สบายค่ะ + ต้องมานอนเฝ้าคนป่วยเพราะไม่มีแรงเดินไงค่ะ...
• พอมีแรงได้...ก็ขับรถมอเตอร์ไซด์อีกค่ะ...ห้ามก็ไม่ฟัง...
• คิดถึงเช่นกันค่ะ...
• ขอบคุณค่ะ...

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...ครูอิงจันทร์......

• ขอบคุณค่ะ ครูอิง...ตอนนี้พ่อก็เบาลงเยอะแล้วค่ะ...แต่ก็ยังไม่วาย ชอบขับรถมอเตอร์ไซด์ค่ะ ห้ามก็ไม่ฟังค่ะ...(ทำตัวเหมือนเด็กวัยรุ่นเลยละค่ะ)...เด็กดื้อยังน่ารัก แต่คนแก่ดื้อนี่สิค่ะ...ไม่รู้จะทำอย่างไร...
• ค่ะ คืนนั้น จะขออาบน้ำ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีแรง เลยห้ามกันไว้ เพราะกลัวข้างในตัวอาการร้อนแล้วพอโดนน้ำเย็นจะไปกันใหญ่ เรื่องนี้ห้ามได้ ก็เลยรอดไป เพราะเคยได้ยินข่าวว่า อาบน้ำแล้วก็ล้มในห้องน้ำ ไม่ตาย ก็อัมพาตเลยละค่ะ...ดีที่ไม่ได้อาบ ให้เจ้าตัวเล็ก นำผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ก่อนค่ะ...
• ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ครูอิง เพราะคนเรามีประสบการณ์ + ความรู้ ที่แตกต่างกันไงค่ะ บอกกันได้ค่ะ...เพราะผู้เขียนก็ได้ยิน ได้ฟังจากผู้รู้มาบ้างเหมือนกันค่ะ เรื่องแบบนี้...ก็ให้ท่านระวังอยู่ค่ะ...
• สำหรับเรื่องฝนตก ที่พรหมพิราม ตกตั้งแต่ตี 4 ตี 5 ไปจนถึงตอนเที่ยงแน่ะค่ะ เพราะไม่เคยตกในตอนเช้าแบบนี้เลย...ถ้าจะตก นั่นคือ ตกตอนเย็นและมีลมฟ้าลมฝนพัดแรงมาก ฝนตกวันเดียวก็หาย เพราะอากาศร้อนอบอ้าว แต่นี่...ทำไมอุตริตกมาตอนเช้ามืดก็ไม่ทราบค่ะ...อากาศก็ไม่ร้อนค่ะ...
• ขอบคุณที่แวะมาค่ะ...

[บุษยมาศ]

• ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ คุณยาย... + ครูอิง......

[โสภณ เปียสนิท]

ขอแสดงความเห็นใจเข้าใจ ขอให้เหตุร้ายกลายเป็นดีนะครับ

สุขีวันปีใหม่ไทยนะครับ

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...อาจาย์โสภณ......

• ค่ะ ก็หวังเช่นนั้นค่ะ...บางครั้งเหตุการณ์ที่เราไม่คาดคิดก็บังเกิด...ซึ่งเกิดในสิ่งที่เราไม่ต้องการให้มันเกิด...แต่เราก็จะต้องระวังและป้องกันไว้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ...
• ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ...สุขสันต์วันสงกรานต์นะค่ะ...

[krugui]

ฝากเยี่ยมคุณพ่อด้วยนะคะ

ทางเชียงใหม่ฝนก็ตกช่วงสงกรานต์เช่นกัน  ทำเอาคนมาเที่ยวเซ็งไปตามๆกัน

แต่ก็ยังเล่นน้ำกันท่ามกลางสายฝนคิดดูซิ...คนเรา

แต่พออีกสองวันที่เหลืออากาศร้อนมาก  เล่นน้ำกันสนกไปเลย..

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...พี่ krugui......

• ขอบคุณค่ะพี่ krugui...
• แสดงว่า สงกรานต์ปีนี้ น่าจะตกกันทั่วฟ้ากระมังค่ะ...
• ใช่เลยค่ะ คืนนี้ก็ร้อนอีกแล้วค่ะ ร้อนแบบ "ร้อนอบอ้าว" นะค่ะ...ไม่ไหวค่ะ ต้องเปิดแอร์ช่วยค่ะ...
• ขอบคุณที่แวะมาค่ะ...

[นีนาถ]

สวัสดีค่ะน้องบุษยมาศ แวะเข้ามาอ่านบันทึกของน้องบุษค่ะ...

เปลี่ยนแบล๊คกราวน์อีกแล้วขยันจัง...สวยนะคะ

อาการของคุณตาคงดีขึ้นแล้วใช่มั้ยคะ...

พี่นีนาถขอส่งกำลังใจนะคะ...

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...

• เปลี่ยนหัวบล็อกนะค่ะ...ลองทำดูค่ะ...
• ดีขึ้นแล้วค่ะ...พอหายก็ซิ่งมอเตอร์ไซด์อีกแล้วค่ะ...คราวนี้ไม่เอาคันที่ต้องใช้เท้าสตาร์ทนะค่ะ... เอาคันของน้องเพรียงที่มีปุ่มสตาร์ทค่ะ บอกว่าไม่มีแรงใช้เท้าค่ะ...
• ขอบคุณนะค่ะที่ส่งกำลังใจมาค่ะ...