วิถีแห่งน้ำ

พรายฟองละอองอ่อน กระฉอกฉอนกับก้อนหิน เมตตาแห่งวาริน ยังเย็นฉ่ำอยู่ร่ำไป

ก่อนเห็นเป็นสายน้ำ

ไหลเย็นฉ่ำได้ด่ำดื่ม

ยิ่งใหญ่ไม่รู้ลืม

ในมหาชลาลัย

เพียงหยดหนึ่งย้อยหยาด

ใสสะอาดกว่าสิ่งไหน

หล่อเลี้ยงโลกอำไพ

ดับผากผ่าวดับร้าวรอน

โปรยมาจากฟ้ากว้าง

แทรกซึมกลางแผ่นดินร้อน

อาบพงไพรดงดอน

ก่อนรินรี่มีพลัง

กี่ค่ำกี่คืนพ้น

วารวันวนเวียนกี่ครั้ง

หยดน้ำทุกหยดยัง

หลอมหล่อร่างกลางธารา

ไหลหลั่งสร้างลำธาร

กระเซ็นซ่านผ่านง่อนผา

ชุบชีพพันธุ์พนา

ให้คงอยู่คู่ผืนดิน

พรายฟองละอองอ่อน

กระฉอกฉอนกับก้อนหิน

เมตตาแห่งวาริน

ยังเย็นฉ่ำอยู่ร่ำไป

สันติสุข สันติศาสนสุข ♦♦

เขียนใน GotoKnow โดย สันติสุข
ใน บทกวี(พื้นที่สร้างแรงบันดาลใจ)

คำสำคัญ (Tags): #กระทรวงศึกษาธิการ#สันติสุข สันติศาสนสุข สำนักงานคะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน#บทกวี(พื้นที่สร้างแรงบันดาลใจ)#วิถีแห่งน้ำ

หมายเลขบันทึก: 435323เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2011 09:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (16)

ลำดวน

เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2011 09:33 น. ()

สวัสดีค่ะ
ติดตามอ่านบทกลอน
ติดตามเรียนรู้การใช้ภาษาในคำกลอน
ติดตามนักกลอนคนเก่ง คุณสันติสุข สันติศาสนสุข ทุกบทกลอนค่ะ
หวังว่าสักวันจะทำได้เช่นคุณ...ค่ะ

ครู ป.1

เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2011 11:21 น. ()

ยิ่งมองน้ำใสไหลเย็น แลเห็นแล้วสุขใจเหลือ

น้ำใจใหลหลั่งจุนเจือ ต้องเชื่อซึ้งใจคนไทย

สันติสุข

เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2011 19:48 น. ()

อ.ลำดวนครับ

ขอบคุณและดีใจมากมากที่อาจารย์ลำดวนให้ความสนใจงานเขียนประเภทบทร้อยกรอง
ความจริงก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินกว่าที่ทุกคนจะทำได้ เคล็ดลับอยู่ที่ความชอบ อ่านมากๆ ฝึกเขียนบ่อยๆ สังเกตงานเขียนที่ชื่นชอบว่ามีอะไรทำให้เราชอบ และมีอะไรที่เราไม่ชอบ
ลองเขียนดู แรกๆก็ยึดลักษณะบังคับให้ได้ก่อน แล้วค่อยควบคุมเสียงวรรณยุกต์ท้ายวรรค ไม่ยากเกินความสามารถของอาจารย์อย่างแน่นอน
ขอบคุณมากครับที่มาให้กำลังใจ