ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เพื่อนผู้ล่วงลับ
กลับสุรินทร์ปีนี้ได้นัดเพื่อนๆ แบบ emergency call โทรเดี๋ยวนั้น เพื่อนๆ ก็ออกมา ณ เกือบจะเป็นเวลาเดียวที่โทร (ไม่ได้คุยโม้) ๓ คน หนึ่งในสามพ่วงคนที่บ้าน (พขร.-แฟนคลับ(ขับ)-แล้วแต่จะเรียก) ออกมาด้วย อีกสองคนพยายามทำตัวเป็นคนโสด
๒๕ ปี จะ ๒๖ ปีที่ไม่ได้พบกันแบบประจันหน้ากันเหมือนวันนั้น วันที่ ๕ เมษายน ๒๕๕๔ เพื่อนผมคงตื่นเต้นที่จะได้เจอผม (ผมคิดเอาเอง) จึงรีบพากันออกมา ทานข้าวมื้อเย็นกัน ขอเบอร์คนโน้น คนนี้ โทรไปหาจนกลายเป็นคนโรคจิตในความคิดของเพื่อนบางคน (อยู่ๆ ก็มีเบอร์ของคนที่(...กู...) ไม่เคยเห็นโผล่ขึ้นมา ถามไปถามมาก็เจอชวนเล่นเกม ๒๐ คำถามอีก) ก็คิดเอาเองอีกว่า เพื่อน เราคงเล่นกันได้บ้าง ได้ข้อมูลมาช่วยทำให้สมมติฐานที่ว่า "เวลาเปลี่ยน......เปลี่ยน" สมบูรณ์ขึ้นอีกหน่อย
บนโต๊ะกินข้าว ได้ข้อมูลเพื่อน ได้รับรู้ข่าวคราวของเพื่อนๆ หลาย ๆ คน ก็ขอเก็บข้อมูลไว้เดี๋ยวจะหาทางติดต่อเพื่อนๆ เอง หนึ่งในเรื่องที่เราคุยกันก็คือ เรามีเพื่อนร่วมรุ่น จริง ๆ แล้วผมจำชื่อเพื่อนได้ไม่หมด ก็ช่วยกันไล่เรียงกันไป เพื่อน ๓๗ คน จากเราไปแล้ว ๕ คน ก็เปรยขึ้นว่า พรุ่งนี้ (๖ เม.ย.) เราไปถวายสังฆทานให้เพื่อนๆ เราดีไหม และก็ขอกันเป็นหลักการว่า วันที่ ๖ เม.ย. ของทุกปีเราจะทำบุญให้เพื่อนที่เขาจากเราไปแล้ว ตู่ โต้ง ตี๋ก็ร้องขึ้นพร้อมกันว่า "ดี" งั้นนัดเลย เอาเบอร์เพื่อนบางคนที่คิดว่าเป็น Center ของเพื่อนๆ ได้ (เช่น ท่านต๋อย หญิงมล เพราะผมถามว่าใครมีเบอร์เพื่อนๆ บ้างก็จะได้รับคำตอบว่าให้ถาม มล ถามต๋อยซิ ผมก็เลยสรุปเอาเองว่า เพื่อนทั้งสองคง pop พอสมควร) ก็เลยได้โทรหาเพื่อนบางคน
พอจะนัดจริงๆ บังเอิญว่ามีบางคนไม่ว่าง ขอเลื่อนเป็นวันที่ ๗ เม.ย. เวลา ๐๙.๓๐ น. ณ วัดหนองบัว กะเอาไว้ว่าถวายสังฆทานเสร็จจะโบยบินกลับรังที่ กทม. เพื่อนๆ ที่มาถวายสังฆทานวันนั้นก็มี ตู่ โต้ง ตี๋ เจ๊ หลิว เปิ้น รวมผมด้วยก็ ๗ คน นานๆ ได้เจอกันที่ก็เลยเลื่อนเวลากลับ
ไปนอนค้างอ้างแรมกับน้องชายที่นครราชสีมา ๑ คืน ทราบว่า เพื่อนอู๋อยู่โคราชด้วยภาระกิจเฝ้าหลานผ่าตัดที่ รพ.กรุงเทพราชสีมา ได้พบเพื่อนคุยกันเกือบจะสี่ทุ่มก็กลับไปนอน ได้โทรหาพี่พิรุณ (พิรุณศรี-เปลี่ยนชื่อเพราะได้สามีชื่อเดียวกัน ตัวเองเลยต้องไปเพิ่ม -ศรี- ให้มันยาวขึ้นหน่อย) บอกว่ากำลังทานข้าวแถวๆ อ.หนองบุญมาก มารับลูกกลับ โทรหาเจ๋อ อ้อ พี่มหา คุณรัศมี สมชัย วิสุทธิ์ โทรหาท่านเดชแล้วไม่รับสายสงสัยติดชนไก่(มีคนเล่าให้ฟัง เลิกซะเพื่อน)
ได้เบอร์โทร. อีเมลของเพื่อนๆ พอประมาณ อีกหลายคนไม่มีข้อมูล ก็ต้องขอความร่วมมือทุกท่านที่สามารถติดต่อเพื่อนๆที่ไม่มีข้อมูลช่วยอนุเคราะห์ด้วยนะครับ เติมเต็มข้อมูลของเพื่อนๆ ให้ผมด้วย- ผมได้ส่งข้อมูลรายละเอียดคร่าวๆ ของเพื่อนให้กับหลายท่านที่มี อีเมลแล้วครับ
ช่วยกันนะครับ ผมรออยู่
ขอบคุณครับ
ใน ครุศาสตรบัณฑิต วิชาเอกภาษาอังกฤษ หลักสูตร ๔ ปีรุ่น ๑ ปีการศึกษา ๒๕๒๔-๒๕๒๗ วิทยาลัยครูสุรินทร์
ความเห็น (5)
ดีใจที่ได้พบเพื่อนเก่า เป็นความรู้สึกที่ดีมาก ๆ เลย หลายคนเสนอว่าเราน่าจะได้พบกันซักปีละครั้ง ก็กลายเป็นได้พบกันแต่ในงานที่ไม่เป็นมงคล แล้วก็เจอแต่ร่องรอยความก้าวหน้าของเพื่อนออนไลน์เท่านั้นเอง
คิดถึงนะทุกคน แวะไปคุยกันทางfacebook นะ: maenmard จ้ะ
ทำดีแล้วล่ะเพื่อน ไว้เจอกันปีหน้าเด้อ ไปfacebookเราได้เหมือนกันนะใช้ชื่อ เนตรหทัย
นี่ละ แอดมานะจาแอดตอบ
โอ....มีความรู้สึกว่าห่างไกล....เพื่อน จังเลย ก็ทำตัวเองหนิ...คุยแต่กับมน ต่อ เขียว หยา ถามหาเพื่อนคนอื่น (เขา) บอกว่า...
ไหม่รุ...มีคืนนึง (ไม่ดึกเท่าไหร่) คนที่อยู่ข้างบนโทรมาทำเสียงเหมือน พวกโรคจิตเราก็เลยไม่รับ....ก็โดนอย่างที่เขียนนั่นแหละ
ต่อแต่นี้คงจะ....รับทราบความคืบหน้าของกันและกันนะ
ดีใจที่ได้เจอข้อมูลเพื่อน ๆ อีกมากมาย อายว่ะ คนอยู่ใกล้ ไม่มีข้อมูลให้เพื่อน คนไกลมีข้อมูลเยอะกว่าซะอีก