บันทึกของฉัน

คือตัวฉัน

ถึงทุกคนที่รักฉัน.........หรอปล่าว ข้อความที่ปรากกฏดังต่อไปนี้อาจมองว่าเป้นข้ออ้างหรือว่าข้อแก้ตัว หรือมันเป้นเหตุผลของฉัน ฉันก็ไม่ว่าอะไรเพราะว่าฉันห้ามไม่ไห้คุณคิดไม่ได้ แต่ฉันมีเรื่องมากมายอยากเล่าให้คุณฟัง ขอบคุณทุกๆๆคนที่อยู่รอบตัวฉัน พวกคุณทำให้ฉันได้รุ้มากมาย แต่บางครั้งคุณรู้หรือปล่าวว่าฉันไม่อยากรับรุ้ฉันอยากอยุ่คนเดี่ยว ดูเหมือนเห็นแต่ตัวแต่ไม่ว่าพวกคุณหรอกถ้าพวกคุณจะคิดแบบนั้น รู้ใหมฉันไม่อยากทำอะไรที่มันฝืนความรู้สึกแล้วพวกคุณทราบบ้างใหมว่าบางครั้งฉันก็ไม่อยากทำไห้ตัวเองเจ็บปวดฉันผิดด้วยหรอ ที่ไม่อยากทำไห้ตัวเองต้องเจ็บปวดกว่าที่เป้นอยู่ แล้วพวกคุณทราบบ้างใหมว่าฉันต้องนอนร้องให้คนเดียว จนนับครั้งไม่ถ้วน ฉันไม่โทษไครหรอกเพราะว่าฉันอ่อนแอเอง แต่ที่พูดทุกอย่างก็เพราะว่า ฉันไม่อยากทำไห้ไครเสียใจ เพราะฉันเป็นคนไม่ดี พวกคุณไม่ต้องมารักฉันหรอก เสียเวลาเปล่า จะให้ฉันทำอะไรดี ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะว่าฉันเหนี่อยล้ามาก ฉันไม่รู้ว่าเป้นเพราะอะไรชีวิตฉันนอกจากแม่แล้ว ฉันไม่ห่วงไครอีกแล้วแม่คือที่สุดชีวิตของฉัน ฉันไม่ได้มองโลกแคบๆๆนะ แต่ฉันว่ามันเป้นอย่างนั้นจริงถ้าให้ฉันเลือกระหว่างความสำคัญกับความจำเป็นคุณจะเลือกอะไรหรอ สำหรับฉันแล้ว ฉันเลือกความสำคัญ เพราะว่าถ้าฉันทำอะไรแล้วฉันต้องทำหฃมันให้สำเร็จ พูดแล้วก็จะทำไม่ชอบการพูดพล่อยๆแล้วทำไม่ได้ มันทำไห้เสียความรู้สึก ถ้าไม่จริงใจก็ไม่ต้องมาคุยกันเพราะว่าฉันไม่ชอบคนตอแหล ถ้าพูดความจริงแล้วมันทำให้ฉันเสียใจ ฉันก็ยอมรับได้ขอเพียงอย่าโกหกฉันก็พอ มันทำไห้ฉันรุ้สึกเสียใจน้อยกว่านะ คนเราก็มีปัญหากันทั้งนั้นแหละฉันรุ้ดี และทุกปัญหาก็มีทางออก มันอยุ่ที่ว่าคุณพยามหาทางออกนั้นได้มากแค่ใหน ทุกวันที่อยุ่ก้เพื่อทุกคนเผื่อทำให้อะไรมันดีขึ้นมาบ้าง แต่ฉันมันไม่ดีขอโทษด้วยนะฉันพยายามน้อยไปใช่ใหม แต่ฉันหวังไว้เสมอว่าวันหนึ่งทุกคนจะเข้าใจฉันบ้าง มันอาจจะสายไป แต่อย่างน้อย มันทำไห้ฉันรุ้สึกดีหากฉันรับรู้ได้ ฉันไม่ชอบให้ไครมาบังคับ ฉันรู้ดีว่าทุกคนที่ทำก็เพื่ออยากให้ฉันได้ดี แต่บางครั้งฉันทำไม่ได้ แล้วจะมีไครเขาเข้าใจฉันบ้าง มีคนมากมายรอบกายฉันแต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจฉัน และเข้าใจฉันจริงๆๆหรือป่าวฉันก็ไม่อาจรู้ได้ แต่ในเมื่อเขาพยามาจะเข้าใจฉัน ฉันก็ขอบคุณในความหวังดีของทุกคน ขอบคุณในความหวังดีของทุกคน และขอโทษด้วยที่ทำไห้ทุกคนผิดหวังในตัวฉัน ทุกคนดีกับฉัน แต่ในเมื่อฉันมันไม่ดี ฉันก็ละอายต่อทุกคน ฉันไม่มีอะไรปิดบัง ทุกอย่างทุกคนรู้ดีว่าฉันเป็นอย่างไร ฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้ เพราะฉันเห็นแก่ตัวที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง รู้ทั้งรู้ว่ามันดี ฉันอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกของฉัน วันนี้ฉันเป้นอย่างนี้ไม่อยากให้ทุกคนหวังในตัวฉันให้มาก เผื่อความเสียใจเอาไว้บ้างนะคะ ถึงฉันจะเป็นคนไม่ดีแต่ฉันก็รักทุกคนด้วยความจริงใจ ด้วยความบริสุทธ์ใจ ไม่ว่าไครเขาจะมองอย่างไร แต่ฉันก็ยังรักทุกคนไม่เปลี่ยนแปลง ไม่เปลี่ยนแปลง ต้นไม้ สายลม แสงแดด บันทึกของฉัน ณ วันหนึ่งของความคิด

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

• ปัญหาสามารถแก้ไขได้
• สู้ สู้
• เป็นกำลังใจให้

                   

[ภูตะวัน]

ขอบคุณทุกความหวังดีที่มอบให้เสมอมา

      จนกว่าอิฐจะเปื่อย ผุพัง อนุสาวรีย์จึงรู้ว่า

        [[[[ กูก็คือดิน}}}}