R2R : กะลา DM


ที่นวดฝ่าเท้า"ยายเนย-จ.สุพรรณฯ"

       ช่วงเช้าหลังจากที่ดิฉันได้ไปร่วม capture KM ในกลุ่ม R2R เบาหวาน ที่มีการเริ่มปรับกระบวนการรูปแบบการบริการ ซึ่งวันนี้บังเอิญพี่เขียวดำเนินการล้อมวงพูดคุย เรื่องสุขภาพจิตกับโรคเบาหวานร่วมกับผู้ป่วยหลายคน บรรยากาศนั้นค่อนข้างเป็นกันเอง มีการฟัง และแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน เพราะโดยส่วนใหญ่ผู้ป่วยเบาหวานจะป่วยเรื้อรังมานาน

       เมื่อไปถึงที่ห้อง...ที่กำลังให้บริการนั้น สิ่งหนึ่งที่ดิฉันทึ่งกับภาพที่เห็นคือ ที่นวดฝ่าเท้าสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน ที่มีการประยุกต์ใช้ ดิฉันก็ลืมถามพี่อื๋อว่า ได้ไอเดียนี้มาจาก แต่พอดีเมื่อกี้ถามพี่เขียว พี่เขียวเล่าว่าได้รูปแบบมาจาก "ยายเนย-จ.สุพรรณ" มีเป็นเอกสารที่พี่อื๋อ แต่ตอนนี้ดิฉันขอนำภาพมาบอกเล่าไปก่อนนะคะ...


       พี่เขียวเล่าให้ฟังว่า จากที่พี่อื๋อไปเห็นรูปแบบมานั้น ก็ให้ผู้ป่วยเบาหวานช่วยกันหากะลามะพร้าวมาคนละอันสองอัน จากนั้นก็นำไปให้ช่างของโรงพยาบาลช่วยกันทำและประกอบให้จนมีรูปร่างหน้าตาดั่งภาพที่เห็นนั่นแหละคะ ก่อนที่จะเริ่มกระบวนการกลุ่มแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั้น ผู้ป่วยเบาหวานก็จะมาออกกำลังกายด้วยการนวดฝ่าเท้าจากเจ้าอุปกรณ์นี้ และทราบมาเพิ่มเติมว่า มีผู้ป่วยบางรายที่นำไปประยุกต์ใช้ที่บ้านด้วย

       เป็นที่น่ายินดีอย่างยิ่งว่า หากเรานำสิ่งดีดีที่มีอยู่ใกล้ตัว มาประยุกต์ใช้ตามที่คุณจตุพร ได้พูดถึงในบันทึก "หลักสูตรท้องถิ่น : หันมามองของดีใต้ถุนบ้านเรา" นั้นเราก็จะได้ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายที่มากมายไปซื้ออุปกรณ์ หรือใช้ไปในกาารรักษาพยาบาลที่ปลายเหตุ แต่นี่เราสามารถนำสิ่งที่ใช้แล้วมาใช้เพื่อพัฒนาสุขภาพเราได้เช่นเดียวกัน


จากการสังเกตและติดตามการนำแนวคิดวิธีการ R2R มาใช้ในการแก้ปัญหาและพัฒนากระบวนการทำงานในแต่ละกลุ่มนั้น แรกเริ่มเราในทีมคุณเอื้อ คุณอำนวย ต่างกำหนดเวลาว่าต้องเสร็จในช่วงเวลาเท่านั้นเท่านี้ แต่พอมาทบทวนเรากลับคิดว่าค่อยเป็นค่อยไป ค่อยเปลี่ยนแปลงและขยายผล เพื่อวางฐานให้มั่นคงก่อนดีกว่า...

 

หมายเลขบันทึก: 43326เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2006 11:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:29 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

 

ตอนเริ่มกลุ่มพี่เขียวพูดคุย แนะนำอธิบายขั้นตอนการบริการ จากนั้นจึงเริ่มเข้าสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ระหว่างนั้นก็จะมีผู้ป่วยมาขอร่วมเข้ากลุ่มอยู่เรื่อย ๆ จนที่นั่งไม่พอ...

  • ชุมชนบ้านผมมีกะลามะพร้าวเพียบ
  • ต้องยืมไปทำบ้างแล้ว ได้ผลแน่นอนไหม
  • ขอบคุณมาก

Panda       

คุณ Mr_Jod...

ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย...อาการนี้สงสัยอาการติด Blog แน่เลย ทุกครั้งที่ว่าคุณจ๊อด...เป็นต้องแวะมา..เมื่อเช้าดิฉันก็แวะไปทักทายที่บันทึกน้องแจ๊คคะ *^__^*

คุณยายเห็นดิฉันเมียงมองอยู่นาน จึงลุกจากเก้าอี้...แล้วบอกว่า "เดี๋ยวอิชั้น...จะสาธิตให้ดู ให้คุณหมอถ่ายรูปชั้นนะ..." พี่เขียวเล่าว่าตั้งแต่นำอุปกรณ์นี้มาใช้ เป็นที่ชื่นชอบของคนไข้มากเลยคะ

ผู้ป่วยเบาหวาน (ขออนุญาตก่อนถ่ายภาพแล้วคะ) ต่างให้ความสนใจใคร่รู้ขณะที่มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...กัน

  • วันหน้าต้องพกกล้องไปด้วยเวลาไปเข้าชั้นเรียนบ้างแล้ว
  • เผื่อจะมี นิสิต (สาวๆ) อยากจะถ่ายรูปเหมือนคุณยาย.....555

ท่าน Panda

 ยิ้มๆ...อาจารย์จะลองให้กะปุ๋มไป capture ขณะท่านบรรยายก็ได้นะคะ...เดี๋ยวจะได้นำมา post เหมือนคุณยายท่าน...555

ดาวประกาย หญ้างาม

ดีมากเลยค่ะ  ตอนนี้ดิฉันเป็นนักศึกษาค่ะ  ตอนนนี้กำลังดำเนินการสร้างนวตกรรมและจำนำนวตกรรมไปประกวด วันที่ 3-4 กันยายนนี้  เป็นถนนนวดฝ่าเท้าค่ะ  รูปแบบคล้าย ๆ ของยายแต่ใช้วัสดุที่แตกต่างกันได้เรื่องยังไงคราวหน้าจะมาแนะนำให้ยายทำใช้ค่ะ

 

สวัสดีค่ะ...คุณดาวประกาย หญ้างาม

ยินดีมากเลยนะคะ นวัตกรรมที่เกิดขึ้นมานั้น ก็มาจากการที่เรามองเห็นสิ่งที่ควรอยากแก้ไข และพัฒนา...เพื่อให้เกิดสิ่งที่ใหม่...ใหม่...สำหรับ บุคคล...

หากได้รูปร่างและสิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างไร นำมาบอกเล่ากันด้วยนะคะ

(^____^)

กะปุ๋ม

สวัสดีครับ คุณดาวประกายภูมใจมากครับ

อยากคุยกับคุณดาวประกายจังaddมาหา[email protected]

ดิฉันเป็นบุคลากรในรพ.ชุมชน ได้เห็นนวัตกรรมก็รู้สึกชื่นชม แต่คิดว่าผู้ป่วยอาจจะเจ็บเท้าได้ เคยสอบถามหรือทำวิจัยเกี่ยวกับการเดินบนกะลาบ้างมั้ยคะ อยากทราบข้อมูล

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท