อยากชวนเธอ มานั่ง ณ ตรงนี้...........


ชีวิตเวียน วนว่าย ในสายธาร.....ชื่อว่า "งาน" จนลืมค่า คำว่า "งาม"

1. อยากชวนเธอ มานั่ง ณ ตรงนี้...........ณ ตรงที่ เปล่าว่าง ความห่างเหิน

ไร้ความเกลียด ความชัง ความหมางเมิน.....มีแต่คำ ชวนเชิญ แสนชื่นทรวง

2. มีเวลา บ้างไหม ปล่อยใจว่าง..........หรือทุกอย่าง เร่งระดม จนผมร่วง

ต้องรีบกอบ รีบกัก รีบตักตวง.............ตามคำทวง คำถาม ความต้องการ ?

3. ความต้องการ ของใคร ให้เธอทำ.......เช้าจนค่ำ ค่ำยันรุ่ง ยังพลุ่งพล่าน

ชีวิตเวียน วนว่าย ในสายธาร..............ชื่อว่า "งาน" จนลืมค่า คำว่า "งาม"

-ปณิธิ ภูศรีเทศ-

(ภาพสีน้ำ:ท้องทุ่งหลังโรงเรียนบ้านกร่างวิทยาคม-ปณิธิ) 

หมายเลขบันทึก: 433177เขียนเมื่อ 28 มีนาคม 2011 22:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

อยากชวนเธอ มานั่ง ณ ตรงนี้...........

 

อยาก......จะเอ่ยคำเชิญ ท่านรวมพล

ชวนเธอ...นจริงที่ทิ้งมิได้ 

มานั่ง.......ดูประเด็นฝากเก็บไว้ 

ณ ตรงนี้....ด้วยใจ     " ฅนรักกลอน......"

 

ร่วมสนุกกันนะคะฝากประเด็นไว้ ที่  http://gotoknow.org/blog/pr4u/431557?page=4#2401103

 

 

 

ขอปล่อยวางงานไว้ให้นิ่งก่อน

ลาพักร้อนเพื่อผ่อนคลายสบายหัว

ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังไม่รั้งตัว

ใจสบายหายหม่นมัวตัวเพลิดเพลิน

 

 เวลานี้ก็วางงานมาอ่านกลอนค่ะ  เติมพลังและความสุข

ให้กับชีวิต

  • เดือนมีนา หน้าร้อน ตอนนี้หนาว
  • พลิกจากขาว เป็นดำ ทำพิศวง
  • โลกเราเป็น อะไร ให้งวยงง
  • ใช่-โลกเราคง เป็นอะไร เราไม่รู้
  • ปล่อยให้โลก เป็นอะไร ตามใจเขา
  • ขอ"คุณยาย" ของเรา อย่าหดหู่
  • ไปพักผ่อน ให้เริงรื่น ให้ชื่นชู
  • กลับมาสู่ บ้านของเรา อย่างรื่นเริง
  • ...ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ Ico48 คุณยาย
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
  • ด้วยความขอบคุณครับ คุณIco48 อัมพร
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

                    ชีวิตเวียน วนว่าย ในสายธาร

           ชื่อว่า"งาน" จนลืมค่า คำว่า "งาม"

  •    บทกลอนไพเราะมากค่ะ

                    

ตอนนี้เรา  มีชิวิต พิศวง

ยังงงงง ว่านี่ เป็นไฉน

เมื่อวานยัง ร้อนรน จนร้อนใจ

วันนี้ไง  หนาวสั่น  มัน..งงงวย

      

         ไข้ขึ้น..เลยค่ะ...555

*** โลกแล้งไร้ความง่ายงามให้ถามถึง   เป็นยุคหนึ่งซึ่งผู้คนมุ่งค้นหา

วิทยาการก้าวล้ำทำขึ้นมา   แม้ผิดธรรมจรรยาเสื่อมค่าคน

คงทำต่อทำไปอย่างไม่คิด    จนเข้าขั้นวิปริตสัมฤทธ์ผล

แผ่นดินไหวน้ำไหลรวมจนท่วมท้น     ท่วมจนถึงใจคนบนแผ่นดิน***

 

  • ขอบคุณกำลังใจจากคุณKRUDALA ครับผม
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
  • ขอบคุณ Ico48 ครู ป.1 แม้ไข้ขึ้นยังลุกขึ้นมาให้กำลังใจครับ
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

ภาพสวยน้ำใสคำกวีสวยงามมีสาระนะครับ


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท