วัฒนธรรมการเรียนรู้ : การขับรถขึ้นภูเขาและการเข้าจอด

ถามโดยไม่คิดเกิดเป็นจุดสะกิดใจ

        ช่วงประมาณ 8 โมงเช้าผมจะขับรถเข้าจอดที่ลานจอดรถ  บนหลังเขาเกาะยอ  เห็นคนงานกำลังกวาดตรงบริเวณนั้น  เป็นร่มไทรใหญ่ 

         เขาหยุดกวาด  หันมายิ้มแล้วแหล่งภาษาใต้..ได้ใจความว่า...

        ช่วงนี้เข้าจอดไม่ได้เพราะลูกไทรเยอะ  ถ้าตกลงมาถูกรถ  มันล้างลำบาก...    แล้วจะรู้ได้ไงว่า...ช่วงไหนหมดลูกไทรและเอารถเข้าจอดได้  ผมถามเขา...ซึ่งอังเอิญชื่อจริงเราเหมือนกัน...

        เขาตอบตรงว่า...ก็มองดูที่บนกิ่งไทรเอง...ผมขำกลิ้ง ๆ ๆ...เขาก็ขำด้วยครับ ฮา ๆ เอิก ๆขอบคุณสำหรับคำตอบนี้

        เราชั่งโง่จริง...ถามเขาแบบไม่คิดก่อน...คนนี้เขาเป็นรุ่นว้าน (รุ่นแรก ) ของที่นี้ครับ 

        เมื่อเราคุยกันเขาว่า  อาจารย์นี้แปลก...ทำไมละ...คนอื่นเขาเลี้ยวรถเข้าจอดเลย  แต่อาจารย์ถอยเอาหลังรถเข้า  สะดวกเวลากลับก็ติดเครื่องออกรถไปได้เลย...         การจอดรถผมทำจนเกิดเป็นนิสัยคือพร้อมที่จะขับออกรถทันทีครับ  เคยไปงานบวชนาคที่นครศรี ฯที่มีจำกัดผมออกหัวรถไว้ก่อนเข้าไปในงาน...จึงไม่เสียเวลาตอนกลับ...ไม่งั้นคงรอจนงานเลิกแน่ ๆ ๆ         แล้วคุณละ...ปฏิบัติต่อรถคุณในการเข้าจอดอย่างไรครับ...

                                           ด้วยความปรารถนาดี       

                                                    จาก...umi