ค่ายครอบครัวล้อมรัก
สวัสดี กัลยาณมิตรที่รักยิ่ง
เมื่อวันเสาร์ - อาทิตย์ ที่ ๑๙ - ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๔ Kim ได้มีโอกาสแล้วจึงรีบโฉยโอกาสเข้าร่วมกิจกรรม "ค่ายครอบครัวล้อมรัก" ณ โรงแรม น่านวัลเลย์รีสอร์ท จังหวัดน่าน กิจกรรมนี้จัดโดยสำนักพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดน่าน การจัดกิจกรรมในครั้งนี้มีผู้เข้าร่วมการอบรมประมาณเกือบหนึ่งร้อยชีวิต กลุ่มเป้าหมายคือ ประชากรตำบลสะเนียน และประชากรอำเภอท่าวังผา... ผู้เข้าร่วมการอบรมครั้งนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง นอกจากนั้นยังมีวัยรุ่นทั้งชาย-หญิง เข้าร่วมการอบรมในครั้งนี้ด้วย
เนื้อหาสาระของการจัดค่ายในครั้งนี้เน้นที่เรื่องครอบครัวและการป้องกันยาเสพติด วิทยากรผู้ทรงความรู้ความสามารถจำนวน ๒ ท่านคือ พี่ดาบโอ่ง และพี่จ๊ะจ๋า ทั้งสองท่านเป็นวิทยากรที่น่ารักมาก มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับผู้เข้าร่วมการอบรมทุกคน เราอยากร้องเพลงพี่ๆ เค้าก็เปิดคาราโอเกะให้ร้อง เราอยากฟังเพลง พี่ๆ ก็ร้องเพลงให้ฟัง อย่างนี้ต้องขอบคุณกันหน่อย เอ้า...ปรบมือดังๆ เพื่อขอบคุณพี่ๆ กันหน่อยนะคะ...ขอบคุณค่ะ
จริงๆ Kim อยากจะฝากบอกว่า ควรจัดกิจกรรมบ่อยๆ ให้กับคนหลายๆ กลุ่ม หลากหลายอาชีพ หลากหลายกิจกรรม แต่จะว่าไปแล้วประทับใจการทายสีที่เราชอบและทายภาพ หลายคนก็หลายความคิด สำหรับตัวเองชอบสีน้ำเงิน...การทำนายสีน้ำเงิน...นั้น...มีใจความอยู่ว่า...คนที่ชอบสีน้ำเงิน...เป็นผู้ที่ชอบเกี่ยวข้องกับชาวบ้าน ชุมชน ชอบช่วยเหลือผู้อื่น (ถ้ามองอีกมุมหนึ่งคือชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน) จะว่าไปแล้วก็ตรงใจอย่างมาก เพราะตัว Kim เองเรียนจบมาจากคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ณ สถาบันราชภัฏอุตรดิตถ์ แล้วก็ยังได้ทำงานเกี่ยวกับมนุษย์จริงๆ ตอนนี้กำลังศึกษาต่อในสาขาภาษาศาสตร์ประยุกต์ ณ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ซึ่งก็ยังเกี่ยวข้องกับมนุษย์อีกนั่นเทียว
อยากเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาสังคม...ตอนนี้ก็รับใช้ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ โดยประกอบอาชีพเป็นแม่พิมพ์ของชาติ เป็นพุทธสาสนิกชนที่สนใจใฝ่เรียนรู้เกี่ยวกับพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และตั้งใจมุ่งมั่นที่จะเป็นลูกที่ดีของพ่อหลวง
นับว่าทำได้และได้ทำแล้ว...และก็ตั้งใจที่จะปฏิบัติตนเช่นนี้สืบไป... การเขียนบันทึกนี้ก็เพื่อเตือนใจตัวเองในยามท้อแท้ อ่อนแอ... จำเป็นต้องได้รับกำลังใจแม้จากตัวเองก็ตาม...
อีกกิจกรรมหนึ่งที่ประทับใจนั่นก็คือ... วิทยากรน้ำภาพผ้าสีขาวที่มีจุดสีดำอยู่ตรงกลาง...มาให้ผู้เข้ารับการอบรมชมดูแล้วก็แสดงความคิดเห็นว่า...ท่านเห็นสิ่งใดในภาพนี้...ผลปรากฎว่า...ผู้เข้ารับการอบรมส่วนใหญ่ตอบว่าเห็นจุดสีดำ...
กิจกรรมนี้...ให้ข้อคิดเตือนใจว่า... จุดสีดำ แทนความเศร้า ความหม่นหมอง ความไม่ดีต่างๆ ที่คนๆ หนึ่งเคยกระทำมา สำหรับผ้าสีขาว...แทนความดีทั้งหลายทั้งปวงที่คนๆ หนึ่งได้กระทำมาเช่นกัน... แต่ถึงอย่างไร...คนเราก็ยังมองเห็นจุดสีดำนั้นชัดเจนอย่างยิ่ง... ส่วนสีขาวแม้นมีมากก็กลับมองไม่เห็น...
ในชีวิตจริงแม้เราไม่สามารถลบรอยดำด่างกลางใจของเราได้...แต่เราก็ไม่ควรเพิ่มให้มันมีพื้นที่มากขึ้น...กล่าวคือ...ลดการกล่าวถึง ลดการแต่งแต้มสีดำในใจ... และควรเพิ่มพื้นที่สีขาวให้มากยิ่งขึ้น... เพราะเรานั้นใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน มิใช่อดีตหรืออนาคต... อดีตนั้นใช้เป็นบทเรียน... ปัจจุบันนั้นเป็นแบบฝึกหัด...สำหรับอนาคตคือผลลัพธ์ทั้งมวล หากเราต้องการผลลัพธ์เยี่ยงไร เราสมควรศึกษาบทเรียนและทำแบบฝึกหัดอย่างรอบคอบ สิ่งสำคัญที่สุดคือ...เราต้องรู้จักให้และรู้จักรับ...โดยเฉพาะรู้จักให้อภัยและยอมรับการใช้อภัย...เพื่อให้เกิดความสมดุลย์ของชีวิต... แต่ไม่ต้องถึงขนาดเคร่งเครียดกับตัวเอง...มากนัก... ปล่อยตัวเองให้เบาสบาย ปลดปล่อยพลังเพื่อสร้างสรรค์สังคม...
หวังว่า...จะเป็นผู้ใหญ่ที่มีหัวใจเด็กๆ...ทุกๆ วัน...
ขอจบบันทึกเพียงเท่านี้ก่อนนะคร้าบผม
Best Regards
Lady Kim Dudess.
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น