บ้านริมแคว
“บ้านริมแคว”
บ้านริมแควแพริมน้ำค่ำแล้วหนอ
มีเพลงคลอรอเคียงเสียงขับขาน
คือนกน้อยร้อยลำนำริมลำธาร
เพื่อสืบสานกสิกรรมริมลำแคว
บนหาดทรายชายธงดงมันเทศ
ยาวสุดเขตกล้วยมะกอรอวันแก่
หลุมถั่วงอกดอกไม้ใกล้ใกล้แพ
ติดต้นแคดอกขาวเราปลูกเคียง
ริมกอรวกปลายเรียวเกี่ยวกอไผ่
สลัดใบไกวคลอขับซอเสียง
ยืนสดับรับลมสะสมเสบียง
รอแค่เพียงสายฝนที่หล่นริน
นกกระตั้วลิ่วตรงดงข้าวโพด
อาหารโปรดหมายปองจากท้องถิ่น
ต่างรวบรัดกัดแทะเร่งแกะกิน
แล้วโบยบินจากไกลเสียงไล่เกรียว
กอตะไคร้ใกล้รั้วถั่วลิสง
เป็นแนวลงเนินทรายใกล้เก็บเกี่ยว
มีร่องรอยเรียงรายถึงปลายเรียว
เป็นทางเทียวเที่ยวท่องของนกนอน
บ้านริมแควแพริมน้ำค่ำแล้วนี่
แสงสุรีย์หรี่ลงคงลาก่อน
น้ำเซาะทรายชายฝั่งยังรินรอน
เหมือนเหนื่อยอ่อนก่อนไหลไกลสุดตา
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (39)
สวัสดีตอนเช้าค่ะอาจารย์
เรียนคุณยายครับ
มาแต่เช้าเลยนะครับ
วันนี้เน็ททางนี้เพิ่งได้รับการแก้ไข
เขียนกวีไว้ตอนกลับบ้านเมืองกาญจน์
ยืนหลังเรือนรับรองติดลำแควใหญ่
บ้านพี่สาวครับ ได้กวีมาหนึ่งบท
มาให้เพื่อนพ้องเราได้อ่านกัน
เพลินๆนะครับ
สวัสดีครับอาจารย์ เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆ ซึ่งผมเองคงจนปัญญาที่จะเสกสรรค์ได้อย่างนี้ครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์โสภณ
แวะเข้ามาทักทายและอ่านบทกลอนเพราะๆ อ่านแล้วสามารถจินตนาการมองเห็นภาพได้ดีค่ะ...อยากมีบ้านอยู่ริมแม่น้ำอีกสักหลังจังเลย...
@@@แพริมน้ำแควใหญ่หรือแควน้อย
ฉันก็พลอยคิดถึงซึ่งความหลัง
มีแต่รักให้กันไม่มีชัง
เมื่อครั้งยังใช้ชีวิตอยู่เมืองกาญจน์@@@
ทำชีวิตให้พอดีมีความหมาย
อยู่กับความเรียบง่ายใจสุขสันต์
เป็นไปตามธรรมดาคนสามัญ
ก็ยิ้มได้เหมือนกับทุกคน
--------------------------------- แวะมาสวัสดีและอ่านกลอนอันไพเราะของอาจารย์แล้วครับ
เรียนคุณลุงชาติครับ
สุนทรียภาพดีกว่าสุนทรียพจน์นะครับ
ใครบางคนกล่าวไ้ว้อย่างนั้น
"ภาพหนึ่งมีค่ากว่าล้านคำ"
เห็นไหมครับว่า ภาพสวยน่าชื่นชมแค่ไหน
แต่ทั้งคู่ก็เป็นสุนทรียะของชีวิตนะครับ
- บ้านริมแควแลไปตอนใกล้ค่ำ
- .........................................
- ได้แค่นี้แหละท่านอาจารย์ แต่งไม่เป็นจ้ะ แต่ ชอบๆๆๆๆๆๆบ้านริมแคว แพริมน้ำมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ชอบมากทั้งภาพ ทั้งบทกลอน รวมทั้งรอยเท้าบนพื้นทราย
นึกถึงเพลง Footprints in the sand ค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ อาจารย์เขียนกลอนเก่ง ภาพก็สวย แฟนของดิฉันก็ชอบเขียนกลอนมาก จะเข้ารับรางวัลหนังสือดีเด่น วันที่ 26 มี.ค นี้ ที่งานสัปดาห์หนังสือค่ะ
เรียนครูไก่ครับ
ขอบคุณสำหรับกวีที่นำมามอบไว้ที่นี่ด้วย
เคยเห็นกสิกรรมริมลำแควใหญ่บ้างหรือเปล่าครับ
ผมเองเคยปลูกมันเทศบนหาดทรายกับแม่
ปลูกถั่วลิสงด้วย
เกิดบนเรือริมน้ำแควใหญ่
เช้าขึ้นมองควันหรือไอน้ำลอยเหนือแผ่นน้ำ
หาดทรายขาวหนาวสั่นเชียว
ยังเห็นภาพรอยเท้านกบนทรายอีกด้วย
จริงจริ๊งนา
เรียนคุณสันติสุขครับ
ขอบคุณบทกวีสวยงาม
ที่นำมาวางไว้ ณ ที่แห่งนี้ด้วย
ชอบครับ ทำให้บัญชรกวีแห่งสวยงามเพิ่มขึ้นอีกมาก
มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
เรียนคุณมะเดื่อครับ
เริ่มเป็นกวีแล้วครับ
เเม้เพียงบรรทัดเดียวก็ถือว่าดูดี
ลองต่อเล่นไปอีกหน่อย
หาจุดเชื่อมสัมผัสนิดหน่อย
คงพอได้แล้ว ใหม่ๆ เอาแค่นั้นก่อน
เรียน ดร.พจนาครับ
แล้วจะลองฟังเพลงนี้ดูนะครับ
รอยเท้าบนพื้นทราย
food print in the sand
แม้คำอังกฤษก็ยังมีสัมผัสเลย
ไพเราะครับ
เมืองกาญจน์ไปประจำ และยังประทับใจ กับสายน้ำใสๆไหลเย็น ผมล่อง(ขับรถ)ไปถึง สังขละบุรีไปไหว้หลวงพ่ออุตตมะ ครับ ขอบคุณครับ
เชิญอ.ชมบันทึกใหม่http://gotoknow.org/blog/supersup300/431375
สวัสดีค่ะอาจารย์
ภาพสวย กลอนซึ้ง บ้านริมแควน่าอยู่มากค่ะ
ขอแจมด้วยคนค่ะ
บ้านริมแคว แพริมน้ำ งดงามนัก มีพืชผัก มากคุณค่า เป็นอาหาร
เสียงดนตรี สร้างรอยยิ้ม ริมสายธาร นกขับขาน บรรเลง เพลงกล่อมใจ
เรียนคุณต้นกล้าครับ
เพิ่งจะกลับไปเยือนบ้านเกิดที่เมืองกาญจน์
พักบ้านพี่สาว มีเรือนรับรองริมน้ำ
เลยนึกถึงภาพเก่าๆ สมัยเป็นเด็ก
แม่พาไปปลูกมันเทศริมน้ำ
ปลูกถั่วริมน้ำ
เห็นนกแอบกินข้าวโพด
ภาพเหล่านี้เลยค้างอยู่ในความทรงจำ
เรียนคุณถาวรครับ
บทกวีที่เขียนไว้สวยงาม
เขียนได้คมคายได้อรรถรส
น่าอ่านมากครับ
บ้านริมน้ำ งดงาม ยามชิงพลบ
คงสงบ ชุ่มเย็น เห็นร่มรื่น
ได้พักผ่อน หย่อนใจ ได้ทั้งคืน
หลับเต็มตื่น สุขอารมณ์ สมใจจินต์
เอาภาพหลังบ้าน วันฝนตกมาฝากค่ะ
เรียนครูป.1ครับ
ภาพที่นำมาให้ดูเหมือนว่ากำลังโศกครวญเชียวนะครับ
มีต้นตาล เมฆครึ้ม ฟ้าอุ้มฝนเต็มปริ่ม อาจกำลังหยาดหยดลงสู่พื้นเมทนีดล
- มาต่อกลอนอาจารย์
- บ้านริมแคว บ้านผมๆๆ
- บ้านริมแคว แพริมน้ำ
- แต่ตอนนี้ชอกช้ำน้ำเหือดหาย
- ตลิ่งก็พังในน้ำมีแต่ทราย
- เมืองกาญจน์จะชิบ...เพราะคนทำ
- ปีนี้แล้งมากเลยครับ ที่สะพานมอญสังขละบุรีน้ำแห้งสนิท
เรียนอ.ขจิตครับ
แต่งกวีลงท้ายด้วย "สระอาย" เรียกว่ากลอนอาย อิอิ
แล้วจบแบบเอกชัย ศรีวิชัย ตอนร้องเพลง อะไรนะ
คล้ายๆ ลำตัด ที่ "โอ้ มาเถิดหนา กระไรแม่มา....ๆ"
แล้วหยุดให้คุณผู้ฟังลงท้ายเองก่อน
- บ้านริมแคว แพริมน้ำ
- แต่ตอนนี้ชอกช้ำน้ำเหือดหาย
- ตลิ่งก็พังในน้ำมีแต่ทราย
- เมืองกาญจน์จะชิบ...........เพราะคนทำ
สวยจังค่ะ น่าไปเที่ยวนะค่ะ
ขอบคุณคุณพุ่มที่มอบดอกไม้ให้กำลังใจนะครับ
- สวัสดีค่ะ
- มาอ่านกลอนไพเราะ
- และขำกลอน "อาย"อาจารย์ขจิต
- เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ
เรียนคุณลำดวนครับ
อ.ขจิตบ้านอยู่เมืองเช่นเดียวกับผมเอง
ท่านรู้ว่าตลอดลำน้ำเป็นเช่นไร
สภาวะปัจจุบัน คงแย่หน่อย
ภาพที่เขียนมาจากจินตนาการ
วัยเยาว์ของผมเองครับ
บ้านหลังนี้อยู่ติดลำน้ำแควใหญ่ เป็นเรือนรับรองของพี่สาวและอานึ่ง
นำเสนอบน facebook แล้ว ที่นี่
- บันทึกนี้หลุดสายตาไปได้อย่างไร
- เสียงสัมผัสสุดยอด
- นึกว่ากำลังอ่าน "ไผ่กออ้อเอียดเบียดออด ลมลอดไล่เลี้ยวเรียวไผ่"
- คงต้องนำไปเปลี่ยนตัวอย่างใน ภาษาลีลากลอนซะแล้วค่ะ
เรียนคุณภาทิพครับ
กลอนที่ครูยกมานั่น หากจำไม่ผิดเป็นกลอนของครูเนาวรัตน์ ใช่หรือเปล่าครับ
จากเล่ม "คำหยาด" หากไม่ใช่ แสดงว่าผมเลือนไปแล้ว
บ้านริมน้ำตกไทรโยคใหญ่ แม่น้ำแควน้อยครับ
กำธร ล้อวงศ์งาม
บ้านริมแคว แพริมน้ำ ถ้ำริมเขา เรือนริมเหย้า สาวริมหนุ่ม พุ่มริมไผ่ น้ำริมหยด รสริมปาก รักริมใจ รวมอยู่ใน บ้านริมแคว แพริมน้ำ ประพันธ์ โดย อาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เมื่อครั้งที่ท่าน อาจารย์ได้ มีโอกาศ มาพักผ่อนที่ รีสอร์ท บ้านริมแคว แพริมน้ำ www.banrimkwae.com
เรียนคุณกำธรครับ
วันก่อนโน้นพบท่าน อ.เนาวรัตน์ ที่รัฐสภา
ขอท่านถ่ายรูปด้วย หลายใบ
เพราะความชอบภาษาลีลากวี
อ่านคำหยาด หลายรอบ
อีกอย่าง ผมเองเป็นคนเมืองกาญจน์
บ้านอยู่ใกล้ริมน้ำ ถัดจากบ้านพี่สาว
ชมได้ที่นี่ครับ
เรียนหนูเล็กที่มาเยี่ยมเยือนทางfacebook
เรียนหนูโมโมจังครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่แวะมาเยือน
นำบทความข้อคิดคำเขียนของคุณมะเดื่อ
เกี่ยวกับเรื่องชีวิตริมแควมาวางไว้ด้วย
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502801?refresh_cache=true
- มีเรือลากจูงแพมาฝากจ้ะ
เรียนคุณมะเดื่อครับ
- เมื่อก่อนพ่อของกระผมมีแบบนี้อยู่ลำหนึ่ง
- ชื่อ "อีเขียว" ลากจูงเรือต่อลำใหญ่
- ท่องในลำน้ำแควใหญ่ เมืองกาญจน์ครับผม
เรียนคุณบาตรใบเก่าครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
