ชีวิตเป็นอย่างนี้


อมรา มลิลา


บางคนคิดว่า ความสุขอยู่ที่การเป็นที่รักของทุกคน จึงพากเพียรแสวงหาความรัก แต่ในการแสงหานั้น กลับครอบครอง หวงแหน ดื้อดึง เอาแต่ใจ ทดสอบความรักด้วยความจ้าแง่แสนงอน เอาอุปาทานมาเป็นมาตรวัดคนที่รักว่า ต้องเป็นอย่างเรา คิดเหมือนเรา รู้สึกเหมือนเรา บีบกดคนที่รักให้กลายเป็นทาส หรือหุ่นยนต์ที่ไร้ความคิดและจิตใจ แล้วเฝ้าประเมินผลโดยการเรียกร้องอันไม่มีที่สิ้นสุด ด้วยความหิวกระหายที่ไม่รู้อิ่มรู้พอ

เรายิ่งอยาก และพยายามมากเท่าใด ผลก็ยิ่งกลายเป็นการผลักไสทุกคน และทุกสิ่งให้ขยาดกลัว หลีกลี้หนีห่างออกไปเพียงนั้น

เพราะสิ่งที่คิดว่า คือความรักนั้น หาใช่ความรักไม่ หากคือความเห็นแก่ตัว

บางคนคิดว่า ความสุขอยู่ที่การตาใจผู้อื่น เช่นแม่ที่ไม่เคยขัดใจลูกเลย ไม่ว่าลูกจะน่าเกลียด ขาดเหตุผล เอาแต่ใจตนเพียงใด แม่ก็เห็นเป็นความน่ารัก น่าเอ็นดู น่าให้อภัย โดยถ่ายเดียว มิได้ฉุกคิดจะอบรมสั่งสอน ชี้แนะ เหตุผลให้ลูกได้เรียนรู้ ขัดเกลา ปรับปรุงตนเองให้สามารถมองเห็นใจเขา มาใสใจเรา รู้จักธรรมะของการอยู่ร่วมกัน

หรือการถือวิสาสะ เห็นเขาเป็นเรา เห็นเราเป็นเขา เห็นข้าวของผู้อื่นไม่เป็นระเบียบดังใจ ก็จัดโยกย้ายตามชอบของตน โดยไม่ฉุกคิดว่า การกระทำดังนั้น อาจก่อความเดือดร้อนอย่างมหันต์ได เพราะลำดับระบบที่เขากำลังใช้ติดพันอยู่ถูกปิด ถูกเคลื่อน กระจัดกระจายไป จนไม่อาจทำต่อได้ ต้องเสียเวลารื้อ แผ่ จัดให้ “ไม่เป็นระเบียบ” ดังเดิมเสียก่อน

การก้าวก่ายไปบนสิทธิส่วนตัวผู้อื่น โดยทึกทักกับตนเองว่า เราทำดีทำชอบแก่เขา ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้ว เป็นการริดรอนสิทธิผู้อื่น เป็นการสร้างความอึดอัด คับข้องแก่เขา ครั้นเขาประท้วง ก็ไม่รู้สึก ไม่ยอมรับ กลับยืนกรานว่า เราทำด้วยเจตนาดี เมื่อเขาแลไม่เห็น รับไม่ได้ก็จะโกรธ จะไม่พอใจก็ช่างเขา เราจะทำของเราต่อไป

สิ่งนี้คือความรักตัว หลงตน ยึดมั่นสำคัญหมายจนไม่ยอมแลความเป็นจริง จัดเป็นการก่อเวร ก่อภัย ให้ตนเองด้วยความรู้ไม่รอบ รู้ไม่จริง

บางคนคิดว่า ความสุขอยู่ที่การมีเพื่อน มีผู้ช่วยเหลือเกื้อกูล มีคนคอยรับใช้แบ่งเบาภาระ แต่แทนที่เราจะโอบอุ้ม ค้ำจุนผู้อื่น อ่อนหวาน เห็นอกเห็นใจ รู้ในบุญคุณท่าน เรากลับไว้ตัว หยาบกร้าว เหยียบย่ำผู้อื่น มีแต่วาจาเชือดเฉือน ข่มขู่ มีแต่ตำหนิ จุกจิก จู้จี้ ไม่เคยพอใจ หรือชื่นชมในบริการที่ได้รับ ผู้คนก็ค่อยห่างจากเราไปทีละคน ทีละคน ทีละคน

บางคนคิดว่า ความสุขคือการได้ลาภ ยศ สรรเสริญ สักการะ จึงตั้งใจจดจ่อ รอคอยสิ่งเหล่านั้น แต่ตนเองไม่เคยคิดจะเกื้อหนุนจุนเจือผู้ใด ไม่เคยน้อมใจยินดีด้วย ลาภ ยศ สรรเสริญ สักการะของผู้อื่น

ยิ่งอยากได้ความสุข ยิ่งพยายามแสวงหา ก็ยิ่งเหมือนไปผลักไสให้ความสุขยิ่งหนีไกลไปจากเรา ทุกที ทุกที ทุกที

เราคิดแต่จะเอาจากผู้อื่น สิ่งอื่นฝ่ายเดียว ไม่เคยฉุกคิดจะให้สิ่งใดแก่ใครเลย หรือหากจะให้ ก็ให้ด้วยหวังผลตอบแทนลงทุนโดยหวังกำไร มิทางใดก็ทางหนึ่ง

ฝึกตนให้รู้จัก “ให้” แทนการ “เอา” แล้วจะ พบด้วยความแปลกใจว่า ขณะที่ “ให้” ด้วยเต็มใจนั้น แทนที่เราจะสูญเสีย จะยากจน กลับพบว่าความสุขที่ไขว่คว้า ไล่หานั้น บังเกิดขึ้นเต็มเปี่ยมที่ในใจ เป็นสุขที่สงบ อิ่มเต็ม ชุ่มฉ่ำ และเอื้ออารีต่อผู้อื่น ถ้วนทั่วหน้า

แต่อวิชชา หรือความรู้ทั้ง ๆ หลง รู้ไม่รอบ รู้ไม่แจ้ง รู้ไม่จริง พาเราให้ทำทุกข์ ทำโทษต่อตนเอง ซ้ำแล้วซ้ำอีก ตั้งแต่วันเกิดเรื่อยมา ยิ่งทำซ้ำบ่อยเท่าใด ก็ยิ่งบังเกิดเป็นความเคยชิน เป็นความเชื่อมั่นว่า นั้นดี นั้นถูกต้อง แท้จริงนั้นคือ มิจฉาทิฐิ

จะให้ก็กลัวสูญเสีย

จะอ่อนโยนก็กลัวเสียศักดิ์ศรี กลัวคนเยียบย่ำ

จะอิ่มพอก็กลัวน้อยหน้าผู้อื่น

ชีวิตถูกจำกัด บีบรัดอยู่ด้วยความคิดที่ผิด ที่เป็นพิษ เป็นทุกข์โทษต่อสุขภาพจิตของตน ปล่อยให้ค่านิยม ให้โลกธรรมอันเป็นสมมติมาลากจูงความคิด มาปล้นกาลเวลาและโอกาสแห่งความเป็นจริงของชีวิตให้สิ้นไป



 

เป็นหนังสือที่ชอบมาก  อ่านมาหลายต่อหลายครั้ง

อ่านทีไร ก็ได้ความรู้สึกดีๆ มีกำลังใจมากขึ้นเท่านั้น

ดาวน์โหลด หนังสือ

คำสำคัญ (Tags): #อมรา มลิลา
หมายเลขบันทึก: 430833เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2011 13:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีค่ะ

เห็นภาพแล้วคิดถึงพุทธพจน์

เพราะหมู่สัตว์ไม่รู้แจ้งปฏิจจสมุปบาท จึงได้ยุ่งเหยิงเหมือนปมด้ายยุ่งขึ้นมาเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะสำหรับสิ่งดีๆที่นำมาแนะนำกัน

สวัสดีค่ะ

ส่วนน้อยนะคะที่จะคิดเป็นฝ่ายให้มากกว่าฝ่ายรับ  ซ้ำยังถูกบางคนยังถูกตำหนิอีกว่า "เป็นบ้าหรือไง"  เพราะการเป็นผู้ให้นี่แหละค่ะ

สวัสดีครับคุณณัฐรดา

ดีใจที่ได้พบกัลยาณมิตรทางธรรมครับ

สวัสดีครับคุณครูคิม

ไม่ได้คุยกันเสียนาน  แต่ก็แวะไปอ่านบันทึกของคุณครูคิมเป็นประจำ

เห็นหนังสือเล่มใหม่ของครูคิมแล้ว  ขอแสดงความดีใจด้วย 

ตอนนี้คุณครูคิมเป็นนักเขียนมืออาชีพแล้วครับ

มีคนเขาบอกว่า

 มือผู้ให้ย่อมสูงกว่ามือผู้รับเสมอ

 มือของคุณครูอยู่สูงมาตั้งนานแล้วครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท