นิทานที่ 43 สามอ้ายน้อง
ยังมี เศรษฐินีเฒ่า เลี้ยงล่ำหลานชาย
พ่อแม่ ตายหนีปะ ปล่อยมูนมังไว้
ย่าก็ ทอมสอนเลี้ยง สามซายซอนบ่าว
จึ่งบอกให้ หลานได้ซอกวิซา
สามซาย ลาย่าแล้ว เดินป่าหิมพานต์
หลายวันคืน ท่องดอยดงกว้าง
ไปเถิงถ้ำ ฤษีทรงเดช
จึ่งขาบ ขออยู่ซ้น ในถ้ำฮ่ำเฮียน
ซายกก เฮียนเดชกล้า ทะยานสู่เวหา
ฮวายคาถา ออกเป็นภูขี้
ซายกลางได้ เฮียนมนต์เหิรเมฆ
แล้วเยี่ยว เป็นแม่น้ำ นองขี้แผ่กระจาย
ซายผู้หล้า เฮียนเวทย์มนต์ตด
ตดออก เป็นมโหรี ม่วนกังวานก้อง
เฮียนจบ ศาสตร์ศิลป์แล้ว อำลาอาจารย์ใหญ่
กลับสู่เหย้า มาเลี้ยงย่าซรา
วันหนึ่ง ซายหล้าตดแตกก้อง เสียงกล่อมออนซอน
พระยายินเสียง สั่งคนนำค้น
เลยขนานให้ เป็นมหาอุปฮาด
บันเลง ตดออกก้น เมืองบ้านม่วนยิน
กล่าวเถิง ทัพต่างด้าว ตียึดซานเมือง ก่อนแล้ว
ประซาซน อลหล ตื่นกลัวเกรงย้าน
สามซาย อาสาต้าน มวลมารล้ำลู่
ออกฮบ เฮวต่อสู้ ปกป้องมิ่งเมือง
ซายกลาง พร้อมพี่อ้าย ทะยานสู่เวหา
ฮวายคาถา * เยี่ยวลงปนขี้
ข้าเสิก ลอยในน้ำ นทีนองขี้เยี่ยว
ขออ่อนน้อม ยอมแพ้เวทย์มนต์
บ่ดน น้ำเยี่ยวขี้ บกวาบหายเหย
พระยาเห็นฤทธิ์ สั่งพลโฮมสร้าง
หอโฮง สามหลังขึ้น ให้สามซายเนาอยู่
สามธิดา มอบให้ เป็นเมียซ้อนคู่เคียง แท้แล้ว
(18 กุมภา 2011)
* ฮวายคาถา - ร่ายมนต์
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...
- เป็นเหมือนเรื่องเล่า...แล้วเกิดเป็นตำนานใช่ไหมค่ะ...น้องไม่เก่งทางแปลซะด้วยสิค่ะ...
- คิดถึงจ้า...
- สวัสดีค่ะ
- ชอบจังเลยค่ะ
- อยากเขียนกลอนลาวเป็นบ้าง ทำไงดี
- ขอบคุณค่ะ
เรียกว่าผญาอีสานได้หรือเปล่าครับ
ขอบคุณทุกๆท่านค่ะที่แวะเข้ามาอ่านนิทานเรื่องที่ 43..สามอ้ายน้อง
สามอ้ายน้องก็คือ สามคนพี่น้องค่ะ...ฝากตอบถึง ท่านอาจารย์โสภณด้วยค่ะว่า...ไม่ใช่
ผะญาอีสานหรอกค่ะ..วันหน้าก่อนจะรวบรวมเอาผะญาอีสานมาฝากนะคะ...
สวัสดีค่ะคุณอัมพร
ปิดท้ายรายการ ได้ส่งของต้อนของฝากเป็น หน้าปกของ หนังสือนิทานภาษิตคำกลอน "เสียวสวาด" เวลาอาจารย์เอาไปเล่าให้นักเรียนฟัง ก็พิมพ์ปกหนังสือไปให้นักเรียนดูด้วยนะคะ..ขอบคุณค่ะ
สบายดีน้องรัชวรรณป้าแดง
ขอบใจที่เข้ามาอ่านนิทานภาษิตคำกลอน "เสียวสวาด"
พี่นีนาถได้ปรึกษากับผู้ที่มีประสบการณ์ การแต่งกลอนลาวแล้ว เพิ่นบอกว่า
1 ต้องซอกอ่านคำกลอนลาวหลายๆ เพื่อให้ชินกับเสียงกลอน
2 เวลาฟังหมอลำอีสาน/หมอลำลาว ให้เอาใจใส่ ฟังการสัมผัสคำในบทกลอนลำ
3 ถ้ามีเงื่อนไขเป็นไปได้ให้น้องเฮียนอ่านภาษาลาว เนื่องจากว่า การแต่งกลอนลาว รวมทั้งกลอนลำ ลำสั้น ลำล่อง ลำภูไท ลำเพลิน ลำเดินและอื่นๆ ล้วนแต่ มี"คำประจำที่"และมี"เสียงเอก-เสียงโท" ตามผังของบทกลอน
ส่วนคำศัพท์ในภาษาไทยนั้น บางคำเสียงเอกและเสียงโท บ่ตรงกับ "คำประจำที่" ของกลอนลาว ตัวอย่าง- ผู้เฒ่า(ไทย) จะเป็น ผู้เฒ้า (ลาว) เฒ้า เป็นเสียงโท
ล่าสุด(ไทย) จะเป็น หล้าสุด (ลาว) หล้า เป็นเสียงโท
จะทำให้เสียงเอก และเสียงโท ผิดจากบ่อนที่มันควรจะอยู่
ถ้าบ่แน่ใจให้น้องอีเมล์ส่วนตัวหาพี่นีนาถได้เลยค่ะ
ฮักแพง
คำผล แก้วสีสม
ผมเป็นครูประถมครับ นอกจากนั้นผมทำรายการวิทยุ "อนุรักษ์ผญา ภาษาท้องถิ่น" ทางสถานีวิทยุ กองทัพบก กองทัพภาคที่ 2
นครพนมครับ และอีกที่ สถานีวิทยุเพื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยนครพนม ขออนุญาตนำนิทานเหล่านี้ออกอากาศได้มั้ยครับ
ปัจจุบัน ผมก็ทำนิทานผญาแบบนี้อยู่แล้วครับ ขอบคุณล่วงหน้า
สวัสดีค่ะ อาจารย์คำผล
ขอบคุณอาจารย์ที่แวะเข้ามาอ่าน ..ขออนุญาตจากผู้ประพันธ์แล้ว ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะมอบ นิทานคำกลอนชุด” เสียวสวาด “ ไปจัดเสนอในรายการวิทยุค่ะ
แต่มีข้อเสนอเพิ่มเติมดังนี้นะคะ
- ขอให้อาจารย์คำผลบอกท่านผู้ฟังว่าเป็น นิทานของชาวลาวล้านช้าง ซึ่งเล่าถ่ายทอดสอนกันมาประมาณ 400 ปี แล้ว
- เวลาที่อาจารย์ คำผล เสนอชื่อผู้แต่งคำกลอนภาษิต ”เสียวสวาด” มาเป็นคำกลอนภาษาสมัยปัจจุบัน ให้บอกเพียงว่า “ไชสุวัน แพงพง “ เท่านั้นนะคะ ไม่ต้องเติมคำนำหน้า ว่า ท่าน หรือ คุณ หรือ ท้าว แต่อย่างใดนะคะ
- หลังจากที่อาจารย์นำออกอากาศ แล้ว ขอความกรุณาบันทึกเสียงไว้ให้ด้วยนะคะ เพื่อจะได้เก็บไว้เป็นที่ระลึก อยากให้ลูกหลานลาวในต่างแดนได้ฟังด้วย.ค่ะ ซีดีที่บันทึกเสียงออกรายการไม่ต้องส่งไปให้ที่อเมริกาหรอกนะคะ. จะแจ้งที่อยู่ที่จังหวัดยโสธรให้ทราบ แล้วให้อาจารย์ส่งไปไว้ที่นั่น.
ถ้าอาจารย์มีคำถามหยังเพิ่มเติมก็ให้ถามมาได้เลยค่ะ ให้ถือว่าเป็นคนบ้านเฮากันเองค่ะ....
ฮักแพงและขอบคุณล่วงหน้าค่ะ