๖๙๓.เมื่อรักไม่สมหวัง จะจัดการอย่างไร
สมัยหนึ่งเพลง "อกหักอีกแล้วหนอเรา" กลายเป็นเพลงยอดฮิตของคุณปู่วัย ๗๕ ปีโดยเปลี่ยนเนื้อร้องเป็นว่า "ตกตึกสิบชั้นยังไม่ตาย มิวายเราต้องอกหักเสียแล้วหรือนี่" พร้อมกับกอดขวดน้ำเก๊กฮวยมาด้วย นำมาให้หลานสาวคือฉันที่ทุกคนเพ่งเล็งมองว่ากำลังอยู่ในภาวะคับขันเพราะ "อกหัก" พ่อแม่และญาติพี่น้องกลัวว่าฉันจะต้องฆ่าตัวตาย เพราะเป็นคนมีนิสัยพิเรน ๆ อยากจะทำอะไรก็ทำขึ้นมากระทันหัน
เรื่องมีอยู่ว่า เริ่มต้นขึ้นวัยรุ่นก็ต้องมีผู้มาจีบเป็นเรื่องธรรมดา แต่ไม่สามัญเพราะจะเลือกก่อนว่า "เมื่อเห็นว่าไม่เหมาะไม่ควรก็ปฏิเสธไป คนที่ถูกปฏิเสธปัจจุบันเขาได้ดิบได้ดีกว่าฉันมากมาย" อีกอย่างกลัวคุณพ่อที่คาดหวังว่าไม่ให้มีรักในวัยเรียน และปลูกฝังว่า "ลูกเขยจะต้องเป็นคนในเครื่องแบบอาชีพเดียวกัน จะทำให้ไม่ต่างวัฒนธรรมในการเลี้ยงดูลูกสาว" คนนั้นดื่มเหล้า คนนี้เจ้าชู้ คนนี้ไม่มีระเบียบ และคนนี้รักแล้วไม่บอก มาบอกเมื่อทุกอย่างมันสายเสียแล้ว นี่แหละค่ะคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
ฉันเรียนจบแล้วได้ไปทำงานที่บริษัทเอกชน ฯ วันหนึ่งฉันได้ไปบ้านเพื่อนที่บางน้ำเปรี้ยว ฉะเชิงเทรา ฉันและเพื่อนยังไม่มีแฟนที่มาจีบบอกรักเป็นกิจลักษณะ จึงถือว่าหัวใจยังว่างทั้งคู่ คราวที่ศรรักจะยิงมาปักทรวงช่างเป็นบท "บ้านบ้าน" เหลือเกิน
บังเอิญที่เราไปเจอกลุ่มชายหนุ่มทำงานอยู่บนถนน พวกเขารุมมาช่วยติดเครื่องรถมอเตอร์ไซค์ที่เพื่อนขับแต่ฉันซ้อนท้าย เมื่อเรียบร้อยแล้วฉันได้ "ยกมือไหว้" กล่าวขอบคุณ แต่ในใจคิดว่าพวกเขาเป็นกรรมกรสร้างทาง เพื่อนรักของฉันเป็นคนสวยแต่เสียตรงปากจัด และไม่อ่อนน้อมสักเท่าไร
ชายหนุ่ม ๒ คน ในกลุ่มสร้างทางนั้น เป็นนักศึกษาช่างสำรวจกำลังฝึกงานภาคปฏิบัติ มีชายหนุ่มวิศวกรโครงสร้าง ๑ ท่าน และหนุ่มวิศวกรโยธาอีก ๑ ท่าน เขาคงสนใจเพื่อนของฉันมากกว่า เพราะเธอมีความสวยแบบบาดใจชายเลยหละ
วันเวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่ทราบขณะที่เราทำงานอยู่ที่กรุงเทพ เราได้ต้อนรับชายหนุ่มวิศวกรทั้ง ๒ คนนี้อีกครั้ง แต่เราจำเขาไม่ได้แล้วเพราะเขามาในคนละบุคลิกภาพกัน คราวนี้มาในมาดสะอาดสะอ้าน เขามาที่บริษัทได้เพราะแม่ของเพื่อนบอกชื่อบริษัทและที่ตั้งให้
ผ่านไปอีกนานมาก นานปานกลาง และไม่นานนัก ก็ได้เจอกับเขาอีก ตอนแรกฉันคิดว่า เขาคงมาติดต่อที่จะเดินทางไปต่างประเทศ และได้ทราบว่า "เขาคือกลุ่มคนที่ช่วยเหลือเราซ่อมรถมอเตอร์ไซค์" และบ่อย ๆ เข้าจนเกือบจะคุ้นเคย แต่ยังไม่ทราบเจตนาว่าใครมาจีบใครกันแน่ และไม่มีการติดต่อกันเป็นส่วนตัว
เวลาผ่านไปอีกปีกว่า ๆ ฉันได้ลาออกจากบริษัทและไปสอบบรรจุเข้ารับราชการครู อยู่ที่โรงเรียนบ้านนอก ฉันมีโอกาสได้ต้อนรับวิศวกรโยธาคนเดิม เต็มไปด้วยสารรูปเหงื่อไหลไคลย้อยเต็มหน้า เสื้อผ้าเปียกชุ่มโชก เพราะเขาไปหาฉันที่โรงเรียนบ้านนอก โดยเดินไปตั้ง ๗ กิโลเมตร เขาบอกว่ามาตามลายแทงของคุณย่าฉัน เพราะเพื่อนรักให้ที่อยู่บ้านย่าที่ในเมืองไว้นั่นเอง
เรื่องดีหรือไม่ดี จะผิดหรือถูกที่เกิดขึ้นกับฉัน ใครมารักมาชอบ รวมทั้งความเป็นสัมพันธภาพของเรา ฉันมักจะนำไปเล่าให้พ่อ แม่ ปู่ ย่าและญาติ ๆ ฟัง เพราะหากกลับจากโรงเรียนวันหยุดฉันจะพักที่บ้านปู่ย่า เพราะพ่อแม่ของฉันอยู่ที่เชียงใหม่ ทุกคนลงความเห็นว่า "ผู้ชายคนนี้คงจะมารักฉันแน่แล้ว"
มันก็คงเป็นแรกรักที่อยู่ในวัยสมควร โดยไม่ได้รับการกีดกันจากผู้ใหญ่ ตรงข้ามได้รับการสนับสนุนเป็นกรณีพิเศษ วันเวลาของมิตรภาพสืบสานเนิ่นนานต่อไป โดยไม่มีข้อบกพร่องต่อกัน เพราะฝ่ายฉันมีผู้ใหญ่ดูแลและสังเกตอยู่ ฉันได้ถามตัวเองแล้วและได้คำตอบว่า "ผู้ชายคนนี้แหละที่ฉันควรจะรัก"
จุดของความแตกร้าวได้เริ่มขึ้นเมื่อคุณพ่อของฉันถามว่า "ลูกรักกันมากี่ปีแล้ว ทำไมไม่มาสู่ขอสักที สมควรจะไปบอกให้เขามาขอได้แล้ว รักกันนานไม่เบื่อบ้างเลยหรือ" เพราะญาติ ๆ ผู้ใหญ่และพ่อแม่ของฉันได้ประชุมกันแล้วว่า "เขาเป็นคนดีที่เหมาะสมกับฉัน"
คุณย่าบอกว่าจะจัดการเรื่องสู่ขอแทนฉัน เพราะเขาสนิทกับคุณย่าเป็นพิเศษ ยังไม่ทันไรฟ้าก็มาผ่าที่หน้าบ้านจนทุกคนทำตัวไม่ถูก งุนงงไปตาม ๆ กัน "ภรรยาเขามาปรากฏที่หน้าหอพักให้เช่าของคุณย่า เธอมาตามหมายเลขโทรศัพท์ที่ปรากฏในบิลเรียกเก็บ เพราะโทรบ่อยและนานเกินจำเป็น" ทุกคนไม่เชื่อเพราะเขาไม่เคยมีพิรุธให้เห็นแม้แต่นิดเดียว
แต่แล้วก็เป็นเรื่องจริง เพราะมีภรรยาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี ๑ และตอนเรียนก็เลี้ยงลูกไปอ่านหนังสือไปด้วย ความสับสนอลเวงเป็นไปอย่างเงียบ ๆ ทุกคนช่วยกันคิดว่าจะทำอย่างไร
เขาบอกว่า "เขาไม่ได้หลอกฉันเลย และไม่ได้โกหกว่าไม่มีลูกหรือภรรยา และไม่ตั้งใจที่จะปกปิดแต่อย่างใด อยากจะเล่าความจริงเหลือเกิน แต่กลัวเราเลิกกัน"
ฉันมีโอกาสดีกว่าที่มีพ่อ แม่ ญาติ ๆ และปู่ย่าคอยดูแล ชี้ทางถูกผิด และไม่ได้ยื่นคำขาดว่าต้องเลิกลา หรือให้แสดงความเกลียดชังกัน ส่วนเขาได้รับอนุญาตให้ไปมาหาสู่และทานข้าวด้วยกับญาติ ๆ ได้ งานศพของคุณปู่คุณย่าเขามาเป็นเจ้าภาพด้วยการเคารพและให้เกียรติ
แรก ๆ ฉันรู้สึกงงมากกว่าเสียอกเสียใจ เพราะเขาไม่เคยทำร้ายจิตใจของฉัน ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ เขามีความดีต่อฉันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย และอีกอย่างหนึ่งฉันเปิดเผยเรื่องของตนเองให้พ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ทราบทุกเรื่อง
การที่ไม่ยึดความรักเป็นสรณะ เกิดขึ้นได้จากมีผู้ใหญ่คอยให้กำลังใจ ให้การอบรมชี้แนะความถูกต้อง ความเหมาะสม ให้การดูแล และไม่ร่วมให้ร้ายหรือจงเกลียดจงชังอีกฝ่ายหนึ่ง ปัญหาจึงดูเหมือนได้รับการคลี่คลายเหลือความรู้สึกดีต่อกันเสมอมา กาลเวลาจะล่วงเลยไปสิ่งเหล่านี้เหลือเป็น "คุณค่า" ที่มอบไว้ให้ว่า "ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน"
หากท่านที่ฉันกล่าวถึง "ติดตามอ่านบันทึกของฉันอยู่" ขอให้มีความสุขทั้งยามหลับและยามตื่น
ความเห็น (37)
ซาบซึ้งมากครับ
- มาส่งความรักความปราถนาดีให้ครับ
อ่านไป..ยิ้มไป..ด้วยความชื่นชม น้องคิม ในการมองชีวิตรักด้วยทัศนะคติเชิงบวก..รักกันได้..ไม่จำเป็นต้องครอบครอง..
ว่างๆ..ชวนไปอ่านบันทึกรักของพี่ใหญ่ ชื่อ "ชัยชนะของความรํก"..คลิ๊กที่ :
http://gotoknow.org/blog/nongnarts2/236747
- ทึ่งเรื่องแบบนี้
- คิดไม่ถึงเลยพี่
- เอาหนังสือมาฝาก
- เสร็จแล้ว น้องผึ้งจาก gotoknow ทำให้
- คู่มือการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ
- ดาวน์โหลดไฟล์ PDF
- อ่านจบด้วยความประทับใจค่ะ
- ความรักเป็นสิ่งที่งดงามเสมอ
- หากรู้จักที่จะรักให้เป็น..^^
- ครอบครัวเป็นเกราะป้องกันภัยชั้นดี
- ที่เครื่องพันธการหัวใจใดๆมิอาจละเมิดได้
- ขออนุญาตเผยแพร่ต่อนะคะพี่คิม..
สวัสดีค่ะครูคิม
"..มีผู้ใหญ่คอยให้กำลังใจ ให้การอบรมชี้แนะความถูกต้อง ความเหมาะสม ให้การดูแล และไม่ร่วมให้ร้ายหรือจงเกลียดจงชังอีกฝ่ายหนึ่ง.."
โชคดีของครูคิมค่ะที่มีครอบครัวที่รัก เข้าใจ ยืนเคียงข้าง ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยเตือนสติ ไม่ให้ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น และ ที่สำคัญคือตัวครูคิมเองด้วยที่รู้จักคิด ไตร่ตรอง ด้วยกุศลกรรมที่ทำเช่นนั้น ทำให้เราไม่ต้องตกในบ่วงทุกข์ที่ต่อเนื่องอื่นๆค่ะ
meepole เชื่อเรื่องคู่สร้างคู่สมค่ะ ว่าคู่ครองมีทั้งคู่บุญ และคู่กรรม คู่บุญจะอยู่ร่วมสร้างบุญกันจนสิ้นอายุไข ส่วนคู่กรรมมีเรื่องระหองระแหง นำเรื่องทุกข์เข้ามาตลอดหมดกรรมต่อกัน ก็ต่างคนต่างไป (เพราะตอนเกิดก็ต่างคนต่างมา) คนเราไม่จากเป็น ก็จากตาย เป็นธรรมดา
หากได้สร้างร่วมกันมาก็จะมาบรรจบพบกันอีก ไม่ว่าจะหลบหลีกอย่างไรก็ต้องเจอ หากไม่ได้สร้าง แสวงหาอย่างไรก็ไม่พบ
meepole ใช้วิธีวางเงื่อนไขและตั้งสัจจะไว้ ยังมีคนเป็นไปตามเงื่อนไขทั้ง 8 ข้อจนได้เลยต้องแต่งงานกับคนที่คุณสมบัติมีครบทั้ง 8 ข้อนั้น เรื่องนี้จะเล่าเวลาสอนนักศึกษาเสมอค่ะ เพื่อให้เขาไม่วุ่นวายที่จะต้องรีบมีคู่ จนไม่เป็นอันเรียน เพราะคู่ครองหากถึงเวลาก็มาเอง
สวัสดีค่ะ
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่มอบดอกไม้ให้กับบันทึกนี้ค่ะ
mee_pole
ขจิต ฝอยทอง
ครูแป๋ม
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
สวัสดีค่ะเบดูอิน
ขอขอบคุณที่มาซึ้งค่ะ
น่าจะนำของมาส่งด้วยจะได้ไปนึ่งขนมค่ะ ซึ้งน่ะ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอขอบคุณค่ะที่พี่ใหญ่มาตามเก็บ ทบทวนเรื่องละเอียดเล่าไปหมดแล้ว เคเอ็มที่ร้านอาหารญี่ปุ่นไงคะ
บันทึกของพี่ใหญ่น้องติดตามไปจากบันทึกมปรางเปรี้ยวแล้วค่ะ ความรักที่มีคุณค่าค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง
พี่คิมแนะนำให้รุ่นน้องเขาโหลดไปหลายวันแล้วค่ะ ดีใจด้วยนะคะ ของพี่คิมก็ปกอล่างฉ่างเลยค่ะ มีคนช่วยเลือกปกให้ค่ะ
อยากรู้จัง เอากุหลาบแดงไปมอบให้ใครหรือคะ
ขอให้มีความสุขทุกวันทุกคืนนะคะ
สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม
หากไม่มีครอบครัวคอยแนะนำบอกกล่าว อาจจะคิดไปอีกรูปแบบหนึ่งนะคะ พี่คิมอยากจะสื่อว่า การลดช่องว่างของคนในครอบครัวเป็นเรื่องดีค่ะ
และผู้ใหญ่ต้องรับฟังเด็กด้วย ย่าพี่คิมทำตัวเข้ากับหลาน ๆวัยรุ่นได้ดีค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์mee_pole
พวกพี่คิมหมายถึงหลาน ๆ จะกลัวคุณปู่ค่ะ พ่อแม่อีกส่วนหนึ่ง หากคุณปู่วางเงื่อนไขแล้วต้องเป็นไปตามนั้น ไม่เช่นนั้นพ่อแม่ของเธอต้องถูกลงโทษจากคุณปู่ด้วยค่ะ
ทั้งคุณปู่คุณย่าก็คอยเป็นเพื่อนหากหลานคนนั้นยอมที่จะเปิดตัว พี่คิมว่าเป็นเรื่องดีนะคะ ลดช่องว่างระหว่างวัยค่ะ
เมื่อเรามีปัญหาท่านก็เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ไม่เคยซ้ำเติมหรือยืนคำขาดตัดสินให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เราต้องเลือกตัดสินใจเอง
คุณปู่คุณย่ามีลูกหลายคน หลานก็เยอะค่ะ แต่ท่านก็ให้ความยุติธรรมกับหลาน ๆ เสมอภาคกันค่ะ
ถ้าพี่คิมยังดันทุรังไม่เลิก ก็ต้องตกเป็นภรรยาอีกคน ครอบครัวก็ไม่ว่าเพราะเราตัดสินใจเอง แต่สุดท้ายเราจะได้อะไรคะ
สวัสดีค่ะ krupong
ขอขอบคุณค่ะ
ที่กรุณามามอบดอกไม้ให้เรื่องของคนบ้านบ้านค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ยามต้องพรากจากกันความรักจะกลายเป็นความผูกพัน
- ที่ใดมีรักที่นั่นมีสุขถ้า
- เริ่มรักใช้ใจ ถึงคราต้องห่างไกลใช้สมอง ขณะอยู่ทดลองใช้หัวใจ
- รักจะสดใสตลอดไปถ้าเราหมั่นปัดถูห้องใจ
- ถึงแม้นางเอกจะไม่สมหวัง แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ใจมีพลังในการสร้างสรรค์งานดีๆให้สังคม ผู้ชมคนนี้จะคอยปรบมือให้ค่ะ
การคิดดี...ความปรารถนาดี....ความบริสุทธิ์ใจแก่กัน....ความงามในการกระทำ....ล้วนเป็นความรักแท้.......อาจจะไม่ลงเอยด้วย....การอยู่ร่วมกัน...หากแต่น่าจดจำและลิขิตไว้ในมโนสำนึกแห่งความจริงใจ....ที่มิใช่เพื่อความใคร่.....เป็นความรู้จักรัก......อย่างมีเหตมีผล....โอ้...น่าประทับใจ
สวัสดีค่ะkrupong
ขอขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจ
วันเวลาผ่านไปนานมากแล้วค่ะ เหลือไว้แต่ความทรงจำดี ๆ ไว้ให้รำลึกถึงเสมอค่ะ
ความสุข สมหวัง ความอาลัย เกิดขึ้นได้เสมอนะคะ แต่คนเราต่างจิตต่างใจ ต่างวัฒนธรรมในการเลี้ยงดู เพราะมันสิ่งประกอบการตัดสินใจและการดำรงอยู่ค่ะ
ในเทศกาลวันแห่งความรัก พี่คิมขอให้น้องมีความรัก ความสุข ตลอดไปทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ ajankoy
คุณปู่สอนว่า "คนเราเคยรักกัน เมื่อถึงคราวต้องจากกันไม่ว่าเหตุใด ความรักน่าจะดำรงอยู่ จะเกลียดโกรธกันไปทำไม"
ยังดีกว่าว่าเราเกิดมาไม่เคยเจอคนที่ทำให้เรารักได้นะคะ ขอขอบคุณค่ะในความปรารถนาดี
ขอให้อาจารย์มีความสุขและความรักที่งดงามเบ่งบานตลอดไปนะคะ
- สุขสันต์วันวาเลนไทน์
- เคยอ่านหนังสือเขาบอกว่า คนเรานั้นอาจมีเนื้อคู่หลายคนที่เกื้อกูลกันมา
แต่ในอดีตชาติ แต่คนที่เราได้อยู่ด้วยคือคนที่เกื้อกูลและช่วยเหลือเรามากที่สุด - อ่านแล้วก็ชื่นชมทั้งพระเอกและนางเอกของเรื่องค่ะ
ชีพกำหนดงดงามด้วย “ความรัก”
เป็นเสาหลักแท้จริงอันยิ่งใหญ่
เป็นหลักยึดเหนี่ยวรั้งอยู่ข้างใน
เป็นหลักใจป้องกันอันตราย
สวัสดีค่ะน้องธรรมทิพย์
เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว มันเป็นอดีตแต่หากเราทบทวนมองให้เห็นความดีจากเรื่องแล้ว พี่คิมว่ามันมีคุณค่าต่อการนำมาเล่า เพื่อให้ครอบครัว ผู้ใหญ่ได้เป็นที่พึ่งทางใจของสมาชิกในครอบครัว
และที่สำคัญ เมื่อมันเป็นไปไม่ได้ก็ต้องหยุดการกระทำ ไม่มีคนผิด ไม่มีคนถูก มันยุติธรรมดีค่ะ
ขอขอบคุณค่ะ ขอให้มีความสุขเบิกบานในวันแห่งความรักและตลอดไปนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ โสภณ เปียสนิท
คนเราเมื่อเคยรักกัน แม้วันหนึ่งจะจากกันไปด้วยเหตุผลอันใดก็สุดแท้แต่ ความรู้สึกดีก็ไม่ควรเปลี่ยนไปนะคะ
การมีพ่อแม่และผู้ใหญ่เป็นเสาหลักในการดูแล แม้ไม่ยุ่งเกี่ยวแต่มันเป็นวิธีการหนึ่งที่ควรเลือกปฏิบัติ เป็นกำลังใจดีต่อกันค่ะ
ขอให้มีความสุขในวันแห่งรักและทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะ...พี่คิม...
- สู้ สู้ ค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...
- สุดท้ายทุกคนก็ต้องอยู่คนเดียวค่ะ...
- ขอให้พี่คิม มีความสุขในวันแห่งความรักนี้มากๆนะคะ
ความรักคือการให้...ขอให้พี่คิมมีแต่ความสุขในทุกๆวันนะคะ
พี่ครูคิมคะ
ตามมาอ่านในตอนดึกยิ่งทำให้ซึ้งในความรักแท้เสียจริงๆ หวานในตอนแรก เกือบจะขมในตอนกลางเรื่อง แต่ขมที่ว่ากลับกลายเป็นยาสมานใจได้ดีเพราะครอบครัวอบอุ่น โชคดีเหลือเกินที่เกิดมาพบและรักกัน ไม่จำเป็นต้องอยูร่วมชีวิตคู่เสมอไป ขอเพียงรู้ว่ามีใครคนหนึ่งเฝ้ามองเราด้วยความเป็นห่วง พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือ ..เพียงแค่นี้ก็อบอุ่นใจแล้วค่ะ
และเขาคนนั้นก็คงติดตามอ่านบันทึกนี้อยู่ ว้าว....น่ารักซะ
มอบสำหรับความรักจากใจถึงถึงใครคนนั้นค่ะ
มีความสุขในวันแห่งความรัก และทุกๆวันนะคะ
Happy Valentine day na krab...ขอให้ทุกคนมีความสุข สมปรารถนาทุก ๆ เรื่องที่หวังนะครับ
สวัสดีค่ะบุษยมาศ
คนเราเคยรักกัน เมื่อต้องจากกันไม่ว่าเหตุผลใด ก็ไม่เห็นจะต้องไปเกลียดไปชังกันนะคะ
ความรู้สึกดี ๆ มันก้เป็นเรื่องดีเสมอไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะKanchana
ขอบคุณค่ะน้องติ๋ม
ขอให้น้องติ๋มและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะKRUDALA
อ่านเม้นท์แล้วซึ้งจังนะคะ มีผู้มาให้ซึ้งกันหลายคนอยากจะทำขนมนึ่งเสียแล้วหละ ฮา ๆ ๆ ๆ
เป็นความรู้สึกดีต่อกันตลอดมา แม้ว่าไม่เคยเจอกันแล้วนะคะ ทราบว่าหากเขาเดินทางผ่านมาจังหวัดบ้านเราเขาก็แวะเยี่ยมญาติ ๆ ของพี่คิมที่คุ้นเคยค่ะ นี่คือความดีสม่ำเสมอนะคะ
หากได้เจอญาติ ๆ เขายังได้รับคำชมอยู่นะคะว่าเป็นคนสม่ำเสมอค่ะ
การพบกันครั้งสุดท้ายก็ตอนงานศพคุณปู่ คุณย่า และงานศพคุณป้า เขามาเป็นเจ้าภาพสวดศพและมางานพระราชทานเพลิงคุณพ่อด้วย นี่คือความดีไหมคะ ใครจะว่าอย่างไร หากเราว่าดีมันก็สบายใจนะคะ
สวัสดีค่ะเบดูอิน
กุหลาบสวยมากค่ะ เพิ่งเคยเห็นนะคะแบบนี้
ขอขอบคุณที่มาสองรอบ รอบแรกนำซึ้งมาฝาก ยังไม่ได้นึ่งอะไรเลยนะคะ สงสัยต้องนึ่งกุหลาบดอกนี้แน่เลยคะ ฮา ๆ ๆ
เข้ามาอ่านแล้วพลอยลุ้นตามไปด้วย
แต่....สุดท้ายก็ไม่ใช่ของเรา เหลือไว้แต่ความทรงจำที่ดีต่อกัน
เป็นประสบการณ์ความรักที่ล้ำค่าจนพอที่จะนำมาลงบันทึกได้อย่างเยี่ยมเลยค่ะพี่
มอบความรักให้กันสุขสันต์ทุกวัน...เอย
ปล.ฝากมอบความรักและความปรารถนาดีผ่านบันทึกนี้ไปยัง"เขาคนนั้น"ด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะkrugui Chutima
ปิดบันทึกนี้ไม่ลงเลยนะคะ เพราะรอคนสำคัญมาเม้นท์ krugui Chutima เป็นคนหนึ่งที่พี่คิมรอค่ะ คิดว่าไปฉลองวันแห่งความรักซะแหล่ว
จริงค่ะ เหลือไว้แต่ความทรงจำที่เป็นอมตะของพี่คิม และไม่ได้คิดว่าเขาจะจำหรือจะลืม ขอให้เราได้จดจำของเราก็พอใจยิ่งกว่า
และเชื่อว่าต้องแอบเข้ามาอ่านค่ะ แต่ไม่ทำความสับสนไว้ให้ เพราะวุฒิภาวะของเราเป็นไปตามวัย
เราไม่เคยทะเลาะกันหรือบาดหมางใจต่อกัน แต่เรื่องที่เป็นอุปสรรค ก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเลยนะคะที่จะทำให้เราเข้าใจเหตุผล
ขอขอบคุณค่ะ สำหรับความปรารถนาดีค่ะ
...สวัสดีครับ ท่านพี่ครูคิม ที่เคารพและคิดถึง...
สวัสดีค่ะ ผอ.udomran
มีความตั้งใจว่าจะกลับไปเยี่ยมโรงเรียนของ ผอ.โจ อีกครั้งค่ะ ไปด้วยกันไหมคะ ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่าน ที่กรุณามอบดอกไม้ให้เป็นกำลังใจค่ะ
แวะมาขอบคุณความรักที่เป็นครูสอนให้เข้าใจความไม่เบียดเบียนตนและเบียดเบียนคนอื่นค่ะ คิดถึงพี่ครูคิมมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะหมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
ต้องขอบคุณพ่อ แม่และปู่ย่า ญาติผู้ใหญ่ที่ให้การอบรมดูแล ช่วยคิดและแนะนำสิ่งดี ๆ ประกอบให้พี่คิมนำมาตัดสินใจ
ที่สำคัญพี่คิมได้พบคนดี ที่ดีมาก ๆ แต่ทุกอย่างมันมีเหตุผลซึ่งทุกคนยอมรับได้ค่ะ เราผูกพันกันทั้งบ้านค่ะ
วันเวลาผ่านไป จึงได้รู้และภูมิใจในตนเองว่า การไม่เบียดเบียน ไม่เป็นบาปกรรมและทำให้เป็นสุขค่ะ
ขอขอบคุณค่ะสำหรับกุหลาบสีแดงและความคิดถึง ระลึกถึงคุณหมอเช่นกันค่ะ