เด็กน้อย ในความทรงจำ
ครั้งหนึ่งในความประทับใจของเด็กตัวน้อยๆคนหนึ่ง ที่มีความน่ารักไร้เดียงสาอยู่ในตัวของเขา แต่อะไรกันที่ทำให้เด็กน้อยคนนี้ดูเหมือนจะไร้เดียงสา น่าสงสารอยู่ตลอดเวลา ทำอย่างไรจะให้เขาเป็นเด็กที่พร้อมจะเรียนรู้เหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆในชั้นเดียวกัน
น้องเพอร์ คือเด็กที่น่ารักในสายตาของฉันเพราะครูทุกคนต่างพากันสงสาร ดังนั้นทำให้ฉันต้องเรียนรู้เด็กและครูไปพร้อมๆกัน อะไรที่ทำให้เด็กน้อยคนนี้เป็นแบบนี้ อะไรกันที่ทำให้เธอต้องร้องไห้ทั้งวัน ฉันสงสัย พร้อมๆกับนำเรื่องนี้กลับมาคิดทุกวัน
เมื่อถึงเวลานอนกลางวันแล้วสาวน้อยไม่นอนสักที แต่มาช่วยล้างขวดนม (มาช่วยจุ่มขวดนมลงไปในน้ำทำให้ไม่แห้งสักที ต้องอธิบายกันเสียนานกว่าจะเข้าใจ) เพราะนั่นเป็นขวดนมของเพื่อนๆในห้อง เมื่อถึงเวลากลับบ้านขวดนมเพื่อนก็ไม่แห้งอย่างแน่นอน อาจเป็นส่วนหนึ่งที่เพื่อนๆชอบแกล้งเพอร์ เพราะถึงเวลาตื่นนอนเด็กต้องไปหยิบขวดนมของตนเองมาใส่กระเป๋า แต่ขวดนมยังไม่แห้งก็เอามาสลัดเล่นใส่หน้ากัน ทีนี้ก็โดนดุกันทั่วหน้าอย่างไม่มีเงื่อนไข
ด้วยสาเหตุนี้เองที่เข้ากับเพื่อนไม่ได้ก็ร้องไห้ไม่อยากมาโรงเรียน โดนเพื่อนแกล้งบ้าง ไม่อยากเล่นกับเพื่อนบ้าง ฉันเลยต้องไปนั่งเรียน นั่งเล่น ตัวติดกันกับเพอร์อยู่ตลอดเวลา บางครั้งก็แอบเข้าไปเล่นกับเด็กๆโดยที่ห้เพอให้เพอร์เข้าไปเล่นกับเพื่อนๆคนอื่นได้ เพราะทุกคนกำลังสนุกสนานกันอยู่ จนลืมสนใจที่จะแกล้งเพื่อนไปชั่วขณะนั่นเอง ก็ต้องค่อยๆหลอกล่อกันไปในที่สุด
หลายวันผ่านไป เพอร์ก็เล่นกับเพื่อนได้โดยถูกแกล้งน้อยลง ทำให้ไม่ร้องไห้มาโรงเรียนเหมือนเคย นี่คือสิ่งๆเล็กๆที่เรามองข้าม บางคนแก้ปัญหาโดยการดุเด็กก่อนทุกครั้ง แต่ไม่พยายามแก้ปัญหาก่อนที่จะดุ เพราะความผิดก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงเสมอไป และคนที่โดนดุก็จะไม่รู้สึกอยากไปแกล้งเพื่อนคนที่ทำให้เราโดนดุด้วย แค่นี้น้องเพอร์ของฉันก็กลับมาน่ารักเหมือนเดิม ไม่ร้องไห้และก็อยากเข้านอนเป็นเวลาเพราะไม่ถูกแกล้งตอนหลับอีกต่อไป ส่วนฉันเมื่อเด็กๆหลับกันหมดแล้วก็เป็นโอกาสดี ที่จะเตรียมการบ้านให้พวกเขา เมื่อตื่นขึ้นมาจะได้รับงานกลับไปทำที่บ้าน เป็นกิจวัตรอย่างนี้ทุกวัน ....
ความเห็น (1)
- มาอ่านความน่ารักของเด็กอนุบาล
- เอาหนังสือมาฝาก
- เสร็จแล้ว น้องผึ้งจาก gotoknow ทำให้
- คู่มือการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ
- ดาวน์โหลดไฟล์ PDF