โชคดีที่เจอครูฑูรย์ในงานจัดการความรู้ ของGOTOKNOW
ก่อนเดินทางไปเปียงซ้อ ได้รับโทรศัพท์จากน้อง อาร์มแห่งโกทูโน ถามว่าวันที่ 26 มกราคมว่างมั้ย จะให้มาเล่าเรื่อง"การจัดการความรู้ในประเด็นเรื่องการคุ้มครองผู้บริโภค" ที่สจรส.จัดงานที่ มอ.หาดใหญ่ ดูวันเวลาเดินทางไปเปียงซ้อแล้ว เห็นว่ากลับมาทันงาน ก็ตอบตกลงไป ถือสุภาษิตที่ว่า
"เป็นควายอย่าเลือกหญ้า
เป็นปลาอย่าเลือกเหยื่อ
เป็นเรืออย่าเลือกสินค้า
เป็นนักพัฒนาชุมชนอย่าเลือกงาน"
โดยที่ไม่รู้ว่าเขาจะให้ไปเล่าเรื่องอะไรในประเด็นผู้บริโภค แภมน้องอาร์มยังบอกให้ช่วยหาคู่หูที่เขียนบันทึกในโกทูโน มาร่วมเล่าด้วย แต่ข้าพเจ้าไม่หาญกล้าจะเสนอผู้ร่วมเล่าเรื่อง จนกระทั่ง น้องอาร์ม โทรมาบอกความคืบหน้าบอกได้ครูฑูณย์ มาผลัดกันเล่า ก็สบายใจ เพราะครูฑูรย์ท่านนี้เคยร่วมเวที เรื่องแบบนี้ ที่อาจารย์ ประพนธ์ ผาสุขยืดมาคุยเรื่องจัดการความรู้ให้ฟังที่มหาวิทยาลัยทักษิณ สงขลา เมื่อสองปีก่อน http://gotoknow.org/blog/bangheem/221047?page=1
ถึงวันที่ต้องไปเล่าเรื่อง ก็เดินหาห้องประชุมแบบมั่วๆ ถามเขาไปทั่วทั้งที่น้องอาร์มอำนวยความสะดวก "บอกว่ามาถึงมอ.แล้วให้โทรไปหาจะลงไปรับ"แล้ววิชา"หอย"(ไปด้วยปาก)ก็ชักพามาถึงที่ประชุม พบน้องอาร์มที่หน้างาน (พบน้องอาร์มหนแรกที่หาดใหญ่พาราไดส์ในงาน โฏทูโนฟอร์รั่ม http://gotoknow.org/blog/bangheem/263869
สักพักอาจารย์ ดร.จันทวรรณก็เข้ามาตามมาด้วยครูฑูรย์ ก่อนเริ่มรายการเล่าเรื่อง ครูฑูรย์ ยกประวัติขนม ม่อฉี่ มาให้ฟัง จนกระทั่งผู้เข้าชุมมาเต็มห้อง ดร.จัน. ก็บรรยายเรื่อง"การจัดการความรู้ เทคโนโลยี่เพื่อการจัดการความรู้ และชุมชนออนไลน์" GOTOKNOW.Org ด้วยสไตส์สบายๆไม่เคร่งเครียด
ครูฑูรย์ กำลังเล่าประวัติ ขนมโมจิญี่ปุ่นให้ดร.จันทวรรณฟัง
พอได้เวลาอันควรก็ยกเวทีให้สองผู้เฒ่าจากพัทลุง เล่าเรื่องก่อนมาสู่GOTOKNOW ด้วย 10 คำถามของน้องอาร์ม ครูฑูรย์ พาเวทีหลบพัทลุงโดยการเล่าเรื่องเป็นภาษา ใต้บ้านเรา งานนี้เที่ยงโดยไม่ทันรู้ตัว เพราะสนุกทั้งผู้เล่าและผู้ฟัง
เราสองคนเหมือนมวยถูกคู่ ทั้งรูปร่างหน้าตา ลีลา ภาษาพูด และประวัติท้องถิ่น กินกันคนละดอก ฝากน้องอาร์มเชิญมาครั้งต่อไปให้โหมเราเล่ากันคนละครึ่งวันถึงจะได้แรงอก
คนหน้างานของโกทูโน
สองเฒ่าพัทลุง
ความเห็น (26)
น่าสนุกนะคะ ระลึกถึงชาว g2k ทุกท่านค่ะ
สวัสดีค่ะท่านพี่
- แหม ๆ อยากได้ยินเสียงด้วยจังเลยค่ะ
- น่าสนุกนะคะ
- ท่านพี่คะ ขอเรียนถามเรื่อง "ลูกพันธุ์" ไม่ทราบว่าท่านพีพอจะมีความรู้เรื่องนี้มั้ยคะ
- "ลูกพันธุ์" ที่คนสมัยก่อน เขานำมาวางไว้ใกล้ ๆ คนตาย ก่อนที่จะนำใส่โลง หน่ะค่ะ
- ต้องขออภัยท่านพี่ด้วย ที่ถามเรื่องประเพณีของชาวพุทธ แต่ในความรู้สึกของครูอิง
- คือยกย่องให้ท่านพี่เป็น "ปราชญสองศาสนา" หากเป็นเรื่องไม่เหมาะสมต้องขออภัยท่านพี่ด้วยนะคะ
- พอดีว่าน้องครูอิง กำลังทำเรื่องนี้อยู่ค่ะ
- ปริศนาธรรมหลังการตายกรณีไทยพุทธภาคใต้ : (๑) พิธีดอย
- ชอบมากครับ
"เป็นควายอย่าเลือกหญ้า
เป็นปลาอย่าเลือกเหยื่อ
เป็นเรืออย่าเลือกสินค้า
เป็นนักพัฒนาชุมชนอย่าเลือกงาน"
พี่บังคะ
อยากจะบอกว่า วันนั้นเสียดายที่ไม่ได้ไป เพราะพ่อไม่สบาย อาร์มมาเล่าให้ฟังยังนึกเสียดายที่ไม่ได้ไปฟังด้วยตัวเอง
ขอบคุณพี่บังมากนะคะ :)
สวัสดีครับ
เป็นแล้วบรรยากาศคงมันจังเสียเนอะ
งานโดนใจ คนพูดเลยมันกำลังสองเลย
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับคุณยาย
เพิ่งกลับจากประชุม HA ที่หาดใหญ่ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟังครับ
สวัสดีครับคุณแก้ว ชาวโกทูโน น้ำใจงาม มีมิตรภาพอันดีต่อกัน อยู่เสมอ
สวัสดีครับน้องครูอิง
ฮายอย่าคิดมากเรื่องศาสนา เราต้องคุยกันได้ แลกเปลี่ยนกันได้ นับถือศาสนาต้องมีปัญญา ยิ่งภูมปัญญาแล้วยิ่งต้องเอามาแลกเปลี่ยนกัน อันว่าลูกพันธ์ ตามกลอนบทนี้
เมื่อคราวศพหลบหลับอยู่กับที่ ปิดภูษีมิดชิดคิดสงสาร
เอาลูกพันธุ์มาแนบกายผู้วายปราณ จะบรรหารบอกเล่าให้เข้าใจ
คำว่าพันธุ์นั้นสืบต่อจากพ่อแม่ เป็นเที่ยงแท้มั่นคงไม่สงสัย
ให้ดูข้างพันธุ์พ่อแม่มาแต่ไร ไม่มีใครรอดพ้นสักคนเลย
แต่ล้วนกายแตกดับจิตกลับหาย ยังแต่กายตั้งกลิ้งนอนนิ่งเฉย
ไม่มีใครนึกรักสักคนเลย ตั้งหน้าเฉยเกลียดชังทั้งหญิงชาย
คิดแต่จะให้พาไปป่าเปรว(ป่าช้า) เป็นคนเลวทรามใหญ่นึกใจหาย
น่าสมเพชเวทนาแก่ร่างกาย เกิดมาได้เป็นมนุษย์วิสุทโธ
เพราะมีศีลห้าประจำจึงล้ำเลิศ ได้มาเกิดเป็นมนุษย์วิสุทธ้โส
ขณะได้พบลาภยิ่งสิ่งบุญโต มากลับโซเปื่อยเน่าไม่เข้าการ
ท่านทำมาเพื่อให้รู้อยู่ทั่วกัน เราเป็นพันธุ์ปลดปลงในสงสาร
ตลอดถึงเผ่าพงศ์ในวงศ์วาน อยู่ไม่นานถึงตายได้ทุกคน
*** คำว่า "ลูกพันธุ์" ยังอธิบายได้ไม่แน่ชัด จะขออนุญาตสืบหา
ข้อมูลมุขปาฐะก่อนแล้วจะนำมาอธิบายให้ทราบ
ลูกพันเขียนไม่มี ธ ธงการัน ตามที่ได้รู้มา คำว่าลูกพัน คือไม้ที่เขาพันด้ายทอหูก ส่วนมากทำด้วยไม้หลาวโอน เวลาคนตายเขาเอามาทับริมผ้าไว้ ส่วนว่าเพื่ออะไรนั้น ในชั้นต้นคาดว่า ทับไว้อย่าให้ลมพือผ้าห่มคนตาย ส่วนนัยะอื่น ต้องสืบค้นกันต่อไป และยินดีร่วมแลกเปลี่ยน ครับ
ชอบอย่างแรง....มีที่มารึเปล่าคะ??
"เป็นควายอย่าเลือกหญ้า
เป็นปลาอย่าเลือกเหยื่อ
เป็นเรืออย่าเลือกสินค้า
เป็นนักพัฒนาชุมชนอย่าเลือกงาน"
สวัสดีครับ น้องสิงห์
นักพัฒนาชาวบ้านต้องหาความรู้หลายๆเรื่องเพื่อนำมาพูดให้ชาวบ้านฟัง จึงมักไปทุกงานที่เชิญมา
สวัสดีครับน้องมะปราง ทีแรกก็นึกหวั่นๆอยู่เหมือนกัน ที่ให้ไปเล่าเรื่องให้ฟัง เกรงว่าสื่อภาษากลางไม่ชับ แล้วมันไม่หนุก แต่พอครูทูรย์ ทก(ดึง)เวทีหลบมาพัทลุง ฮายแหลงกันหรอยคาด
ครับครู บินหลาดง
ครูทูรย์ท่านเชี่ยวชาญเรื่องโนด และเรื่องของกินของใช้ แต่แรก เราจึงเล่ากันด้วยกลิ่นอายของเท่งนุ้ย
- ถูกใจ ได้แรงอก ตั้งแต่อ่านพาดหัวแล้วลุงวอฯ
- "เป็นควายอย่าเลือกหญ้า" นี่ก็ดีอยู่นะ แต่ "เป็นปลาอย่าเลือกเหยือ" นี่ก็ลงหม้อสิลุง
- คนอะไรก็ไม่รู้ เขียนบันทึกเหมือนแหลงใต้...ฮ่า...ฮ่า...
ขอบคุณ คุณ ที่ซินนี่ฮวดไช้ มาให้ พุทธ คริสต์ อิสลาม ประเพณี วัฒนธรรมสืบทอดกันมา
สวัสดีค่ะท่านพี่
- ขอบพระคุณค่ะสำหรับคำอธิบายเรื่อง ลูกพัน ทั้งเม้นท์ตอบ และกริ๊งตอบค่ะ
- ต้องขออภัยท่านพี่ ตอนที่กริ๊งมา น้องครูอิงเพิ่งเสร็จจากการถอนฟันค่ะ ทำให้พูดไม่ถนัดนัก เพราะมีผ้าก๊อตอยู่ในปาก ได้แต่อือ ๆ ออ ๆ เพราะพูดมากไม่ได้หน่ะค่ะ
- คุยกับท่านพี่จบก็หลับ ตื่นมาอีกครั้งตอนตี ๓ เพราะยาแก้ปวดหมดฤทธิ์ จึงรีบกินยา และก็นั่งเขียนบันทึกนี่แหละค่ะ
- ขอบพระคุณท่านพี่ที่แวะไปเจิมบันทึกที่ไม่น่าภิรมย์เท่าไหร่ แถมยังขึ้นบันทึกตอนดึก ๆ ซะด้วย
สวัสดีครับครู ภาทิพ
(ชอบอย่างแรง....มีที่มารึเปล่าคะ??
"เป็นควายอย่าเลือกหญ้า
เป็นปลาอย่าเลือกเหยื่อ
เป็นเรืออย่าเลือกสินค้า
เป็นนักพัฒนาชุมชนอย่าเลือกงาน")
ผมอยู่กับคนเฒ่ามาตลอด คนเฒ่าชอบเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง เพื่อนๆที่เลี้ยงควายด้วยกันฟังคนเฒ่าเล่าความหลังมันบอกว่าคนแก่ขี้โม้ชอบหกให้เด็กฟัง เช่นว่าเรื่องงูเหลือมยักษ์ นอนจำศิล พรานไปล่าสัตว์นั่งบนหลัง งูเหลือมนึกว่าขอนไม้ เข้าพร้า ฟันเลือดออกจึงรู้ว่าเป็นงู โตขึ้นมา ได้มีโอกาสอ่านเรื่องเพชรพระอุมา เป็นบางตอน(สมัยนั้นหาหนังสืออ่านยาก คนที่มีหนังสืออ่านต้องเป็นระดับครู)จึงจินตนาการว่างูเหมือมยักษ์น่าจะมีจริง ตอนนี้ซื้อเพชรพระอุมาชุดใหญ๋หลายพันบาท (ยอน)ให้เด็กอ่านเด็กยังไม่สนใจ เหมือนที่เพื่อนผมบอกว่าคนแก่ขี้โม้แบบนั้นเลย
มาถึงประเด็นที่ถามว่ามีที่มาหรือเปล่า ตอบว่าตอนแรกๆที่ได้ฟังคนแก่(แหลง)ชอบเพราะมันคล้องจอง มาตอนหลังจึงได้รู้ความหมาย เช่นว่า ...คำสั่งพญา ไขปลา ดอกม่วง ...กินเหล้าทีไห ไถนาทีงาน ขึ้นศาลปีหน ...เรื่องกินเรื่องอยู่ไครไม่สู้พ่อ เรื่องพายเรื่องถอพ่อไม่สู้ใคร ....เขม้า บ้าหญิง ยิงปืน ...เรื่องกินเรื่องใหญ่ เรื่องตายเรื่องกลาง เรื่องหรางรื่องรอง หรือหรือเรื่องต่างคนต่างไปทำของเอง ในการใช้เด็กให้ไปทำงาน ผมมักใช้แบบคนแต่แรก ว่า" ไปต๊ะ เรือคนลำ พายคนดอก น้ำคนบอก ตักใสคนไห เด็กมักไม่เข้าใจ ผมก็ใช้คำใหม่ประยุกต์ให้เป็นปัจจุบั้นสั้นๆแบบวัยรุ่นว่า...ไปต๊ะ คอนเวิร์ด(ทางใครทางมัน)555555555
สวัสดีครับคุณ nui ตั้งชื่อหนังสือให้สองเล่มแล้ว และจองล่วงหน้าแล้ว คิดแล้วทำเลย หนุก แก้ปัญหาไปเรื่อยๆ หากวางแผนมาก ปัญหามาก แก้ไม่หมดสุดท้าย นอนบ้านดีหวา
- สวัสดีครับ
- เพราะเป็นผู้มากประสบการณ์มาเจอกัน จัดงานวันเดียวอาจน้อยไปครับ
- นอกจากคำกลอนกินใจ ยังได้รู้จักวิชาหอยอีกนะครับ แต่บางทีคนเรา ก็นำวิชาหอยไปใช้ผิดวิธี ก็มีนะครับท่านผู้เฒ่า เพราะปากมีหน้าที่หลายอย่าง แม้กระทั่งเดินก็ยังทำได้เลยครับ
สวัสดีค่ะ
แหมอยากเห็นของจริงฟัง คแค่ได้อ่านจากเรื่องเล่ายังสนุกขนาดนี้
เป็นนักพัฒนาชุมชนอย่าเลือกงาน ชอบจัง
น้องครูอิงครับ
ฮั่นแล้เหวย ว่าไซรเท่เสียงแปลกๆ ผมก้าถอนอี้หมดปากแล้ว เพิ่งหักไปใหม่ๆเคี้ยวดูกไก่ข้าวมัน ยังไม่ได้ไปถอนออกที
สวัสดีครับคุณ ชำนาญ จริงซิน่ะ วิชาหอยใช้ผิดที่ผิดทางก็ไม่ก่อประโยชน์
ต้องยึดถือคำโบราณเอาไว้เสมอว่า"ถึงบางพูดพูดดีมีศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต"
สวัสดีครับคุณท้องฟ้า เล่าเรื่องแบบคนใต้ เร็วรัวและสนุก หากได้ร่วมเล่าเรื่องกับคนภาคเหนือคงเป็นความงามทางการเล่าเรื่องไปอีกแบบ
สวัสดีค่ะบัง บายดีหม้ายเห็นพักนี้ทำงานจัง อย่าลืมพักผ่อนบ้างน่ะค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆแบบธรรมชาติธรรมดาสไตล์บังหีม...
(ปล.สังสัยนิดหนึงบัง ที่ป้ายหน้างานนั่นเค้าเขียนผิดหม้าย ลองแลใหม่ต่ะ
คำว่า "เว็บล็อก เว็บคุณภาพ"
ที่ใช่ อย่างนี้หรือปล่าว? "เว็บบล็อก เว็บคุณภาพ")
ขอบคุณค่ะ
น้องหนูรี มาตาคม สมสังเกตุ
ป้ายบอกเหตุ แจ้งข่าวชาวเวบบล็อก
มองเห็นเป็นจริงแล้วตลก
เพราะว่าเขียนตก บ.ใบไม้น่าอายจริง