คำพูดคนเรา…เปลี่ยนสังคมได้

                จากการ review AI บทสุดท้ายโดยคุณครูใหม่  เรื่อง From Deficit Discourse to Vocabularies of Hope : The Power of Appreciation  มีประเด็นหนึ่งเกี่ยวกับคำพูดซึ่งครูใหม่อธิบายว่าคนๆ หนึ่งจะพูดอะไรก็ได้ให้ทุกอย่างเป็นไปตามคำพูด และคำพูดเหล่านั้น เรียกว่า “วาทกรรม” เช่น ถ้าคนๆ หนึ่งในหมู่บ้านถูกกล่าวหาว่าเป็นกระสือ คนๆ นั้นก็จะกลายเป็นกระสือในความคิดของคนในหมู่บ้านจนไม่สามารถอยู่ในหมู่บ้านนั้นได้  หรือแม้แต่ภาพศิลปะมันก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เรามองแล้วถ่ายทอดออกมาเป็นคำพูด ทำให้ภาพนั้นมีรูปร่างเป็นไปตามสิ่งที่เราพูดในสายตาคนอื่นที่ได้ยิน 

               ศัพท์เล็กๆ น้อยๆ บางคำที่เราพูดออกมาในแง่ลบโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามถ้านำคำเหล่านั้นไปใช้ต่อๆ กันจนแพร่หลายในสังคม สังคมก็จะสะสมแต่คำพูดด้านลบ   ซึ่งใช้คำว่าทำให้ “สังคมป่วย” และสังคมก็จะป่วยไปเรื่อยๆ จากการสะสมคำพูดเหล่านี้    ดังนั้นถ้าทุกอย่างเป็นไปตามคำพูดแล้วทำไมเราไม่พูดแต่สิ่งดีๆ และคำพูดที่ดียังสามารถสร้างความหวังให้คนเราและสังคมได้.......
        

            จะว่าไปแล้วในชีวิตประจำวันเวลาเราพูดอะไรออกมาคงไม่ได้คำนึงถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นกับสังคมขนาดนี้...โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาโกรธหรือารมณ์ไม่ดีเรามักจะมีคำพูดพวกนี้ออกมามากมายและคงพรั่งพรูออกมาโดยอัตโนมัติ....ดิฉันมีพี่ที่รู้จักคนหนึ่งเค้าเป็นคนเจ้าอารมณ์และมีคำพูดใหม่ๆ ที่ทำให้คนเจ็บปวดใจและเสียใจได้มากมาย....และเค้าเองมักจะพูดอย่างภูมิใจเสมอว่าคงไม่มีใครทำอย่างเค้าได้..แปลกมั๊ยคะที่เค้าภูมิใจกับสิ่งนี้มากและไม่เคยเสียใจแต่กลับสะใจเมื่อได้พูดออกไป.........พอดิฉันได้ฟังครูใหม่นำเสนอเรื่องนี้ดิฉันจึงคิดย้อนกลับไปว่าจากอดีตจนถึงปัจจุบันนี้คำพูดของพี่เค้าหรือแม้แต่ตัวดิฉันเองทำให้สังคมสะสมคำพูดไม่ดีเหล่านี้ไปมากมายเท่าไรแล้ว....แต่ก็คงน้อยถ้าจะเปรียบกับคนที่อยู่ในแวดวงการสื่อสารโดยเฉพาะตามหน้าจอโทรทัศน์เพราะคำพูดคำเดียวมีคนได้ยินไปทั่วประเทศ..........

[จ๊ะจ๋า]

ก็เหมือนกับการพูดเพียงหนึ่งคำสามารถสั่นสะเทือนคนในสังคมได้  โดยเฉพาะคนของประชาชน....ทุกคนจะสนใจและติดตาม...ถ้ามีวารกรรมดีก็จะก่อเกิดเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีงามแก่คนทั่วไปที่ได้รับฟัง ดังนั้น ก็พูดดีๆ ให้กันเถอะคะ สิ่งๆ ดีจะย้อนกลับมาแก่เรา ชุมชน สังคมเราเอง...พูดดี คิดดี ทำดี.......