บัวกลางบึง

เห็นบัวบาน  สคราญตา  พาใจสุข 

ไร้ความทุกข์  สนุกล้ำ  ฉ่ำชื่นจิต  

มีบัวน้อย  ล่องลอย  คอยคู่คิด 

มีมิ่งมิตร  ติดน้อย  สอยใจจินต์

*****

*****

ดีกว่ามี  มิตรมาก  มายหมู่เมิน  

มีมากเกิน  หมดค่า  หมดถวิล

มาเพื่อรู้  มาเพื่อรัก  ปักใจจินต์

ได้ยลยิน  สิ้นค่า  มาหมองเมิน 

*****

*****

เจ้าบัวน้อย  คล้อยเคลื่อน  เตือนใจข้า

มีราคา  มีคุณค่า  พาห่างเหิน

มาเก็บเจ้า  เคล้อคลอ  ล้อหยอกเอิน  

มีมากเกิน  หดเหี่ยว  เดี่ยวจากไป

*****

*****

เป็นบัวน้อย  ค่าน้อยนัก  รักเต็มเปี่ยม 

ผึ้งภู่เยี่ยม  ให้ตระหนัก  เตือนใจไว้

เก็บรักซ่อน  ซ่อนรัก  อย่าปักใจ 

คำเตือนไว้  ให้คนรัก  ที่รักเรา

*****

ครูอ้อย แซ่เฮ  .......ประพันธ์

[ราชิต สุพร]

บทกลอนดีๆ + ภาพประกอบที่งดงาม ประสานเข้ากันได้ลงตัวพอดีครับ..

ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมบ่อย แต่ห่วงใยเสมอ ดูแลสุขภาพนะครับ..

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณค่ะ น้องราชิต