ชีวิตอันเต็มไปด้วยความสะดวกสบายมีเครื่องมีอำนวยความสะดวกทุกสิ่งอย่าง คนสมัยก่อนพ่อใหญ่แม่ใหญ่ทั้งหลายยังอิจฉา มีบางคนหลุดปากออกมาเหมือนเสียดายที่เกิดเร็วไป อยากกินน้ำเเข็งไม่ต้องไปหาที่ขั่วโลก แค่เปิดตู้เย็นก็ได้เย็น อยากร้อนๆก็ไม่ต้องเสียเวลาก่อไฟ แค่เอามือไปกด ถึงบอกว่าคนสมัยก่อนยังอิจฉาเลย แม้แต่ผมก็ยังแอบๆอิจฉาเด็กสมัยนี้ เหมือนพวกเขาเหล่านั้นเป็นเจ้าของธนาคาร อยากได้อะไรก็ได้ รถคนละคัน โทรศัพท์คนละเครื่องหรือมากกว่าอีก ไม่รู้เหมือนกันว่าเทวดาที่อยู่บนสวรรค์จะแอบอิจฉาเหมือนผมหรือเปล่า
ที่จริงเพลง "ลูกเทวดา" ก็ไม่ผิดถ้าฟังดีๆก็น่าคิด กล่าวกันว่าเทวดาเป็นภพภูมิมีแต่ความสุขอันเกิดแต่กุศล เมื่อไหร่ก็ตามที่ความทุกข์เกิดเมื่อนั้นหมายถึง นิมิตรแห่งลางไม่ดีปรากฏขึ้น เทวดาทั้งหลายจะต้องตัดใจจากสวรรค์ไปเกิดใหม่โดยไม่มีข้อแม้ ลูกเทวดาก็คือคนที่เกิดมาเสวยบุญอันตนทำไว้แล้ว(ประชด) เหมือนอย่างนั้นเลยใช่มะ
ผมก็มีความสุขนะครับที่เกิดทันสมัยนี้แม้จะเร็วไปหน่อยก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่ยังไม่แน่ชัดซึ่งปรากฏออกมาเป็นเงาตามตัวอยู่ในหัวขมองอันนักอึ้งก็คือ "ความทุกข์" มันยังติดตามผมอยู่แม้ว่าผมจะใช้เครื่องอำนวยความสะดวกมากมายสักปานใด บางทีมันก็ไม่สามารถบำบัดความทุกข์อันกัดกร่อนอยู่ข้างในให้หายไปไม่กำเริบได้ วันหนึ่งผมจึงได้นั่งลงแล้วก็คิดว่าจริงละหรือที่มนุษย์จะสร้างเครื่องมืออันทำให้ โลกนี้เหมือนสวรรค์(ไม่มีความทุกข์) สักวันใดหนึ่งผู้คนจะมีความสุขเหมือนอยู่บนสวรรค์แข่งกับเทวดา ท่านว่าจะมีไหม?
เมื่อเรามีอายุมากเข้าประสพการณ์ชีวิตมันสอนให้เราได้รู้ว่า(ไม่มีใครหนีความจริงได้) วันหนึ่งจะเกิดความคิดเบื่อหน่ายเมื่อหมกหมุ่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นประจำ แม้ว่าสิ่งนั้นเราเคยชอบที่สุด จากของที่ชอบ รัก และหวงแหนที่สุด วันหนึ่งมันกลายเป็นของไร้ค่าขึ้นมา
ท่านทั้งหลายเคยเป็นดังกล่าวหรือเปล่า ฟังเพลงอยู่ดีๆเกิดเบื่อขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ กินข้าวที่มีแต่กับที่เราชอบแต่วันนี้กินไม่ลง ความเบื่อหน่ายเหล่านี้บางท่านอาจยังไม่เคยเจอ เฮ้ย! ไม่ต้องเสียใจต้องเจอแน่นอน เพราะความจริงไม่มีใครหนีพ้น
ความจริงคือ "ความเปลี่ยนแปลงของสังขาร" จากสิ่งที่มีความสุขที่สุดเริ่มไม่แน่ใจสุดท้ายกลายเป็นความทุกข์เสียได้ สิ่งที่เราคิดว่าเป็นเครื่องมืออันดีที่สุดในตอนนี้ เป็นเครื่องอำนวยความสุขให้เกิดขึ้นเหมือนเทวดาเสวยบุญ แต่วันหนึ่งเทวดาเหล่านั้นก็ต้องมีทุกข์เกิดขึ้นเมื่อมารู้ว่าบุญของตนได้หมดแล้ว "เพราะความเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนไป"
กราบนมัสการ พระคุณท่าน ครับ
นมัสการเจ้าค่ะ
ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง
สาธุ
เจริญพรปีใหม่คุณแสงแห่งความดี อาตมาต้องขอโทษด้วยที่มาตอบช้าไป บทความนี้เป็นข้อเขียนจากความรู้สึกแว็บหนึ่งในหลายๆแว็บนะเพราะฉะนั้นไม่ถือเป็นมาตรฐาน เป็นเพียงความคิดของบุคคลผู้หนึ่งที่มีตัวตนเท่านั้น เพื่อมุมมองอีกด้านหนึ่งให้ได้อ่านกัน เจริญพร
คุณณัฐปีใหม่แล้วขอให้สุขภาพแข็งแรงนะ พักหลังๆรู้สึกว่าความเห็นไม่ค่อยยาว สั้นๆแต่ได้ใจความต้องขอบคุณ เจริญพร
ขอบพระคุณท่านมหาแลด้วยครับ ผมตามว่าจะอ่านบันทึกของท่านสักหน่อยแต่ไม่มีเลย ก็ได้แต่ขอบพระคุณในบันทึกของตัวเองหวังว่าจะได้อ่านบันทึกของท่านในเวลาไม่นานเกินรอ