สุขสันต์วันพ่อน้า คุณหมอ ... น้า ;)
ใช่ค่ะ แม้ว่าพ่อจะจากไปในที่ที่ไกลแสนไกล นานเพียงใดพ่อก็อยู่ในใจลูกเสมอค่ะ
พ่อพี่หนูรีก็ไม่อยู่แล้วเหมือนกันค่ะน้องดาว
ธรรมฐิตก็คิดแบบคุณหมอแหละ..พ่ออยู่ในใจเสมอแม้ท่านละทิ้งสังขารไปแล้วก็ตาม..
และเราผู้เป็นลูกก็เปรียบดั่งอนุสาวรีย์ของท่านสืบทอดยุคสู่ยุคสืบไปเนาะ..
สวัสดีค่ะน้องดาวฟ้า
นั่งชมงานวันพ่อผ่านหน้าจอ ยังคิดถึงว่าน้องดาวต้องไปจับภาพพลุแน่นอนเลย คิดถึงๆ
บันทึกนี้อ่านแล้วซึ้งๆ คุณพ่อน้องต้องภาคภูมิกับลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นๆ สวยงามนี้นะคะ คิดถึงๆๆๆๆ :)
มาร่วมรำลึกถึงพ่อด้วยค่ะ..น้องดาว และพี่ใหญ่.. เราหัวอกเดียวกันเลย..พ่อยังอยู่ในใจของลูกเสมอ ไม่ว่ายามอยู่หรือจากไป..แต่เพียงกาย..ใจชิดใกล้ไม่เคยลืม..
http://gotoknow.org/blog/nongnarts2/236742
-สวัสดีดครับ..
-แวะมาเยี่ยม..ครับ
-สบายดีนะครับ...
-มาร่วมรำลึกถึงวันพ่อครับ....
คุณดาว
เคยอ่านบทความที่ไหนจำไม่ได้ เป็นเรื่องทำนองที่พ่อพร่ำบอกตามคำถามของลูกขณะที่ยังเด็กอย่างไม่รู้เบื่อ แต่ ณ วันที่พ่อชราภาพ พ่อคนนั้นแทบไม่มีโอกาสจะสอบถามเรื่องใด ๆ จากลูก โดยลูกอ้างว่าติดธุระ ไม่มีเวลา ฯ จนกระทั่งมีบางคนมาบอกเล่าให้เขาฟังว่า ครั้งยังเด็ก ๆ พ่อเคยทำอย่างไรให้เขา เขาจึงรู้สำนึกและรีบไปให้ความใส่ใจกับพ่อตัวเอง ก่อนที่จะสายเกินไป
ท่านใดที่ผู้สูงอายุที่เป็นคนสนิท มีพระคุณที่สุด ยังมีลมหายใจอยู่ ควรเร่งทำดีเพื่อท่านตั้งแต่วันนี้ นะครับ
อ่านความรักและความรู้สึกที่มีต่อพ่อแล้วซาบซึ้งค่ะ
ทุกคนรักพ่อกันทั้งนั้น เพราะมีผู้ชายที่รักเราจริงใจ
และเป็นผู้ให้ตลอดมาคือพ่อของเราคนเดียว
พี่โชคดีที่ยังมีพ่อ แม้นานๆเจอกันก็ยังอุ่นใจ (พ่ออยู่ไกล)
อ่านแล้วคิดถึงพ่อยัง เขียนบ้างไว้ในไดอารี ปีหน้าค่อยเขียนในบันทึกนี้ อิๆๆ
ขอบคุณค่ะท่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจ / คิดถึงจัง ..นานแล้วไม่ได้มาเยือน..
สวัสดีค่ะหมอดาว
อ่านบันทึกนี้แล้วทำให้คิดถึงคุณพ่อมาก..พ่อพี่ก็เสียชีวิตแล้วเช่นกัน..แต่...ท่านอยู่ในใจเสมอ...
ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ