๓. การจัดการ....ความรู้เริ่มที่...ใจ ....จึงได้มาร่วมงานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 5

KM  KM  KM  คำนี้ก้องในหัวคนอย่างฉัน เอ....แล้วจะจัดการกันอย่างไรหรือนี้  ในแต่ละห้องมีกิจกรรมมากมาย  ที่ลำบากใจคือการเข้ามาแบบคนที่ไม่ได้ลงทะเบียน เนื่องจากบางห้องมีการจำกัดจำนวนคน ฉันจึงรอ....เช้าวันที่สองของการประชุม ฉันเดินทางมาแต่เช้า มารอทีมจากอำเภอป่าติ้ว ปรากฏว่าทีมยังจัดเตรียมอุปกรณ์ ที่นำมาเสนอยังไม่เรียบร้อย  ฉันจึงตัดสินใจเดินทางเข้าร่วมงานก่อน ระหว่างการตัดสินใจที่จะเข้าห้องไหนอยู่นั้น ได้ยินเสียง...น้องอุ้มบุญ..!!! เสียงป้าแดงนั่นเอง  รู้สึกดีใจอย่างยิ่งที่พบป้าแดงในเช้าวันนี้  ป้าแดงถามฉันว่าจะเข้าห้องไหน  ฉันตอบว่าคงเข้าห้องใหญ่ค่ะป้าแดง เพราะน่าจะสะดวกใจมากกว่าเพราะยังมีที่นั่งเหลือว่าให้พวกเราไปนั่ง  นั่นคือห้องศาลาศิราณี โดย ท่านอาจารย์ ศ.นพ.วิจารณ์  พานิช ในหัวข้อ " Critical Success Factors for KM "  

ป้าแดงมากับทีมพี่พี่พยาบาลสองท่าน และแนะนำให้ฉันรู้จักและมอบรอยยิ้มที่อบอุ่นให้ฉัน  พวกเรานั่งฟังบรรยาย ท่านอาจารย์กล่าวว่า

"การทำงานต้องใช้ความรู้เป็นฐาน"

ท่านผู้ดำเนินรายการ ดร.จิรัชฌา วิเชียรปัญญา ได้ถามมายังที่ประชุมว่า กลุ่มที่มีการจัดการความรู้ในหน่วยงาน ทั้งหมดมี 4  กลุ่มดังนี้ 

1.  กลุ่มที่ยังไม่เริ่ม

2.  กลุ่มแบบกำลังเริ่มต้นแต่ไม่รู้ว่าจะไปอย่างไร (ฉันเองอยู่ในกลุ่มนี้)

3.  กลุ่มที่ดำเนินได้อย่างดีเป็นที่ศึกษาดูงาน เป็นแบบอย่าง

4.  กลุ่มที่เริ่มมานานแล้วเริ่มแผ่วลง

นั่นคือกลุ่มที่จัดแบ่งประเภทการจัดการความรู้ในประเทศไทยในขณะนี้ จะเริ่มอย่างไรนั้นมีรูปแบบที่หลากสไตส์ ท่านอาจารย์ ศ.นพ.วิจารย์  พานิช กล่าวว่า

"ทำด้วยใจ มุ่งมั่น ที่ทำให้ KM  ได้สำเร็จ"

"มีการสร้างพื้นที่ที่ทำให้ผู้คนเห็นคุณค่าระหว่างกัน"

 "ฝึกปฎิบัติเพื่อสร้างแนวปฏิบัติให้ตนเอง"

ฉันเชื่อว่าการมาร่วมงานนี้มาด้วยใจ และเชื่อว่าจะนำวิธีคิดไปปรับใช้ในหน่วยงานให้เกิดประโยชน์สูงสุดในการพัฒนางานตนเองก่อนแล้วขยายผลสู่งานอื่นๆและเป็นส่วนสร้างบรรยากาศการแบ่งปัน การแลกเปลี่ยน ให้เกิดในองค์กรแห่งการเรียนรู้ให้จงได้

หลังจบการบรรยาย พวกเราเดินคุยกันออกมาว่าจะไปต่อที่ห้อง เกาะสุขสันต์  ในหัวข้อ ความรู้คู่บทเรียน โรงพยาบาลธาตุพนม เป็นการนำพาให้เข้าใจ ถึงเทคนิคการเปิดใจ ก่อนแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เป็นกิจกรรมที่ดี ที่เห็นคุณค่างาน มีการพัฒนารูปแบบ  ทำงานเป็นทีมร่วมสหสาขาวิชาชีพ ให้เกิดความสุขในการทำงาน  มีผู้เข้าร่วมกิจกรรมล้นห้อง ได้รอยยิ้มปนเสียงหัวเราะเหมือนกับว่าเราเป็นเด็กเข้าห้องเรียน   กิจกรรมนี้ขอชื่นชมค่ะ สุดท้ายเราก็ไม่ลืมที่จะถ่ายภาพกัน

ฉันเดินออกมา พร้อมป้าแดง

ตกลงไปทานอาหารที่ศูยน์อาหาร กันแต่ว่าเดินมาพบพี่ใหญ่พอดี พี่ใหญ่ต่อว่าฉันเล็กน้อยด้วยความเอ็นดูว่าไม่ยอมให้พี่ใหญ่เลี้ยง มื้อเที่ยงนี้พี่ต้องเลี้ยงเธอให้ได้ ป้าแดงขอตัวไปกับกลุ่มเพื่อนๆ พี่ใหญ่ดึงตัวฉันมาจนได้และแล้วก็มาทานอาหารญี่ปุ่นอีกมื้อที่ประทับใจสุดๆ ขอบพระคุณพี่ใหญ่กับมื้อเที่ยงที่สุดประทับใจ

ฉันว่าปัจจัยแห่งความสำเร็จ อยู่ที่ "ใจ"

ช่วงบ่ายฉันมีนัดเพื่อเชียร์ชาวป่าติ้ว  ที่โซนบึงบูรณาการ.........

 

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

มาติดตามเรื่องเล่าในวันที่ ๒ ค่ะ  ถ้าครูหยุยอยู่พี่คิมคงไม่ได้มาเป็นเบอร์ ๑ หรอกนะคะน้อง

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะ

• คุณยายมาส่งกำลังใจค่ะ
• ถ้าร่างกายพร้อม " ใจ" พร้อมแล้วก็ ลุยโลด

[Wasawat Deemarn]

อุ้ย ขออภัยครับ ผมเห็นคำผิด 1 คำ ;)

ศ.นพ.วิจารย์ณ์ พานิช ในหัวข้อ " Critical Success Factors for KM "  

[♥อุ้มบุญ♥]

พี่คิมมาน้องก็แสนปลื้มแล้วค่ะพี่...

ขอบพระคุณยิ่งกับกำลังใจที่เปี่ยมล้น.......

 

[♥อุ้มบุญ♥]

คุณยาย อีกคนที่มา  ไม่ปลื้มไม่รู้จะว่างัยแล้ว ขอบคุณสำหรับกำลังใจ กลับมานี้เห็นทีต้องเดินต่อค่ะคุณยาย....

[♥อุ้มบุญ♥]

ขอบพระคุณยิ่ง ค่ะท่าน   Wasawat Deemarn ✿อุ้มบุญ✿ รู้สึกปลื้มเช่นกัน ได้แก้ไขแล้วเจ้าค่ะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ขอบคุณในมิตรภาพที่อบอุ่นมากๆค่ะ..ถึงพลาดมื้อค่ำ แต่มาชดเชยด้วยมื้อเที่ยงแบบ "สองต่อสอง" ถือว่ามีคุณค่ามาก..พบกันใหม่ตามที่เรานัดกันไว้ในเดือนแห่งความรัก เดือนกพ.๒๕๕๔ นะคะ..

                  

                

                 

[♥อุ้มบุญ♥]

ยินดียิ่งที่พี่ใหญ่แวะมา......