การชนะใจตัวเอง
"การชนะใจตัวเอง"
การทำการในสิ่งใด ๆ ก็ตาม ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้ตัวเราภูมิใจและดีใจมากเท่ากับการที่ตัวเราสามารถที่ "ชนะใจตัวเราเอง"...เพราะการที่เราสามารถชนะใจตัวเราเองได้ไม่ว่าในเรื่องใด ๆ ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราเองกำลังต่อสู้กับจิตใจของเราเอง...หมายถึงว่า ตัวเราตั้งใจที่จะทำสิ่งใดสักเรื่องหนึ่ง...แต่ต้องขึ้นอยู่กับ "ใจ" ของเรา ว่าจะทำได้หรือไม่ เช่น ถ้าเป็นชาย ตั้งใจจะเลิกบุหรี่ หรือ เหล้า โดยเราตั้งใจว่าต้องเลิกให้ได้ นั่นหมายถึง ตัวเราต้องเอาชนะจิตใจของตัวเราเองให้ได้ ถ้าเราสามารถทำได้โดยไม่หันกลับไปแตะต้องสิ่งเหล่านั้นอีก หมายถึงว่า เมื่อเราตั้งใจว่าต้องเลิก เราก็ต้องเลิกให้ได้...
สำหรับตัวผู้เขียนเอง สิ่งที่ตนเองได้เสพติดมาตั้งแต่เมื่อ ปี พ.ศ. 2531 นับจากผู้เขียนได้เรียน มสธ. (ไม่ใช่เป็นข้ออ้าง แต่ผู้เขียนต้องใช้กาแฟเป็นสิ่งที่ได้ดื่มแล้ว ทำให้ผู้เขียนสามารถอ่านหนังสือได้มาก ๆ และสามารถนอนดึกเพื่ออ่านหนังสือให้มากได้...(อาจเป็นความคิดที่ผิด ๆ)...เพราะการเรียน มสธ. บอกได้เลยว่า ถ้านักศึกษาคนใดไม่อ่านตำราไปเพื่อเข้าสอบว่า..."ไม่ผ่าน" แน่นอน...) จึงเป็นสาเหตุให้ผู้เขียนติดกาแฟมาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...และก็ต้องดื่มทุก ๆ วัน รวมเวลา 22 ปี กว่า...ที่ร่างกายของผู้เขียนต้องเสพกาแฟทุกวัน...บางวันก็ 1 แก้ว 2 แก้ว 3 แก้ว ตามลำดับ...
ผู้เขียนเคยคิดเหมือนกันว่าจะเลิก แต่ทำได้ยากเหลือเกิน...เพราะตอนนั้น พอจะตั้งใจเลิก แต่กลับมีอาการตาลาย มึนหัว ผลสุดท้ายก็หันไปดื่มอีกมาจนถึงปัจจุบัน...แต่เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2553 ผลจากการไปตรวจแพทย์พบว่า กลูโคส วัดได้ 133 ซึ่งลดจากครั้งที่แล้ว 136 ลดลงมานิดหนึ่ง...สำหรับความดันปกติ ไม่สูงเหมือนครั้งแรก ๆ นี่กระมังที่เป็นสาเหตุที่ว่า ความดันลดลง เนื่องมาจากเพราะตัวเราเดินออกกำลังกายทุกวัน ๆ ละ 1 ชั่วโมง แถมหัวใจเต้นปกติ แต่ที่น่าเป็นห่วง คือ เรื่องของน้ำตาล ยิ่งใจเสีย เพราะแพทย์สั่งให้ไปอยู่ในกลุ่มเสี่ยงของศูนย์เบาหวาน...
เมื่อตรวจเสร็จ ความตั้งใจของผู้เขียนก็มานั่งพิจารณาว่า ตนเอง ไม่ค่อยชอบหวานเลย แต่ทำไมเป็น ถึงแม้จะเพียงแค่ "เริ่มแรก"...มาพิจารณาดู "แม่" ของผู้เขียนก็ไม่เป็น ญาติก็ไม่มีใครเป็น แล้วเนื่องมาจากเหตุใด มีเพียงสิ่งเดียว สิ่งนั้น คือ ผู้เขียนชอบดื่มกาแฟ หิว หรือไม่หิวก็จะดื่ม...แม้แต่เวลาประชุม ก็ไม่ปฏิเสธ เมื่อพักเบรค...จึงเป็นสาเหตุที่ต้องทำให้ตัวผู้เขียนคิดว่า "น่าจะเลิกดื่ม" กาแฟได้แล้ว...เพราะไม่มีผลดีต่อร่างกายเท่าใดนัก...แต่ เอ!...ทำอย่างไรดีล่ะ!...ก็ติดและดื่มมานานตั้ง 22 ปีกว่า...เลิกได้อย่างไร?...
สิ่งแรกที่ทำ คือ "ความตั้งใจ"...ว่าต้องเลิกดื่มให้ได้ เช้าวันที่ 24 พฤศจิกายน 2553 ผู้เขียนเริ่มไม่ดื่มกาแฟ...รู้สึกเฉย ๆ...ได้กลิ่นกาแฟที่ต้องชงให้พ่อบ้านดื่มเหมือนกัน แต่ก็ยังเฉย ๆ ...แปลก ว่าทนได้อย่างไร...พอใกล้เที่ยง ชักไม่ไหว...ต้องหาอาหารทาน (แต่ก็ไม่ใช่กาแฟ)...เวลาผ่านไป บ่ายเริ่มหมดแรง...ขอกลับบ้านก่อน...มาบ้านขอพัก เพราะแรงเริ่มหมด เลยวันนี้ก็ไม่ได้ไปเดินออกกำลังกาย...พอตอนเช้าตื่นขึ้นมา...อาการแฮงค์...เหมือนภาษาที่คนติดเหล้าเขาเป็นกัน...ปวดศีรษะมาก ๆ...พาลต้องอาเจียนออกในตอนเช้ามืด...ผลสุดท้ายไปทำงานไม่ไหว ต้องลาพัก 1 วัน...ในช่วงที่ลา สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดสำหรับการที่จะเลิกกาแฟ...นั่นคือ...การนอนหลับ...นอนเพื่อให้ลืมสิ่งต่าง ๆ...เมื่อได้พักผ่อน ตื่นขึ้นมาอาการดีขึ้นตามลำดับ อาการที่ปวดศีรษะ ก็เบาลง...แม้แต่...พ่อบ้าน ก็แซว เพราะสงสาร กลัวจะเป็นอะไรไป บอกว่า ดื่มก็ได้ นิดหน่อยก็ยังดี...แต่ความตั้งใจของผู้เขียนว่า "ไม่" ก็คือ "ไม่"...
ถึงแม้จะเป็นเพียงวันที่ 2 ที่ตัวผู้เขียนได้เลิกดื่มกาแฟ แต่ก็ทำให้ผู้เขียนทราบได้ว่า "การที่ตัวเราตั้งใจจะทำอะไรแล้ว ขอให้ตั้งใจทำอย่างจริงจัง" แล้วก็จะสำเร็จเอง...แม้แต่จะชนะในสิ่งใด ๆ ในโลกนี้ได้...ก็ไม่มีสิ่งใดที่ทำแล้วตัวเราจะเกิดความภาคภูมิใจว่า "เราชนะใจตัวเราเอง" ได้...ซึ่งผู้เขียนก็จะตั้งใจทำต่อ คงเลิกแล้วสำหรับ "กาแฟ"...กว่าจะเลิกได้...ดื่มมาได้ตั้ง 22 ปี บทจะเลิกก็เลิกได้เอาเสียดื้อ ๆ...ทุกอย่างอยู่ที่ "ใจ" จริง ๆ ...และจะพยายามลดขนมหรือแป้งที่ทานแล้วก็จะแปลงเป็นน้ำตาล...ไปพบแพทย์คราวหน้า...ผู้เขียนก็หวังว่าน้ำตาลคงจะลดลงอีก...ทำให้รู้ว่า เมื่ออายุมากขึ้น...โรคภัยต่าง ๆ มักตามตัวเรามา...ถ้าไม่ระวัง ดูแล รักษา...เหมือนกับเขามาขอทวงคืนอย่างไงอย่างงั้น...
ณ ปัจจุบันนี้ ก็ทำให้ทราบว่า...ผู้เขียนสามารถเลิกดื่มกาแฟ
ได้แล้ว...ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ "ใจ" ของเราเองจริง ๆ ค่ะ...
เรา..."ชนะใจตัวของเราเองได้"...ถ้าเราตั้งใจจริง ๆ...
นับจากวันนั้น 25 พฤศจิกายน 2553 ถึงวันนี้ วันที่ 29 มกราคม 2554
รวม 2 เดือนกว่า ๆ พิสูจน์ให้เห็นว่า "เราสามารถชนะใจตัวเราเองได้"
เรียกได้ว่า "อย่างสนิทใจ"...
...ที่ผู้เขียนไม่เสพไม่ดื่มกาแฟแม้แต่หยดเดียว...
และนับมาจนถึงปัจจุบันนี้ 19 มีนาคม 2554
เป็นเวลา 4 เดือนแล้ว ที่ผู้เขียนก็ไม่ได้ดื่มหรือแตะต้องกาแฟ
สักแก้วเดียวค่ะ...
เป็นการพิสูจน์ให้เห็นว่า "การทำสิ่งอื่นใด ขึ้นอยู่ที่ใจของเราเอง"
ลองฝึกทำดูนะค่ะ...ห้ามมีข้อแม้ใด ๆ ทั้งสิ้นค่ะ...
ความเห็น (20)
เป็นกำลังใจให้ชนะใจตนเองนะคะ
เปลี่ยนไปดื่มอย่างอื่นแทนดีไหมค่ะ อย่างพี่ไม่เคยติดกาแฟเลยจึงไม่เดือดร้อน
ดื่มโอวัลติน ไมโลใส่ธัญญพืชหรือมูสลี่ ช่วงหลังมาดื่มน้ำเต้าหู้ทรงเครื่องชนิดไม่หวานค่ะ
หาลูกอมมาอมสักหน่อยน่าจะดี...
สวัสดีค่ะ
- ถ้าชนะใจตนเองได้ อย่างอื่นน่าจะง่ายขึ้นนะคะ
มาเป็นกำลังใจให้กับอาจารย์ครับ
"ตั้งใจจริงมีหรือจะไม่สำเร็จ"
สวัสดีค่ะ
หวังว่าน้องคงเคยขับรถผ่าน "ร้านกาแฟสด" หน้าหมู่บ้านเฟื่องฟ้านะคะ พี่คิมเปิดร้านขายกาแฟสด เพราะติดกาแฟค่ะ
ภายหลังเลิกได้ แบบทานก็ได้ ไม่ทานก็ได้ ทุกวันนี้ดูเหมือนจะเพิ่มปริมาณอีกแล้วค่ะ แต่ขอบอกว่า...ไม่ติดค่ะ
- อาการเดียวกันเลยค่ะ ถ้าไม่ได้ดื่ม จะปวดศรีษะทั้งวัน ทานยาพาราก็ไม่หาย...
- กาแฟสดยิ่งชอบมากเลยค่ะ
- แต่หากตั้งใจอย่างจริงจัง ก็คงจะชนะได้นะคะ
สวัสดีค่ะ...พี่ krugui...
...
- ค่ะ...อยู่ที่ใจจริง ๆ ค่ะ ถ้าเราไม่ดื่มเสียอย่าง ก็คือ "ไม่"
- เขาเรียกว่า "ต้องใจแข็งค่ะ"...
- วันนี้ก็วันที่ 3 แล้วค่ะ...ไม่หิว ไม่อยากเลยจริง ๆ
- แต่ก็มีผลไม้เช่น ฝรั่ง ส้ม มาแทนค่ะ...เลือกที่ไม่มีน้ำตาลด้วยค่ะ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ...
สวัสดีค่ะ...คุณยาย...
...
- ค่ะ..."ขึ้นอยู่ที่ใจจริง ๆ ค่ะ"...
- ทุกอย่างในโลกนี้ ไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้าใจเราเบรคได้ ก็ทำสำเร็จค่ะ...
สวัสดีค่ะ...ท่าน ผอ.พรชัย...
...
- ค่ะ ถ้าใจ "ไม่" เสียอย่าง คงทำได้ค่ะ
- วันนี้ก็ 3 วันแล้ว ไม่ดื่ม...ก็ไม่เห็นเป็นไร...
- อาการต่าง ๆ ก็หายแล้วค่ะ...
- ยิ่งรู้สึกสบายตัวมากกว่า ตอนที่ดื่มกาแฟเสียอีกค่ะ...
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ...
สวัสดีค่ะ...พี่คิม...
...
- ค่ะ เมื่อก่อน ได้กลิ่นไม่ได้เลยค่ะ...หอมชื่นใจ ต้องดื่มให้ได้
- มีหลายคนบอกว่า ดื่มแล้วได้อะไร ไม่เคยใส่ใจในคำพูดของเขา
- แต่มาปัจจุบัน เป็นเพราะร่างกายเราคงได้รับสารคาเฟอีน มากเกินไปหรือเปล่า
- ความรู้สึกในตอนเช้า ปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมด พอได้ดื่มก็หาย
- แต่มา 3 วัน ที่ไม่ดื่ม...รู้สึกร่างกายสดชื่นกว่าเมื่อก่อนค่ะ...
- น่าจะมีสาเหตุมาจากที่เราดื่มกาแฟกระมัง...
- คงหันมาดูแลสุขภาพ โดยการดื่มนม โอวัลติน บ้างแล้วล่ะค่ะ แต่ต้องงดหวาน
- ไม่งั้นโรคเบาหวานขั้นรุนแรงมาเยือนแน่ ๆ เลยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ พี่คิม...
ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ไม่ใช่การเอาชนะผู้อื่น แต่เป็นการเอาชนะตนเอง ด้วยความสำนึกและตระหนักตนเองให้มากที่สุด ขอชื่นชมและให้กำลังใจครับผม
สวัสดีค่ะ...ครู Kanchana...
...
- ค่ะ วันแรกที่เลิกดื่ม จะปวดหัวมาก ๆ ต้องอาศัยนอนหลับเพื่อให้หายปวดหัวค่ะ
- ก็จะมึน ๆ เกือบครึ่งวันค่ะ
- แต่พอตื่นมา ก็เบาขึ้นค่ะ...
- ลองดูนะค่ะ...วันนี้วันที่ 3 แล้ว ก็คิดว่า คงเลิกได้แล้วค่ะ ถ้าใจไม่ ก็ไม่ค่ะ...
- ขึ้นอยู่ที่ใจเราเองค่ะ...ความจริงตั้งใจมาตั้งนานแล้วว่าจะเลิก แต่ทำไม่ได้สักครั้ง
- แต่ไม่รู้ครั้งเป็นอย่างไร ตัดใจได้ อาจเป็นเพราะกลัวเรื่องโรคเบาหวานด้วยมังค่ะ
- ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะ...คุณธนากรณ์
...
- ค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราเองค่ะ
- ถ้าตั้งใจแล้วไม่ว่าอะไร ก็สำเร็จค่ะ...
- ชนะในสิ่งใด ๆ ก็เท่ากับชนะใจตัวเราหรอกค่ะ
- ขอบคุณค่ะ...
การชนะใจตัวเองได้.................เป็นสิ่งที่ประเสริฐสุดแล้วครับ............
สวัสดีค่ะ...คุณภุมริน...
...
- ค่ะ...ถ้าคนเราตั้งใจแล้ว จะทำสิ่งใดก็สำเร็จค่ะ...
- ชนะเรื่องอื่นใด...จะเท่าชนะใจตัวเราเองค่ะ...
- ขอบคุณค่ะ...
-สวัสดีครับ....
-ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้ดื่มกาแฟ.....ครับ..
-ความตั้งใจ.....นำทางสู่ความสำเร็จครับ.
-เก็บภาพดอกไม้ป่า....มาเป็นกำลังใจครับ
สวัสดีค่ะ คุณบุษยมาศ
ตามพี่ krugui มาค่ะ
ดีใจด้วยค่ะที่เอาชนะใจตนเองได้
สวัสดีค่ะ...คุณเพชรน้ำหนึ่ง...
...
- ค่ะ กว่าจะเลิกได้ ดื่มมาตั้ง 22 ปีกว่า เวลานานมากค่ะ
- แต่ตอนนี้ สมดังตั้งใจแล้วค่ะ...เป็นวันที่ 4 แล้วค่ะ ที่ไม่ดื่ม
- 2-3 วัน แรกปวดหัวบ้าง แต่พอทนได้ค่ะ...
- ได้พัก พอตื่นมาก็หายค่ะ...คนเราทำอะไรขึ้นอยู่ที่ใจจริง ๆ ค่ะ
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้ป่าค่ะ...
สวัสดีค่ะ...ครูปอสอง...
...
- ค่ะ ชนะอื่นใดก็ไม่มีความหมายสำคัญเท่ากับที่เรา..."ชนะใจตัวเราเองหรอกค่ะ"...
- เป็นวันที่ 4 แล้วค่ะ...ช่วงแรก ๆ จะนับเป็นวันก่อนค่ะ...
- ต่อไป เรียกว่า เราทำสำเร็จแล้วค่ะ "ชนะใจตัวเราเอง" ค่ะ...
- แต่มี..."มาร"...สิค่ะ...พ่อบ้านชอบชวนว่า ดื่มเถอะ นิดหน่อยก็ยังดี...ชอบมาทำให้เราเขว...
- แต่..."ใจแข็งค่ะ"...ตั้งใจแล้ว ไม่มีทางค่ะ...ฉันทำสำเร็จแล้ว...แต่เธอทำไม่ได้ จะมาชวนให้ฉันไขว่เขว...อิอิอิ...
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ...
การเอาชนะใจตัวเองเป็นสิ่งยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ
แต่ตอนนี้ยังไม่อยากชนะ..เพราะชอบดื่มกาแฟ
ดื่มตอนเช้าทุกวัน..วันไหนมีประชุมก็อาจจะดื่มหลายแก้ว
วันไหนไม่ดื่มก็ไม่มีอาการใดๆ ค่ะ แต่ชอบดื่มมากกว่า
สวัสดีค่ะ...คุณครู ป.1
การดื่มกาแฟ ถ้าดื่มแล้วไม่เป็นอันตราย ไม่สะสมอะไรบางอย่างต่อร่างกาย ก็ดื่มไปเถอะค่ะ สำหรับผู้เขียนเหตุที่เลิกดื่มเพราะร่างกายตัวเองไม่ค่อยดีเท่าไร จึงเลิกดื่มค่ะ...