365 วันแห่งรัก


        ปกติผมดูละครช่องสาม แต่ช่วงระหว่างนี้ผมไม่ค่อยได้ดูเพราะรำคาญนางเอกขี้หึงไร้เหตุผล ผมไม่ชอบดูเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงการใช้ความรุนแรงในครอบครัว ผมเกรงว่าหากเด็กที่ดูละครโดยที่ผู้ปกครองไม่ได้ห้ามแล้วเข้าใจเอาว่านางเอกจะต้องขี้หึง เอาแต่ใจตัวเอง พระเอกจะต้องง้อนางเอก  แถมเด็กเพิ่งจบหลงรักพระเอกทำทุกวิถีทางให้ครอบครัวแตกแยก  กับอีกคนหนึ่งที่หลงตัวเองว่าพระเอกรัก แม้เขาเพิ่งแต่งงานแต่ตัวเองครอบครัวล้มเหลวก็คิดแย่งเอาเฉยๆ   ผมว่าละครเรื่องนี้ถ้าผู้ปกครองไม่ให้ความสนใจและให้เด็กดูโดยไม่มีคำแนะนำ (ซึ่งเท่าที่เห็นไม่ค่อยมีผู้ปกครองคุยกับลูกแนะนำเรื่องราวความถูกต้องในขณะดูละคร) ชีวิตครอบครัวในสังคมไทยจะน่าเป็นห่วงเป็นอย่างมาก

        แต่ละครเรื่องนี้ ก็พยายามบอกต้นสายปลายเหตุแห่งความขี้หึงของนางเอกและความวุ่นวายของครอบครัวพี่สาวนางเอก มาจากครอบครัวแตกแยกที่พ่อนางเอกไปมีภรรยาน้อย แม่นางเอกไม่ยอมจึงต้องเลิกกัน แม่นางเอกเลี้ยงลูกสองคนมาจึงเป่าหูลูกสาวทั้งสองว่าผู้ชายเลวไปหมด และไม่อยากให้ลูกแต่งงานแต่ก็ขัดลูกไม่ได้ แต่พอลูกแต่งงานก็พูดใส่หูลูกทุกวันว่าสามีของลูกไม่ดีเหมือนผู้ชายทั้งโลกที่ไม่ดี ผมว่าการสื่อแบบนี้ไม่ส่งผลดีกับครอบครัวของลูกเลย แม้การแสดงของผู้แสดงจะแสดงได้สมบทบาท ผมก็ไม่ชอบดูอยู่ดีกับละครที่สื่อให้เห็นความรุนแรงในครอบครัว ในขณะที่เรากำลังรณรงค์ต่อต้านความรุนแรงกันอยู่ ทั้งยังมีกฎหมายต่อต้านความรุนแรงในครอบครัวที่เคยนำมาเล่าสู่กันฟังแล้ว

        แม้เรื่องนี้มีดีตรงที่พ่อพระเอกเป็นคนใจเย็น มองภาพของความจริง ให้เหตุผลกับพระเอกให้เข้าใจนางเอกก็ตาม แต่ในชีวิตความเป็นจริง การกระทำของนางเอกจะมีผู้ชายสักกี่คนรับได้ในสิ่งที่เขาไม่ได้ทำ ตัวอย่างในเรื่องพระเอกไม่ได้สนใจหญิงอื่นเลย ทำงาน คิดแต่เรื่องงานในหน้าที่ แม้จะต้องเกี่ยวพันกับหญิงอื่นแต่ไม่ได้เกิดจากความรักเลยแม้แต่น้อย แต่นางเอกเข้าใจผิดเพราะฝังใจว่าผู้ชายเจ้าชู้เหมือนกันหมดตามที่แม่บอก แสดงอาการหึงหวงโดยไม่ดูกาลเทศะ  ถ้าพระเอกเป็นคนธรรมดาเป็นชาวบ้านธรรมดาไม่มีตำแหน่งงานก็คงไม่กระไรนัก แต่อย่างพระเอกเป็นทนายกำลังรุ่งหากทำคดีใดเมียตามอาละวาดลูกความผู้หญิงหรือพยานที่เป็นผู้หญิง สำนักงานทนายความไหนคงไม่อยากรับพระเอกเป็นทนายประจำสำนักงาน แม้พระเอกจะเปิดสำนักงานทนายความเองจะมีใครกล้ามาจ้างให้ว่าความเมื่อหัวหน้าสำนักงานทนายความยังจัดการกับครอบครัวตัวเองไม่ได้

        ถ้าพระเอกเป็นข้าราชการ ผมว่ายิ่งแล้วใหญ่(ไปอ่านเรื่องย่อบอกว่าพระเอกเป็นอัยการ ก็เซ็งเป็ดแล้ว อัยการที่ไหนจะมารับคดีฟ้องหย่าให้รชาเพื่อนเก่า(แฟนเก่า)พระเอก อัยการที่ไหนมีที่ทำงานเป็นสำนักงานทนายความ เฮ้อ...ไม่ศึกษากันเลย)  เพราะนางเอกไม่สนใจกาลเทศะอย่างที่ว่า หน้าอินทร์หน้าพรหมไหนก็ไม่กลัวถ้าเห็นผู้หญิงมาอี๋อ๋อสามีตัวเอง คนที่เดือดร้อนก็คือสามีของตัวซึ่งเป็นข้าราชการ เพราะถ้าภรรยาก้าวล้ำมาถึงที่ทำงาน ก็ต้องมีปัญหามาถึงผู้บังคับบัญชาของพระเอก เป็นลูกโซ่ และภรรยาแบบนี้ถ้าจับคู่ให้ถูกต้องคงต้องจับคู่ให้กับสามีขี้กลัวภรรยา ยอมภรรยาทุกอย่าง (พวกกลัวเมียนั่นแหละ อิอิ)

        เขียนเรื่องนี้เพราะอยากให้ผู้อ่านได้เข้าใจชีวิตครอบครัวว่า การหึงหวงอย่างไร้เหตุผลนั้น ในละครคุณอาจจะเป็นนางเอกที่แสดงว่าคุณรักพระเอกเหลือเกิน  แต่ในชีวิตจริงคุณเป็นนางร้ายต่างหากแถมผู้ชายไม่น้อยที่มีภรรยาขึ้หึงกลับมีเมียน้อยเพราะรู้สึกตื่นเต้นที่แอบภรรยาไปหากินนอกบ้านได้   และยิ่งตัวนางเอกได้ดื่มสักหน่อยพอได้ที่ก็ครองสติไม่ได้เที่ยวขึ้นเวทีร้องเพลงมั่วไปหมด ในชีวิตจริงคงไม่ได้เหลือมาถึงพระเอกหรอก ไม่รู้จะโดนลากไปข่มขืนที่ไหนเพราะขาดสติ แรงไปหรือเปล่าเนี่ย...อิอิ

        นึกถึงกลอนบทหนึ่ง ไม่รู้ใครเขียนเป็นกลอนที่เขียนโดยภรรยาขี้หึง เธอว่า

        คนเดียวที่กูกลัวก็คือผัวของกูเอง        คนเดียวที่กูเกรงผัวกูเองไม่ใช่ใคร

        วันไหนที่กูรู้ว่าผัวกูมีเมียใหม่             วันนั้นจงจำไว้ถ้าไม่ตายไม่ใช่กู...ฮา

        ชีวิตสมรสมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอก มันต้องมีปัญหากันบ้าง อยู่ที่คู่สมรสจะจัดการปัญหากันอย่างไร ผมเพิ่งไปอวยพรให้ลูกสาวเพื่อนแต่งงานก็บอกกับเจ้าสาวว่าอย่าหึงหวงสามีจนขาดสติแบบในละคร ปัญหาครอบครัวจะไม่เกิดหากคู่สมรสเป็นผู้ให้ซึ่งกันและกัน  

การให้เกียรติกันเป็นเรื่องสำคัญของชีวิตสมรส  ในละครเรื่องนี้นางเอกมิได้ให้เกียรติสามีเพราะถ้าให้เกียรติสามีต้องเคารพสถานที่ทำงานของสามี ต้องเคารพในตัวสามี ต้องเชื่อใจในตัวสามี และต้องพิจารณาความจริงให้ถูกต้องชัดเจนก่อน ไม่ใช่เห็นสามีคุยอยู่กับผู้หญิงก็เข้าใจเอาว่าผู้หญิงมาอ่อยสามีและสามีเราต้องชอบผู้หญิงคนนั้นแล้วอาละวาดทันที  เราต้องดูให้เข้าใจ อย่าทำให้สามีรู้สึกว่าคุณกำลังไม่ให้เกียรติเขา ครั้งสองครั้งคงไม่เป็นไรแต่ถ้าหลายครั้งต่อให้รักอย่างไรความรู้สึกที่จะเริ่มเกิดขึ้นคือรำคาญ...ลองคิดดูหากสามีไปเจอผู้หญิงที่เจอหน้ากันมีแต่ยิ้มแย้มแจ่มใส เอาอกเอาใจสารพัด พูดแต่คำหวานๆ เขาจะชอบแบบไหน...

ฝ่ายสามีก็ต้องให้เกียรติภรรยาไม่ไปเกาะแกะหญิงอื่น เราเลือกที่จะแต่งงานอยู่กินกับเขาก็ต้องมีความรับผิดชอบ เมื่อเราทุกข์ก็ต้องทุกข์ด้วยกัน เมื่อเราสุขเราก็ต้องสุขด้วยกัน ไม่ใช่ไปหาความสุขแต่ลำพังภรรยาจะเป็นอย่างไรบ้างช่างมัน ทำอย่างนั้นไม่ได้... เพราะชีวิตสมรสเป็นเรื่องของคู่สามีภริยาที่จะต้องเอื้อให้กันและกัน ประคับประคองชีวิตคู่ให้ยืนยาวไปตลอดรอดฝั่ง (ยังมีต่อ)

หมายเลขบันทึก: 408766เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2010 12:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 17:12 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)
  • รออ่านต่อครับ
  • หนังไทยไม่ค่อยได้ดูยุงชุมครับ(ฮา)
  • แบบนี้เราพบเห็นได้บ่อย
  • พระเอก อัยการที่ไหนมีที่ทำงานเป็นสำนักงานทนายความ เฮ้อ...ไม่ศึกษากันเลย)
  • ขอเอาอันนี้ไปเผยแพร่
  • อ้างอิงว่าเอามาจากท่านอัยการชาวเกาะ(2553) ฮ่าๆ

  คนเดียวที่กูกลัวก็คือผัวของกูเอง        คนเดียวที่กูเกรงผัวกูเองไม่ใช่ใคร

        วันไหนที่กูรู้ว่าผัวกูมีเมียใหม่             วันนั้นจงจำไว้ถ้าไม่ตายไม่ใช่กู...ฮา

สวัสดีค่ะ

บางครั้งดูละครที่มันเกินจริง การทำร้าย การอิจฉาริษยารุนแรง และการทำตัวเป็นคนไม่ดีอย่างุด ๆ  เคยคิดว่า "ผู้เขียนบทเขาเอาจิตวิญญาณที่ไหนมาเขียน  ยังมีสำนึกดีอยู่หรือ"

ละครเรื่องนี้  เกิดจากการเลี้ยงดูของครอบครัว  แม่ไม่เป็นแบบอย่างและไม่อบรมลูกในทางที่ถูกที่ควร  ทำให้นางเอกเหมือนเป็นผู้ป่วยทางจิต  และพี่สาวพระเอก อีกทั้งผู้หญิงอีก ๒ คนที่คิดจะแย่งพระเอก  เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี..ไม่ชอบคนเขียนบทค่ะ

เคยเห็นภรรยาของเพื่อนที่หึง (สุดขั้ว) ตรวจสอบทุกเรื่อง ทุกวี่ทุกวัน แม้กระทั่งหมายเลขโทรศัพท์แปลกปลอม  ทำให้กลายเป็นคนอารมณ์เครียด เป็นมะเร็งและไทรอยด์เป็นพิษ  แต่สามีก็สุดยอดในการกลัวภรรยา  แบบนี้สมน้ำสมเนื้อกันนะคะ

เงินทองที่หามาได้ก็ไม่มีสิทธิ์รู้เลยว่าแต่ละเดือนตัวเองเหลือเข้าบัญชีเท่าไร เพราะภรรยาครอบครองแต่ผู้เดียว  การใช้จ่ายอาหารการกินในบ้านไม่สิทธิ์ เรียกร้อง  สวรรค์ช่างสร้างจริง ๆ ... นีคือเรื่องจริงที่ทุกคนส่ายหน้าค่ะ

จะรออ่านต่อน่ะค่ะ

เพราะตอนแรกชอบดูค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ดูแล้ว เพราะคงไม่มีผู้ชายคนไหนทนได้ขนาดนั้นค่ะ

แฮ่ะๆ อ.ขจิต ใครก็ไม่รู้ช่างเขียนกลอนเข้าถึงจิตใจเมียขี้หึงเหลือเกิน..ฮ่าๆ

รายงานข่าว บวบใบใหญ่มาก กำลังออกลูกแต่อยู่ๆก็เหมือนมีอะไรเจาะที่กลางฝักมันเลยป่องตรงปลายๆคล้ายกับแตงกวาชุดแรก แมงเยอะมากใบแหว่งหมดทุกใบ ไม่อยากฉีดสารเคมี แต่ไม่รู้จะมำยังไงหับมันดี ตอนนี้อีกเถาหนึ่งอยู่ข้างบ้านใบกำลังโตวันโตคืนและมีบางส่วนที่ไม่โดนแมลง กำลังรอลุ้นดูดอกมันอยู่ครับ

สวัสดีครับพี่คิม

ละครเรื่องนี้ถ้าเด็กดูต้องมีคนชี้แนะครับ ค่อนข้างจะเป็นปัญหาถ้าเด็กดูโดยไม่รู้จักวิเคราะห์ความถูกต้อง

ถ้าเด็กคิดว่านางเอกต้องเป็นแบบนี้ เราจะมีลูกกำพร้าอีกเยอะครับ

ขอบคุณครับคุณชลาดล

แต่ก่อนผมเอาละครมาเขียนประกอบข้อกฎหมาย แต่ละครเรื่องนี้ทำให้เสียอารมณ์มาก ยังคิดเลยว่าถ้าเราเป็นตุลาเราจะจัดการกับชีวิตอย่างไร แต่ก็นั่นแหละ ถ้าผมเป็นตุลาผมก็คงไม่แต่งกับผู้หญิงแบบนี้หรอกครับ

hahahahaha  หวังว่าอัยการตุลาคงไม่ใช่อัยการชาวเกาะคนนี้..

เรื่องแบบนี้พวกคนดูบางส่วนเขาชอบค่ะ  เพราะเขาดูแบบตื้นๆไม่คิดอะไรมาก

ไม่เหมือนพวกชอบคิดลึกทั้งหลาย....ฮา

จะติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ

ทางนี้ท้องฟ้าปลอดโปร่งโล่งตลอดรึเปล่าค่ะ  เพราะคืนนี้สมาชิกชาวเราชวนกันดูฝนดาวตกทั่วประเทศค่ะ..

ละครอิงกฎหมาย กลับมาแล้วหรือครับ ท่าน อัยการชาวเกาะ ;)

ยินดีนัก ๆ ครับ

อิอิ ครูกีร์ อัยการชาวเกาะไม่ใช่อัยการตุลาแน่...

นึกๆแล้วยังสงสัยว่า ดูละครเรื่องนี้ชอบนางเอกที่ตามหึงหวงตบตีกับใครไปทั่ว หรือดูแล้วเครียดที่นางเอกเป็นยังงี้ไปได้ ถ้าเครียดแล้วดูทำไม..ฮ่าๆ

ท้องฟ้่ามีเมฆบางส่วน ภาคใต้มีฝนเล็กน้อยเป็นแห่งๆ อิอิ

สงสัยผมจะสร้างความผิดหวังให้อ.วสวัสตีมาร แล้วละครับ เพราะไม่ได้เขียนเรื่องกฎหมายแต่มาเล่าถึงการครองเรือนให้มีความสุขครับ(เขียนเสร็จแล้วสามตอนครับ) เพราะไม่ได้อยากดูละครเรื่องนี้ หรือจะมีข้อกฎหมายสักตอนดีไหมน้อ...อิอิ

  • รอลุ้นดูบวบ
  • ตอนนี้หลายท่านกำลังแข่งกันปลูก
  • ปลุกผัก ปลุกใจได้พักผ่อน
  • ที่สำคัญได้กินด้วย
  • ผมเคยเจอหนอนในบวบครับ
  • กินไส้ขาดเลย
  • เนี่ยไง
  • ผมเอาสะเดากับยาสูบฉีดครับ
  • มีกลุ่มมาแนะนำ
  • ชวนท่านอัยการและพี่แอ๊ดเข้า
  • ฮ่าๆๆๆ
  •  กลุ่มคนปลูกผักกินได้ 

สนับสนุนต่อไปครับ ;)

สักตอนนะครับ ท่าน อัยการชาวเกาะ ;)

อย่าลืมดูฝนดาวตกนะคะ  อย่ามัวหลงระเริงอยูใน  FB  อิๆๆๆๆ

                            

ปล.ถึงน้องจิตอาสา  พี่นึกว่าไส้ของน้องถูกกัดขาด  เย้...

นิยาย  นิทาน  ละคร

ไม่วิเคราะห์ แยกแยะ...ไม่ค่อยดูค่ะ

อ.ขจิตครับ

ผมสงสัยว่าบวบที่ปลูกจะผิดวิธี คุณแอ๊ดปลูกในกระถางให้มันเลื้อยตามราวบันได้เหล็ก ผมรู้สึกว่ากระถางเล็กไปหน่อยรากมันส่งอาหารไม่ทัน ตอนนี้เถามันเหี่ยวแห้งด้วย ขนาดให้น้ำตลอด ส่วนอีกเถาหนึ่งปลูกลงดินตอนแรกดูท่าจะไปไม่รอดแต่ตอนนี้เริ่มสมบูรณ์ขึ้นไปไต่ข้างรั้วบ้านฝรั่งแล้ว คงได้กินหากฝรั่งไม่สาวทิ้ง อิอิ

อ.วสวัสตีมาร ครับ

จะหาเรื่องเขียนครับ บังเอิญไม่ได้ตามดูละครเรื่องนี้เพราะดูแค่ครั้งสองครั้งรำคาญนางเอกก็เลยไม่ดูต่อ เดี๋ยวจะหาเรื่องย่อมาอ่านแล้วแทรกข้อกฎหมายเพิ่มครับ

ครูกีร์ครับ

บ้านผมอยู่ในเมืองครับ แสงไฟเต็มไปหมด ตื่นมาตอนตีห้ามองไปทางทิศใต้เห็นดาวเหมือนกัน แต่ยืนจนเมื่อยไม่เห็นดาวตก ก็เลยมาเล่น FB นี่แหละ อิอิ

ครูป.๑ ครับ

ละครเราดูเพื่อความบันเทิง ถ้าดูแล้วเครียดไม่ดูน่ะถูกต้องแล้วครับ

สงสัยมันเป็นบวบที่ชอบฝรั่ง ฮ่าๆๆ

เข้าใจว่าอาหารจากกระถาง มันไม่พอครับ...

สงสัยใช่ เลื้อยไปบ้านข้างๆโน่น แถมส่วนที่เลื้อยไปแมงไม่กินด้วยนะ...อิอิ

ดิฉันไม่รู้ว่าคุณดูละครเรื่องนี้มากแค่ไหนนะคะ แต่ดูจากบทวิจารณ์ของคุณแล้ว ดูเหมือนคุณจะเขียนโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

อย่างแรก...พระเอกเรื่องนี้เป็นทนายคะ ไม่ใช่อัยการ (ที่เรื่องย่อเป็นอัยการ เพราะในนิยายเป็นอย่างนั้นคะ) ในบทละครเปลี่ยนให้เป็นทนาย

อย่างที่สอง...เรื่องนี้ไม่ได้สนับสนุนให้ใช้ความรุนแรงกันในครอบครัวคะ มีแต่บอกว่า ถ้าทำแล้ว จะมีผลเสียอะไรตามมา (พระเอกไม่ง้อนางเอกต้องที่ทำตัวงี่เง่า วุ่นวาย ตรงกันข้าม ช่วงหลัง ๆ ที่นางเอกปรับดีตังหาก พระเอกเลยเห็นใจแล้วเอาใจใส่นางเอกมากขึ้น)

ส่วนตัวร้าย 2 คน เรื่องก็ดำเนินต่อไปทำให้พวกเขารู้คะว่า ผลที่ตอบกับมาจะเป็นอย่างไร

เอาเป็นว่า...มาบอกในฐานะของคนที่ดูละครจริง ๆ คะ

PS. ส่วนตัวดิฉันคิดว่า ควรจะดูละคร ให้เข้าใจจริงๆก่อนว่าละครต้องการจะสื่ออะไร แล้วค่อยมาวิจารณ์จะดีกว่านะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท