ครูดีในดวงใจ...
ครูดีนั้นหายากยิ่งกว่าที่จะหาเพชร
เพชรดี เพชรแท้ เพียงแค่มีเงินเดินเข้าไปร้านเพชรก็ได้เพชร
แต่ครูดี ครูแท้ ๆ นั้น บางครั้งเราต้องเสาะแสวงหา "ทั้งชีวิต..."
ครูดี ๆ ใช้เงินซื้อไม่ได้
ครูดี ๆ ใช้เงินสร้างไม่ได้
ครูดี ต้องดีด้วยใจ ดีด้วยนิสัย ดีด้วยสันดาน...
การมีชีวิตแล้วได้มีโอกาสพบครูดี ๆ นั้นคือการได้พบ "กัลยาณมิตร"
ครูดี คือ กัลยาณมิตรที่ประเสริฐ บริสุทธิ์ และสิ้นสุดแห่งความเห็นแก่ตัว...
เส้นทางชีวิตของคนสักคนหนึ่ง จะตรง จะคด จะโค้ง ก็ขึ้นอยู่กับว่าคนนั้นมีครูหรือไม่ และครูนั้นมีลักษณะนิสัยเป็นอย่างไร
เมื่อครั้งเป็นเด็กครูของเราก็คือพ่อ คือแม่ พ่อแม่คือครูโดยธรรม พ่อแม่จึงจำเป็นต้องมีคุณธรรมของ "ความเป็นครู"
การสอนที่ดีที่สุดของครู คือ "การสอนโดยไม่สอน"
ถ้าพ่อแม่เป็นตัวอย่างที่ดี ลูกย่อมดำเนินชีวิตตามรอยทางที่ดี การกระทำย่อมดังกว่าคำพูดเสมอ
พ่อแม่ที่ประพฤติปฏิบัติตนเป็นคนดีจึงเป็นครูที่ประเสริฐของลูก
ครูที่ดี คือครูที่เปี่ยมไปด้วยธรรมที่มีชื่อว่า "พรหมวิหารสี่" อันได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา และ อุเบกขา
ธรรมสี่ประการนี้จักต้องเปี่ยมล้นในบุคคลที่ถูกสมมติตนว่าเป็น "ครู"
เมตตานั้นต้องเมตตาอย่างไร ความเมตตาของครูนั้นไซร้คือ ความเมตตาอย่างไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ
พ่อและแม่ให้ทุกสิ่งในชีวิตหรือแม้กระทั่งชีวิตคือตายแทนเราได้ฉันใด ความเมตตาอย่างไม่มีที่สุดไม่มีประมาณนั้นไซร้ก็เปรียบเทียบได้เป็นอย่างนั้น
พ่อและแม่จึงเป็นครูผู้ประเสริฐเพราะเป็นผู้ให้ ให้อย่างที่ใคร ๆ มิสามารถจักให้เราได้
ความกรุณานั้นเล่าใครหนอจะมีกรุณาธิคุณเกื้อหนุน เจือจุนเราได้อย่างพ่อและแม่
จิตใจที่เปี่ยมล้นด้วยความกรุณาห่วงใย ปกปัก รักษา บุคคลที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกยา เพื่อนำพาให้พ้นภัย
รอยยิ้มของพ่อแม่ที่เมตตายิ้มให้ลูกนั้นช่างสดชื่น ชุ่มฉ่ำกว่าน้ำคำของคนอื่นใดที่ป้อยอ
รอยยิ้มอันบริสุทธิ์ จากริมฝีปากน้อย ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งที่บรรจงจุมพิตลูกด้วยความรัก ความเอื้ออาทร ไม่เคยถูกริดรอนด้วยปัญหาอันซับซ้อนของสังคม
ถึงแม้นว่าพ่อและแม่จะต้องเหนื่อยกับการงาน ต้องต่อสู้กับบุคคลที่คอยมารุกรานมากน้อยสักแค่ไหน แต่เมื่อมาเจอหน้าลูก สายตาของแม่ที่ลูกได้เห็น น้ำเสียงของแม่ที่ลูกได้ยิน มือน้อย ๆ ของแม่ที่ลูกได้สัมผัส เป็นไออุ่นของความรักที่ผ่องถ่ายจากหัวใจ
หัวใจพ่อ หัวใจแม่ ไม่เคยว่างเว้นจากคำว่า "รักลูก"
หัวใจพ่อ หัวใจแม่ ย่อมพันผูก ห่วงใยเจ้า
หัวใจพ่อ หัวใจแม่ ที่เต้นอยู่ ทุกค่ำเช้า
มีเพื่อเจ้า ลูกรัก คือดวงใจ
พ่อแม่นั้นคือครูผู้ประเสริฐ แต่ชีวิตใครเล่าจักได้เจอครูผู้ประเสริฐดั่งเช่นพ่อ เช่นแม่
หากใครเจอครู ผู้ประเสริฐ ย่อมไม่เสียชาติที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
จุดหมายปลายทางที่บุคคลใดตั้งมั่นไว้เป็นที่สุด จักต้องมีครูดีอยู่เคียงข้างตลอดไป...
ความเห็น (10)
อ่านแล้วกินใจมาก ซึ้ง ไม่ใช่ว่าใครก็เป็นครูที่ดี ครูที่ดีเหมือนอย่างทีท่านกล่าวมา อีกไม่นานประมาณต้นปีหน้าจะมีการสอบบรรจุครูหลายหมื่นตำแหน่ง เราก็อยากได้ครูดีๆมาสอนลูกหลานเรา อยากฝากถึงผู้มีอำนาจในการสอบบรรจุครู อย่าอิงเส้นมากนักให้อิงความรู้ความสามารถของผู้เข้าสอบด้วย เพื่อจะได้ครูดีมาสอนลูกหลานเรา
- ขอร่วมส่งเสริมให้มีครูดีดีเต็มบ้านเต็มเมือง
ขออนุญาตนะคะ ดิฉันเองก็เป็นครูสอนนักเรียนในโรงเรียนแห่งหนึ่งเช่นกัน ได้เห็นพฤติกรรมของครูรุ่นเก่าท่านนึง จับได้แบบมีลายลักษณ์อักษรว่าเอาข้อสอบไห้เด็กนักเรียนอีกกรุ๊ปทำ (ข้อสอบที่ออกไว้สำหรับสอบกลางภาค และปลายภาคด้วยตัวดิฉันเอง) ดิฉันเห็นและมีเอกสารยืนยันได้เลยว่าคนๆนั้นทำจริงๆ แต่ไม่สามารถไปคุยหรือพูดอะไรได้เลย เพราะเป็นคนรุ่นใหม่ที่เข้ามาทำงานได้ไม่นาน แต่เขาทำงานมานานมากโข
เห็นแล้วรู้สึกเสียใจอย่างมากที่ไม่สามารถช่วยนักเรียนได้เลย เราสอนให้เขาคิดเป็น ทำเป็น เพื่อต่อยอดเองได้ แต่คนๆนั้น ไม่ รู้สึกเศร้าใจมากที่มีคนแบบนี้ทำร้ายเด็กๆๆ
รศ.ดร.มารุต ดำชะอม
ค้นหาครูข้างนอกถูกหลอกเรื่อยไป ค้นหาครูข้างใน(ในตัวในใจของเรา)ไม่เท่าไรก็เจอ
เมื่อเรารู้จักตัวเองตามที่เป็นจริง เราก็รู้ว่า "เรา" เป็นเพียงสมมติบัญญัติ เพื่อทำหน้าที่แต่ละขณะตามที่ตกลงกันให้ถูกต้องในการดำเนินชีวิตร่วมกัน แท้จริงตัวตนของตนหามีไม่ เมื่เราถอนเอาสมมติออก โลกนี้ก็เป็นเพียงปรากฏการณ์ธรรมชาติ ที่เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลงไปเป็นกระแสของธรรมชาติ เช่นนั้นเอง
Associate Professor Dr. Marut Damchaom
The best research awardees of SEAMEO) 2002
Research Consultant at RDI, PNRU BKK.Thailand
Advisor of Mind Giver and Nirvana Mind Foundation
Advisor of Energy and Creativity Consultant Co., Ltd.
Mobile Phone : (66)0840992867
E-mail: [email protected]
1/2/4 Ramkhamhang 164 Minburi Bkk. 10510
คนที่สอนคนอื่นหาง่าย แต่คนที่สอนใจตนเองได้นั้นหายาก
คนยิ่งฉลาดมาก ยิ่งหาอุบายมาเข้าข้างตนเองได้มากเท่า ๆ กับความฉลาดที่ตนมี
บางครั้งรู้ว่าผิด ก็หาอุบาย หาทางออกเพื่อให้ทำสิ่งผิด ๆ แล้วตนเองคิดว่าถูก
ใครสอนตนเองให้สามารถทำความถูกต้องให้เหนือกว่าความถูกใจได้คนนั้นคือยอดคน
และยอดคนนั้นเองที่สมควรเป็น "ครู" เพราะครูคือยอดคน ยอดของคนที่ต้องนำชีวิตตนไปสอนคน...
สรารัตน์ หมั่นศึกษา
ดิฉันเป็นครู สอนบนดอย การสอนเด็กนั้นต้องเอาใจใส่ และทุ่มเท สียสละ ไม่ใช่สอนให้เสร็จไปชั่วโมง ๆ โดยเฉพาะการสอนเด็กบนดอยให้อ่านออกเขียนได้ ดิฉันรู้สึกสงสารและเป็นห่วงเด็กนักเรียนบนดอยมาก ที่มีครูบางคนที่ไม่มีความม่งมั่น ไม่มีความทุ่มเทในหน้าที่การสอน มาสาย ไม่ดูแลเด็กทำกิจกรรมต่างๆ ดิฉันรู้สึกเหนื่อยมาก ไม่มีกำลังใจที่ทำงาน อยากได้เพื่อนร่วมอุดมการณ์ที่ทุ่มเท ไม่เอาเปรียบเด็ก โดยการเอาเวลาสอนไปทำอย่างอื่น
ประภา วิทยถาวรวงศ์
ดิฉันเป็นครูที่ปฏิบัติตนคิดว่าเหมาะสมกับความเป็นครูแล้วแต่พออ่านครูดีในดวงใจทำให้คิดว่ายังต้องเป็นครูดีในดวงใจของศิษย์ให้ได้ซักคน คติประจำใจ ฝึกตนเองดีแล้วจึงสอนผู้อื่นได้
มาทักทาย
ความดีนั้น ใครทำ คนนั้นเป็นผู้ได้
เมื่อเราทำความดี เราย่อมได้รับผลตอบแทนกลับมาคือ "ความสุขใจ"
ความดีเป็นการสร้างความสุขภายใน เป็นสิ่งสุขใจที่เที่ยงแท้
อาหารทำให้เราอิ่มได้เฉพาะแต่เพียงร่างกายเป็นวัน ๆ หนึ่ง แต่การทำความดีนั้นสร้างความอิ่มใจไปได้ตราบนานเท่านาน
ครูที่ทำดี จะเป็นครูที่มีความสุข เพราะท่านได้ปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งความดีไว้ในจิตใจ และเมล็ดพันธุ์นั้นก็เติบโตผลิดอกออกผลเพื่อที่จะให้ "ลูกศิษย์" นั้นได้ "กิน" ได้ "เก็บ"
หากครูเฝ้าแต่เก็บกินผลของต้นไม้อันได้แก่ลาภ ยศ สรรเสริญ นั้นแต่เพียงผู้เดียว ไฉนเลยจักมีผลแห่งไม้ใด ๆ เหลือไปถึงศิษย์ที่เปรียบเสมือนกับ "ลูก"
ลูกตัวเองว่ารัก หากเป็นลูกศิษย์ครูก็ต้องยิ่งรักมากกว่า
คนหนึ่งจะมีลูกอย่างมากได้ก็แค่สิบ ไม่ถึงยี่สิบ แต่ครูนั้นมีลูกที่เป็นศิษย์ นับร้อย นับหมื่น นับพัน นับแสน นับล้าน
ถ้าหากเมล็ดพันธุ์ในจิตของครูดี ต้นไม้นั้นก็จะเจริญเติบโต ผลก็สุกสดใส สามารถเลี้ยงดูศิษย์ได้ทั้งใกล้ และไกล
ครูดีสักคนหนึ่งสามารถเป็นที่พึ่งพาให้กับศิษย์ได้สุดเขตฟากฟ้า
หากเมืองไทยมีครูดีทุกที่ ทุกเวลา ดวงจิตดวงใจของศิษย์ไทยที่อยู่ใต้ผืนฟ้า ย่อมได้พึ่งพาร่มโพธิ์ของ "ครูไทย..."
Associate Professor Dr.Marut Damchaom
การศึกษาเป็นเครื่องมือ ช่วยให้เราเป็นคนสะอาด ดูได้เดี๋ยวนี้ มิใช่เดี๋ยวก่อน คิด เห็น พูด ทำ สะอาด บริสุทธิ์ ไม่ขุ่นมัว ผู้มีการศึกษาจึงเป็นคนสิ้นพิษ หมดภัย ไม่เป็นอันตรายกับผู้ใด มีแต่ให้คุณ ให้ประโยชน์กับชีวิตตนเองและคนรอบข้าง ลองพิจารณาดูว่าเราเป็นผู้มีการศึกษา หรือเพียงผ่านการศึกษาแต่หามีคุณสมบัติเหล่านั้นไม่