"พบปะ" เพื่อ "เรียนรู้"...


เพราะชีวิตของคนเรายิ่งก้าวเดินไปไกลเท่าไหร่ โอกาสแห่งการกลับมายังจุดเดิมย่อมเป็นไปได้ยากขึ้นเท่านั้นนะครับ...

            สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นเสมอจากการเดินทางคือการมีโอกาสได้ "พบปะ" สิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ ทั้งผู้คน บ้านเรือน ประเพณี วิถีชีวิต รวมถึงต้นไม้ ใบหญ้า ตลอดเส้นทางของการเดินทาง ซึ่งสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ย่อมสะท้อนให้เราได้เรียนรู้ถึงความเป็นอยู่ ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในสถานที่นั้น ๆ หากแต่เราคงต้อง "เปิดใจ" ของเราให้กว้างเพื่อพร้อมที่จะ "เปิดรับ" กับการ "เรียนรู้" ที่จะเกิดขึ้นนะครับ...

 

             ยิ่งเป็นการ "เรียนรู้" เพื่อที่จะ "เข้าใจ" และ "เข้าถึง" สิ่งนั้นจริง ๆ ยิ่งต้องใช้การเปิดใจของตัวเรามาก ๆ ครับ และ การเปิดใจนี้ อาจต้องใช้การละวาง และละทิ้งบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในจิตใจเราบ้างนะครับ เพราะสิ่งเหล่านี้แหละครับที่มันจะบดบังตัวเราจากการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ครับ...

 

 

              โอกาสแห่งการ "พบปะ" และโอกาสแห่งการ "เรียนรู้" เกิดขึ้นเสมอในชีวิตของทุก ๆ คนในทุก ๆ วันนะครับ ขึ้นอยู่กับแต่ละคนครับว่าพร้อมสำหรับการเรียนรู้เหล่านั้นมากน้อยแค่ไหน สำหรับการเรียนรู้บางอย่าง เราอาจมีโอกาสได้เรียนรู้กับมันซ้ำหลาย ๆ ครั้ง แต่ก็มีการเรียนรู้บางอย่างที่หากเราพลาดการเรียนรู้ในครั้งนั้นแล้ว เราอาจไม่มีโอกาสที่จะได้เรียนรู้มันซ้ำอีกเลยก็ได้นะครับ...

 

               คนเราทุกคนมีโอกาสแห่งการ "เรียนรู้"  มากน้อยต่างกันนะครับ แต่หากเราเป็นคนหนึ่งที่มีโอกาสแห่งการเรียนรู้ที่มากกว่าคนอื่น แต่เราไม่ได้พยายามสร้างการเรียนรู้เหล่านั้นให้เกิดประโยชน์ขึ้นทั้งกับตัวเราและคนรอบ ๆ ข้าง หรือสร้างประโยชน์นั้นให้เกิดขึ้นกับชุมชนและสังคมก็เป็นสิ่งที่น่าเสียดายนะครับ...

 

 

             มาลองถาม "ตัวเรา" กันนะครับว่า เราได้พลาดโอกาสแห่งการ "เรียนรู้" จากการ "พบปะ" ของตัวเราไปมากน้อยแค่ไหนแล้ว ถือว่าให้โอกาสตัวเราได้ทบทวน "บทเรียน" ที่ผ่านมาในชีวิตของเรานะครับ เพราะชีวิตของคนเรายิ่งก้าวเดินไปไกลเท่าไหร่ โอกาสแห่งการกลับมายังจุดเดิมย่อมเป็นไปได้ยากขึ้นเท่านั้นนะครับ...

             

หมายเลขบันทึก: 406807เขียนเมื่อ 6 พฤศจิกายน 2010 14:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 03:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

เปิดเท่าไหร่ไหลเข้าเท่านั้นครับ ส่วนจะกรองได้แค่ไหน แล้วแต่ศักยภาพของแต่ละคน

ครับ... คุณครูหยุย Ico32  นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)

เห็นด้วยเลยครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ... พี่แก้ว Ico32 แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

การเดินทางครั้งนี้ผมมีโอกาสได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่างเลยครับ...

ยังคุยถึงพี่แก้วกับคุณพนัสเลยครับ...

ผมสบายดีครับ แล้วพี่แก้วหล่ะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ถ้าเราเข้าใจชีวิต เราจะทำปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด

สวัสดีค่ะ

วันก่อนยายคิมรอเก้อเลยนะคะ  น้องเอกบอกว่าดิเรกและแผ่นดินจะไปแวะหายายคิม

ขอเป็นกำลังในการค้นพบและการเรียนรู้นะคะ

ครับ... น้อง Ico32 ราชิต สุพร

การเข้าใจตัวเราในสภาวะปัจจุบันเพื่อการกระทำที่ดีสำคัญที่สุดนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

 

ครับ... พี่คิม Ico32 ยายคิม

วันนั้นไปถึงพิษณุโลกดึกแล้วครับ เกรงใจไม่อยากโทรไปรบกวนครับ...

ไว้โอกาสหน้าฟ้าใหม่นะครับ...

เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท