เพราะหัวใจ..ไม่ได้พิการ


เกิดมามีร่างกายไร้ทางเลือก เป็นเหมือนเปลือกภายนอกไว้หลอกหลอน จะทุกข์ท้อทำไมให้ร้าวรอน ยิ้มสู้ก่อนก็หัวใจไม่พิการ

 

 

 

 

 

 

         เกิดมามีชีวิตต้องคิดสู้

         ดำรงอยู่ด้วยหัวใจไม่ยอมแพ้

         ถึงตรำตรากบากบั่นอย่าผันแปร

         ยอมคุกเข่าท้อแท้ทำไมกัน

 

 

 

         ยังมีใครต่อใครในโลกมืด

         อยู่กับความจืดชืดสิ้นสีสัน

         เห็นด้วยจินตนาการมานานวัน

         ได้สุขสันติ์ อยู่กับ ศัพท์สำเนียง

 

 

 

         ยังมีใครต่อใครในโลกเงียบ

         กับเรื่องราวราบเรียบไร้สุ้มเสียง

         มิอาจเอ่ยอธิบายคำร่ายเรียง

         สัมผัสเพืยงความหมายด้วยสายตา

 

 

 

         ยังมีใครต่อใครในโลกนิ่ง

         หมดทางวิ่งเคลื่อนไหวและไขว่คว้า

         ได้แค่ฟังได้แค่ดูด้วยหูตา

         สิ้นแขนขาแต่ก็ยังหวังก้าวไป

 

 

 

         ยังมีคนยิ้มรับโลกสับสน

         คิดอะไรวกวนปนสงสัย

         ง่ายแสนง่ายแต่ว่าเขาไม่เข้าใจ

         ก็ยังไม่เป็นปํญหาหวั่นอาวรณ์

 

 

 

         เกิดมามีร่างกายไร้ทางเลือก

         เป็นเหมือนเปลือกภายนอกไว้หลอกหลอน

         จะทุกข์ท้อทำไมให้ร้าวรอน

         ยิ้มสู้ก่อน ก็หัวใจ ไม่พิการ

 

 

 

 

 

 

สันติสุข  สันติศาสนสุข  ♥♥


หมายเลขบันทึก: 402955เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2010 14:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2012 19:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

น่านับถือจริง ๆ ท่านพี่ครับ

น้องเมล็ดหญ้าครับ

ขอบคุณสำหรับคำชมสั้นๆ แต่ดูว่ามีความหมายกว้างขวาง ลึกซึ้งมาก

แวะมาอ่านอีกนะครับ

เกิดตน เป็นคนครบ สมบูรณ์

เพิ่มพูน คุณค่า ปัญญาเขื่อง

แต่โกงกิน หมิ่นกฎหมาย ไปทุกเรื่อง

จะรองเรือง อยู่ทำไม ให้อายคน

ครูหยุย ที่เคารพ

คนแบบที่ครูหยุยหมายถึงคือคนที่ใส่เสื้อนอก เดินขวักไขว่ไปมาอยู่ในสังคมคนมีอำนาจ ใช่มั๊ยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท