ความรู้สึกของคนไข้ที่รอ"คำพิพากษา"


ความรักความหว่งใยและการให้กำลังใจแก่กันที่ส่งผ่านมือที่จับกันแน่น

รพ.หาดใหญ่ จ.สงขลาได้เขียนเรื่องเล่า "ความฝันของอ้น" ส่งมาที่สรพ. อยากจะนำบางส่วนของเรื่องเล่า ที่มีถ้อยคำที่สะท้อนความรู้สึกของคนไข้และครอบครัวต่อสภาวะการณ์ที่กำลังคุกคามทั้งร่างกายและจิตใจ เพื่อการเรียนรู้ รับรู้และเข้าใจซึ่งกันและกันระหว่างแพทย์ ผู้ป่วย ครอบครัวค่ะ

 

ขอบคุณรพ.หาดใหญ่

ขอบคุณพี่หยดน้ำที่ช่วยปรับแต่งให้ค่ะ

ติดตามอ่านเรื่องเต็มๆ ได้ ในการประชุม

SHA Conference & Contest 15- 17 ธันวาคม นี้ค่ะ

  

มันเป็นเสมือนการรอคำพิพากษาที่ต้องเฝ้ารอแม้นไม่อยากให้มาถึง  ฉันจำได้ดีถึงสีหน้าที่ สับสน สงสัยและหวั่นไหวหวาดกลัวต่อผลที่จะออกมาของอ้นและครอบครัว  มองเห็นถึงความรักความหว่งใยและการให้กำลังใจแก่กันที่ส่งผ่านมือที่จับกันแน่นของแม่และอ้นประหนึ่งเป็นการถ่ายทอดพลังความรักความอบอุ่น การอยู่เคียงข้างกันและกันผ่านความรู้สึกจากสายตาและท่าทางที่แสดงต่อกันจนรับรู้ได้นั้น  สร้างความสะเทือนใจให้กับใครหลายคนที่ได้รับรู้ขณะที่แพทย์ค่อยๆบอกผลการตรวจและแผนการรักษาว่าอ้นเป็นมะเร็งกระดูกที่ต้นขาขวา  อ้นและครอบครัวต่าง

ยืนนิ่งคล้ายกับโดนสายฟ้าที่ทรงอำนาจแผดเสียงฝาดคำรามสนั่น ช็อกความรู้สึกของทุกคนให้หยุดนิ่งเสมือนถูกสาปเป็นหิน

ทุกสิ่งรอบๆตัวไม่มีการเคลื่อนไหว บรรยากาศที่สับสนวุ่นวายอยู่นั้นพลันเงียบสงัดลงทันใด  มีเพียงน้ำตาที่ค่อยๆรินไหลออกมาและเสียงสะอื้นที่แผ่วเบาของอ้นและแม่   พ่อยืนนิ่งมือกำที่ราวกั้นเตียงไว้แน่นราวกับจะให้เป็นที่ช่วยพยุงตัวไว้ไม่ให้ล้มลง  ดวงตาแดงก่ำมองเห็นเส้นเลือดในตาที่ปูดโปนออกมาเหมือนจะแตก มีน้ำคลอๆจวนเจียนจะหยดออกมา ทุกสิ่งหยุดนิ่งไปนานในความรู้สึก

 เรื่องเล่าทำให้เรา connect ความรู้สึกของคนไข้ และแน่นอน เมื่อเรารับรู้ได้อย่างละเอียดอ่อนลึกซึ้ง สิ่งดีงามย่อมเกิดตามมาอย่างแน่นอน เพราะเราเข้าใจเขานั่นเอง เราจะดูแลเขาอย่างเข้าใจ และเขาก็จะเข้าใจเราเช่นกันค่ะ

แม่ต้อยกับพี่หยดน้ำค่ะ

  

หมายเลขบันทึก: 402904เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2010 11:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม 2013 00:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

อ่านบันทึกนี้แล้วอยากไปนั่งฟังเรื่องเต็มๆในงานด้วยจังเลยครับ

เปลี่ยนรูปใหม่ สดใส,น่ารักครับ

  • สวัสดีค่ะ
  • ป้าแดง เพิ่งกลับจากการไปประชุมเรื่องการดูแลคนไข้ระยะสุดท้าย เจอแต่เรื่องสะเทือนใจ ยังเพลียไม่หายเลย ทำไงดี

 

Ico32
 
พี่แฟ ว่ามาเลยคะ มานั่งฟังหลายๆเรื่องเลยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ  

Ico32
ป้าแดงเพลียจากนั่งรถ หรือว่าเพลียจาก...อะไรคะ
ถ้าเกิดอาการ in ก็ต้องรับรู้และปล่อยวางค่ะ ..คือพอลล่าก็ยังทำไม่ค่อยจาได้เลยค่ะ อิอิ

อ่านแล้วสะเทือนใจนะคะ

สิ่งที่ไม่คาดฝันมักทำใหเกิดอาการช็อคเสมอ

อยากถอนหายใจยาวๆ ....................

รักษาสุขภาพนะคะน้องพอลล่า

 

Ico32
สวัสดีคะ พี่ครูต้อย
ด้วยความสะเทือนใจ จึงขอนำมาเป็นบทเรียนค่ะ
ขอบคุณพี่ครูต้อยค่ะ
พอลล่าสบายดีค่ะ

สวัสดีค่ะIco32

  • ขอบคุณความงามที่นำมาแบ่งปันค่ะ
  • ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

 

Ico32
ขอบคุณ คุณยายมากค่ะ
ฝากความคิดถึงน้องอ่อมด้วยนะคะ

ยังมีชีวิตอยู่ ก็ต้องสู้กันไป ใจกำหนดกายครับ ไม่นานก็หาย

หายไปนาน

จึงเข้ามาเยี่ยมด้วยความคิดถึง

อ่านบันทึกนี้แล้ว

ได้หลายความรู้สึก

ดีจังเลย

ขอบคุณผู้มีจิตบริสุทธ์ที่ช่วยสร้างสิ่งดีดีเพื่อเพื่อนมนุษย์ครับ

สวัสดีครับคุณพรทั้งหล้า รพ.ปากพะยูนได้รับการตรวจเยี่ยมจาก อ.โกเมธ และอ. วิจักษณา เมื่อ 18 ที่ผ่านมา นำอ.ทั้งสองมาฝากครับครับ

ขอบคุณทุกท่านมากๆ นะคะ

ท่านผู้เฒ่า คะ เดี๋ยวจะแอบกระซิบถาม อาจารย์ทั้งสอง อิอิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท