ผู้อาภัพคนหนึ่งในวงการ

บันทึกวันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม 2553

 

วันนี้ เป็นวันเริ่มต้นของปีงบประมาณใหม่สำหรับการทำงานของราชการ

เป็นวันแรก ที่ข้าราชการหลาย ๆ ท่าน "เกษียณ อายุราชการ" ที่ไม่ได้ไปทำงานเช่นเคย

ขอให้มีความสุขกับชีวิตในวันข้างหน้าทุกท่านนะครับ

 

ผมขับรถมาทำงาน ผ่าน...

ทุ่งนาเจิ่งนองด้วยน้ำ สะท้อนแสงตะวันเป็นเวิ้งสีขาวพรายไปทั่ว 

ต้นข้าวแทงยอดขึ้นฟ้าเหมือนพยายามจะเชิดตัวให้พ้นน้ำปริม ท้าทายท้องฟ้า

ผมขยันมองท้องฟ้าบ่อยๆ เพื่อไม่ให้ชีวิตสูญเปล่า และเติมเต็มความคิดด้วยการมองท้องฟ้าอยู่เรื่อย ๆ

 

พักหลัง ๆ ผมชอบภาพเขียนครับ

มีน้องคนหนึ่งส่งภาพเขียนของ "แวนโก๊ะห์"

จิตรกรชาวเนเธอร์แลนด์ ผู้ที่อาภัพทั้งชีวิต  การทำงาน  และความรัก

ความผิดพลาดจากความรักทั้งสองครั้ง ทำให้ท่านมีอาการปรวนแปรทางจิต

อย่างไร ก็ตาม "ความรัก" ก็ทำให้ท่านสร้างงานที่มีคุณค่าให้ชาวโลก

ถึงแม้ว่า เมื่อมีชีวิตอยู่ งานของท่าน แทบไม่มีใครใคร่สนใจ

จึงเป็นผู้หนึ่งที่อาภัพนัก...

 

ทำให้เข้าใจถึงสัจธรรมของมนุษย์บนโลกว่า...

อะไรช่างไม่มีความเที่ยงแท้จริง ๆ

เวลาหนึ่ง กับอีกช่วงเวลาหนึ่ง  อาจจะ "เหมือนกัน" และ "แตกต่างกัน"

 

คน ๆ หนึ่ง เมื่อก่อน ประสบความสำเร็จ ผู้คนชื่นชม และ ...

ณ วันนี้   ก็ยังประสบความสำเร็จ ผู้คนก็ยังชื่นชม

 

คน ๆ หนึ่ง เมื่อก่อน ประสบความสำเร็จ ผู้คนชื่นชม แต่ ...

ณ วันนี้   ประสบความล้มเหลว  ผู้คนเอื่อมระอาส่ายหน้าเมิน

 

คน ๆ หนึ่ง เมื่อก่อน ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ผู้คนก็ไม่ชื่นชม และ ...

ณ วันสิ้นหมดหายใจ ก็ยังเป็นเช่นเดิม...อาภัพนัก

 

เวลา... เป็นเครื่องพิสูจน์ที่ดีที่สุด

เพราะเวลา...ทำให้คนจดจำ และลืมเลือนได้ ณ เวลาเดียวกัน...

 

นี่คือ...ภาพของ"แวนโก๊ะห์" ทั้ง 10 ภาพ ครับ

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[♥อุ้มบุญ♥]

• ขอบคุณกาลเวลาที่ทำให้เรามาเจอกัน

[ทิมดาบ]

ขอบพระคุณ พี่อุ้มบุญ เช่นกัน ครับ

เข้าบล็อกของพี่ที่ไร

สดชื่นขึ้นมาในบัดดล..ครับ

[อ.นุ]

อะไรๆ ช่างไม่มีความเที่ยงแท้จริง ๆ ครับ

มันเกิดขึ้น ตั้ง และดับไป เช่นนั้นเอง..

ภาพของ"แวนโก๊ะห์" งดงามมากครับ...

ขอบคุณครับ

[ทิมดาบ]

ขอบพระคุณ อ.นุ นะครับ

กับการมาแวะชมครับ