วันนี้อากาศดีเช่นเดิม เมื่อคืนก็มีฝนตกเล็กน้อยพอให้พื้นดินและต้นไม้ใบหญ้าได้ชุ่มฉ่ำ ทุเรียนพันธุ์พื้นบ้าน หรือที่ปักษ์ใต้บ้านเราเรียกกันว่า "เรียนบ้าน" ก็เริ่มหล่นให้ได้เก็บกัน ก็เลยมาเชิญชวนไปเก็บทุเรียนกันน่ะ
6: 30 น.เวลานี้ทำซาลาเปาเสร็จแล้ว...ให้เด็กๆ กระต่ายและตั๊กแตน สองสาวพี่น้อง ออกไปขาย กัน 2 คน
หลังจากนั้นก็มีภาระกิจสำรวจผลไม้กันก่อน...หากว่ามีทุเรียนบ้านหล่น ก็จะเก็บมากองไว้หน้าบ้าน ช่วงสายๆจะมีรถมีรับซื้อไปขายต่อในตัวเมือง...ทุเรียนที่หล่นจะมีไม่มาก เราจึงไม่นำไปขายเอง เพราะไม่คุ้มค่าเดินทาง...
ไปกันค่ะเข้าสวน...เก็บทุเรียนดีกว่า
•ทางเข้าบ้านค่ะ (ตรงน้องหมายืน อิอิ..)
เดินออกจากบ้าน ...มองซ้าย >>ลงควน... (ลงเนิน)
•มองขวา>>ขึ้นควน ...(ขึ้นเนิน)
วันนี้มีหมอกลง ที่ภูเขาด้านหน้าโน้นนนน...
ตอนเด็กโดนหลอกว่า "นั่นน่ะชาวป่าหุงข้าว " ...ควันขโมงเชียวค่ะ
แต่ไม่ต้องเลี้ยวซ้ายหรือเลี้ยวขวาหรอกน่ะค่ะ ... ข้ามถนนตรงไปข้างหน้า
•เจอแล้ว 1 ลูก...ทุเรียนบ้าน
•นี่! หมอนทองค่ะ
ลูกนี้ผ่านการตรวจสอบรสชาติแล้วค่ะ...โดยนักชิมประจำถิ่น "น้องกระรอกน้อย"
อย่างนี้ ไม่เก็บค่ะ
•ได้ 4 ลูก... เต็มตะกร้าแล้ว หนักหิ้วไม่ไหว วางไว้ตรงนี้ก่อนน่ะ
เราดูอย่างอื่นกันต่อดีกว่า...
•ลองกองค่ะ...แบบนี้ ยังเปรี้ยวอยู่น่ะค่ะ
•นี่! ก็ยังกินไม่ได้
•ลูกดำนั่น...ดูใกล้ๆค่ะ
ลูกเนียงค่ะ เป็นผักเหนาะ(ผักจิ้มน้ำพริก)แห่งแดนใต้อีกอย่างหนึ่ง
อันนี้ฝากไว้ค่ะ คราวหน้าจะเขียนบันทึกเรื่องใหม่ "ลูกเนียง"
เดินต่อที่ใกล้ๆเชิงเขา...ท้ายของสวนเรา...
•มองซ้ายค่ะ...อย่างนี้
ยังมีหมอกอยู่เลย เจ็ดโมงกว่าแล้ว...
•มองขวาค่ะ...เลยกอไผ่นี้ไปเป็นที่เขตสัมปทานเหมืองแร่ดีบุกเก่าค่ะ แต่ตอนนี้รกร้าง
ไปอีกก็เป็นลำธาร...เมื่อตอนเด็ก เตี่ยเคยปลูกผัก...ริมลำธารด้วยน่ะค่ะ
•มีหน่อไม้ด้วยค่ะ ...หน่อไม้ใผ่ตง
แม่บอกว่ากอนี้ น่ะ ย่าปลูกไว้นานมากๆแล้ว...(ย่าไปสวรรค์ตั้งแต่ฉันอยู่ประถม5)
เดินชมทั้งเมื่อย...เหนื่อย...
แล้วก็หิวแค่นี้ก่อนน่ะค่ะแล้วว่างๆจะชวนมาชมสวนกันต่อค่ะ ^__^
ทีมงาน...ตัดทุเรียน
จัดให้เป็นระเบียบ
ทุเรียนพันธุ์ก็มีหมอนทอง , ชะนี และก็มีก้านยาวอีกนิดหน่อย เราเก็บไปขายให้พ่อค้าคนกลางในตัวเมือง
เอามาฝากคนที่ชอบกินทุเรียนน่ะค่ะ
แอบตามมาเก็บทุเรียนค่ะพี่หนูรี ว้าว แต่ละยุม แต่ละพู นี่ยั่วยวน ชวนน้ำลายไหลมากๆ เมื่อก่อนชอบกินทุเรียนที่สุดเลยค่ะ
ตั้งแต่กินไปหนึ่งลูกเล็กแล้วคืนนั้นก็นอนกระสับกระส่าย ร้อนตับแลบ ก็อดไปนานนน เลยค่ะ แต่ยังชอบลองกอง ลางสาดอยู่ค่ะ
ขอบคุณพี่หนูรีสำหรับสูตรทองเอกนะคะ แหมกะชิมอย่างเดียวนะคะเนี่ย คุณครูก็ให้การบ้าน งานเข้าอีกแล้ว ไว้จะลองละเลงดูค่ะ
ช่วงนี้เห็นแผงพ่อค้าแม่ค้าริมทาง นำหน่อไม้มาวางขายกันแยะ บ้านพี่หนูรีวิวสวยมากๆ ชอบๆ ... ลงบัญชี ถ้ำทะลุ ไว้ในเส้นทางสายฝัน ก่อนนะคะ
แอบมาดูเขาเก็บทุเรียนกันค่ะ...
ไม่ค่อยชอบทานเท่าไหร่เพราะเป็นศัตรูกับน้ำหนักตัวอย่างแรง แต่หากเป็นลองกองหรือมังคุดนี่...โดดเข้าใส่เลย
ทีมงานเยอะดีเนาะ นึกว่าไปคนเดียว
สวัสดีค่ะ
ของชอบทั้งนั้นเลยนะคะ แล้วลองกองแบบไหนถึงทานอร่อยคะ พักนี้ทานทุเรียนอร่อยไม่เต็มที่เลยค่ะ
ทุเรียนน่าทานจัง...ขอปันหนึ่งลูกนะคะ..พี่มีสลัดผักมาแลกหนึ่งจานค่ะ...
ของโปรดเลยครับ ทุเรียน ต้องออกไปตลาดซะเเล้วนะเนี้ย หาซื้อมาสักลูก อิอิ
ทุเรียนพี่ไม่ให้เข้าบ้านเลย
ทั้งพี่ ทั้งลูกอิฐ ไม่กินทุเรียน
(ก็แม่ไม่กิน ลูกจะกินได้ไง..อิอิ)
แต่สวนของเตี่ย..มีผลผลิตให้ลูกหลาน
เก็บผลประโยชน์ สบายไปเลย..นิ
ชอบบรรยากาศมากเลยค่ะ (เข้ามาอ่านถ้ำทะลุทุกตอนเลย...อ่านทีไรก็แอบบอิจฉาคุณหนูรีทุกครั้ง) เพราะที่บ้านต๋อยไม่มีสวนหรือต้นไม้แบบนี้เลย รวมถึงหาดูบรรยากาศแบบนี้ในกรุงเทพฯยากมากด้วย เป็นคนชอบทานทุเรียนทุกประเภทด้วยค่ะ แต่ทานมากไม่ค่อยได้เพราะโชคร้ายเป็นคนที่มีคอเลสเตอรอลสูงมากกกก.....จะคอยติดตามอ่านเรื่องดีๆ จากคุณหนูรีต่อไปนะคะ
krugui Chutima สวัสดีค่ะ
ใช่แล้ว...ทุเรียน ไม่ควรรับประทานมากค่ะ
ปกติแล้วเช้าเกือบทุกวันจะไปคนเดียวค่ะ เพราะใกล้ๆบ้านค่ะ แต่ที่เห็นนั้นทีมงานนั้นจะตัดทุเรียนเฉพาะกิจค่ะ เป็นหลานๆรวมกลุ่มกับเพื่อนบ้านช่วยกันค่ะ ไม่ได้ทำทุกวัน ตัด2-3ครั้งก็หมดแล้วค่ะ
•ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ
•ทุเรียนกินมากไม่ดีน่ะค่ะ อ้วนค่ะ กินได้แต่น้อยค่ะ ระวังอย่ากินก่อนนอนเชียวค่ะ ต้องกินเช้าๆ
•ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต๋อย
ดีใจค่ะที่แวะมาทักทาย ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ อย่าอิจฉาเลยค่ะ เพราะแต่อยู่แต่ในโลกแคบๆเท่านี้เองค่ะ กบในกะลาค่ะ...ได้แต่มองต้นไม้ใบหญ้าภูเขากะต้นไม้เดิมทุกวันแต่ก็ดีไปอีกแบบค่ะ ต่างจากเดิมที่เคยอยู่บ้านในเมือง...
ขอบคุณน่ะค่ะ