“ พ่อของฉัน”
ท่ามกลางหมู่แมกไม้น้อยใหญ่ มีทั้งไม้ผล ไม้ดอกนานาพันธุ์ ร่มไม้ใหญ่ที่ผลดกหนาเต็มต้น ไม้ดอกออกสี ส่งกลิ่นหอม สลับซับเปลี่ยนกันไปทุกช่วงเวลา มีบ้านไม้สีฟ้าขาวหลังหนึ่งแฝงตัวอยู่ ณ ที่นี้นี่เอง ที่เป็นที่รวมความรัก ความผูกพันของฉัน ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวเล็ก ๆ แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ความเข้าใจซึ่งกันและกัน
ครอบครัวของฉัน มีพ่อ มีแม่ เป็นผู้นำความรัก ความผูกพัน โดยมีฉันและน้องชายเป็นสายใยรักในครอบครัว ทุก ๆ วัน ฉันเห็นว่า พ่อเป็นคนที่เป็นพลังใจ และยกย่อง ให้เกียรติทุกคนในครอบครัว พ่อเคยบอกกับฉันว่า ครอบครัวประกอบด้วย พ่อ แม่ และลูก ๆ ที่รักใคร่ปรองดองกัน ให้ความสำคัญ เห็นคุณค่าของกันและกัน ครอบครัวจึงจะสมบูรณ์
ขออภัยนะครับ ยังมีส่วนต่ออีก จะนำมาเผยแพร่ หลังจากวันที่ ๑๓ กรกฏาคม ๒๕๔๙ ต่อไป
เชิญคลิ๊กฟัง เพลง เดินตามพ่อ เพลงประกอบการกล่าวแข่งขันสุนทรพจน์ http://www.thaiblogger.org/2006/06/
ความเห็น (5)
ใช้คำสวยมากเลยครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของครอบครัว 2 ปีแล้วที่ไม่ได้เจอน้องพลอย คงโตขึ้นมากแล้ว เป็นกำลังใจให้นะครับ
เขียนบรรยายเห็นภาพธรรมชาติ และความอบอุ่นของครอบเลยค่ะ เป็นบทความสั้น ๆ แต่อ่านแล้วรู้สึกจับใจกับถ้อยคำที่นำมาประพันธ์ ทำให้นึกถึงคำว่า "ครอบครัว" เลยค่ะ